• Terug

Het schatten van de tijd dat er voormensen leefden is niet mogelijk

IK zal er steeds voor weten te zorgen dat u zich niet verlaten voelt door MIJ, want u moet u in alle noden en zorgen tot MIJ wenden en u zult altijd antwoord krijgen, omdat IK weet wat u zorgen baart. IK ben echter steeds bereid deze van u af te nemen als u ze maar vol vertrouwen aan MIJ overlaat. U hoeft u niet ongerust te maken, want IK denk aan u, IK weet ook wat u bezwaart en welke vragen u bezig houden. Er zijn eindeloos lange tijden vergaan, waarin er al mensen op de aarde leefden, want het schatten van de tijd dat u ontleent aan het boek van de vaderen, is slechts in zoverre gerechtvaardigd,als dat de toenmalige geestestoestand van die mensen daaruit is op te maken - dat echter het menselijk geslacht al heel lange tijden de aarde bevolkt en dat alleen maar steeds die gebeurtenissen tot uw informatie werden vastgelegd die voor de ontwikkeling van de mensen van belang waren, dat het echter niet meer mogelijk is, de tijdsduur ervan te bepalen. U zult nooit tot een juist resultaat komen.

Zoveel echter is zeker, dat er al veel perioden achter u liggen op aarde, dat echter de mens steeds hetzelfde scheppingswerk is gebleven dat hij nu nog is. Dat hij ook zijn verstand van het begin af aan gebruiken kon en hem steeds dezelfde problemen bezig hielden die ook vandaag nog de mensen handen vol werk bezorgen, zover het gaat om de reden van het (hier) zijn en zijn doelgerichtheid. Want deze gave, daarover na te denken, had IK de mensen van het begin af aan gegeven.

Al in die tijd ontdekten de mensen sporen van prehistorische schepselen, die ze weliswaar niet als gelijk aan hen wilden erkennen, daar ze toch aanzienlijk van hun eigen wezen afweken en omdat de eerste mensen wisten dat er vóór hen nog geen identieke mensen waren, want ze zagen zichzelf als een nieuwe schepping. Zij wisten zelf dat met hun bestaan een scheppingsdaad begon die er tevoren nog niet geweest was. Ze wisten dit daar ze met elkaar van gedachten konden wisselen en dit voor ieder geschapen mens mogelijk was. Bovendien waren hun zulke voormensen onbekend, zoals ze ook niet alle eerdere scheppingen kenden die ze zelf hadden moeten doorlopen, tot ze zich als mens mochten belichamen.

Maar nooit hebben tijdens dezelfde tijd de eerder genoemde preadamieten met de mensen op de aarde geleefd, want die waren uitgestorven toen de mensen op de aarde verschenen. Er kon dus nooit een samenleven hebben plaatsgevonden omdat zoiets niet beantwoordde aan Mijn plan van eeuwigheid, dat niets gebrekkigs zou hebben laten ontstaan in een tijd waarin de volkomen mens zich als kroon van de schepping moest bewijzen. Want van alle scheppingen ervoor was deze mens zich niet bewust. Hij kende zijn lange gang door de scheppingswerken van deze aarde niet, hij moest een volkomen nieuwe schepping zijn waardoor een ziel kon worden opgenomen, omdat nu voor de mens een heel nieuwe gang over de aarde begon met als doel de uiteindelijke vereniging met MIJ. Dat de mens deze laatste vereniging door eigen falen niet bereikte, heeft niets te maken met z'n gang door de voorstadia, want iedere ziel die zich eenmaal als mens mag belichamen, heeft ook die graad van rijpheid bereikt die zo'n belichaming toelaat.

Het is echter voor de mens onmogelijk een precieze tijd van zijn verblijf op de aarde vast te stellen en hij zal daarover ook geen opheldering verkrijgen, omdat het van geen belang is hoe lang hij al op de aarde leeft. En zo ook laten de tijden waarin deze voormensen geleefd hebben zich niet vaststellen. Maar het staat vast dat ze aan de mens zijn voorafgegaan, dat ze zich in de oertijden overal hebben opgehouden, eveneens als een schepping die diende om de eindeloos vele zielepartikeltjes rijper te laten worden en ze er zodoende ook toe bijdroegen dat deze partikeltjes zich positief ontwikkelden, die zich dan weer in de mens mochten belichamen.

U, mensen kunt het niet meer d.m.v. de tijd vaststellen en dit zal u ook niet mogelijk zijn. Alleen kunt u naar schatting een tijdstip aannemen, maar weet nooit of dit juist is, want het leven van ieder mens is begrensd. Mijn schepping bestaat echter al eeuwigheden, die voor u ook eeuwigheden zullen blijven, tot u eens het licht bereikt. Dan zult u ook weten dat ook het besef van eeuwigheid voor MIJ is als een vluchtig ogenblik.

Amen

LJUDEM NI MOGOČE DATI ČASOVNE OCENE (OBSTOJA) ....

Da se vi ne boste počutili zapuščeni od Mene, bom Jaz vedno vedel ravnati, kajti vi se morate z vsemi svojimi potrebami in skrbmi obrniti Name in vedno boste prejeli odgovor, ker Jaz vem kaj vam povzroča skrbi in Sem vedno pripravljen, da jih odstranim od vas, če jih zaupno izročite Meni.... Vi niti najmanj ne rabite biti v skrbeh, saj Jaz mislim namesto vas, Jaz prav tako vem, kaj vas muči in katera vprašanja vam prihajajo v misli....

Neskončno dolga obdobja časa so pretekla, tekom katerih so ljudje že naseljevali Zemljo, ker je ocena časa, ki jo vi povzemate iz Knjige Očetov (Svetega Pisma), upravičena le v kolikor kaže (reflektira) posamezna duhovna stanja ljudi v tistem času.... vendar je človeštvo naseljevalo Zemljo že zelo dolgo časa.... vendar so bili zabeleženi za njihovo orientacijo vedno le tisti dogodki, ki so bili pomembni za razvoj človeštva.... vendar ni več mogoče določiti trajanja teh obdobij in vi nikoli ne bi prišli do pravilnega zaključka.

Toda eno je gotovo: čeprav so za vami že mnoga zemeljska obdobja, je človek še vedno ostal enaka stvaritev, kot je še danes.... ker je on bil sposoben uporabljati svoj razum že od začetka in so ga mučile vedno enake težave-problemi, kateri tudi še danes mučijo ljudi glede razloga in namena njihovega obstoja. Ker ta dar, razmišljati o tem (kontemplacija), Sem Jaz dal ljudem že od začetka.

Že v tistih dneh so ljudje odkrili znake prazgodovinskih bitij, toda katerih niso želeli priznati kot njim enake (kot svojo lastno vrsto), saj so se oni bistveno razlikovali od njihove lastne vrste, in prvi ljudje so vedeli, da pred njimi njim enaki ljudje še niso obstajali, ker so sebe prepoznavali kot novo stvaritev, oni so vedeli, da se je njihov obstoj začel z dejanjem stvarjenja, katerega prej še ni bilo.... Vedeli so, da so bili sposobni govoriti eni z drugimi, in vsak ustvarjen človek je lahko komuniciral s soljudmi. Poleg tega pa jim takšna prazgodovinska bitja niso bila poznana, niti oni niso vedeli za vse prazgodovinske stvaritve, skozi katere so bili oni sami morali iti, preden jim je bilo dovoljeno utelesiti sebe kot človek.

Vendar niso nikoli v nobenem obdobju živeli pred-adamiti skupaj z ljudmi na Zemlji, saj so ti izumrli, še preden so se pojavili ljudje na Zemlji. Skupno življenje se nikoli ne bi moglo zgoditi, ker se to ni ujemalo z Mojim načrtom od večnosti, kateri ni mogel ustvariti ničesar nepopolnega v času, ko so popolna bitja morala sebe dokazati kot kronsko lepoto stvarstva. Kajti človek se ni zavedal vseh prazgodovinskih stvaritev, on ni vedel za dolgotrajen proces skozi dela stvarjenja na Zemlji in je zatorej on moral biti popolnoma nova stvaritev, kateri je lahko sprejel dušo, ker je človek krenil po povsem novi poti na Zemlji, s ciljem dokončne združitve z Mano.

Dejstvo, da človek zaradi svoje lastne napake ni uresničil te končne združitve, se ne nanaša na postopek skozi prejšnje faze, saj vsaka duša, kateri je dovoljeno utelesiti sebe kot človek, nekega dne prav tako doseže stopnjo zrelosti, katera ji dovoljuje takšno utelešenje.

Vendar je ljudem nemogoče določiti točen čas obstoja človeštva na Zemlji, niti oni ne bodo prejeli pojasnila v zvezi s tem, ker je nepomembno, kako dolgo so ljudje že živeli na Zemlji, in tako torej ni mogoče določiti, kdaj so ti prazgodovinski ljudje živeli. Vendar pa je gotovo eno, da so oni živeli pred človekom, da so davno prej povsod prebivali kot stvaritve, ki so prispevale k dozorevanju neštetih drobcenih delcev duše, in tako so oni prav tako prispevali k višjemu razvoju teh drobcenih delcev, katerim je bilo naknadno dovoljeno utelesiti sebe v človeškem bitju.

Vi ljudje ne morete dati več časovne ocene, niti za vas to ne bo mogoče, vi lahko ocenite le približno obdobje, vendar nikoli ne boste vedeli ali je točno, saj je življenjska doba vsakega človeka omejena. Moje stvarstvo pa je obstajalo že večnosti, katere za vas prav zares ostanejo večnosti, vse dokler nekega dne ne dosežete svetlobe-luči.... Potem boste vedeli, da je tudi pojem večnost Zame le kot bežni trenutek. AMEN