• Terug

Het schatten van de tijd dat er voormensen leefden is niet mogelijk

IK zal er steeds voor weten te zorgen dat u zich niet verlaten voelt door MIJ, want u moet u in alle noden en zorgen tot MIJ wenden en u zult altijd antwoord krijgen, omdat IK weet wat u zorgen baart. IK ben echter steeds bereid deze van u af te nemen als u ze maar vol vertrouwen aan MIJ overlaat. U hoeft u niet ongerust te maken, want IK denk aan u, IK weet ook wat u bezwaart en welke vragen u bezig houden. Er zijn eindeloos lange tijden vergaan, waarin er al mensen op de aarde leefden, want het schatten van de tijd dat u ontleent aan het boek van de vaderen, is slechts in zoverre gerechtvaardigd,als dat de toenmalige geestestoestand van die mensen daaruit is op te maken - dat echter het menselijk geslacht al heel lange tijden de aarde bevolkt en dat alleen maar steeds die gebeurtenissen tot uw informatie werden vastgelegd die voor de ontwikkeling van de mensen van belang waren, dat het echter niet meer mogelijk is, de tijdsduur ervan te bepalen. U zult nooit tot een juist resultaat komen.

Zoveel echter is zeker, dat er al veel perioden achter u liggen op aarde, dat echter de mens steeds hetzelfde scheppingswerk is gebleven dat hij nu nog is. Dat hij ook zijn verstand van het begin af aan gebruiken kon en hem steeds dezelfde problemen bezig hielden die ook vandaag nog de mensen handen vol werk bezorgen, zover het gaat om de reden van het (hier) zijn en zijn doelgerichtheid. Want deze gave, daarover na te denken, had IK de mensen van het begin af aan gegeven.

Al in die tijd ontdekten de mensen sporen van prehistorische schepselen, die ze weliswaar niet als gelijk aan hen wilden erkennen, daar ze toch aanzienlijk van hun eigen wezen afweken en omdat de eerste mensen wisten dat er vóór hen nog geen identieke mensen waren, want ze zagen zichzelf als een nieuwe schepping. Zij wisten zelf dat met hun bestaan een scheppingsdaad begon die er tevoren nog niet geweest was. Ze wisten dit daar ze met elkaar van gedachten konden wisselen en dit voor ieder geschapen mens mogelijk was. Bovendien waren hun zulke voormensen onbekend, zoals ze ook niet alle eerdere scheppingen kenden die ze zelf hadden moeten doorlopen, tot ze zich als mens mochten belichamen.

Maar nooit hebben tijdens dezelfde tijd de eerder genoemde preadamieten met de mensen op de aarde geleefd, want die waren uitgestorven toen de mensen op de aarde verschenen. Er kon dus nooit een samenleven hebben plaatsgevonden omdat zoiets niet beantwoordde aan Mijn plan van eeuwigheid, dat niets gebrekkigs zou hebben laten ontstaan in een tijd waarin de volkomen mens zich als kroon van de schepping moest bewijzen. Want van alle scheppingen ervoor was deze mens zich niet bewust. Hij kende zijn lange gang door de scheppingswerken van deze aarde niet, hij moest een volkomen nieuwe schepping zijn waardoor een ziel kon worden opgenomen, omdat nu voor de mens een heel nieuwe gang over de aarde begon met als doel de uiteindelijke vereniging met MIJ. Dat de mens deze laatste vereniging door eigen falen niet bereikte, heeft niets te maken met z'n gang door de voorstadia, want iedere ziel die zich eenmaal als mens mag belichamen, heeft ook die graad van rijpheid bereikt die zo'n belichaming toelaat.

Het is echter voor de mens onmogelijk een precieze tijd van zijn verblijf op de aarde vast te stellen en hij zal daarover ook geen opheldering verkrijgen, omdat het van geen belang is hoe lang hij al op de aarde leeft. En zo ook laten de tijden waarin deze voormensen geleefd hebben zich niet vaststellen. Maar het staat vast dat ze aan de mens zijn voorafgegaan, dat ze zich in de oertijden overal hebben opgehouden, eveneens als een schepping die diende om de eindeloos vele zielepartikeltjes rijper te laten worden en ze er zodoende ook toe bijdroegen dat deze partikeltjes zich positief ontwikkelden, die zich dan weer in de mens mochten belichamen.

U, mensen kunt het niet meer d.m.v. de tijd vaststellen en dit zal u ook niet mogelijk zijn. Alleen kunt u naar schatting een tijdstip aannemen, maar weet nooit of dit juist is, want het leven van ieder mens is begrensd. Mijn schepping bestaat echter al eeuwigheden, die voor u ook eeuwigheden zullen blijven, tot u eens het licht bereikt. Dan zult u ook weten dat ook het besef van eeuwigheid voor MIJ is als een vluchtig ogenblik.

Amen

Estimativa de tempo para humanos não possível....

Saberei sempre como evitar que se sinta abandonado por Mim, pois deve recorrer a Mim em todas as suas necessidades e preocupações e receberá sempre uma resposta porque sei o que o preocupa, mas estou sempre disposto a aliviá-lo, se apenas o entregar com confiança a Mim.... Não precisa de se preocupar com nada, pois penso que para si, também sei o que o preocupa e quais as questões que o ocupam.... Já passou um tempo infinitamente longo durante o qual as pessoas já vivem na terra, pois a estimativa de tempo que se retira do Livro dos Pais só se justifica na medida em que o respectivo estado espiritual dessas pessoas possa ser visto a partir dele, mas que a raça humana já tenha povoado a terra durante um tempo infinitamente longo.... que apenas foram registados os acontecimentos que foram importantes para o desenvolvimento do ser humano.... mas que já não é possível determinar a duração desses tempos, nunca se chegaria a um resultado correcto. Isto, no entanto, é certo que muitos períodos terrestres ficaram para trás, mas que o ser humano permaneceu sempre o mesmo trabalho de criação que ainda hoje é.... que também foi capaz de usar o seu intelecto desde o início e foi sempre movido pelos mesmos problemas que ainda hoje incomodam as pessoas no que diz respeito à razão de ser e ao seu propósito. Pois eu tinha dado às pessoas este dom de pensar nisso desde o início. Mesmo nessa altura as pessoas descobriram vestígios de criaturas pré-históricas que não queriam reconhecer como suas iguais, uma vez que se desviaram consideravelmente da sua própria espécie e porque as primeiras pessoas sabiam que não tinha havido pessoas idênticas antes delas, pois reconheceram-se a si próprias como uma nova criação, elas próprias sabiam que um acto de criação começava com a sua existência que não existia antes de..... Sabiam que podiam trocar entre si e que era possível que cada ser humano criado pudesse trocar a si próprio com os seus semelhantes. Além disso, tais pré-criações eram desconhecidas para eles, tal como não conheciam todas as pré-criações pelas quais tinham de passar até que lhes fosse permitido encarnarem-se como um ser humano.... Mas esses pré-adamitas nunca viveram na terra ao mesmo tempo que os seres humanos, pois tinham morrido quando os seres humanos chegaram à terra. Assim, a coexistência nunca poderia ter tido lugar porque não correspondia ao Meu plano de eternidade, que não teria permitido que nada de deficiente surgisse numa altura em que o ser humano perfeito deveria provar ser a coroa da criação. Pois este ser humano desconhecia todas as criações anteriores, não conhecia o seu longo percurso através das obras de criação nesta terra, e por isso tinha de ser uma nova criação perfeita que pudesse receber uma alma, porque agora começou um percurso terrestre completamente novo para o ser humano com o objectivo de unificação final comigo. Mas o facto de o ser humano não ter conseguido esta unificação final devido ao seu próprio fracasso nada tem a ver com o caminho através das fases preliminares, pois cada alma que uma vez se pode encarnar como ser humano também atingiu o grau de maturidade que permite tal encarnação. Mas é impossível para o ser humano determinar o tempo exacto da sua estadia na terra, e também não receberá qualquer esclarecimento sobre isso porque é irrelevante quanto tempo já viveu na terra, e assim também é impossível determinar os tempos em que esses pré-humanos viveram, mas isto é certo, que precederam os seres humanos, que permaneceram em todo o lado antes dos tempos primordiais como uma criação que serviu para amadurecer as infinitas partículas da alma e assim também contribuiu para o desenvolvimento superior destas partículas, que depois foram autorizadas a encarnar-se novamente no ser humano. Os humanos já não podem determinar o tempo, nem lhe será possível fazê-lo, só podem estimar um ponto no tempo mas nunca saberão se é correcto, pois a vida de cada ser humano individual é limitada. A minha criação, no entanto, já existiu para eternidades que também permanecerão eternidades para si até que uma vez chegue à luz.... Então saberá também que mesmo o conceito de eternidade é como um momento fugaz para Me...._>Ámen