• Terug

Motivering van de verwoesting en de nieuwe schepping - Hel - Verbanning

Ik heb medelijden met het meest diep gevallene en steeds weer gooi Ik het het reddingsanker toe, zodat het weer naar boven kan komen. En iedere ziel die zich eraan vasthoudt, wordt omhoog getrokken, want ze toont nu haar wil om de diepte te ontvluchten en zal nu ook het erbarmen van haar Vader van eeuwigheid mogen ondervinden. Maar er is in het domein van dit meest diep gevallene ook een mate van weerstand tegen Mij, die geen redding meer toelaat, waarin de wil zich nog niet in het minst heeft veranderd en waarin de verharding van de geestelijke substantie bijna heeft plaatsgevonden, waarin er nu geen andere mogelijkheid meer is om te helpen dan dit geestelijke opnieuw te kluisteren in de materie.

Ook deze hernieuwde kluistering is een daad van erbarmen van mijn kant, omdat zonder deze de ziel nooit weer de hoogte zou kunnen bereiken, waar van haar de laatste wilsproef wordt gevergd, die haar het eeuwige leven kan opleveren. De ontwikkelingsgang in het geestelijke rijk moet zich in mijn goddelijke ordening voltrekken, er kan geen fase worden overgeslagen en dit is in het stadium van het zelfbewustzijn op aarde of ook in het rijk hierna. Steeds is de wil van het wezen zelf bepalend. Wordt deze nu helemaal misbruikt, dan moet Ik het geestelijke weer binden en het in de toestand van onvrije wil door de scheppingen van deze aarde laten gaan, omdat Ik niet wil dat het eeuwig in een toestand blijft die uitermate kwellend en ongelukkig is. Het steeds weer nieuw ontstaan van scheppingen, het voortdurend worden en vergaan in de natuur, heeft dezelfde betekenis als de onophoudelijke wisseling van de uiterlijke vormen voor het zich in de positieve onwikkeling bevindende geestelijke, dat steeds dichter bij zijn uiteindelijke belichaming als mens op deze aarde komt. Maar het in de diepste diepten afgegleden, of zich daar al eeuwigheden bevindende geestelijke, moet - als begin van zijn opwaartse ontwikkeling - in de hardste materie worden ingesloten. Het kan niet in reeds bestaande scheppingen worden ingelijfd die al het rijpere geestelijke tot verblijfplaats dienen. De eerste fase van de kluistering kan niet worden overgeslagen, integendeel, de ontwikelingsgang moet worden begonnen in de uiterlijke vorm die overeenkomt met de ongebroken weerstand tegen Mij, in de harde materie, omdat dit weer door mijn wet van de ordening wordt verlangd.

En daarom moeten er na lange tijdperken steeds weer nieuwe scheppingen ontstaan die dit geestelijke opnemen, zoals echter ook scheppingen die ondenkbaar lange tijden bestaan - harde materie - eenmaal moeten worden opgelost, om het zich daarin bevindende geestelijke vrij te geven voor een verdere ontwikelingsgang in zachtere vormen. De perioden zijn zeer lang, waarna zulke totale verwoestingen en hervormingen van aardse scheppingen zich afspelen, en meestal is door de mensen de tijdsduur ook niet bewijsbaar vast te stellen. Bovendien ontbreekt hun ook de kennis van zo'n ontwikkelingsgang van het geestelijke, van de eigenlijke bestemming van alle materie en van de vreselijk kwellende toestanden in het geestelijke rijk, ofschoon het woord "hel" aan alle mensen bekend is.

Wat echter in werkelijkheid daaronder is te verstaan weten ze niet, daar anders voor hen ook die totale verandering van de aarde en de scheppingen ervan geloofwaardiger zou zijn. Maar het zal voor de mensen ook steeds onbewijsbaar blijven. Een liefdevolle en barmhartige God echter probeert echter Zijn schepselen te redden, Hij laat ze niet eeuwig in de duisternis. En mijn liefde en erbarmen is mijn oerwezen, dat eeuwig niet veranderen zal. Mijn liefde en erbarmen zal eeuwig uitgaan naar mijn schepselen die in de diepte zijn weggezonken en steeds weer middelen en wegen vinden hen aan de diepte te ontrukken. Maar voordat er weer een hernieuwde kluistering volgt, wordt alles door Mij en mijn geestelijke medemewerkers geprobeerd zodat de zielen nog in het geestelijke rijk de weg omhoog nemen, opdat hun dit smartelijke lot van een hernieuwde kluistering bespaard blijft. Maar de wil van het wezen beslist zelf en zoals zijn wil is, is ook zijn lot. Maar mijn heilsplan zal ook worden uitgevoerd en het zal niet zonder succes zijn. Eens zal Ik het doel bereiken en eens zal ook de duisternis alles hebben prijsgegeven, omdat mijn liefde nooit ophoudt en geen wezen deze voor eeuwig kan weerstaan.

Amen

RAZLOG ZA UNIŠTENJE I NOVO STVARANJE.... PAKAO - PROGNANSTVO

Milostiv sam onome što je palo najniže, i uvjek nanovo mu bacam sidro za spašavanje kako bi se ponovo moglo uzdići, i svaka duša koja se za to drži, biva izvučena, jer time ona dokazuje svoju volju za bijeg iz ponora tako da i može biti pomilovana od strane svoga Oca od vječnosti. Ali u predjelima gdje su najniže pro-pali duhovi također postoji određeni stupanj otpora koji više ne dozvoljava izbavljenje/oslobođenje, gdje se volja nije ni najmanje promijenila i gdje je duhovna suština skoro sasvim otvrdnula i ne postoji druga moguća pomoć nego prognati tu duhovnu suštinu ponovno u materiju.

To novo prognanstvo je također jedan čin milosrđa s Moje strane, jer bez njega duša nikad ne bi bila u mogućnosti ponovno dosegnuti točku gdje treba proći/položiti svoj posljednji test volje uz pomoć kojeg može postići vječni život. Put razvoja/usavršavanja u duhovnom kraljevstvu se mora odvi(ja)ti unutar Mojeg Božanskog reda, ni jedna faza se ne može izostaviti, a u fazi samo-svjesnosti.... bilo na zemlji bilo u onostranom kraljevstvu.... volja bića je uvijek odlučujući faktor.... Posljedično tome, ako je ova u potpunosti zloupotrebljena Ja ponovno moram ograničiti dušu i prisiliti ju da još jednom krene putem kroz stvaranja ove zemlje u prisilnom stanju, pošto Ja ne želim da ona zauvijek ostane u stanju izuzetne agonije i bijede.

Uvijek nanovo nastajuće kreacije, neprestano postajanje/nastajanje i propadanje u prirodi, odgovara neprestanoj promjeni izvanjskih formi od strane napredujuće duhovne supstance koja se sigurno/postojano približava svojoj konačnoj formi kao ljudsko biće na ovoj zemlji.... Ali duhovna suština koja je sišla nazad u najdublji ponor ili koja je tamo već jedno beskonačno dugo vrijeme će morati biti smještena u najtvrđu materiju na početku svojeg višeg razvoja/usavršavanja. Ona ne može biti smještena u već postojeće kreacije služe kao prebivalište već više usavršenim duhovnim supstancama.... Prva faza prognanstva se ne može izbjeći, umjesto toga put razvoja/usavršavanja mora započeti u izvanjskoj formi koja korespondira sa neslomljenim suprostavljanjem Meni.... u najtvrđoj materiji, jer to je opet ono što zahtjeva Moj zakonski red.

Iz ovog razloga se nakon dugih vremenskih perioda opet i ponovo moraju pojavljivati nove kreacije da bi prihvatila ove duhovne supstance, baš kao što se kreacije koje su postojale jedno nevjerojatno dugo vrijeme.... tvrda materija.... moraju jednog dana ponovno raspasti sa ciljem oslobađanja/otpuštanja duhovne supstance u njima da bi nastavila svoj put razvoja/usavršavanja u manje kompaktnim/zbijenim formama.... Vremenski periodi koji prođu nakon takvih potpunih uništenja i ponovnog/daljnjeg razvoja zemaljskih kreacija su jako dugi, i ljudi u pravilu nisu u stanju ni ilustrativno ustvrditi njihovo vremensko trajanje. Nadalje, njima nedostaje znanje o procesu razvoja duhova, o istinskoj svrsi materije i užasno mučnim stanjima u duhovnom kraljevstvu, premda je riječ ‘pakao’ poznata svim ljudima.... Ali oni ne znaju koje je njezino stvarno značenje, inače bi im potpuna transformacija Zemlje i njezini kreacija bila više vjerojatna. Ali ona će za ljude uvijek ostati nedokaziva.

Međutim, ljubavlju ispunjeni i milostivi Bog želi spasiti Svoje žive kreacije, On ih neće zauvijek ostaviti u mraku, i Moja ljubav i milost jesu Moja temeljna priroda koja se nikad neće promijeniti. Moja ljubav i milost će zauvijek važiti za Moje žive kreacije koje su se spustile u ponor, i opet i iznova će pronaći puteve i načine da ih od tamo izbavi. Ali prije nego se novo prognatnstvo ponovno zgodi, s Moje strane i od strane Mojih duhovnih su-radnika će biti učinjen svaki napor tako da bi duše u duhovnom kraljevstvu krenule uzlaznim putem sa ciljem da ih se poštedi mučne sudbine novog prognanstva. Ipak volja bića donosi svoju vlastitu odluku, i njezina sudbina ovisi o njezinoj volji. Ali Moj plan Spasenja će biti ostvaren/sproveden i neće biti bez uspjeha.... Jednog dana ću Ja postići cilj, i jednog dana će tama također sve izručiti, pošto Moja ljubav neće nikad prestati i ni jedno biće joj se neće moći zauvijek odupirati.

AMEN