• Terug

Gemeenschap der heiligen - Voorspraak

U mensen hebt buitengewoon veel hulp nodig van de kant van de geestelijke wereld, wilt u de laatste strijd op aarde doorstaan. Maar deze hulp staat altijd in overvloed tot uw beschikking als u er maar om vraagt. Daarom zal u worden uitgelegd op welke wijze u hulp gegeven wordt, en hoe u er om bidden kunt.

Er is wat u mensen noemt de "gemeenschap der heiligen" die u helpend terzijde staat. Maar het begrip "heilige" moet eerst worden uitgelegd, wilt u in de waarheid onderricht en vrij van verkeerde denkbeelden zijn. De lichtwezens zijn de trouwste leiders en helpers van de mensen, ze zijn altijd bereid als ze maar geroepen worden. Maar hoe zij de mensen zijn toegewezen, dat bepaalt GOD alleen in zijn Wijsheid. Evenals HIJ ook de geestelijke wezens naar de graad van hun volmaaktheid met licht en kracht vervult.

Mensen echter kunnen de mate van rijpheid van een medemens niet beoordelen, om welke reden zij daarom ook niet het recht hebben noch de bekwaamheid bezitten - hem tot heilige te verheffen, want alleen GOD weet hoe de aard van de ziel van iemand is als hij door de lichamelijke dood vrijgeworden - het geestelijke rijk ingaat. GOD alleen weet in welke verhouding de mens op aarde tot HEM heeft gestaan en in hoeverre hij in de liefde werkzaam was. Want het werken in liefde is doorslaggevend en dit kan hem reeds op aarde licht en kracht in alle volheid hebben opgeleverd, zodat hij al bijzondere werken kon verrichten - als hij dat wilde. Maar GOD behoudt Zich het recht voor zulke rijpe zielen hun werkkring in het hiernamaals toe te wijzen, die overeenkomt met hun graad van rijpheid. HIJ wijst hun hun werkzaamheden toe in het geestelijke rijk, zoals HIJ ook de aard van de hulp bepaalt die de mensen op aarde verleend moet worden.

De lichtwezens zijn vol van kracht. Voor hen is alles mogelijk omdat zij met GOD en in Zijn Wil werken en omdat zij voortdurend met Zijn Kracht doorstroomd worden. Ieder lichtwezen bevindt zich echter ook geheel in GOD's Wil, d.w.z. het kan zelf niet anders willen dan wat GOD's Wil is, omdat het de verbinding met HEM al tot stand heeft gebracht en daarom geheel in Zijn Wil opgaat.

Ze beseffen echter ook - daar ze vervuld zijn van wijsheid - het dwaze van vele verzoeken van de kant van de mensen en moeten daarom het inwilligen van zulke beden weigeren, daar een verhoring schadelijk zou zijn voor de ziel van de vragende.

Voor de lichtwezens is de hulp die ze de mensen verlenen een toestand van diepe vreugde, om welke reden het ook door GOD is toegestaan dat de mensen de lichtwezens om bijstand aanroepen. Het is echter nooit Zijn Wil bepaalde "heiligen" aan te roepen, omdat hun werkzaam zijn en bestemming een geheel andere kan zijn dan verwacht. En vanuit deze onwetendheid kunnen de mensen ook wel een wezen aanroepen dat nog ver af is van de volmaaktheid, aan wie ze zich nu echter door het aanroepen uitleveren en niet met erg gunstig gevolg door deze nu ook kunnen worden beïnvloed. Want de geroepenen verschijnen en verdringen zich dadelijk in de nabijheid van de roepende en proberen hem hun gedachten op te dringen, die echter niet overeenkomstig de waarheid behoeven te zijn.

Bovendien is de "heiligverklaring" vanuit de kant van de mensen in de eerste plaats afhankelijk van een levenswandel, die overeenstemt met een "kerkelijke gemeenschap". Er wordt dus iets tot voorwaarde gemaakt wat nooit door GOD, maar alleen door die kerk verlangd wordt - en daaraan beantwoordend volgt de heiligverklaring - wat echter nooit GOD's Wil kan zijn. Dus behoeft niet ieder die op zo'n manier heilig is verklaard een lichtwezen te zijn, terwijl er anderzijds veel lichtwezens in het geestelijke rijk zijn wier levenswandel wel voldeed aan de Wil van GOD - maar niet aan de eisen die door de kerkelijke gemeenschap werden gesteld.

In alle lichtwezens is de Kracht uit GOD aanwezig die zij graag willen gebruiken, en daarom zijn hun mensen ter verzorging toevertrouwd wier volmaaktheid ze willen en ook kunnen bevorderen, als de menselijke wil er niet tegen gericht is. Het aanroepen van deze wezens - door GOD aangesteld als hulp voor de mensen - zal nooit zonder succes blijven. Terwijl het aanroepen van bepaalde wezens evenzogoed ook schadelijk kan zijn, als er hulp van hen verwacht wordt die zij echter niet kunnen geven als zij nog niet met GOD verbonden zijn.

Onjuist is echter ook de gedachte van de lichtwezens voorspraak te kunnen verkrijgen, want het gebed is een smeekbede tot GOD - waardoor de verbinding met HEM tot stand wordt gebracht en GOD verlangt dat deze bede rechtstreeks tot HEM gericht wordt - omdat deze smeekbede blijk geeft dat de wil van de mens op GOD is gericht.

Volgens menselijke opvatting moeten nu die lichtwezens die zich al ten zeerste met GOD verenigd hebben, deze verbinding met HEM tot stand brengen. In dat geval zou de mens zelf zich niet met GOD behoeven te verbinden, terwijl dat toch het doel en de betekenis van het aardse leven is. Want door de verbinding met GOD is pas de toevoer van kracht mogelijk, zonder welke 'n uitrijpen van de ziel niet kan plaats vinden.

Die kracht kan echter niet zonder GOD's Wil door de lichtwezens aan de mensen worden doorgegeven, omdat er ook in het geestelijke rijk wetten bestaan waaraan zijn bewoners zich onderwerpen in het besef, dat ze door de liefde en wijsheid van GOD gegeven werden.

De lichtwezens zijn in elk geval tot helpen bereid, maar zij voegen zich echter naar de Wil van GOD. Dus moet de mens zich eerst openstellen voor GOD's Wil om dan door HEM te worden voorzien, of rechtstreeks of door de lichtwezens, die waarlijk geen mens zonder hulp laten als de Wil van GOD dit goedkeurt.

Dus zal het aanroepen van de lichtwezens om hulp nooit tevergeefs zijn. Maar het vragen om voorspraak is nutteloos omdat het kind in vol vertrouwen zelf naar de VADER moet gaan, opdat de Liefde van de VADER Zich helemaal voor hem kan openstellen. Maar deze vertrouwelijke verhouding wordt nooit tot stand gebracht als de mens gelooft door voorbeden evenzo dat doel te bereiken. GOD is een GOD van Liefde en HIJ wil niet dat de mensen vrees hebben om tot HEM te komen. HIJ wil de VADER van Zijn kinderen zijn, maar niet een strenge rechter en machthebber, die men door voorspraak probeert goedgunstig voor zich te stemmen. Maar een VADER gaat men vertrouwelijk tegemoet. En deze vertrouwelijkheid verlangt GOD van Zijn schepselen omdat HIJ hen oneindig liefheeft en HIJ hun daarom ook elke bede vervullen zal.

Amen

Gemeinschaft der "Heiligen".... Fürbitte sinnlos....

Es ist eine überaus große Hilfe nötig für euch Menschen von seiten der geistigen Welt, wollet ihr den letzten Kampf auf Erden bestehen, doch diese Hilfe steht euch im vollsten Maß zur Verfügung, so ihr sie nur anfordert. Und darum soll euch erklärt werden, in welcher Form euch Hilfe gewährt wird und wie ihr sie erbeten könnet. Es ist, wie ihr Menschen es nennt, die Gemeinschaft der Heiligen, die euch helfend zur Seite steht; doch der Begriff "Heilige" ist nötig geklärt zu werden, sollet ihr in der Wahrheit unterrichtet und frei von irrigen Vorstellungen sein. Es sind die Lichtwesen die treuesten Führer und Helfer der Menschen, die immer bereit sind, so sie nur gerufen werden. Doch wie sie den Menschen zugeteilt sind, das bestimmt Gott in Seiner Weisheit, wie Er auch, dem Vollkommenheitsgrad entsprechend, die geistigen Wesen mit Licht und Kraft erfüllt. Menschen können aber nicht den Reifegrad eines Mitmenschen ermessen, weshalb sie daher auch nicht das Recht und die Fähigkeit haben, ihn zu einem Heiligen zu erheben, denn nur Gott weiß, wie die Seele dessen beschaffen ist, so er, durch den Leibestod frei geworden, in das geistige Reich eingeht. Gott allein weiß, in welchem Verhältnis der Mensch auf der Erde gestanden hat zu Ihm und wieweit er in der Liebe tätig war. Liebeswirken allein ist ausschlaggebend und kann ihm Licht und Kraft in aller Fülle auch schon auf Erden eingetragen haben, so daß er Außergewöhnliches schon auf Erden wirken konnte, wenn es sein Wille war. Doch Er behält es sich vor, solche reife Seelen dem Wirkungskreis im Jenseits zuzuführen, der ihrem Reifegrad entspricht. Er weiset ihnen die Tätigkeit im geistigen Reich zu, wie Er auch die Art der Hilfe bestimmet, die den Menschen auf Erden gewährt werden soll. Die Lichtwesen sind voller Kraft, ihnen ist alles möglich, weil sie mit Gott und in Seinem Willen wirken und weil sie ständig von Seiner Kraft durchstrahlt werden. Das Lichtwesen steht aber auch völlig im Willen Gottes, d.h., es kann selbst nichts anderes wollen, als was Gottes Wille ist, weil es den Zusammenschluß mit Gott schon hergestellt hat und deshalb völlig im Willen Gottes aufgeht. Es erkennt aber auch, da es voller Weisheit ist, die Unzweckmäßigkeit mancher Bitten von seiten der Menschen und muß deshalb auch versagen, wo eine Erfüllung von Schaden wäre für die Seele. Es ist die dem Menschen gewährte Hilfe für das Lichtwesen ein Zustand der Beglückung, weshalb es also auch von Gott aus zulässig ist, daß die Menschen die Lichtwesen um Beistand angehen, es ist aber niemals richtig, bestimmte Heilige zu rufen, weil deren Tätigkeit und Bestimmung eine ganz andere sein kann und die Menschen in ihrer Unkenntnis auch ein Wesen anrufen können, das weitab ist von der Vollkommenheit, dem sie sich durch den Anruf nun ausliefern und wenig vorteilhaft von diesem nun beeinflußt werden können. Denn die Gerufenen erscheinen, sie drängen sich sofort in engste Nähe des Rufers und suchen ihm ihre Gedanken aufzudrängen, die nicht der Wahrheit zu entsprechen brauchen. Zudem ist die Heiligsprechung von menschlicher Seite in erster Linie abhängig von einem Lebenswandel entsprechend einer Kirchengemeinschaft, d.h., es wird eine Frömmigkeit zur Voraussetzung gemacht, die niemals von Gott, jedoch von jener Kirche verlangt wird, und dieser entsprechend erfolgt die Heiligsprechung, was aber niemals der Wille Gottes sein kann. Folglich braucht nicht ein jeder solcherart Heilig-Gesprochene ein Lichtwesen zu sein, wie jedoch viele Lichtwesen im geistigen Reich sind, deren Lebenswandel wohl dem Willen Gottes entsprach, nicht aber den Forderungen, die von einer kirchlichen Gemeinschaft gestellt wurden. Allen diesen Lichtwesen wohnt Kraft aus Gott inne, die sie verwerten möchten, und darum sind ihnen Menschen zur Betreuung übergeben, deren Vollendung sie fördern sollen und auch können, wenn der menschliche Wille nicht dagegengerichtet ist. Ein Anruf der Wesen wird niemals ohne Erfolg bleiben, während ein Anruf bestimmter Wesen ebensogut auch schädigend sein kann, während Hilfe von ihnen erwartet wird. Irrig aber ist der Gedanke, von jenen Lichtwesen Fürbitte erlangen zu können.... Das Gebet ist ein Bittruf zu Gott. Und es wird dann die Verbindung hergestellt von dem Menschen zu Ihm, die Gott Selbst verlangt, weil der Bittruf die Willenszuwendung zu Ihm bekundet. Es sollen also menschlicher Ansicht nach die Lichtwesen diese Bindung mit Gott herstellen, die jedoch schon in engstem Zusammenschluß mit Ihm stehen, es wäre der Mensch dann dieser Verbindung enthoben, die aber Zweck und Ziel seines Erdenganges ist, weil in der Verbindung mit Gott erst der Kraftzustrom möglich ist, ohne den ein Ausreifen der Seele nicht stattfinden kann. Die Kraft kann aber nicht von dem Lichtwesen dem Menschen zugeführt werden, weil es auch im geistigen Reich Gesetze gibt, denen sich seine Bewohner beugen in der Erkenntnis, daß sie von Gottes Liebe und Weisheit gegeben worden sind. Die Wesen sind in jedem Falle hilfsbereit und stellen sich unter den Willen Gottes, folglich muß der Mensch sich den Willen Gottes zuerst geneigt machen, um nun von Ihm bedacht zu werden direkt oder auch durch die Lichtwesen, die wahrlich keinen Menschen ohne Hilfe lassen, so dies Gottes Wille gutheißt. Und so wird der Anruf der Lichtwesen um Hilfe niemals vergeblich sein, jedoch der Anruf um Fürbitte ist sinnlos, weil das Kind in aller Vertraulichkeit selbst zum Vater kommen soll, auf daß die Liebe des Vaters sich ihm schenken kann, und weil niemals dieses vertraute Verhältnis hergestellt wird, so der Mensch glaubt, durch Fürbitte gleichfalls zum Ziel zu kommen. Gott ist ein Gott der Liebe, und Er will nicht, daß sich die Menschen fürchten, zu Ihm zu kommen; Er will der Vater Seiner Kinder sein, nicht aber ein strenger Richter und Machthaber; diese sucht man durch Fürbitte sich geneigt zu machen, jenem aber kommt man zutraulich entgegen, und diese Zutraulichkeit verlangt Gott von Seinen Geschöpfen, weil Er sie unendlich liebt und Er ihnen auch jede Bitte erfüllen wird....

Amen