Primerjaj objavo s prevodom
POMANJKANJE SAMOSPOZNANJA.... SAMOLJUBJE.... TRDOGLAVOST....
Usmeri pozornost na besede, ki ti pritekajo: najhujše(najbolj bridko) življenjsko stanje si prirejajo ljudje sami, ko se nahajajo v nenehni notranji neskladnosti (disharmoniji) in ne izmolijo, da jim na pomoč priskoči Božja milost, preko katere bi bili osvobojeni pritiska, ki jih obremenjuje. Ti ljudje vedno mislijo, da je njihovo stanje nesrečno in so vedno bolj nošeni z notranjimi občutki; in na koncu je njihovo stanje le še neskončen obup, in to brez pravega vzroka.
Pri teh ljudeh je še vedno preveč razvito samoljubje, ki povzroča, da se oni ne morejo dvigniti iznad sebe in v usodi drugih ljudi najdejo veliko več smisla, tako da je tem ljudem pravilna presoja(razsodnost)vedno nekaj tujega(ne znajo pravilno presoditi). Oni zavračajo vsakršen razumen argument, zaradi česar imajo veliko težje življenje zaradi lastne trdoglavosti, ker bi drugače dobra volja naredila, da bi bilo življenje veliko znosnejše za njih.
Sàmo življenje je tako poučno (polno priložnosti za učenje) in daje večkratno osnovo (temelj), če se ga le pravilno iskoristi in če se v vseh duševnih stiskah najde pribežališče(rešitev)v Ljubezen-skem delovanju. Tedaj je na zanesljiv način prišlo do vzpostavitve ravnotežja, in srce postaja radostno.... In če oseba zanemari sebe, potem od nje odpada vse težko in ona izpolnitev življenja najde v delovanju za druge. Namen življenja je vendarle vedno edinole dozorevanje njegove osebnosti, odrekanje od izpolnjevanja lastnih želja in nenehno prostovoljno služenje.
Kolikor bolj se lahko človek podredi, toliko svobodnješe bo postalo njegovo duhovno stanje; in kolikor bolj pogosto je dejaven v samo-premagovanju, toliko močnejša bo njegova volja, in to delo na samemu sebi prinaša oplemenitenje celotnega bitja.Vedno bo vzeta v poštev edino korist bližnjega, in stanje bolečine, ki muči človeka, bo odstranjeno.... To pa doseže volja za delovanjem.... Veliko je lažje premagati svet, kot pa samega sebe....
Človek ne želi priznati, da je on sam povzročitelj tega stanja; vedno raje išče vzrokepovsod drugje, kot pa pri samemu sebi, in to je njegova napaka.... Težko je (po)nuditi pomoč tam, kjer primanjkuje samospoznanja.... ampak kje potem začeti.... Tisti, ki vedno želi biti kritičen do drugih in nikoli do sebe, bo težko prepoznal temeljno zlobo; on se bo vedno imel za vrednega obžalovanja in ne bo zbral volje, da prekine svoje stanje, ki ga še tlači.
Tako da ima samo ena stvar pravi učinek na takšno duševno stanje.... V vsej Ljubezni mu usmeriti pozornost na napačno stališče do življenja, s katerim se mora soočiti človek sam, kar pa je vedno primer, ko trpi pod pritiskom svojega razpoloženja in ne najde izhoda. Kjer je volja, tam je tudi delovanje; in šele to človeka osvobaja od vsakega zla....
AMEN
Prevajalci
Falta de autoconocimiento.... Amor propio.... Terquedad
Presta atención a las palabras que te llegan hoy: el estado más amargo de la vida es preparado por los hombres mismos que se encuentran en una autodestrucción perpetua y que no suplican la gracia de Dios, a través de la cual se liberarían de la presión que les agobia. Estas personas siempre ven su propia situación tan deplorable y se pierden cada vez más en sentimientos sombríos y, en última instancia, todo su ser es solo uno que es infinitamente amargo, y eso sin razón real.
Su amor propio se ha desarrollado demasiado fuerte para poder superarse, y ven mucho más la plenitud de la vida en la suerte de otras personas, por lo que una evaluación justa siempre sigue siendo algo extraño a esas personas. Rechazan todos los motivos y tienen una vida mucho más difícil debido a su propia terquedad, porque la buena voluntad les haría la vida mucho más fácil de dominar.
La vida misma es tan instructiva y da muchos indicios, si se aprovecha adecuadamente si uno se refugia en toda depresión emocional para obrar en amor. Entonces se crea el equilibrio, por así decirlo, y el corazón se vuelve feliz.... Y cuando la persona misma se deja a un lado, todo lo que es difícil se desvanece de la persona por si solo y encuentra la plenitud de la vida en el obrar para los demás. El propósito de la vida sigue siendo la maduración espiritual de uno mismo, una renuncia a la satisfacción de los propios deseos y un servicio voluntario constante.
Cuanto más se pueda subordinarse una persona, más libre será su estado mental, y cuanto más practique superarse a sí misma, más fuerte será su voluntad, y este trabajo sobre sí mismo produce en refinamiento de todo el ser, entonces sólo tendrá en cuenta el bienestar del semejante y se elimina el estado doloroso que atormenta a la persona.... Y esto se logra con la voluntad de actuar.... Es significativamente más fácil vencer al mundo que a sí mismo....
El hombre no quiere admitir de ser el causador de su condición, siempre busca la causa en otra parte que no sea él mismo, y ese es su error.... Donde hay falta de autoconocimiento, la ayuda es difícil de traer.... porque, ¿Dónde debería entonces aplicarse la palanca?.... Aquel que solo quiere criticar a los demás, pero nunca contra sí mismo, difícilmente reconocerá el mal básico, solo se sentirá lamentable y no tendrá la voluntad de terminar su condición, que lo oprime tanto.
Y así, sólo hay una cosa que tenga un efecto en esa mente.... Llamar la atención sobre ella con todo amor sobre su actitud equivocada hacia la vida, que la persona debe dominar por sí misma y no dejarse dominar por ella, lo cual es siempre el caso cuando sufre la presión de su estado de ánimo y no puede encontrar una salida. Donde hay voluntad, también hay obra, y solo esto libera al hombre de todo mal....
Amén
Prevajalci