Ik heb medelijden met het meest diep gevallene en steeds weer gooi Ik het het reddingsanker toe, zodat het weer naar boven kan komen. En iedere ziel die zich eraan vasthoudt, wordt omhoog getrokken, want ze toont nu haar wil om de diepte te ontvluchten en zal nu ook het erbarmen van haar Vader van eeuwigheid mogen ondervinden. Maar er is in het domein van dit meest diep gevallene ook een mate van weerstand tegen Mij, die geen redding meer toelaat, waarin de wil zich nog niet in het minst heeft veranderd en waarin de verharding van de geestelijke substantie bijna heeft plaatsgevonden, waarin er nu geen andere mogelijkheid meer is om te helpen dan dit geestelijke opnieuw te kluisteren in de materie.
Ook deze hernieuwde kluistering is een daad van erbarmen van mijn kant, omdat zonder deze de ziel nooit weer de hoogte zou kunnen bereiken, waar van haar de laatste wilsproef wordt gevergd, die haar het eeuwige leven kan opleveren. De ontwikkelingsgang in het geestelijke rijk moet zich in mijn goddelijke ordening voltrekken, er kan geen fase worden overgeslagen en dit is in het stadium van het zelfbewustzijn op aarde of ook in het rijk hierna. Steeds is de wil van het wezen zelf bepalend. Wordt deze nu helemaal misbruikt, dan moet Ik het geestelijke weer binden en het in de toestand van onvrije wil door de scheppingen van deze aarde laten gaan, omdat Ik niet wil dat het eeuwig in een toestand blijft die uitermate kwellend en ongelukkig is. Het steeds weer nieuw ontstaan van scheppingen, het voortdurend worden en vergaan in de natuur, heeft dezelfde betekenis als de onophoudelijke wisseling van de uiterlijke vormen voor het zich in de positieve onwikkeling bevindende geestelijke, dat steeds dichter bij zijn uiteindelijke belichaming als mens op deze aarde komt. Maar het in de diepste diepten afgegleden, of zich daar al eeuwigheden bevindende geestelijke, moet - als begin van zijn opwaartse ontwikkeling - in de hardste materie worden ingesloten. Het kan niet in reeds bestaande scheppingen worden ingelijfd die al het rijpere geestelijke tot verblijfplaats dienen. De eerste fase van de kluistering kan niet worden overgeslagen, integendeel, de ontwikelingsgang moet worden begonnen in de uiterlijke vorm die overeenkomt met de ongebroken weerstand tegen Mij, in de harde materie, omdat dit weer door mijn wet van de ordening wordt verlangd.
En daarom moeten er na lange tijdperken steeds weer nieuwe scheppingen ontstaan die dit geestelijke opnemen, zoals echter ook scheppingen die ondenkbaar lange tijden bestaan - harde materie - eenmaal moeten worden opgelost, om het zich daarin bevindende geestelijke vrij te geven voor een verdere ontwikelingsgang in zachtere vormen. De perioden zijn zeer lang, waarna zulke totale verwoestingen en hervormingen van aardse scheppingen zich afspelen, en meestal is door de mensen de tijdsduur ook niet bewijsbaar vast te stellen. Bovendien ontbreekt hun ook de kennis van zo'n ontwikkelingsgang van het geestelijke, van de eigenlijke bestemming van alle materie en van de vreselijk kwellende toestanden in het geestelijke rijk, ofschoon het woord "hel" aan alle mensen bekend is.
Wat echter in werkelijkheid daaronder is te verstaan weten ze niet, daar anders voor hen ook die totale verandering van de aarde en de scheppingen ervan geloofwaardiger zou zijn. Maar het zal voor de mensen ook steeds onbewijsbaar blijven. Een liefdevolle en barmhartige God echter probeert echter Zijn schepselen te redden, Hij laat ze niet eeuwig in de duisternis. En mijn liefde en erbarmen is mijn oerwezen, dat eeuwig niet veranderen zal. Mijn liefde en erbarmen zal eeuwig uitgaan naar mijn schepselen die in de diepte zijn weggezonken en steeds weer middelen en wegen vinden hen aan de diepte te ontrukken. Maar voordat er weer een hernieuwde kluistering volgt, wordt alles door Mij en mijn geestelijke medemewerkers geprobeerd zodat de zielen nog in het geestelijke rijk de weg omhoog nemen, opdat hun dit smartelijke lot van een hernieuwde kluistering bespaard blijft. Maar de wil van het wezen beslist zelf en zoals zijn wil is, is ook zijn lot. Maar mijn heilsplan zal ook worden uitgevoerd en het zal niet zonder succes zijn. Eens zal Ik het doel bereiken en eens zal ook de duisternis alles hebben prijsgegeven, omdat mijn liefde nooit ophoudt en geen wezen deze voor eeuwig kan weerstaan.
Amen
VertalerMi-e milă de cel profund căzut și, de fiecare dată, îi arunc frânghia de salvare pentru a putea urca din nou, iar fiecare suflet care se agață de ea va fi tras în sus, pentru că acum își dovedește voința de a scăpa din abis și atunci va putea să experimenteze și el mila Tatălui său din eternitate. Dar în sfera acestui profund căzut există și un grad de rezistență față de Mine care nu mai permite mântuirea, unde voința nu s-a schimbat încă câtuși de puțin și unde aproape că s-a produs împietrirea substanței spirituale, unde nu mai există acum altă posibilitate de ajutor decât să se alunge din nou această substanță spirituală în materie..... Această nouă izgonire este, de asemenea, un act de milă din partea Mea, pentru că, fără ea, sufletul nu ar putea niciodată să ajungă din nou la înălțimea la care i se cere testul final al voinței, care îi poate aduce viața veșnică. Cursul de dezvoltare în împărăția spirituală trebuie să se desfășoare în ordinea Mea divină, nicio fază nu poate fi sărită, iar acest lucru este valabil și în stadiul conștiinței egoului.... pe Pământ sau în împărăția de dincolo de acesta..... Voința ființei însăși este întotdeauna decisivă.... Dacă se abuzează complet de această voință, atunci trebuie să leg din nou ființa spirituală și să o las să treacă prin creațiile acestui Pământ într-o stare de constrângere, pentru că nu vreau ca ea să rămână veșnic într-o stare extrem de chinuitoare și mizerabilă. Noile creații care apar mereu și mereu, nașterea și dispariția continuă în natură, este sinonimă cu o perpetuă schimbare a formelor exterioare pentru ființa spirituală în dezvoltare ascendentă, care se apropie mereu de transformarea sa finală ca ființă umană pe acest Pământ..... Dar ființa spirituală, care s-a scufundat în adâncurile cele mai adânci sau care se află acolo de veacuri, trebuie să fie concepută în cea mai dură materie ca începutul dezvoltării sale ascendente. Ea nu poate fi încorporată în creațiile deja existente, care servesc deja drept locuință pentru o materie spirituală mai matură...... Prima fază de izgonire nu poate fi sărită, dar cursul dezvoltării trebuie să înceapă în forma exterioară care corespunde rezistenței neîntrerupte împotriva Mea.... în materia dură, deoarece aceasta necesită din nou legea Mea de ordine. Și de aceea, după perioade lungi de timp, trebuie să apară mereu noi creații care să preia această substanță spirituală, dar, la fel cum creațiile care au existat pentru o perioadă infinit de lungă de timp...., materia dură...., trebuie să fie dizolvate o dată pentru a elibera substanța spirituală din interior pentru a se dezvolta în continuare în forme mai libere...... Perioadele de timp sunt foarte lungi după care au loc astfel de distrugeri totale și remodelări ale creațiilor pământești, iar în cele mai multe cazuri oamenii nu pot dovedi durata. În plus, le lipsesc și cunoștințele despre procesul spiritual de dezvoltare, despre scopul real al întregii materii și despre condițiile îngrozitor de chinuitoare din împărăția spirituală, chiar dacă cuvântul "iad" este cunoscut de toți oamenii..... Cu toate acestea, ei nu știu ce înseamnă de fapt, altfel transformarea totală a Pământului și a creațiilor sale ar fi mai credibilă pentru ei. Dar ea va rămâne întotdeauna de asemenea nedovedită pentru oameni.... Dar un Dumnezeu iubitor și milostiv caută să salveze creațiile Sale vii, nu le lasă în întuneric pentru totdeauna, iar iubirea și mila Mea sunt natura Mea fundamentală care nu se va schimba niciodată. Iubirea și mila Mea se vor aplica veșnic creațiilor Mele care s-au scufundat în abis și Eu găsesc mereu căi și mijloace pentru a le smulge din adânc. Dar, înainte de o nouă exilare, Eu și colaboratorii Mei spirituali vom face totul pentru a ne asigura că sufletele încă urmează calea ascensiunii în împărăția spirituală, astfel încât să fie scutite de soarta chinuitoare a unei noi exilări. Dar voința ființei decide pentru ea însăși și, așa cum este voința ei, așa este și soarta ei. Dar planul Meu de mântuire va fi de asemenea pus în aplicare și nu va eșua..... Într-o zi voi ajunge la țintă și într-o zi chiar și întunericul va fi renunțat la tot, pentru că iubirea Mea nu încetează niciodată și nici o ființă nu-i poate rezista pentru totdeauna....
Amin
Vertaler