• Terug

Meer vertalingen:

Adam - Oer-geest - Lucifers poging - Vernielen van de vorm

Wie tot de waarheid doordringt, die laat alle duisternis achter zich, hij zal overal een verklaring voor hebben. Hij zal kennis hebben van de samenhang van alle dingen. Hij zal inzien dat zijn weg opwaarts leidt, dat hij de verbinding met God gevonden heeft, dat hij niet meer kan dwalen, omdat God zelf hem de waarheid doet toekomen. Tot de waarheid doordringen betekent echter, haar allereerst ernstig begeren en dan het hart ervoor openstellen wat hem nu aan kennis wordt overgebracht, hetzij van buiten af of ook van binnen uit in de vorm van gedachten. Want het hart zal bereid zijn waarheid en dwaling aan te nemen of af te weren en dus ook dienovereenkomstig op de mens inwerken.

De waarheid moet in zoverre worden bevochten, dat de wil van de mens zelf werkzaam worden moet. Ze kan niet eenvoudig worden overgebracht aan de mens die zich volledig passief gedraagt, die niet zelf haar in bezit wil krijgen en daartoe de nodige aanstalten maakt. Want deze zal in de duisternis van zijn geest blijven en niet opwaarts gaan. De waarheid is echter de weg naar boven. De waarheid is het door God zelf naar de mensen toe geleide geestelijke goed dat in ieder mens een ontvanger zoekt, dat de wil van ieder mens zich eigen kan maken, omdat het de mens op de meest uiteenlopende manieren kan worden overgebracht - maar steeds het verlangen ernaar vooropstelt. Maar wie haar in zijn bezit heeft, die bevindt zich niet meer in de duisternis. Voor hem is alles zonneklaar. Voor hem bestaat er geen twijfel meer. Want ook wat hem nog niet duidelijk is, wordt hem op zijn verzoek verklaard, als hij zich maar tot de Bron der waarheid wendt. Als hij aan God zelf zijn twijfels en vragen voorlegt en er op wacht wat God hem door zijn hart antwoordt. Het verlangen naar de waarheid, de verbinding met God door middel van gedachten en zijn luisteren naar zijn innerlijk, garandeert hem ook een duidelijk waarheidsgetrouw antwoord. En jullie mensen zouden moeten weten, dat er voor jullie niets onopgehelderd hoeft te blijven wanneer jullie maar opheldering wensen en iedere vraag voorleggen aan Hem die de Waarheid zelf is en die haar ook aan Zijn kinderen op aarde wil doen toekomen om hun licht te geven, om hun de weg naar omhoog te verlichten.

De eerst geschapen mens was naar zijn lichaam ook een scheppingsdaad van mijn liefde. Ik moest het gevallen geestelijke op dat moment een uiterlijk omhulsel verschaffen, toen het zich vanuit de diepte weer zover omhoog gewerkt had dat het dus de laatste wilsproef in alle vrijheid kon afleggen.Ik moest vormen scheppen voor alle eertijds door Mij geschapen oer-geesten, die zich na eindeloos lange tijd weer in alle eertijds opgeloste substanties verzameld hadden, die dus weer als zelfbewuste wezens wachtten op de toelating tot een werkzaamheid. De uiterlijke vorm voor zo’n oer-geest te scheppen was niets anders dan de eindeloos vele scheppingswerken die tevoren waren ontstaan. Het was de uit Mij voortgekomen gedachte, die door mijn wil ook reeds gerealiseerd voor Mij stond. Maar om deze geschapen vorm nu het leven te geven was alleen mogelijk door het doorstromen van de kracht van mijn liefde.

Het oer-geschapen geestelijke echter was de uitgestroomde kracht van mijn liefde. Dus hoefde het alleen de uiterlijke vorm in bezit te nemen om het tot een levend wezen te laten worden. Het geestelijke stond kort voor zijn voleinding, doch er ver van verwijderd omdat hem het laatste inzicht ontbrak, omdat de op het geestelijke drukkende zonde het beroofd had van het volledige inzicht en het dus in deze toestand onderricht en geboden nodig had. Het moest dus langzaam rijpen in kennis door gehoorzaamheid aan deze geboden. Tevoren heeft er een grote geestelijke strijd plaats gevonden, omdat er een groot aantal van deze gevallen oer-geesten was die in de eerste door Mij geschapen vormen hun intrek wilden nemen. Want zij wisten dat zij alleen in de vorm van een mens weer toegang vonden tot Mij, dat zij alleen een onbeperkte rijkdom aan kracht en licht konden bereiken door een leven in welke zij beproefd werden, waarin zij moesten bewijzen hoe zij de hun ter beschikking staande kracht benutten. Maar Ik zelf bepaalde welke oer-geest in de eerste mens zijn intrek moest nemen. Want Ik alleen wist wiens verzet tegen Mij zo was afgenomen dat hem de laatste proef tijdens het leven op aarde opgelegd kon worden. Ik wist wiens wil zou kunnen standhouden tegen de verzoekingen van mijn tegenstander. En Ik koos daarom een oer-geest die eertijds aanvoerder was bij de afval der geesten, wiens zonde daarom weliswaar zwaarder op hem drukte, maar waar mijn liefde er bovenal naar streefde deze terug te winnen, omdat hem dan eveneens ontelbare wezens zouden zijn gevolgd en de verlossing veel sneller zou hebben plaatsgevonden. Ik wist weliswaar sinds eeuwigheid van het falen van deze oer-geest, nochtans was hij door zijn in de voorstadia veranderde wil de sterkste geest, die dus ook gerechtigd was als eerste in de toestand van de vrije wil te worden geplaatst en die daarom het beste vooruitzicht bood de wilsproef te doorstaan.

De vorm van de eerste mens nu was - voordat deze oer-geest hierin zijn intrek nam - ook voor Lucifer zichtbaar, die weliswaar wist dat deze vorm de doorgangspoort was uit het rijk der duisternis, uit zijn gebied naar mijn rijk, naar het rijk van het licht. Hij wist ook, dat hij - wilde hij zijn aanhang niet verliezen - ieder middel moest aanwenden, om Mij - in deze aan de mens toegekende proeftijd - het geestelijke te ontworstelen, om de proef in zijn voordeel te laten uitvallen.

De door Mij geschapen vorm was nog zonder leven toen Lucifer zich ervan meester maakte om hem met zijn geest leven in te blazen, maar zijn onbeteugelde geest brak de vorm met geweld open. En hij was er zeker van dat elke in deze vorm gebonden geest hem zou openbreken en dat voor hem nimmer meer het gevaar van verlies bestond. Deze poging liet Ik toe en Ik bewees hem nu dat zijn vermoeden verkeerd was. Want het geestelijke dat zich in de mens moest belichamen, was door de lange ontwikkelingsgang in de schepping niet meer van gelijke wil als Lucifer. Het betrok de laatste uiterlijke vorm vrijwillig en die oer-geest was de oertoestand nabij, en de uiterlijke vorm scheen hem geen kluistering als voor de zondeval toe. Want hij was heer over de schepping, hij kon gebieden als een meester over de hem ter beschikking staande aarde met alle scheppingen. Hij was vol van macht en kracht - alleen ondergeschikt aan mijn macht, die hem slechts een gemakkelijk gebod gaf, waarvan het opvolgen elke hem nog opgelegde kluistering zou hebben doen verbreken.

En toen Lucifer dit besefte, zon hij op middelen om de mens te hinderen in het opvolgen van dit gebod. En omdat hij zelf de vorm van de eerste mens kende, probeerde hij ook de vorm voor hem onverdraaglijk te maken door de vorm als kluistering af te schilderen, doordat hij het vrij zijn van de vorm als afhankelijk van het overtreden van dit gebod voorstelde en dus de oer-geest innerlijk weer tegen Mij opzette, dat Ik hem niet de volledige vrijheid gaf. Het was een bewust misleiden, waartegen de eerste mens weerstand had kunnen bieden als hij zich maar aan mijn eenvoudig gebod had gehouden, wanneer hij voorlopig genoegen had genomen met het bezit van macht en kracht die hem waarlijk gelukkig maakte, tot mijn tegenstander een onreine begeerte in hem ontstak om groter te zijn dan Degene die voor hem als macht boven hem herkenbaar was, van Wie hij op de hoogte was en wiens gebod hij desondanks veronachtzaamde. De zondeval van de eerste mens was derhalve een herhaling van de eerste val van de oer-geest. Hij volgde Lucifer en trok ontelbare wezens mee de diepte in - zoals nu ook alle nakomelingen van de eerste mens zo lang in een toestand van zwakte van zondige mensen terechtgekomen waren, totdat Jezus Christus hun te hulp kwam, totdat Jezus Christus voor de mensen de wilskracht verwierf door Zijn dood aan het kruis, totdat Jezus Christus Zijn sterke wil tegenover de verzoekingen van Lucifer plaatste en hem bedwong.

Niets had het eerst geschapen wezen, Lucifer, ertoe kunnen brengen, de gang over de aarde als mens af te leggen, zolang hij zelf zich nog als heer voelde van de geestenwereld die met hem van Mij afvallig werd. Want hij zelf was de gang door de materie, door de schepping, vóór de schepping van de eerste mensen niet gegaan. Als wezenlijke geest was hij wilsmatig nog steeds mijn sterkste tegenstander. Hij voelde zich zelf als heer der schepping, die het hem toebehorende geestelijke bevatte, ofschoon hij zelf op dit geestelijke geen invloed had. In hem zelf was dus nog ongebroken weerstand en nimmer had hij zich enige dwang laten welgevallen. Nimmer had hij zich vrijwillig in een vorm geschikt die mijn wil geschapen had, omdat hij alle vormen ten behoeve van het geestelijke, alle scheppingswerken, haatte en ze probeerde te vernietigen. Maar de macht over de scheppingswerken was hem ontnomen, daarentegen de invloed op het geestelijke dan toegestaan, toen dit weer vrij moest kiezen voor Mij of voor hem. Hij wist ook dat hij zelf een vorm niet kon vernietigen zodra ze door geestelijke wezens bewoond was, en daarom nam hij de vorm van de eerste mens tevoren in ogenschouw. Want zijn doel was, de oer-geest die daarin belichaamd moest worden, ertoe aan te zetten zelf zijn uiterlijke vorm open te breken, omdat hij geloofde hem dan de vrijheid te verschaffen die Ik het geestelijke door de scheppingswerken ontnomen had. Hij wilde Mij verhinderen het heilsplan te voltooien.

De vijandschap tussen Mij en hem bestond sinds zijn afval en zal van zijn kant nooit worden opgeheven, totdat hij inziet dat hij volledig krachteloos is en in diepste zwakheid en nederigheid om schenking van kracht smeekt. Daarom was het ook onmogelijk geweest, hem de eerste mensenvorm als verblijfplaats te geven. Want in hem was niet de wil omhoog te gaan, terwijl het geestelijke dat in een toestand van gebonden wil door de schepping was gegaan, al in zijn eertijdse weerstand tegen Mij verflauwd was, en het geestelijke nu nog eenmaal het opgeven van het verzet tegen Mij en de kracht van mijn liefde bewijzen moest. En Lucifer wist, hoe ver dit geestelijke reeds van hem verwijderd was. En hij wist ook dat nu het gevaar bestond het helemaal te verliezen. En omdat de in de eerste mens belichaamde oer-geest eens een grote steun voor hem was, was hem ook bijzonder veel gelegen aan zijn val. Hij was echter ook op de hoogte van diens tegenwoordige verlangen, vrij te worden van elke materiële keten.

Bij deze oer-geest voegde Ik nu een tweede wezen, dat hem ter ondersteuning, maar ook ter beproeving van zijn wil moest dienen. De een had de ander kunnen bijstaan, het laatste doel te bereiken. Ik legde de verantwoording niet op één schouder alleen. Beiden gaf Ik het gebod en beiden konden gezamenlijk het doel bereiken. En Lucifer die diens verzwakte wil herkende en door wie hij zijn doel hoopte te bereiken, maakte gebruik van dit tweede wezen. De wilsproef moest geëist worden van het eerste mensenpaar en ter beproeving moesten ook de tegenkrachten kunnen werken, want ook Lucifer streed om zijn schepselen, die hij niet wilde prijsgeven, ofschoon ze Mij ook toebehoorden. Zijn plan slaagde, maar weerhield Mij er desondanks niet van, ontelbare wezens in het vervolg steeds weer de mogelijkheid te bieden, zich om te vormen in de mensen op deze aarde en dus een steeds hogere graad van rijpheid te bereiken, ofschoon door de val van het eerste mensenpaar de poort naar het lichtrijk gesloten bleef totdat Jezus Christus kwam. Door de eerste zonde was de verlossing van de geestelijke wezens uitgesteld, maar niet opgeheven, want wat de eerste mens niet gelukt is, dat heeft de mens Jezus bereikt. Hij was sterker dan mijn tegenstander, want Hij maakte gebruik van mijn kracht. Hij was en bleef door de liefde met Mij verbonden en deed vrijwillig wat de eerste mensen niet als gebod zijn nagekomen. Hij schikte zich volledig naar mijn wil en bewees Zijn overgave aan Mij door Zijn lijden en sterven aan het kruis. Hij was op de hoogte van de oer-schuld en van de tweede schuld van de eerste mensen, en om deze schuld te delgen, om de mensen te verlossen, bracht Hij Mij een offer dat Ik toereikend vond. Een offer dat de poort naar het geestelijke rijk, de weg naar Mij weer opende en waardoor al mijn schepselen, die Hem erkennen als de Zoon van God en Verlosser van de wereld, nu zalig kunnen worden.

Amen

Vertaler

ADAM.... PRVOBITNI DUH.... LUCIFERJEV IZPIT.... RAZPOKANJE OBLIKE-FORME....

Vsak kdor si prizadeva priti do Resnice, ta pusti za seboj vso temo, on bo za vse dobil pojasnilo, poznal bo medsebojni odnos med vsemi stvarmi, prepoznal bo, da njegova pot vodi navzgor, da je našel povezavo z Bogom, da več ne more biti v zmoti, ker mu Bog Osebno daje Resnico. Toda zavzemanje za Resnico pomeni, da mora za njo najprej iskreno hrepeneti, in potem znanje katero prejema.... naj bo to od zunaj ali od znotraj v obliki misli.... sprejeti z odprtim srcem. Ker srce bo pripravljeno, ali sprejeti ali zavrniti Resnico in zmoto, in bo torej temu ustrezno vplivalo na osebo.

Za Resnico se mora hrepeneti (izboriti) do te mere, da mora biti sama volja človeka aktivno vključena.... nje (Resnice) se enostavno ne more posredovati popolnoma pasivni osebi, ki je sama ne želi in katera ne bo naredila nujnih korakov, da bi jo pridobila. Ker ona bo potem ostala v duhovni temi in ne bo napredovala navzgor. Resnica pa je pot navzgor.... Resnica je duhovno znanje dano ljudem od Boga Osebno, katero išče prejemnika v vsakem človeku, katero si lahko prisvoji volja vsakega človeka, ker je lahko prenesena ljudem na mnoge različne načine.... vendar je za njo vedno najprej potrebno hrepeneti.

Toda vsakdo, ki je pridobil Resnico (ali "prispel do Resnice"), ne živi več v temi, vse mu je kristalno jasno, on več ne dvomi, ker karkoli mu je še nejasno, mu bo na njegovo prošnjo tudi pojasnjeno tako, da se obrne le k Izvoru Resnice.... pod pogojem, da svoje dvome in vprašanja postavi Bogu Osebno in potem počaka, kaj mu bo Bog odgovoril skozi njegovo srce.... Hrepenenje za Resnico, miselni stik z Bogom in njegovo notranje poslušanje mu prav tako zagotavljajo jasen in resničen odgovor. Vi ljudje bi morali vedeti, da za vas ne bi smelo obstajati niti eno nerešeno vprašanje, če le želite pojasnilo in vsako vprašanje predstavite Temu, Kateri je Sam Resnica in Kateri jo prav tako želi posredovati Svojim zemeljskim otrokom, da bi jih razsvetlil, da bi jim osvetlil njihovo pot navzgor.

(6. 11. 1953) Telo prvo ustvarjenega človeka je prav tako bilo delo stvarjenja Moje Ljubezni.

Jaz Sem potem za padlo duhovno moral ustvariti zunanji ovoj, ko se je enkrat povzpelo iz brezna navzgor do točke, kjer je bilo sposobno opraviti svoj končni izpit volje v popolni svobodi.... Moral Sem ustvariti oblike-forme za vse Moje nekoč ustvarjene izvirne duhove, katerih prej razgrajene snovi (duše) so se po neskončno dolgem času ponovno zbrale, in kateri so torej kot samozavestna bitja ponovno čakali na dovoljenje, da postanejo aktivni.... Ustvariti zunanjo obliko za takšnega izvirnega duha se ni razlikovalo od neštetih del stvarjenja, katera so nastala predhodno.... To je bila Moja, v zunanja obliki prikazana misel, katera se je po Moji volji tudi pojavila pred Menoj v svoji izvedbi (kompletna-dokončana).

Tej prvo ustvarjeni obliki pa je bilo mogoče dati življenje le tako, da bi se prežela z Močjo Moje Ljubezni.... Izvirno ustvarjeni duh pa je bil Moja izsevana moč Ljubezni.... Torej je on moral samo zasesti zunanjo obliko, da bi jo pretvoril v živo bitje. Duh je bil blizu svoje popolnosti.... a vendar daleč od nje, ker mu je manjkalo končno spoznanje (ali "končni vpogled").... ker ga je greh, s katerim je bil obremenjen, oropal popolnega spoznanja, in v tem stanju je potreboval poučevanje in zapovedi.... na ta način je on moral postopoma dozorevati v spoznanju, skozi poslušnost (izpolnjevanje) tem zapovedim....

Pred tem se je zgodil veliki duhovni boj, ker je veliko število padlih izvirnih duhov želelo naseliti-okupirati Mojo prvo ustvarjeno obliko.... Ker so oni vedeli, da bi lahko ponovno pristopili k Meni le v obliki človeka, da bi lahko dosegli nepredstavljivo obilico Moči in Svetlobe le skozi izpit življenja, s katerim so morali dokazati, kako bodo uporabili moč, ki jim je bila na voljo.... Vendar Sem Jaz Osebno določil, kateri izvirni duh se bo nastanil v prvem človeku....

(7. 11. 1953) Namreč le Jaz Sem vedel, čigavo nasprotovanje Meni je toliko oslabilo, da se ga lahko uvede v končni izpit zemeljskega življenja; Jaz Sem vedel, čigava volja bi se lahko uprla moči Mojega nasprotnika. Zatorej Sem izbral enega izvirnega duha, ki je nekoč v času odpadništva duhov zasedal vodilni položaj.... kateri je bil prav zares težje obremenjen z grehom, vendar katerega je Moja Ljubezen želela še kako ponovno pridobiti, ker bi mu potem nešteta bitja prav tako sledila, in bi Odrešitev lahko napredovala mnogo hitreje.... Jaz Sem sicer vedel že od večnosti, da bo ta izvirni duh padel.... Kljub temu pa je on zaradi njegove spremembe volje tekom predhodnih faz bil najmočnejši duh, ki je torej tudi bil upravičen biti prvi, ki bo prejel stanje svobodne volje, in to je potem nudilo najboljše možnosti za uspešno opravljen izpit volje....

Oblika prvega človeka je bila sedaj.... preden jo je zasedel ta izvirni duh, prav tako vidna Luciferju, ki je zagotovo vedel, da je ta oblika prehod iz kraljestva teme, iz njegovega imperija v Moje kraljestvo, kraljestvo Svetlobe.... On je prav tako vedel.... če ni želel izgubiti svojih privržencev.... da je moral uporabiti vsa sredstva, da bi v tem, za človeka odobrenem poskusnem obdobju duše ugrabil nazaj od Mene, da bi ta izpit obrnil v svojo korist....

Ta od Mene ustvarjena oblika je bila še brez življenja, ko si jo je Lucifer prilastil s ciljem, da jo s svojim duhom poskusno oživi.... vendar pa je njegov neukročeni duh razpočil obliko, in on je bil prepričan, da jo bo razpočil vsaki duh, izgnan v to obliko, in, da za njega nikoli ne bo nobene nevarnosti izgube.... Dovolil Sem, da se ta preizkus zgodi, in potem Sem mu dokazal, da je bila njegova domneva napačna.... Kajti zahvaljujoč svojemu dolgemu procesu razvoja sam duh, kateri se je moral utelesiti v človeško bitje, ni več delil Luciferjeve volje, on je prostovoljno zasedel končno zunanjo obliko, in, ker je ta izvirni duh (Adam) bil blizu svojega izvirnega stanja, on zunanje oblike ni štel za oviro, katera bi preprečila padanje v greh.... Kajti on (Lucifer) je bil gospodar nad celotnim stvarstvom, on je lahko vladal kot gospodar nad Zemljo, katera mu je bila na voljo skupaj z vsako stvaritvijo.... Imel je obilno oblast in moč.... podrejeno le Moji moči, katera mu je dala le eno lahko zapoved: poslušnost, katera bi bila zlomila vsako njemu uvedeno omejitev....

In, ko je Lucifer to dojel, je razmišljal o načinih, kako preprečiti človeku izvajanje te zapovedi, in, ker je osebno poznal telo prvega človeka, ga je on skušal narediti odbijajočega, predstavljajoč ga kot oviro.... tako, da je osvoboditev od njega naredil odvisno od kršenja te zapovedi.... in tako spodbujal izvirnega duha, da se v notranjosti zopet upre proti Meni, zaradi tega, ker mu (domnevno) nisem dal popolne svobode.... To je bila premišljena prevara, kateri bi se prvi človek lahko uprl, če bi le upošteval Mojo preprosto zapoved.... če bi bil zadovoljen s svojim posedovanjem sile in moči, ki sta ga delali prav zares srečnega, vse dokler Moj nasprotnik ni v njem prebudil nečistega hrepenenja.... biti večji od Tega, Kateri je bil prepoznavna Sila nad njim.... o Katerem je on vedel, in Čigar zapoved je kljub temu zanemaril....

Padec prvega človeka v greh je torej bila ponovitev prvega padca izvirnih duhov. On je sledil Luciferju in je potegnil za seboj v brezno nešteta bitja.... tako, da so sedaj tudi vsi potomci prvega človeka bili postavljeni v oslabljeno stanje grešnih ljudi tako dolgo, vse dokler jih Jezus Kristus ni prišel rešiti, vse dokler Jezus Kristus skozi Svojo smrt na Križu ni dosegel moči volje namesto človeštva, vse dokler se Jezus Kristus ni zoperstavil Luciferjevim skušnjavam s Svojo močno voljo in ga porazil....

(8. 11. 1953) Ničesar ne bi moglo spodbuditi prvo ustvarjenega bitja Luciferja na prehod skozi zemeljsko napredovanje kot človek, vse dokler je on sebe še naprej smatral za gospodarja duhovnega sveta, kateri Me je skupaj z njim zapustil, ker on osebno se ni napotil po poti skozi materijo, skozi stvarstvo pred stvarjenjem prvega človeka.... Kot temeljni duh je on v svoji volji še naprej bil Moj največji nasprotnik, on je sebe štel za gospodarja stvarstva, katero je nudilo zavetje duhovni snovi, ki mu je pripadala, čeprav on sam ni imel vpliva nad njo.

Njegov notranji upor je bil še naprej nezlomljen, in on se ne bi nikoli sprijaznil s kakršnokoli prisilo, on sam nikoli prostovoljno ne bi vstopil v formo-obliko, ustvarjeno po Moji volji.... ker je vse oblike za duhovne snovi in vsa dela stvarstva sovražil in je težil, da jih uniči.... Vendar mu je oblast nad deli stvarstva bila odvzeta, toda potem mu je bil podarjen vpliv nad vsako dušo, ko je ona morala ponovno sprejeti svojo svobodno odločitev za Mene ali za njega.... On je prav tako vedel, da je sam nesposoben uničiti obliko takrat, ko je ta že bila naseljena z duhovnimi bitji, in iz tega razloga je vnaprej nadziral obliko prvega človeškega bitja, ker njegov cilj je bil, da napelje izvirnega duha, ki bi jo moral zasesti, da sam uniči svojo zunanjo obliko.... ker je verjel, da bi ga on na ta način oskrbel s svobodo, katero Sem moral vzeti vsem duhovom zaradi del stvarjenja.... On Mi je hotel preprečiti dokončanje načrta Odrešitve.

Nasprotovanje med Mano in njim je obstajalo že od njegovega odpadništva, in on ne bo nikoli odstopil od njega, vse dokler ne spozna, da je popolnoma nemočen ter Me v najgloblji šibkosti in ponižnosti prosi (9. 11. 1953), da mu dam Moč.... Iz tega razloga bi bilo njemu nemogoče dati prvo človeško telo kot prebivališče. Ker njegova volja ni stremela k vzponu, medtem, ko je prejšnji odpor duhovne snovi do Mene, katera je šla skozi stvarstvo v stanju prisile, že bil zmanjšan in je moral samo še enkrat dokazati, da je odnehal od svojega nasprotovanja Meni in nasprotovanju moči Moje Ljubezni. In Lucifer je vedel, kako daleč je ta duhovna snov sebe že oddaljila od njega, in je prav tako vedel, da sedaj obstaja tveganje, da jo v popolnosti izgubi. Toda, ker je ta izvirni duh, utelešen v prvem človeku bil nekoč njegov vnet zagovornik, je on bil še posebej zainteresiran povzročiti njegov padec.... Vendar pa je prav tako vedel za njegovo sedanje hrepenenje, da se znebi vsake fizične omejitve....

In zatem Sem Jaz postavil drugo bitje zraven tega izvirnega duha, ki ga je istočasno moralo podpirati in mu prav tako služiti pri izpitu njegove volje. Ona dva naj bi si nudila medsebojno podporo, da bi prišla do končnega cilja; Jaz nisem postavil odgovornosti samo na ena ramena.... dal sem zapoved obema, in oba sta bila sposobna uresničiti cilj skupaj.... In to drugo bitje je izkoristil Lucifer, ki je prepoznal njegovo šibko voljo in iz tega je upal, da bo uresničil svoj cilj....

Izpit volje se je moral zahtevati od prvega človeškega para, in pri tem preizkusu so morale biti aktivne tudi nasprotne sile, ker se je tudi Lucifer boril za svoje žive stvaritve (bitja), katerih ni želel izročiti, čeprav so one prav tako pripadale Meni. Njegov načrt mu je uspel, vendar Me to ni zaustavilo, neštetim bitjem vedno znova dati priložnost, vzeti novo obliko v človeških bitjih na tej Zemlji in tako doseči vedno višjo stopnjo zrelosti, tudi, če so zahvaljujoč padcu prvega človeškega para vrata v kraljestvo svetlobe ostala zaprta vse do prihoda Jezusa Kristusa....

Prvi greh je preložil, vendar ni preklical Odrešitve duhovnih bitij, kajti to kar prvi človek ni uspel napraviti, je dosegel človek Jezus.... On je bil močnejši od Mojega nasprotnika, ker je uporabil Mojo moč.... On je bil in je ostal z Mano povezan skozi Ljubezen, in je prostovoljno uresničil to, kar prvi človeški bitji nista izpolnili kot zapoved.... On se je popolnoma podredil Moji volji in dokazal Svojo predanost Meni s Svojim trpljenjem in smrtjo na Križu.... On je vedel za izvirni greh in za ponovno krivdo prvih človeških bitij, in, da bi razveljavil to krivdo, da bi odkupil človeštvo, se je On ponudil, da Mi prinese žrtev-daritev, kar je za Mene bilo zadovoljivo.... žrtev, katera je ponovno odprla vrata duhovnega kraljestva, pot do Mene in sedaj omogoča vsem Mojim živim bitjem, ki priznavajo Njega kot Božjega Sina in Odrešenika sveta, znova postati blaženo srečni. AMEN

Vertaler