• Back

Bearing the cross in patience and surrender....

Unlimited possibilities open up to the human being as long as he is willing to shape himself according to God's will, that is, as long as he consciously works on his soul. From the hour of realizing that his purpose on earth is the higher education of his soul, his earthly course is an endless series of opportunities where he can attain this spiritual maturity through self-conquest and active neighbourly love. And so his earthly life will bring trials from the very beginning in which he should prove himself.... Nor will it pass him by without a fight, but it is precisely in the struggle that his will will be strengthened and his strength increased. So life will appear to him to consist of opposition and hardship much sooner than he will be able to indulge in unclouded joy of life. These are the first cliffs on which his little ship of life must not be wrecked; he must steer it round all cliffs with a sure hand and with faithful trust in God, only then will he prove himself and utilize the opportunities for higher spiritual development. Jesus Christ Himself made it a task for people with the words: Whoever wants to follow Me must willingly take up his cross.... He does not say that He wants to take away their cross, that He wants to relieve them; on the contrary, He announces to them that following Jesus consists of bearing the cross that He imposes on people. The unspeakable suffering that Jesus Christ took upon Himself was the atonement for mankind's great guilt of sin. He bore His cross without grumbling or complaining. What He endured for mankind thus cancelled their guilt, as it were. Whoever wants to follow Jesus must therefore also atone for sinful humanity, i.e. bear the suffering that humanity has brought upon itself through sin. Love for one's fellow human being should now move the person to bear suffering for his sin, i.e. to reduce the guilt of sin through suffering and thereby be active on earth in a redeeming way. And the loving person will also always be willing to do so, for his soul knows about the downtrodden situation of those who are entangled in great guilt of sin and wants to help them. And therefore every loving person will not rebel against divine will if the latter imposes a cross on him and his earthly life no longer passes by in quiet peacefulness. He knows that an existence without a fight would not be suitable for the soul's higher development and thus he will not rebel either, even if the cross seems unbearable to him. And therefore the human being should not be despondent if his life appears to be more difficult than that of his fellow human being, yet God does not impose a heavier fate on the human being than he can endure, and it is the strength from God which makes this cross easier for him.... It is the supply of strength which man can consciously ask for, but which must also be asked for.... But then every cross, no matter how heavy it seems, is no longer as heavy a burden as before. But taking up the cross of Christ means submitting to everything that God sends upon man without grumbling or resistance. For the slightest resistance cancels out the working of divine power, and the human being must struggle hard so that he can remain victorious in the battle of life and already be able to be redemptively active on earth.... He only ever has to recognize God's love in all suffering, in the cross imposed on him, which wants to let the human being attain spiritual perfection and is the quickest and surest way to take up the cross in all patience and submission to God's will and to follow the divine lord and saviour....

Amen

Draag het kruis geduldig en berustend

Er ontsluiten zich onbegrensde mogelijkheden voor de mens, als hij bereid is zich in overeenstemming met de wil van God te vormen, wanneer hij dus bewust aan zijn ziel werkt. Vanaf het moment dat hij inziet dat zijn aardse doel de opwaartse ontwikkeling van zijn ziel is, is zijn gang over de aarde een eindeloze reeks van gelegenheden, waar hij door zelfoverwinning en actieve naastenliefde deze geestelijke rijpheid verwerven kan.

En zodoende zal zijn aardse leven vanaf dat ogenblik beproevingen met zich meebrengen, die hij moet doorstaan. Het zal ook niet zonder strijd aan hem voorbijgaan, want juist door de strijd zal zijn wil gestaald worden en zal zijn kracht toenemen. Zodoende zal het leven veeleer uit tegenstand en gebreken lijken te bestaan, dan dat hij zich aan een onbezorgde levensvreugde over zou kunnen geven. Dit zijn de eerste moeilijkheden, waartegen zijn levensscheepje niet te pletter mag slaan. Hij moet het met vaste hand en in gelovig vertrouwen in God om alle klippen heen leiden. Pas dan doorstaat hij de proef en benut hij de mogelijkheden voor een geestelijke opwaartse ontwikkeling.

Jezus Christus heeft dit de mensen Zelf als opdracht gegeven met de woorden: “Wie Mij na wil volgen, die moet gewillig zijn kruis op zich nemen”. Hij zegt niet dat Hij hem zijn kruis af wil nemen, dat Hij hen wil ontlasten. Hij verkondigt hen integendeel dat het navolgen van Jezus erin bestaat het kruis te dragen, dat Hij de mensen oplegt.

Het onnoemelijke leed, dat Jezus Christus op Zich nam, was de boetedoening voor de grote zondenschuld van de mensheid. Hij droeg Zijn kruis zonder morren en klagen. Wat Hij voor de mensheid geduldig verdroeg, loste in zekere zin hun schuld in. Wie Jezus na wil volgen, moet dus eveneens voor de zondige mensheid boeten. Dat wil zeggen leed dragen, dat de mensheid door de zonde op zich geladen heeft. De liefde voor de medemensen moet de mensheid er nu toe bewegen om voor hun zonde leed te dragen. Dat wil zeggen door leed de zondenschuld te verminderen en daardoor verlossend bezig te zijn op aarde.

En de liefhebbende mens zal daar ook steeds toe bereid zijn, want zijn ziel kent de onderdrukte toestand van degenen, die in een grote zondenschuld verstrikt geraakt zijn en hij zou hen graag helpen. En daarom zal elk in de liefde staand mens zich niet tegen de goddelijke wil verzetten, als deze hem een kruis oplegt en zijn aardse leven nu niet meer in stille vrede verstrijkt. Hij weet dat een bestaan zonder strijd niet geschikt zou zijn voor de hogere ontwikkeling van de ziel en zodoende verzet hij zich niet, ofschoon het kruis hem ondraaglijk lijkt.

En daarom moet de mens de moed niet verliezen, als zijn leven schijnbaar zwaarder is dan dat van de medemensen. God legt de mens echter geen zwaarder lot op, dan deze kan dragen en het is de kracht uit God, die dit kruis gemakkelijker te dragen laat worden. Het is de krachttoevoer, waar de mens bewust om kan vragen, maar die juist ook gevraagd moet worden. Maar dan is elk nog zo zwaar lijkend kruis niet zo’n zware last meer als voorheen.

Maar het kruis van Christus op zich nemen, betekent zonder morren en tegenspraak zich in alles schikken, wat God de mensen laat overkomen. Want de minste weerstand heft het werkzaam zijn van de goddelijke kracht op en de mens moet zwaar strijden, zodat hij de overwinnaar blijft in de levensstrijd en op aarde al verlossend werkzaam kan zijn. Hij moet steeds alleen maar in alle leed, in het kruis dat hem opgelegd is, de liefde van God herkennen, die de mensen tot geestelijke volmaaktheid zou willen laten komen en de snelste en zekerste weg is om met alle geduld en berusting naar Gods wil het kruis op zich te nemen en de goddelijke Heer en Heiland na te volgen.

Amen