• Back

Unification of soul and spirit through love....

You will feel the strength which God imparts to you through His word less physically and yet you will become free, for the soul's shackles will be broken as a result and it will be able to hear the voice of the spirit within itself. You should constantly struggle and ask for the grant of strength, and therefore the body will not feel it, so that the human being will not become lax in his endeavours. If he requests strength from God, he will inevitably receive it, and he who requests strength from God can never be regressive. For God will not let anyone ask in vain for a gift that will benefit the soul. If you humans receive the strength from God in the form of His word, then the spirit in you has also awakened and can make itself understood by the soul, i.e., the soul is able to receive the spirit's instructions. It is therefore already in a certain freedom and uses this freedom to unite with the spirit, which also wants to unite with it. Only when the soul is united with the spirit has it reached the degree of maturity that results in a light-filled beyond. Soul and spirit were not united at the beginning of embodiment. The soul knew nothing of the divine spark it harboured within itself. It only became aware of it through the activity of love because only then did the spirit express itself. The goal and purpose of life on earth is the unification of soul and spirit.... which can only be achieved through love. Loving activity gives strength to the soul, thus it can feel the working of the spirit.... it can receive its teachings, it grasps the wisdom imparted to it and can therefore also pass it on. All of this requires strength, which it can request from God through heartfelt prayer or acquire itself through constant labour of love, through which it likewise strives for strength from God. The spirit in a person will always motivate him to love, as he himself is a divine spark of love.... If the soul is now active in love, it unites itself intimately with the spark of love within itself, and the more intimate the union of soul and spirit is, the freer the spirit becomes, which uses the freedom to receive spiritual good from spiritual regions, which it then feeds back to the soul. And everything is strength from God.... And thus divine strength flows to the human being with every transmission of spiritual knowledge. It causes the soul and the spirit to unite and strive for the same.... union with God.... Although the bond between soul and spirit is not perceptibly realized by the human being, he also increasingly joins the spirit's desire, i.e. he does not hinder the soul if it wants to enter into union with the spirit within himself and submits to its will without resistance. For now the spirit dominates the human being's thinking, feeling and willing and his earthly life must now be an ascent to the heights....

Amen

Vereniging van ziel en geest door werkzaamheid in liefde

De kracht, die God u geeft door Zijn woord, voelt u lichamelijk minder en nochtans zult u vrij worden, want de boeien van de ziel worden daardoor verbroken en u zult in staat zijn om de stem van de geest in u te horen. U moet onophoudelijk strijden en smeken om de krachtschenking en het lichaam voelt dit niet, opdat de mens niet nonchalant wordt in het streven. Als hij om de kracht van God vraagt, dan wordt hij hier beslist mee bedacht. Nooit kan iemand achteruitgaan, die om de kracht uit God vraagt. Want God zal geen mens vergeefs laten vragen om een geschenk, dat voordelig is voor de ziel.

Als de kracht uit God jullie mensen in de vorm van Zijn woord toegestuurd wordt, dan is ook de geest in jullie ontwaakt en kan de ziel zich begrijpelijk maken. Dat wil zeggen dat de ziel in staat is om de onderrichtingen van de geest in ontvangst te nemen. Ze heeft zodoende al een bepaalde vrijheid en gebruikt deze vrijheid om zich met de geest te verbinden, die zich eveneens met haar wil verenigen. Pas wanneer de ziel met de geest verenigd is, heeft ze die rijpheidsgraad bereikt, die een lichtvol hiernamaals ten gevolge heeft.

Ziel en geest waren bij het begin van de belichaming niet met elkaar verbonden. De ziel wist niets van de goddelijke vonk, die ze in zich droeg. Pas door de werkzaamheid in liefde werd ze zich hiervan bewust, omdat de geest zich nu pas uitte. De zin en het doel van het aardse leven is de vereniging van de ziel met de geest, wat alleen maar door de liefde bereikt kan worden. Werkzaamheid in liefde levert de ziel kracht op. Zodoende kan ze het werkzaam zijn van de geest voelen. Ze kan diens onderrichtingen in ontvangst nemen. Ze begrijpt de wijsheden, die haar gegeven worden en kan ze daarom ook doorgeven.

Voor dit alles is kracht nodig, die ze door een innig gebed aan God kan vragen of die ze zelf verwerft door voortdurend in liefde werkzaam te zijn, waardoor ze eveneens naar de kracht uit God streeft. De geest in de mens zal steeds tot liefde aanzetten, omdat hij zelf een goddelijke liefdesvonk is. Als de ziel nu in liefde werkzaam is, dan verenigt ze zich met de liefdesvonk en hoe inniger de vereniging van ziel en geest is, des te vrijer wordt de geest, die de vrijheid gebruikt voor het in ontvangst nemen van geestelijke goederen uit geestelijke regionen, die hij de ziel nu weer bezorgt.

En alles is kracht uit God. En zo stroomt met elke overdracht van geestelijke goederen de goddelijke kracht naar de mens. Dit leidt ertoe, dat de ziel en de geest zich verenigen en hetzelfde nastreven, de vereniging met God. Hoewel de mens zich niet merkbaar bewust wordt van de verbinding van de ziel met de geest, volgt hij steeds meer het verlangen van de geest. Dat wil zeggen dat hij de ziel niet hindert, als ze de verbinding met de geest in zich aan wil gaan en hij schikt zich zonder verzet in haar wil. Want nu beheerst de geest het denken, voelen en willen van de mens en zijn aardse leven moet nu een opstijgen naar de hoogte zijn.

Amen