• Back

SLIJEDITI ISUSA: NOSITI KRIŽ

Vi ćete uvijek prijeći most do duhovnog kraljevstva ako slijedite Isusa, Božanskog Spasitelja, Koji je izradio ovaj most za vas ljude i hodio putem pred vama. On Osobno je premostio ovaj široki zaljev između Zemlje i duhovnog kraljevstva putem Svojeg djela spasenja, On je hodao najtežim i najbolnijim putem ka križu i na taj način izgradio most do kraljevstva svjetla.... kojeg svako ljudsko biće može preći i koji će uvijek voditi do ispravnog cilja....

Put praćenja Isusa se mora poduzeti, tj., baš kao što je On prihvatio svu patnju iz ljubavi prema pokvarenoj/bijednoj ljudskoj rasi tako čovjek, također, treba poduzeti put ljubavi i patnje, on Ga treba nastojati slijediti kako bi pročistio svoju dušu.... čak i ako je čovjek Isus uzeo sav grijeh Svoje pale braće na Sebe i time je ogroman prvobitni grijeh iskupljen kroz raspeće, kroz djelo spasenja.... Njegova duša jedino može postati oprana i (pr)očišćena kroz ljubav i patnju, i ona mora ostvariti ovo pročišćavanje dok je još na Zemlji ako želi postići stupanj svjetla koji joj garantira sreću. Jer ljudsko biće živi na Zemlji sa ciljem da svoju dušu oslobodi od svih nečistoća, od svih poroka i žudnji, slabosti i loših navika, koje i dalje prianjaju uz vas kao rezultat vašeg prošlog otpadništva, koje bi trebala i bila u stanju odbaciti ako strpljivo putuje zemaljski put u patnji i trudi se živjeti život ljubavi. Jer ljubav je najsigurnije sredstvo pročišćavanja, ljubav razlaže sve nečistoće i slojeve koji i dalje opterećuju dušu. A patnja.... ponizno pretrpljena.... je isto tako prikladna da kristalizira dušu, koja je onda postala prijemčiva za svjetlo i prozirna kada uđe u onostrano kraljevstvo.

Iz ovog razloga je Isus izrekao riječi ‘Tko god hoće poći za Mnom, neka uzme svoj križ....’ Ni jedno ljudsko biće neće biti u potpunosti pošteđeno patnje, čak ako i težina tereta varira sa svakom osobom. Ipak zemaljski život nije konačno ispunjenje, on je jedino uvijek pripremna faza za istinski život u duhovnom kraljevstvu.... A svaki tovar kojim je duša i dalje opterećena na Zemlji može samo podići/povećati njezino blaženstvo u onostranom, pod uvjetom da je ponizno podnijet kao Božja volja. Na ovaj način će čovjek krenuti putem praćenja Isusa svojom vlastitom voljom.... On osobno treba željeti da njegova duša postigne veći stupanj zrelosti/savršenstva na Zemlji, on svjesno treba odlučiti slijediti Isusa, on također treba priznati/prepoznati Njegovo djelo spasenja i iskoristiti ga za sebe. Jer ni jedno ljudsko postojanje neće, bez obzira kako tužno, ikad pomoći duši do savršenstva ako ljudsko biće ne prizna Isusa, ako ne iskoristi Njegovo djelo spasenja i njegova blaženstva, ako ne vjeruje u Njega i činjenicu da je to bio Bog Osobno Koji je ostvario djelo spasenja u čovjeku Isusu. Onda njegov zemaljski put može biti bijedan/jadan kao bilo što, on neće izvući nikakve dobrobiti za svoju dušu, jer onda on nije dobrovoljno ‘slijedio Isusa’....

Ipak, što ste više vi ljudi ispunjeni sa ljubavlju manje ćete biti opterećeni sa patnjom, jer ljubav je najbolje sredstvo oslobađanja, vatra ljubavi će razložiti svaku duševnu naslagu, ona će otopiti sve što je nečisto i otvrdnuto, ljubav će postići duševno pročišćavanje u kratkom vremenu, i opseg/mjera patnje može biti reduciran/a gdje ljubav već vlada duševnim procesom pročišćavanja....

I čovjek će prema tome morati biti od pomoći u velikoj mjeri sa ciljem da bi tako izrazio svoju ljubav, jer ljubav nagoni/tjera ljude da budu aktivni, i čim se ona tako nesebično primjenjuje na drugoj osobi ljudsko biće će neprestano vršiti djela ljubavi, i onda će on putovati put praćenja Isusa, Koji je uvijek i iznova bio isto tako ljubavlju nagonjen ostvariti korisna djela, Koji je za cilj imao smanjiti patnju i jad svojih bližnjih i koristio izvanrednu snagu sa ciljem da bi pomogao svojim bližnjima.

I tako neprestana voljnost/spremnost za pomaganjem će biti put praćenja Isusa, pošto ona demonstrira ljubav, koja može uvijek jedino imati blagotvoran efekt, i za pružatelja kao i za onoga koji prihvaća pomoć.... Jer ljubav je najmoćnija, Božanska, koja treba voditi do duševnog savršenstva bez greške, koja treba pročistiti dušu i učiniti je prijemčivom za svjetlo.... ljubav je konačni cilj na Zemlji, pošto vodi do sjedinjenja sa Vječnom Ljubavlju, pošto obnavlja originalno stanje stvorenog bića i prema tome osigurava najviše blaženstvo, koje biće onda pronalazi u najbližem jedinstvu sa svojim Bogom i Ocem od vječnosti, iz Čije je ljubavi jednom (pro)izašlo.

AMEN

Het navolgen van Jezus: het kruis dragen

U zult de brug naar het geestelijke rijk altijd betreden wanneer u Jezus navolgt, de goddelijke Verlosser die deze brug voor u mensen heeft gebouwd en u de weg is voorgegaan. Hij zelf heeft deze brede kloof tussen de aarde en het geestelijke rijk overbrugd door Zijn werk van verlossing. Hij is de zwaarste en meest pijnlijke weg naar het kruis gegaan en heeft daardoor de brug geslagen naar het lichtrijk, die ieder mens betreden kan en die altijd naar het juiste doel zal leiden.

De weg van de navolging van Jezus moet worden gegaan, dat wil zeggen: zoals Hij al het leed op zich nam uit liefde voor de ongelukkige mensheid, zo moet ook de mens de weg van de liefde en het lijden gaan, moet - ofschoon de mens Jezus alle schuld van de gevallen broeders op zich had genomen en dus door de kruisdood, door het werk van verlossing, de grote oer-schuld teniet heeft gedaan - om zijn ziel te louteren Hem trachten na te volgen. Zijn ziel kan alleen van aanklevende onzuiverheden ontdaan en gekristalliseerd worden door liefde en leed en ze moet deze loutering nog op aarde realiseren, wil ze een graad van licht bereiken die haar gelukzaligheid garandeert. Want de mens verblijft op de aarde met het doel dat zijn ziel zich kan bevrijden van elke onreinheid, van alle zonden en begeerten, zwakheden en ondeugden, die nog als gevolg van haar vroegere afval aan haar kleven, waarvan ze vrij moet worden en dat ook kan wanneer ze de weg over de aarde vol van leed geduldig aflegt en zij haar best doet een leven in liefde te leiden. Want de liefde is het zekerste middel om van onrijpheid vrij te worden. De liefde lost alle aanklevingen en omhulsels op die een ziel nog bezwaren. En het leed in berusting gedragen, is eveneens geschikt om de ziel te laten kristalliseren, die dan ontvankelijk voor licht en licht doorlatend is geworden wanneer ze het rijk hierna binnengaat.

Daarom sprak Jezus de woorden: "Wie Mij wil navolgen, neme zijn kruis op zich". Geen mens zal geheel van leed verschoond blijven, al is dit de mensen ook verschillend opgelegd. Maar het leven op aarde is niet de laatste verwezenlijking. Het is steeds alleen maar een plaats om zich voor te bereiden op het eigenlijke leven in het geestelijke rijk. En wat de ziel op aarde nog wordt opgelegd, kan haar gelukzaligheid in het hiernamaals alleen maar verhogen, vooropgesteld dat het overgegeven aan de goddelijke wil wordt verdragen. De mens moet dus vrijwillig de weg van de navolging van Jezus gaan. Het moet hem zelf erom te doen zijn dat zijn ziel op aarde een grotere rijpheid verkrijgt. Hij moet bewust besluiten Jezus na te volgen, hij moet ook Zijn werk van verlossing erkennen en er voor zichzelf een beroep op doen. Want nooit zal een bestaan op aarde dat nog zo vol van leed is, de ziel voltooiing bezorgen wanneer de mens zich niet bij Jezus aansluit. Wanneer hij geen beroep doet op Zijn werk van verlossing en de genade ervan, wanneer hij niet in Hem gelooft en niet gelooft dat het God zelf is geweest, die in de mens Jezus het werk van verlossing heeft volbracht. Dan kan zijn weg over de aarde nog zo vol van leed zijn, maar hij zal er voor zijn ziel geen voordeel uit halen, want hij is dan Jezus niet vrijwillig nagevolgd.

Maar hoe meer u mensen van liefde vervuld bent, des te minder zal het leed u terneerdrukken. Want de liefde is het beste oplosmiddel. De gloed van de liefde zal alle omhullingen van de ziel oplossen, ze zal al het onreine en verharde doen smelten. De liefde zal in korte tijd de zuivering van de ziel tot stand brengen en de mate van lijden zal verminderd kunnen worden, waar de liefde de reiniging van de ziel al begonnen is.

En daarom zal de mens uitermate actief dienstbaar moeten zijn, om daardoor de liefde tot uitdrukking te brengen. Want liefde spoort aan tot werkzaamheid en zodra ze dus in onbaatzuchtigheid de naaste geldt, zal de mens voortdurend werken van liefde verrichten en dan zal hij dus de weg van de navolging van Jezus gaan, die eveneens door de liefde steeds weer werd aangespoord tot werken van hulpvaardigheid, die leed en nood van de medemensen trachtte te lenigen en ongewone kracht gebruikte om de medemensen te helpen.

En zo zal ook een voortdurende hulpvaardigheid een weg zijn om Jezus na te volgen, omdat ze liefde bewijst die altijd alleen maar een zegenrijke uitwerking kan hebben, zowel bij de gever als ook bij hem die een beroep doet op de hulp. Want de liefde is het machtigste, het goddelijke, dat onherroepelijk naar de voleinding van de ziel moet leiden, dat een ziel moet reinigen en ontvankelijk maken voor licht. De liefde is het laatste doel op de aarde, omdat ze tot aaneensluiting met de eeuwige Liefde voert, omdat ze de staat van heel in het begin herstelt waarin het wezen werd geschapen en daarom ook hoogste gelukzaligheid moet garanderen, die het wezen dan vindt in de innigste aaneensluiting met zijn God en Vader van eeuwigheid, uit wiens liefde het eens is voortgekomen.

Amen