Wie tot de waarheid doordringt, die laat alle duisternis achter zich, hij zal overal een verklaring voor hebben. Hij zal kennis hebben van de samenhang van alle dingen. Hij zal inzien dat zijn weg opwaarts leidt, dat hij de verbinding met God gevonden heeft, dat hij niet meer kan dwalen, omdat God zelf hem de waarheid doet toekomen. Tot de waarheid doordringen betekent echter, haar allereerst ernstig begeren en dan het hart ervoor openstellen wat hem nu aan kennis wordt overgebracht, hetzij van buiten af of ook van binnen uit in de vorm van gedachten. Want het hart zal bereid zijn waarheid en dwaling aan te nemen of af te weren en dus ook dienovereenkomstig op de mens inwerken.
De waarheid moet in zoverre worden bevochten, dat de wil van de mens zelf werkzaam worden moet. Ze kan niet eenvoudig worden overgebracht aan de mens die zich volledig passief gedraagt, die niet zelf haar in bezit wil krijgen en daartoe de nodige aanstalten maakt. Want deze zal in de duisternis van zijn geest blijven en niet opwaarts gaan. De waarheid is echter de weg naar boven. De waarheid is het door God zelf naar de mensen toe geleide geestelijke goed dat in ieder mens een ontvanger zoekt, dat de wil van ieder mens zich eigen kan maken, omdat het de mens op de meest uiteenlopende manieren kan worden overgebracht - maar steeds het verlangen ernaar vooropstelt. Maar wie haar in zijn bezit heeft, die bevindt zich niet meer in de duisternis. Voor hem is alles zonneklaar. Voor hem bestaat er geen twijfel meer. Want ook wat hem nog niet duidelijk is, wordt hem op zijn verzoek verklaard, als hij zich maar tot de Bron der waarheid wendt. Als hij aan God zelf zijn twijfels en vragen voorlegt en er op wacht wat God hem door zijn hart antwoordt. Het verlangen naar de waarheid, de verbinding met God door middel van gedachten en zijn luisteren naar zijn innerlijk, garandeert hem ook een duidelijk waarheidsgetrouw antwoord. En jullie mensen zouden moeten weten, dat er voor jullie niets onopgehelderd hoeft te blijven wanneer jullie maar opheldering wensen en iedere vraag voorleggen aan Hem die de Waarheid zelf is en die haar ook aan Zijn kinderen op aarde wil doen toekomen om hun licht te geven, om hun de weg naar omhoog te verlichten.
De eerst geschapen mens was naar zijn lichaam ook een scheppingsdaad van mijn liefde. Ik moest het gevallen geestelijke op dat moment een uiterlijk omhulsel verschaffen, toen het zich vanuit de diepte weer zover omhoog gewerkt had dat het dus de laatste wilsproef in alle vrijheid kon afleggen.Ik moest vormen scheppen voor alle eertijds door Mij geschapen oer-geesten, die zich na eindeloos lange tijd weer in alle eertijds opgeloste substanties verzameld hadden, die dus weer als zelfbewuste wezens wachtten op de toelating tot een werkzaamheid. De uiterlijke vorm voor zo’n oer-geest te scheppen was niets anders dan de eindeloos vele scheppingswerken die tevoren waren ontstaan. Het was de uit Mij voortgekomen gedachte, die door mijn wil ook reeds gerealiseerd voor Mij stond. Maar om deze geschapen vorm nu het leven te geven was alleen mogelijk door het doorstromen van de kracht van mijn liefde.
Het oer-geschapen geestelijke echter was de uitgestroomde kracht van mijn liefde. Dus hoefde het alleen de uiterlijke vorm in bezit te nemen om het tot een levend wezen te laten worden. Het geestelijke stond kort voor zijn voleinding, doch er ver van verwijderd omdat hem het laatste inzicht ontbrak, omdat de op het geestelijke drukkende zonde het beroofd had van het volledige inzicht en het dus in deze toestand onderricht en geboden nodig had. Het moest dus langzaam rijpen in kennis door gehoorzaamheid aan deze geboden. Tevoren heeft er een grote geestelijke strijd plaats gevonden, omdat er een groot aantal van deze gevallen oer-geesten was die in de eerste door Mij geschapen vormen hun intrek wilden nemen. Want zij wisten dat zij alleen in de vorm van een mens weer toegang vonden tot Mij, dat zij alleen een onbeperkte rijkdom aan kracht en licht konden bereiken door een leven in welke zij beproefd werden, waarin zij moesten bewijzen hoe zij de hun ter beschikking staande kracht benutten. Maar Ik zelf bepaalde welke oer-geest in de eerste mens zijn intrek moest nemen. Want Ik alleen wist wiens verzet tegen Mij zo was afgenomen dat hem de laatste proef tijdens het leven op aarde opgelegd kon worden. Ik wist wiens wil zou kunnen standhouden tegen de verzoekingen van mijn tegenstander. En Ik koos daarom een oer-geest die eertijds aanvoerder was bij de afval der geesten, wiens zonde daarom weliswaar zwaarder op hem drukte, maar waar mijn liefde er bovenal naar streefde deze terug te winnen, omdat hem dan eveneens ontelbare wezens zouden zijn gevolgd en de verlossing veel sneller zou hebben plaatsgevonden. Ik wist weliswaar sinds eeuwigheid van het falen van deze oer-geest, nochtans was hij door zijn in de voorstadia veranderde wil de sterkste geest, die dus ook gerechtigd was als eerste in de toestand van de vrije wil te worden geplaatst en die daarom het beste vooruitzicht bood de wilsproef te doorstaan.
De vorm van de eerste mens nu was - voordat deze oer-geest hierin zijn intrek nam - ook voor Lucifer zichtbaar, die weliswaar wist dat deze vorm de doorgangspoort was uit het rijk der duisternis, uit zijn gebied naar mijn rijk, naar het rijk van het licht. Hij wist ook, dat hij - wilde hij zijn aanhang niet verliezen - ieder middel moest aanwenden, om Mij - in deze aan de mens toegekende proeftijd - het geestelijke te ontworstelen, om de proef in zijn voordeel te laten uitvallen.
De door Mij geschapen vorm was nog zonder leven toen Lucifer zich ervan meester maakte om hem met zijn geest leven in te blazen, maar zijn onbeteugelde geest brak de vorm met geweld open. En hij was er zeker van dat elke in deze vorm gebonden geest hem zou openbreken en dat voor hem nimmer meer het gevaar van verlies bestond. Deze poging liet Ik toe en Ik bewees hem nu dat zijn vermoeden verkeerd was. Want het geestelijke dat zich in de mens moest belichamen, was door de lange ontwikkelingsgang in de schepping niet meer van gelijke wil als Lucifer. Het betrok de laatste uiterlijke vorm vrijwillig en die oer-geest was de oertoestand nabij, en de uiterlijke vorm scheen hem geen kluistering als voor de zondeval toe. Want hij was heer over de schepping, hij kon gebieden als een meester over de hem ter beschikking staande aarde met alle scheppingen. Hij was vol van macht en kracht - alleen ondergeschikt aan mijn macht, die hem slechts een gemakkelijk gebod gaf, waarvan het opvolgen elke hem nog opgelegde kluistering zou hebben doen verbreken.
En toen Lucifer dit besefte, zon hij op middelen om de mens te hinderen in het opvolgen van dit gebod. En omdat hij zelf de vorm van de eerste mens kende, probeerde hij ook de vorm voor hem onverdraaglijk te maken door de vorm als kluistering af te schilderen, doordat hij het vrij zijn van de vorm als afhankelijk van het overtreden van dit gebod voorstelde en dus de oer-geest innerlijk weer tegen Mij opzette, dat Ik hem niet de volledige vrijheid gaf. Het was een bewust misleiden, waartegen de eerste mens weerstand had kunnen bieden als hij zich maar aan mijn eenvoudig gebod had gehouden, wanneer hij voorlopig genoegen had genomen met het bezit van macht en kracht die hem waarlijk gelukkig maakte, tot mijn tegenstander een onreine begeerte in hem ontstak om groter te zijn dan Degene die voor hem als macht boven hem herkenbaar was, van Wie hij op de hoogte was en wiens gebod hij desondanks veronachtzaamde. De zondeval van de eerste mens was derhalve een herhaling van de eerste val van de oer-geest. Hij volgde Lucifer en trok ontelbare wezens mee de diepte in - zoals nu ook alle nakomelingen van de eerste mens zo lang in een toestand van zwakte van zondige mensen terechtgekomen waren, totdat Jezus Christus hun te hulp kwam, totdat Jezus Christus voor de mensen de wilskracht verwierf door Zijn dood aan het kruis, totdat Jezus Christus Zijn sterke wil tegenover de verzoekingen van Lucifer plaatste en hem bedwong.
Niets had het eerst geschapen wezen, Lucifer, ertoe kunnen brengen, de gang over de aarde als mens af te leggen, zolang hij zelf zich nog als heer voelde van de geestenwereld die met hem van Mij afvallig werd. Want hij zelf was de gang door de materie, door de schepping, vóór de schepping van de eerste mensen niet gegaan. Als wezenlijke geest was hij wilsmatig nog steeds mijn sterkste tegenstander. Hij voelde zich zelf als heer der schepping, die het hem toebehorende geestelijke bevatte, ofschoon hij zelf op dit geestelijke geen invloed had. In hem zelf was dus nog ongebroken weerstand en nimmer had hij zich enige dwang laten welgevallen. Nimmer had hij zich vrijwillig in een vorm geschikt die mijn wil geschapen had, omdat hij alle vormen ten behoeve van het geestelijke, alle scheppingswerken, haatte en ze probeerde te vernietigen. Maar de macht over de scheppingswerken was hem ontnomen, daarentegen de invloed op het geestelijke dan toegestaan, toen dit weer vrij moest kiezen voor Mij of voor hem. Hij wist ook dat hij zelf een vorm niet kon vernietigen zodra ze door geestelijke wezens bewoond was, en daarom nam hij de vorm van de eerste mens tevoren in ogenschouw. Want zijn doel was, de oer-geest die daarin belichaamd moest worden, ertoe aan te zetten zelf zijn uiterlijke vorm open te breken, omdat hij geloofde hem dan de vrijheid te verschaffen die Ik het geestelijke door de scheppingswerken ontnomen had. Hij wilde Mij verhinderen het heilsplan te voltooien.
De vijandschap tussen Mij en hem bestond sinds zijn afval en zal van zijn kant nooit worden opgeheven, totdat hij inziet dat hij volledig krachteloos is en in diepste zwakheid en nederigheid om schenking van kracht smeekt. Daarom was het ook onmogelijk geweest, hem de eerste mensenvorm als verblijfplaats te geven. Want in hem was niet de wil omhoog te gaan, terwijl het geestelijke dat in een toestand van gebonden wil door de schepping was gegaan, al in zijn eertijdse weerstand tegen Mij verflauwd was, en het geestelijke nu nog eenmaal het opgeven van het verzet tegen Mij en de kracht van mijn liefde bewijzen moest. En Lucifer wist, hoe ver dit geestelijke reeds van hem verwijderd was. En hij wist ook dat nu het gevaar bestond het helemaal te verliezen. En omdat de in de eerste mens belichaamde oer-geest eens een grote steun voor hem was, was hem ook bijzonder veel gelegen aan zijn val. Hij was echter ook op de hoogte van diens tegenwoordige verlangen, vrij te worden van elke materiële keten.
Bij deze oer-geest voegde Ik nu een tweede wezen, dat hem ter ondersteuning, maar ook ter beproeving van zijn wil moest dienen. De een had de ander kunnen bijstaan, het laatste doel te bereiken. Ik legde de verantwoording niet op één schouder alleen. Beiden gaf Ik het gebod en beiden konden gezamenlijk het doel bereiken. En Lucifer die diens verzwakte wil herkende en door wie hij zijn doel hoopte te bereiken, maakte gebruik van dit tweede wezen. De wilsproef moest geëist worden van het eerste mensenpaar en ter beproeving moesten ook de tegenkrachten kunnen werken, want ook Lucifer streed om zijn schepselen, die hij niet wilde prijsgeven, ofschoon ze Mij ook toebehoorden. Zijn plan slaagde, maar weerhield Mij er desondanks niet van, ontelbare wezens in het vervolg steeds weer de mogelijkheid te bieden, zich om te vormen in de mensen op deze aarde en dus een steeds hogere graad van rijpheid te bereiken, ofschoon door de val van het eerste mensenpaar de poort naar het lichtrijk gesloten bleef totdat Jezus Christus kwam. Door de eerste zonde was de verlossing van de geestelijke wezens uitgesteld, maar niet opgeheven, want wat de eerste mens niet gelukt is, dat heeft de mens Jezus bereikt. Hij was sterker dan mijn tegenstander, want Hij maakte gebruik van mijn kracht. Hij was en bleef door de liefde met Mij verbonden en deed vrijwillig wat de eerste mensen niet als gebod zijn nagekomen. Hij schikte zich volledig naar mijn wil en bewees Zijn overgave aan Mij door Zijn lijden en sterven aan het kruis. Hij was op de hoogte van de oer-schuld en van de tweede schuld van de eerste mensen, en om deze schuld te delgen, om de mensen te verlossen, bracht Hij Mij een offer dat Ik toereikend vond. Een offer dat de poort naar het geestelijke rijk, de weg naar Mij weer opende en waardoor al mijn schepselen, die Hem erkennen als de Zoon van God en Verlosser van de wereld, nu zalig kunnen worden.
Amen
VertalerAnyone who strives to arrive at the truth leaves all darkness behind him, he will have an explanation for everything, he will know the correlation between all things, he will recognise that his path leads upwards, that he has found the connection with God, that he cannot err anymore because God Himself conveys the truth to him. But striving for the truth means that it first has to be sincerely desired, and then the knowledge he receives.... be it from outside or from within in the form of thoughts.... has to be accepted with an open heart. For the heart will be willing to either accept or reject truth and error and thus influence the person accordingly.
Truth has to be aspired to in so far as that the human being's will has to be actively involved.... it cannot simply be given to a completely passive person who does not want it himself and who will not take the necessary steps in order to gain it. For then he will remain in spiritual darkness and not achieve progress. Truth, however, is the ascending path.... Truth is the spiritual knowledge conveyed to people by God Himself which tries to find a recipient in every human being, which can be acquired by every person's will since it can be imparted to people in many different ways.... but it always has to be desired first. But anyone who has gained the truth no longer lives in darkness, everything is crystal clear to him, he no longer doubts, for whatever is still unclear will be explained to him when he asks for it providing he turns to the source of truth.... providing he submits his doubts and questions to God Himself and then awaits God's answer through his heart.... The desire for truth, the mental contact with God and his inward listening also ensures him a clear and truthful answer. You humans should know that no unsolved questions need to exist for you providing you just want an explanation and present every question to the One Who is truth Himself and Who also wants to impart it to His children in order to enlighten them, in order to illuminate their path of ascent:
The body of the first-created human being was also an act of creation by My love. I then had to create an external shell for the fallen spirit once it had worked its way up from the abyss to a point where it was able to undertake its final test of will in complete freedom.... I had to create forms for all My once created original spirits whose previously dissolved substances had come together again after an infinitely long period of time and who, therefore, as self-aware beings once more, were waiting for permission to become active.... Creating the external form of such an original spirit was no different than the countless many works of creation which had previously arisen.... it was My externalised thought which, through My will, appeared before Me already completed. But giving life to this created form was only possible by permeating it with My strength of love....
The originally created spirit, however, was My emanated strength of love.... Hence it only needed to take possession of the external form in order to turn it into a living being. The spirit was close to its perfection.... and yet far from it because it lacked final realisation.... because the sin with which it was burdened had completely deprived it of all knowledge and in this state it needed instruction and commandments.... thus it was to gradually mature into realisation by complying with these commandments.... A great spiritual battle had taken place earlier because a large number of fallen original spirits wanted to occupy My first created form.... For they knew that they could only gain access to Me again in the body of a human being, that they would only be able to gain unimaginable abundance of strength and light through a test of life in which they were to prove how they would utilise the strength at their disposal.... But I Myself chose which original spirit should take abode in the first human being.... For only I knew whose opposition to Me had weakened such that the final test of earthly life could be imposed on him; I knew whose will could have resisted My adversary's power. Therefore I chose an original spirit which had once taken a leading position during the spirits' apostasy.... which was indeed more heavily burdened by sin but which My love very much endeavoured to regain, for countless beings would likewise have followed it and the redemption would have progressed far more rapidly.... I have known, in fact, since eternity that this original spirit would fail.... Nevertheless, due to its changed will during the preliminary stages it was the strongest spirit, thus it was also entitled to be the first to receive the state of free will, and which therefore offered the best prospects of passing the test of will....
The form of the first human being was.... before this original spirit occupied it, also visible to Lucifer, who certainly knew that this form was the gate from the kingdom of darkness, from his realm, into My kingdom, into the kingdom of light.... He also knew that.... if he didn't want to lose his followers.... he had to use every means to wrest the souls back from Me during the human being's approved probationary period, in order to turn the test to his advantage....
My created form was still without life when Lucifer seized it in order to test it by animating it with his spirit.... yet his untamed spirit burst the form, and he was sure that every spirit banished into this form would burst it and that there would never be any danger of loss for him....
I allowed this test to happen and then proved to him that his assumption was wrong.... For due to its long process of development the very spirit which was to embody itself in the human being no longer shared Lucifer's will, it willingly occupied the final external form, and since this original spirit was close to its original state it did not consider the external form a shackle to prevent the fall into sin.... For it was master over all of creation, it could rule like a lord over the earth which was at its disposal with every creation.... It had abundant might and strength.... only subordinate to My might, which only gave it an easy commandment, the obedience to which would have broken any constraint imposed on it....
And when Lucifer realised this he thought about ways to stop the human being from obeying this commandment, and since he knew the first human being's body he tried to make him dislike it by portraying it as a shackle.... by making freedom from it dependent on transgressing this commandment.... and thus incited the original spirit to inwardly revolt against Me again for not having given it complete freedom.... It was a deliberate deception which the first human being could have resisted by merely adhering to My simple commandment.... if he had been satisfied with his possession of might and strength which made him truly happy until My adversary aroused an impure desire in him.... to be greater than the One, Who was a perceptible power above him.... of Whom he knew and Whose commandment he nevertheless disregarded....
The first human being's fall into sin was therefore a repetition of the original spirit's first fall. It followed Lucifer and drew innumerable beings into the abyss with him.... just as all descendants of the first human being were afterwards also placed into the weak state of sinful people until Jesus Christ came to their rescue, until Jesus Christ acquired the strength of will on behalf of humanity through His crucifixion, until Jesus Christ opposed Lucifer's temptations with His strong will and defeated him....
Nothing could have induced the first-created being, Lucifer, to cover the earthly progress as a human being as long as he still considered himself lord of the spiritual world which had deserted Me with him, for he himself did not take the course through matter, through creation, before the creation of the first human being.... As a spiritually tangible spirit he was volitionally still My strongest opponent, he deemed himself lord over the creation which sheltered the spiritual substance that belonged to him, although he himself had no influence over it. His inner resistance was still unbroken, and he would never ever have put up with any coercion, he would never voluntarily have entered a form created by My will.... because he hated all forms for the spiritual substances, all works of creation, and sought to destroy them.... However, his power over the works of creation had been taken away from him, but then he was granted influence over the soul when this was to make its free decision again for Me or for him.... He also knew that he was unable to destroy a form himself once it was inhabited by spiritual beings, and for this reason he inspected the first human being's form in advance, for his goal was to induce the original spirit which was to occupy it to destroy its own external form.... because he believed that he would thereby provide it with the freedom which I had taken away from the spirits due to the works of creation.... He wanted to stop Me from completing the plan of Salvation.
The opposition between Myself and him existed ever since his apostasy and will never be given up by him until he realises that he is completely powerless, and in profound weakness and humility appeals to Me to give him strength.... For this reason it would have been impossible to give him the first human body as an abode. For his will did not aim for ascent, whereas the past resistance to Me by the spiritual essence, having passed through creation in the state of compulsion, had already diminished and it was merely to prove just once more that it had abandoned its opposition to Me and My strength of love. And Lucifer knew how far this spiritual essence had already distanced itself from him, and he also knew that there now was a risk of losing it entirely. And since the original spirit embodied in the first human being had once been his staunch supporter he was particularly interested to bring it to fall.... But he also knew of its present desire to become free from every physical restraint....
And then I placed a second being at this original spirit's side, which simultaneously was to support but also help him with the test of his will. Each one could have supported the other to arrive at the final objective; I did not place the responsibility on one shoulder alone.... I gave the commandment to both, and both were able to attain the goal together.... And this second being was used by Lucifer, who recognised its weak will and thereby hoped to achieve his objective.... The test of will had to be demanded from the first human couple, and in support of this test adverse forces also had to be active, for Lucifer fought for his living creations too, which he did not want to surrender even though they belonged to Me as well. His plan succeeded, nevertheless, it did not stop Me from giving countless beings time and again the opportunity to take on a new form in the human beings of this earth and thus to achieve an ever higher degree of maturity even if, due to the fall of the first human couple, the gate to the kingdom of light remained closed until the arrival of Jesus Christ....
The first sin had delayed but not cancelled the spiritual beings' redemption, for what the first human being had failed to do was achieved by the human being Jesus.... He was stronger than My adversary for He availed Himself of My strength.... He was and stayed in contact with Me through love and voluntarily accomplished what the first human beings did not fulfil as a commandment.... He completely subordinated Himself to My will and proved His devotion to Me through His suffering and death on the cross.... He knew of the original sin and the first human beings' repeated guilt, and in order to cancel this guilt, in order to redeem humankind, He offered to bring Me a sacrifice, which was satisfactory to Me.... a sacrifice, which opened the gate to the spiritual kingdom again, the path to Me, and now enables all My living beings who acknowledge Him as Son of God and Redeemer of the world to become blissfully happy once more....
Amen
Vertaler