• Terug

Gebed voor de zielen in het hiernamaals die op aarde geen liefde hebben verworven

De lijdensweg van een niet verloste ziel is de mensen niet te beschrijven. En toch moeten ze weten dat het een onvoorstelbaar troosteloze toestand is die ze moet verdragen. En dit weten moet de mensen ertoe aanzetten zulke zielen hulpvaardig bij te staan en daarom gaat naar hen steeds weer de aanmaning uit deze zielen niet te vergeten. Ze zijn de mensen duizendvoudig dankbaar die hun in hun kwelling hulp brengen door voor hen te bidden. De zielen in het hiernamaals die bij hun overlijden mensen op aarde achterlaten met wie ze in liefde waren verbonden, zijn in het voordeel tegenover diegenen die op aarde geen liefde hebben verworven. De eersten volgen lieve gedachten en vrome wensen na, of door innig gebed voor zulke zielen wordt hun kracht toegestuurd en hun toestand kan zich daardoor aanzienlijk verbeteren. Elke liefdevolle gedachte wordt door de zielen als weldadig ervaren en wekt weer liefde op die zich nu uit tegenover de eveneens lijdende zielen. Maar de zielen die op aarde zonder liefde hebben geleefd, moeten leven in onuitsprekelijk gebrek en lijden. Zij zijn snel vergeten, of er wordt aan hen gedacht in liefdeloosheid en dit heeft een vreselijke uitwerking op hun toestand in het hiernamaals. Elke goede gedachte van de mensen op aarde aan de zielen in het hiernamaals verzacht hun kwellingen. Elke slechte gedachte vergroot ze. En de zielen zelf kunnen zich niet verweren of liefde van de mensen voor zichzelf afdwingen. Nu heeft dus de liefde of de liefdeloosheid een voelbare uitwerking en verlicht of bemoeilijkt de ziel het worstelen om opwaarts te komen.

Zielen die de liefde van de mensen op aarde helemaal moeten ontberen, zijn in de duistere omgeving alleen op zichzelf aangewezen. En hun nood is onuitsprekelijk groot. Aan deze zielen moet op aarde in het bijzonder worden gedacht in gebed, zodat zij de zegen van de voorspraak voelen. Dat ze de kracht van de liefde ervaren en er daardoor een verandering in hen plaatsvindt. Want zodra een liefdevolle gedachte zulke eenzame zielen even beroert, letten ze op en ze wenden zich naar de plaats vanwaar die gedachten uitgingen. Ze komen in de nabijheid van de mens die vol erbarmen aan hen heeft gedacht en slaan hem en zijn wezen, zijn handelen en zijn gedachtegang gade. Ze zullen ook nooit een mens in het nauw brengen die hun goed doet, ofschoon zij zelf maar tot weinig goede opwellingen in staat zijn. Doch ze piekeren over de reden ervan dat de toestand van hun lijden in de nabijheid van die mensen afneemt en zij door het gebed voor de worstelende zielen in de duisternis voelbare verlichting bespeuren. En ze leren inzien dat de liefde het enige middel is om hun toestand te verbeteren. En heeft de ziel dit inzicht verworven, dan wordt ze fijngevoelig en hulpvaardig, ook tegenover de andere zielen, en ze is de bitterste nood ontvlucht.

De mensen op aarde kunnen oneindig veel zielen verlossen uit hun nood, wanneer ze proberen zich de hulpeloosheid van deze zielen voor te stellen. Want als ze een vonkje liefde in zich voelen, moet dat grote leed hun aan het hart gaan en hun wil aansporen deze zielen te helpen. De mensen moeten in hun gebed deze arme zielen opnemen bij welke het aan kracht ontbreekt zichzelf te helpen. Ze moeten God aanroepen om genade en erbarmen voor deze zielen. Zij moeten ze hun liefde doen toekomen en nooit in liefdeloosheid aan een overledene denken om diens kwellingen niet te vergroten. Want de ziel is dan in het grootste gevaar dat ze geheel verhardt en elke goede opwelling in haar langzaam ophoudt. Maar de zielen moeten worden verlost en de mensen op aarde kunnen daartoe onuitsprekelijk veel bijdragen.

Amen

MOLITVA ZA DUŠE U ONOSTRANOM - KOJE NISU STEKLE LJUBAV NA ZEMLJI....

Stazu patnje jedne neiskupljene duše je nemoguće opisati ljudima, a ipak oni bi trebali znati da ona mora otrpjeti jedno nezamislivo beznadežno stanje budući je ovo znanje [[(Knjižica br. 29)]] naumljeno nagnati ljude na to da pomoćno podupiru takve duše, otud oni su neprestano opominjani da ne zaborave ove duše. Oni će zahvaliti tim ljudima tisućerostruko koji olakšaju njihovu agoniju tako da mole za njih. Duše u onostranom koje ostave ljude iza sebe na Zemlji sa kojima su bili s Ljubavlju povezani imaju prednost poredbeno sa onima koji nisu stekli Ljubav za sebe na Zemlji. Ljubavlju ispunjene misli i usrdne [[(pobožne)]] želje slijede prijašnje, ili takve duše primaju snagu kroz srdačnu molitvu, što može naknadno poboljšati njihovu situaciju. Svaka Ljubavlju ispunjena misao se od strane duša doživljava ublažujuće te iznova probuđuje Ljubav, koja će onda sebe očitovati spram jednako patničkih duša. Međutim, duše koje su živjele bez Ljubavi na Zemlji moraju gladovati i neizrecivo patiti. One su brzo zaboravljene ili se na njih jedino misli sa neljubaznošću, i ovo ima užasne posljedice na njihovo stanje u onostranom. Svaka ljubazna misao ljudi na Zemlji za duše u onostranom olakšava njihova mučenja, svaka loša misao ih povećaje i duše same su nesposobne odbraniti sebe ili nametnuti ljudima da ih ljube. Sada je duša zamjetno afektirana Ljubavlju ili nemilosrđem što ili olakšava ili priječi njezino naprezanje spram uspona. Duše kojima u cjelosti nedostaje Ljubavi ljudi na Zemlji moraju zavisiti kompletno o njima samima u potpuno mračnim okruženjima i trpjeti neopisivu nedaću. Ove bi duše trebale biti na Zemlji posebice uzete u obzir u molitvi tako da one, također, osjete blagoslov zauzimanja, tako da osjete snagu Ljubavi unutar njih samih i time se jedna unutarnja promjena odvija. Jer čim Ljubavlju ispunjena misao ovlaš dotakne takve usamljene duše one ju zamjećuju i okreću se spram izvora ove misli, one dolaze blizu osobe koja je milosrdno mislila na njih i promatraju ga i njegove karakteristike, njegove akcije i njegov slijed misli. One isto tako neće nikada zlostavljati [[(uznemiravati)]] osobu koja je dobra spram njih, premda su oni sami rijetko sposobni za dobre osjećaje. Ipak oni promišljaju o razlogu zašto se njihovo stanje patnje umanjuje kada su blizu ovim ljudima i oni osjećaju zamjetno olakšanje kroz molitvu u ime duša koje se naprežu u tami. I oni nauče prepoznati da je Ljubav jedino sredstvo za unapređenje njihove situacije. I jednom kada je duša stekla ovo shvaćanje ona će onda također postati nježna i pomoćna spram drugih duša i oni su izbjegli najgorčoj nedaći. Ljudi na Zemlji bi bili sposobni iskupiti beskrajno mnogo duša iz njihove nevolje ako bi pokušali zamisliti bespomoćnost ovih duša. Jer ako osjećaju iskru Ljubavi unutar njih samih njihova velika patnja bi ih trebala ganuti i probuditi njihovu volju da pomognu tim dušama. Ljudi bi trebali uključiti u njihove molitve ove jadne duše kojima nedostaje snage da pomognu sebi samima, oni bi trebali zazivati Boga za milost i milosrđe za ove duše, oni im trebaju dati njihovu Ljubav i nikada ne misliti bezosjećajno o umrloj osobi tako da ne povećaju njegovu bol. Jer onda će duša biti u velikoj opasnosti postati kompletno tvrda te da svaka dobra naklonost u njoj umre.... Ali duše bi trebale biti iskupljene i ljudi na Zemlji mogu doprinjeti strašno puno spram postignuća toga.

AMEN