• Terug

Gebed voor de zielen in het hiernamaals die op aarde geen liefde hebben verworven

De lijdensweg van een niet verloste ziel is de mensen niet te beschrijven. En toch moeten ze weten dat het een onvoorstelbaar troosteloze toestand is die ze moet verdragen. En dit weten moet de mensen ertoe aanzetten zulke zielen hulpvaardig bij te staan en daarom gaat naar hen steeds weer de aanmaning uit deze zielen niet te vergeten. Ze zijn de mensen duizendvoudig dankbaar die hun in hun kwelling hulp brengen door voor hen te bidden. De zielen in het hiernamaals die bij hun overlijden mensen op aarde achterlaten met wie ze in liefde waren verbonden, zijn in het voordeel tegenover diegenen die op aarde geen liefde hebben verworven. De eersten volgen lieve gedachten en vrome wensen na, of door innig gebed voor zulke zielen wordt hun kracht toegestuurd en hun toestand kan zich daardoor aanzienlijk verbeteren. Elke liefdevolle gedachte wordt door de zielen als weldadig ervaren en wekt weer liefde op die zich nu uit tegenover de eveneens lijdende zielen. Maar de zielen die op aarde zonder liefde hebben geleefd, moeten leven in onuitsprekelijk gebrek en lijden. Zij zijn snel vergeten, of er wordt aan hen gedacht in liefdeloosheid en dit heeft een vreselijke uitwerking op hun toestand in het hiernamaals. Elke goede gedachte van de mensen op aarde aan de zielen in het hiernamaals verzacht hun kwellingen. Elke slechte gedachte vergroot ze. En de zielen zelf kunnen zich niet verweren of liefde van de mensen voor zichzelf afdwingen. Nu heeft dus de liefde of de liefdeloosheid een voelbare uitwerking en verlicht of bemoeilijkt de ziel het worstelen om opwaarts te komen.

Zielen die de liefde van de mensen op aarde helemaal moeten ontberen, zijn in de duistere omgeving alleen op zichzelf aangewezen. En hun nood is onuitsprekelijk groot. Aan deze zielen moet op aarde in het bijzonder worden gedacht in gebed, zodat zij de zegen van de voorspraak voelen. Dat ze de kracht van de liefde ervaren en er daardoor een verandering in hen plaatsvindt. Want zodra een liefdevolle gedachte zulke eenzame zielen even beroert, letten ze op en ze wenden zich naar de plaats vanwaar die gedachten uitgingen. Ze komen in de nabijheid van de mens die vol erbarmen aan hen heeft gedacht en slaan hem en zijn wezen, zijn handelen en zijn gedachtegang gade. Ze zullen ook nooit een mens in het nauw brengen die hun goed doet, ofschoon zij zelf maar tot weinig goede opwellingen in staat zijn. Doch ze piekeren over de reden ervan dat de toestand van hun lijden in de nabijheid van die mensen afneemt en zij door het gebed voor de worstelende zielen in de duisternis voelbare verlichting bespeuren. En ze leren inzien dat de liefde het enige middel is om hun toestand te verbeteren. En heeft de ziel dit inzicht verworven, dan wordt ze fijngevoelig en hulpvaardig, ook tegenover de andere zielen, en ze is de bitterste nood ontvlucht.

De mensen op aarde kunnen oneindig veel zielen verlossen uit hun nood, wanneer ze proberen zich de hulpeloosheid van deze zielen voor te stellen. Want als ze een vonkje liefde in zich voelen, moet dat grote leed hun aan het hart gaan en hun wil aansporen deze zielen te helpen. De mensen moeten in hun gebed deze arme zielen opnemen bij welke het aan kracht ontbreekt zichzelf te helpen. Ze moeten God aanroepen om genade en erbarmen voor deze zielen. Zij moeten ze hun liefde doen toekomen en nooit in liefdeloosheid aan een overledene denken om diens kwellingen niet te vergroten. Want de ziel is dan in het grootste gevaar dat ze geheel verhardt en elke goede opwelling in haar langzaam ophoudt. Maar de zielen moeten worden verlost en de mensen op aarde kunnen daartoe onuitsprekelijk veel bijdragen.

Amen

이 땅에서 사랑을 얻지 못한 저세상 혼을 위한 기도.

구원받지 못한 혼의 고통을 사람들에게 설명할 수 없지만, 그들이 견뎌야만 하는 고통은 상상할 수 없을 정도로 암울한 상태라는 것을 알아야 한다. 이런 지식이 사람들이 그런 혼들에게 많은 도움을 주게 해야 한다. 그러므로 사람들에게 항상 이런 혼들을 잊지 말라는 경고를 해준다. 혼들은 자신들을 위해 기도함으로써 그들의 고통 가운데 도움을 준 사람들에게 천 배로 감사한다.

이 땅을 떠날 때, 자신들과 사랑으로 연결된 사람들을 두고 떠난 혼들은 이 땅에서 사랑을 얻지 못한 혼들보다 유리하다. 전자의 혼에게는 사랑하는 생각이나 또는 경건한 생각이 뒤따르거나, 또는 긴밀한기도를 통해 혼에게 힘이 주어진다. 그로 인해 혼들의 형편이 현저하게 개선이 될 수 있다. 모든 사랑의 생각을 혼은 유익하게 느끼고, 다시 사랑을 일깨운다. 이 사랑은 이제 마찬가지로 고통받는 혼을 향해 표현이 된다.

그러나 사랑이 없이 이 땅의 삶을 살았던 혼들은 말할 수 없는 고난과 고통을 겪어야만 한다. 그들은 금방 잊거나, 단지 그들의 사랑이 없음을 생각하게 된다. 이런 일이 저세상에서 그들의 상태에 끔찍한 영향을 미친다. 이 땅의 사람들의 저세상의 혼을 향한 모든 좋은 생각은 혼들의 고통을 덜어주고, 모든 악한 생각은 혼들의 고통을 증가시킨다. 혼 자신이 이런 고통을 피할 수 없고, 또는 사람들에게 사랑을 강요할 수 없다. 그러므로 이제 사랑이나 또는 사랑 없음이 느낄 수 있게 역사하고, 혼이 더 쉽게 위로 올라가게 하거나 또는 혼을 더 어렵게 한다.

세상 사람들의 사랑을 전혀 받지 못해야만 하는 혼들은 가장 어두운 환경에서 그들 홀로 자신에게 의존되어 있게 된다. 그들의 고통은 말할 수 없게 크다. 이런 혼들을 특별히 이 땅에서 기도로 도와야 한다. 이로써 그들도 중보기도의 축복을 느끼고, 그들 자신에게서 사랑의 힘을 느끼고, 이로써 그들 안에서 변화가 일어나야 한다.

사랑하는 생각이 그런 외로운 혼들에게 도달하면, 혼은 이를 느끼고, 그런 생각의 시작점으로 향한다. 그들은 자신들을 긍휼하게 생각한 사람에게 다가가, 그와 그의 성품과 그의 행동과 그의 생각의 과정을 관찰한다. 그들은 또한 비록 그들이 단지 희귀하게 선한 일을 하려는 충동을 가질 능력이 있을지라도, 자신들에게 선한 일을 행하는 사람들에게 절대로 공격을 하지 않을 것이다. 그러나 그들은 자신들에게 선한 일을 행하는 사람들 곁에서 자신들의 고통의 상태가 줄어들고, 이런 사람들이 어두움 속에서 투쟁하는 혼들을 위한 기도를 통해 눈에 띄는 안도감을 느낀다는 사실에 대한 원인에 대해 고민을 한다.

그들은 사랑이 자신의 상태를 개선하는 유일한 수단임을 깨닫는 법을 배운다. 혼이 이런 깨달음을 얻었다면, 혼은 부드러워지고, 다른 혼들을 기꺼이 돕기를 원하게 되고, 혼은 가장 끔찍한 위험을 벗어난다. 이 땅의 사람들은 이런 혼들의 무기력함을 상상해보려고 노력한다면, 셀 수 없이 많은 혼들을 그들의 불행에서 구원할 수 있다. 왜냐면 사람들이 자신 안에 사랑의 불씨라도 느낀다면, 큰 고통이 그들의 심장을 움직이고, 혼들을 도우려는 의지를 자극해야만 하기 때문이다.

사람들은 자기 자신을 도울 수 있는 힘이 없는 이 불쌍한 혼들을 위해 기도해야 한다. 그들은 이런 혼들을 위해 은혜와 긍휼을 하나님께 구해야 한다. 그들은 혼들에게 사랑을 베풀어야 하고, 절대로 죽은 사람들의 고통을 더 크게 만들지 않기 위해, 사랑이 없이 죽은 사람들을 기억해서는 안 된다. 왜냐면 그러면 혼이 전적으로 강팍해지고, 혼 안에서 어떤 선한 자극도 일어나지 않게 되는, 가장 큰 위험에 처하기 때문이다. 그러나 혼들은 구속이 되어야 하고, 이를 위해 이 땅의 사람들이 말할 수 없는 많은 기여를 할 수 있다.

아멘