Vergelijk Kundgabe met vertaling

Meer vertalingen:

Geloof en vertrouwen – Gebeurtenis – Natuurkracht en essentie

Tijdens een algemene radeloosheid zal blijken, hoeveel rustiger de mensen blijven, in wier hart het diepe geloof en het vertrouwen in God geworteld is. Waar elke hulp onmogelijk lijkt, daar hopen deze mensen toch op de hulp van de Heer. En deze hoop zal God nooit beschamen. Hij stuurt hun Zijn hulp, ook wanneer deze aards niet als zodanig herkenbaar is. Maar Hij laat zulke smekende en vertrouwende mensen nooit achter in de nood van de ziel.

Zelfs wanneer ze het naderende einde zien komen, geeft Hij hun plotseling het innerlijke besef, dat hun bestaan op aarde gaat eindigen en ze het aardse leven nu voor een veel mooier leven verruilen, zodat ze dus het aardse leven graag en blij opgeven en niet meer om het behoud hiervan vragen. Ze beseffen nu dat ze een missie vervullen. Dat hun aards verscheiden weer andere zielen naar de hoogte brengen moet en hun kennis van God laat hen met een licht hart het offer brengen, dat echter enkel voor de medemensen een offer lijkt.

Geloof en vertrouwen maken ook de moeilijkste momenten gemakkelijk. Zich steeds gelovig aan God toevertrouwen, de hemelse Vader naar Zijn goeddunken laten besturen en zonder vrees wachten op wat komen gaat, geeft de grootste kracht. En deze kracht zal de mensheid in de komende tijd beslist nodig hebben. Het leven zal bijna ondraaglijk zijn voor de mensen, wie het aan geloof en zodoende ook kracht ontbreekt.

Een bovenaards werkzaam zijn zal herkend worden, want de aardse macht kan niets veranderen aan het onheil, dat over de mensen komt. Zich echter smekend en overgevend tot een bovenaards Wezen te wenden, daar verzet de mensheid zich tegen en het is toch de enige mogelijkheid om de moeilijke toestand te verbeteren. En de aardse lasten zullen gewoonweg aan het bidden herinneren en goed voor degene, die zich niet voor deze waarschuwing afsluit en de weg naar God vindt, doordat hij tot Hem zijn toevlucht neemt.

Maar de mensheid is zelfs heel arrogant en zelfs in het zwaarste leed wil ze niet buigen. Ze heeft geen geloof in een Wezen, Dat altijd tot hulp bereid is, en vraagt dit Wezen daarom ook niet om raad. En zodoende ziet de mens zichzelf als een schepsel, dat geen machtiger schepsel boven zich heeft en op deze verkeerde hoofdgedachte wordt nu ook een geheel verkeerde denkrichting ontwikkeld. Een berekening, waar vanaf het beging een fout in geslopen is, kan nooit kloppen.

Maar God zou dit verkeerde denken toch nog in de juiste richting willen sturen. Hij zou de mensen zich bewust willen laten worden van Hemzelf. Hij wil alleen maar dat ze Hem herkennen als de machtigste geest van de hemel en de aarde. En Hij bewijst hun daarom Zijn macht. Hij vestigt de aandacht van de wereld op een buitengewone gebeurtenis, die weer alleen maar met de almacht van God te verklaren valt. Hij brengt de natuurkrachten in beroering. De Wetgever van eeuwigheid af gooit bepaalde natuurkrachten omver. Hij komt in zekere zin door natuurkrachten tot uiting. Hij wil echter als wezen erkend en begrepen worden. Dat wil zeggen in het gebed door de mensen aangeroepen worden, omdat dit aanroepen van God getuigt van geloof.

Het gebed zal niet al te vaak gebruikt worden, want de mensen willen wel een natuurkracht laten gelden, maar ze zullen nooit geloven, dat een hoogst volmaakt Wezen Zich met aardse schepselen in verbinding zou kunnen stellen en daarom gebruiken ze het gebed ook niet, ondanks voortdurende innerlijke aanwijzingen. En nu bevinden ze zich in het dubbele gevaar zowel het aardse alsook het geestelijke leven te moeten verliezen, want bij wie het geloof in de macht en de kracht van het gebed ontbreekt, kan weer noch geestelijke, noch lichamelijke hulp verleend worden. Zijn ziel verkeert in een erbarmelijke toestand, als hij het aardse leven verliest en zonder enig geloof het hiernamaals binnengaat.

Want de ziel zal zich in het hiernamaals net zo afwijzend tegenover de onderrichtingen opstellen, want ze kan nu eenmaal niet anders vertrouwd worden gemaakt met de kennis van de eeuwige Godheid als op aarde. Ze zal in het hiernamaals onnoemelijk moeten lijden en het leed zal pas dan van haar afgenomen worden, als ze de goddelijke leer, die ze op aarde afgewezen had, aanneemt.

Het zal een eindeloos lange weg zijn, die ze in het hiernamaals af te leggen heeft, totdat ze dat bereikt, wat ze op aarde gemakkelijk had kunnen bereiken. Tot ze naar God verlangt en door dat verlangen haar wil bekend maakt om zich aan de goddelijke wil ondergeschikt te maken, tot ze Hem, tegenover Wie ze arrogant was, in de diepste deemoed mag naderen.

Amen

Vertaler
Vertaald door: Peter Schelling

Foi et confiance – l'événement - la force de la nature et l'Entité

Dans l’embarras général il apparaitra que certains hommes restent plus calmes, c’est ceux dans le cœur duquel a pris racine une foi profonde une grande confiance en Dieu. Là où toute aide semble impossible, ceux-ci espèrent encore dans l'Aide du Seigneur. Et Dieu ne laisse jamais tomber en ruine cet espoir. Il leur envoie Son Aide, même si elle n'est pas reconnaissable d’un point de vue terrestre. Il ne laisse jamais et encore jamais dans la misère l'âme de tels hommes qui demandent et qui sont confiants. Et lorsqu’ils voient arriver leur fin prochaine, Il leur donne tout à coup la connaissance intérieure que le cours de leur vie terrestre est terminée et que maintenant ils échangent la vie terrestre avec une vie beaucoup plus belle, de sorte qu’ils laissent volontiers et joyeusement la vie terrestre et ne demandent plus de la conserver. Maintenant ils reconnaissent qu'ils s'acquittent d'une mission, que leur décès terrestre doit aider d’autres âmes à monter en haut, et leur connaissance de Dieu leur fait porter ce sacrifice d’un cœur léger, car cela n’apparait comme un sacrifice que seulement pour le prochain. La foi et la confiance rendent facile même l'heure la plus difficile ; se livrer toujours avec confiance à Dieu, laisser gouverner le Père céleste selon Son Consentement et attendre sans peur tout ce qui arrive, donne la Force la plus grande. Et l'humanité aura bien besoin de cette Force dans le temps qui arrive, la vie sera presque insupportable pour les hommes auxquels il manque la foi et donc aussi la Force. L’Action extra-terrestre sera reconnue parce que le pouvoir terrestre ne peut rien changer au malheur qui vient sur les hommes. Mais se tourner vers un Être extra-terrestre pour demander en se donnant à Lui, contre cela l'humanité se rebelle, or c’est de toute façon l'unique possibilité pour améliorer cette situation difficile. Les poids terrestres incitent à la prière, et cela est bien pour celui qui ne se ferme pas à cet avertissement, se tourne vers Dieu et se réfugie en Lui. Mais l'humanité est vraiment trop arrogante, et même dans sa grande souffrance elle ne veut pas se plier. Elle n'a aucune foi dans un Être toujours prêt à aider et donc elle ne L'invoque même pas. Et ainsi l'homme Le considère même comme une créature qui n'a aucune puissance de plus que lui, et sur cette fausse pensée de base il s’édifie maintenant une orientation de pensées totalement fausses. Un compte qui commence avec une erreur ne peut jamais aboutir à un résultat juste. Mais Dieu voudrait quand même guider ces pensées fausses sur la bonne voie, Lui-Même voudrait Se porter à la conscience des hommes, Il voudrait seulement que les hommes croient en Lui, qu'ils Le reconnaissent comme l'Esprit le plus puissant du Ciel et de la Terre. Et donc Il leur montre Sa Puissance, Il guide l’attention du monde vers un événement extraordinaire qui n’est explicable seulement qu’avec l'Omnipotence de Dieu. Il met en émoi les forces de la nature, le Législateur de l'Éternité renverse certaines lois de la nature, mais Il veut Être reconnu et compris en tant qu’Entité, c'est-à-dire Être invoqué par les hommes dans la prière, parce que cette invocation témoigne de leur foi en Dieu. La prière est trop peu utilisée, parce que les hommes préfèrent croire en une force de la nature, mais ils ne croient jamais et encore jamais qu'un Être le plus extrêmement parfait pourrait Se mettre en contact avec les créatures terrestres, et donc ils n'utilisent pas la prière malgré des indications intérieures toujours continues. Et maintenant ils se trouvent dans un double danger, celui de devoir perdre soit leur vie terrestre comme aussi celle spirituelle, parce qu'à eux il manque la foi dans la puissance et la force de la prière, à ceux-ci il ne peut être concédé ni Aide spirituelle ni aide corporelle, leur âme se trouve dans une situation compatissante s’ils perdent la vie terrestre et entrent dans l'au-delà totalement sans foi. Parce que vraiment dans un tel état de refus l'âme dans l'au-delà n’admettra pas les enseignements, parce qu'elle ne peut pas être portée près de la connaissance de l'éternelle Divinité autrement que sur la Terre, dans l'au-delà elle devra porter d'indicibles souffrances, et celles-ci seront enlevées seulement si elle accepte l'Enseignement divin que sur la Terre elle avait refusé. Elle devra parcourir une voie infiniment longue dans l'au-delà, jusqu'à ce qu’elle ait atteint ce qu’elle aurait pu atteindre facilement sur la Terre car, tant qu’elle ne désire pas Dieu et que par ce désir elle impose à sa volonté de se soumettre à la Volonté divine, elle ne peut pas s'approcher dans la plus profonde humilité de Celui envers lequel elle était arrogante.

Amen

Vertaler
Vertaald door: Jean-Marc Grillet