• Back

KORIŠTENJE DARA RAZUMA....

Dar razuma treba se koristiti na svaki način. Čovjek ga treba koristiti zemaljski, želi li živjeti u ispravnom redu i na blagoslov bližnjih ljudskih bića, te kako bi ispunio svoj zemaljski zadatak, isto tako se razum treba koristiti i za ispunjavanje duhovnog zadatka. Jer čovjek snosi odgovornost za svoju dušu, a da bi mogao biti odgovoran, mora biti i sposoban razlikovati dobro od lošega, i stoga i razumski sve procjenjivati i promatrati što se događa oko njega, kako bi u srcu u odnosu na to mogao zauzeti stav.

On mora znati što Bog od njega zahtijeva tokom njegovog zemaljskog života; to znanje mu mora biti ponuđeno, a razumski on to sam mora obraditi, prije nego u odnosu na to može zauzeti neki stav. Zato je Bog čovjeku dao razum, i tek korištenje razuma on svoju dušu može dovesti do sazrijevanja. I tako je čovjek i obavezan razmisliti o duhovnom blagu koje mu se nudi. Duhovno znanje koje mu se nudi i koje on prihvaća bez ispitivanja, za njega još uvijek nije znanje. On onda samo mehanički izvodi nešto što nikada ne može unaprijediti njegov razvoj ka gore, ako slijedi obaveze koje to duhovno znanje od njega zahtjeva. Vlastita misaona aktivnost mora obavezno biti uposlena, prije nego je to za njega pravo znanje, koje mu donosi korist za njegovu dušu.

I razumska aktivnost mora biti korištena na ispravan način, znači, Boga se mora uključiti, mora Ga se moliti za pomoć, za prosvjetljenje duha, za ispravno, tj. istinsko razmišljanje. Jer razumska aktivnost može i u svojim rezultatima biti ukrivo, ako čovjek sam sebe drži sposobnim da putem svog razuma dokuči sve. Čovjekova volja je slobodna, a sloboda volje mora i ostati neograničena, tako da čovjek može misliti pravo i krivo, tj. da je ispravno razmišljanje isto tako ovisno o njegovoj volji. A da bi sve bilo uređeno i odgovaralo Božanskom zakonu ako stoji u istoj volji sa Bogom, ta volja mora prvo biti okrenuta Bogu da bi i razmišljanje bilo sređeno.

Dakle Bog nikako ne može biti isključen, kao što ni razumska aktivnost ne smije biti isključena, da bi se došlo u posjed Istine. Dostavljeno duhovno dobro tek će dakle onda biti od vrijednosti za čovjeka kad je ovaj zauzeo stav u odnosu na to, i to nakon ozbiljnog promišljanja uz Božju pomoć. To je ispravno korištenje dara razuma koje nikada ne smije biti zanemareno, budući da čovjek mora biti odgovoran za svoje razmišljanje i pošto prava, vjera sa uvjerenjem, može biti zadobivena tek putem razumske obrade.

Tko prihvaća bez razmišljanja ono što mu se od duhovnih dobara nudi, neće moći zadobiti živu vjeru, nego samo formalnu vjeru, koja ne može pretrpjeti potrese, pošto čovjek ne može zastupati ono duhovno dobro koje posjeduje ako istovremeno i njegov razum nije postao aktivan i to duhovno dobro obradio. U svako doba će mu Božja pomoć biti osigurana, samo ako Ga on za to moli, jer Bog je uvijek spreman na čovjeka djelovati putem Svog Duha, njegovo razmišljanje urediti i upravljati na ispravan način, no On želi da Ga se za Njegovu pomoć zamoli, pošto to svjedoči za volju koja je Njemu usmjerena, koja u svoj slobodi treba stremiti savršenstvu, kako bi postao blažen....

AMEN

Usando o dom da mente....

O dom da compreensão deve ser usado em todos os sentidos. O ser humano deve usá-la terrenamente para viver na ordem certa e para a bênção de seus semelhantes e para cumprir sua tarefa terrena, assim como o intelecto deve ser usado para cumprir a tarefa espiritual. Pois o ser humano tem responsabilidade pela sua alma e, para poder responder por si mesmo, deve ser capaz de distinguir o bem do mal e, portanto, também pesar intelectualmente e considerar tudo o que acontece à sua volta, a fim de tomar uma posição no seu coração. Ele deve saber o que Deus exige dele durante sua vida terrena; esse conhecimento deve ser-lhe apresentado e ele próprio deve processá-lo intelectualmente antes de poder ajustar-se a ele. É por isso que Deus deu ao ser humano o intelecto, e só o uso do intelecto pode levar a sua alma à maturidade. E assim o ser humano também é obrigado a pensar no conhecimento espiritual que lhe é transmitido. O conhecimento espiritual que lhe é apresentado e que ele aceita sem exame ainda não é conhecimento para ele. Ele então só realiza mecanicamente algo que nunca poderá promover o seu desenvolvimento ascensional se cumprir com os deveres que esse conhecimento espiritual lhe exige. A sua própria atividade de pensamento deve necessariamente ter começado antes de ser conhecimento real para ele, o que lhe traz vantagem para a sua alma. E a atividade intelectual deve ser usada da maneira correta, ou seja, Deus deve ser consultado, deve ser solicitado a Ele por ajuda, por iluminação do espírito, por direito, ou seja, por pensamento verdadeiro. Pois a atividade intelectual também pode se desviar em seus resultados tão logo o ser humano se considere capaz de sondar tudo através de seu intelecto. A vontade do ser humano é livre e a liberdade de vontade também deve ser irrestrita, para que o ser humano possa pensar certo e errado, ou seja, que o pensamento certo também depende da sua vontade. E como tudo só então é ordenado e corresponde à lei divina se estiver na mesma vontade de Deus, essa vontade deve ser absolutamente voltada primeiro para Deus, para que o pensamento também seja ordenado. Portanto, Deus nunca pode ser desligado, assim como a sua própria atividade intelectual não pode ser desligada para chegar à posse da verdade. Consequentemente, o conhecimento espiritual transmitido só terá valor para o ser humano quando ele próprio tomar uma posição sobre ele, e isso depois de uma séria reflexão com a ajuda de Deus. Este é o uso correcto do dom da compreensão, que nunca deve ser ignorado, porque o ser humano também deve ser responsável pelo seu pensamento e porque a fé certa e convicta só pode ser obtida através do processamento intelectual. Quem aceita sem pensar o conhecimento espiritual que lhe é oferecido, não chamará sua própria fé viva, mas apenas uma fé formal que não pode resistir a nenhum abalo, porque o ser humano não pode representar o conhecimento espiritual que possui se o seu intelecto não se tornou ativo ao mesmo tempo e não processou esse conhecimento espiritual. Ele terá sempre a certeza do apoio de Deus se apenas Ele o pedir, pois Deus está sempre disposto a influenciar o ser humano através do seu espírito, a ordenar e a orientar o seu pensamento da forma correcta, mas Ele quer ser abordado para a sua assistência, porque isso demonstra a vontade voltada para Ele, que deve lutar pela perfeição em toda a liberdade, a fim de se tornar feliz...._>Amém