• Terug

Wederzijdse hulp van de wezens in het hiernamaals in de zorg om de dwalende zielen – Leed is een hulpmiddel

Zo werkt het geestelijk volmaakte zonder ophouden voor de verlossing van het onvolmaakte en steeds is de liefde de drijfveer, want de staat van rijpheid van dit wezen heeft ook weer een werkterrein nodig. En dit zoeken ze zowel op aarde als ook in het hiernamaals. Want de nood van de niet verloste zielen is onbeschrijflijk groot en kan zonder daadkrachtige hulp niet verzacht worden. Daarom zal het ijverigste streven van de wezens in het hiernamaals zijn om zich in verbinding te stellen met de noodlijdende zielen. Maar dat is vaak moeilijk en zonder succes. Het mag echter niet opgegeven worden, om welke reden in deze wezens een overvloed aan geduld en liefde aanwezig moet zijn om niet te verslappen in hun werk.

Een kleine aanwijzing op de eeuwigheid kan af en toe voldoende zijn om de zielen tot nadenken te stemmen. En dan is de verbinding tot stand gebracht, want nu kunnen de gedachten door de vrienden in het hiernamaals overgedragen worden op een wezen, dat over de eeuwigheid nadenkt. Maar als het wezen louter van materiële gedachten vervuld is, zowel op aarde als ook in het hiernamaals, dan zal zo’n aanwijzing ongehoord wegsterven. Het wezen leeft steeds alleen in het heden en denkt niet aan de troosteloze toestand in de eeuwigheid.

Zulke wezens zijn buitengewoon hardnekkig en ze moeten zich door lijden en kwellingen van hun toestand bewust worden. En ook dan wijken de lichtwezens niet van hun zijde, zonder herkend te worden door de arme ziel, maar steeds tot hulp bereid. Daarom zijn de wezens op aarde ook voortdurend omgeven door lichtdragers, die hun gedachtegang graag naar het geestelijke zouden willen laten wenden. Maar vaak wordt hun liefde geweerd, hun hulp afgewezen en de mens blijft in dezelfde toestand, wat hem een deerniswekkend lot in het hiernamaals oplevert.

En in het besef van deze komende nood, wijken de wezens niet van de zijde van de aan hen toevertrouwde mensen, zolang deze nog op aarde verblijven. Ze zijn ook vaak aanleiding tot aardse nood en kwellingen, als ze geen andere uitweg vinden om de ziel te helpen. Ze zijn aanleiding tot mislukkingen, de grond ingeboorde hoop en teleurstellingen van allerlei soort, die echter slechts steeds het doel hebben om de mensen het nutteloze van hun aardse streven voor ogen te houden en hun denken in andere banen te leiden. Ze beseffen de waardeloosheid van al datgene, wat de mens nastreeft en omdat hun niet geestelijk opheldering gegeven kan worden, omdat dit stellig afgewezen wordt, moeten de mensen vaak gedwongen dat opgeven, wat ze nastreven.

Deze taak is niet gemakkelijk voor de in volmaaktheid staande wezens, want hun gevoel is liefde. En liefde wil steeds vervullen en geven, ze wil gelukkig maken en vreugde geven. En nu moet ze nemen van en leed veroorzaken bij de mensen, wie hun liefde geldt. Maar het leed, dat hen eens wacht, is veel groter en om dit af te wenden van hun beschermelingen, grijpen ze vaak vernietigend in het aardse leven in.

De uiteindelijk verlossing van zulke wezens is alleen door leed te bereiken, als de liefde in hen niet ontwaakt, wanneer ze het leed van hun medemensen zien. Dit kan in een mum van tijd een ommekeer van hun denken bewerkstelligen. Vaak brengt eigen leed geen besef met zich mee, maar de kwellingen van de medemensen te moeten aanzien, stemt de mens tot nadenken en brengt hem dichter bij het inzicht. En dan is het gevaar voor zo’n ziel voorbij, want het hart van degene, die in staat is om lief te hebben, is niet verhard en de invloeden van de wezens in het hiernamaals zijn niet zonder succes.

En zo kan het leed niet van de mensheid weggehouden worden, zolang ze het inzicht nog niet heeft, dat ze op aarde leeft om zich te ontwikkelen voor de eeuwigheid. Pas het lijden brengt deze gedachten dichter bij haar en het is het enige hulpmiddel voor degenen, die voor de zielen vechten.

Amen

Mutual help from beings in the beyond for the care of misguided souls.... Suffering as aid....

Thus the spiritually perfect is incessantly working for the redemption of the imperfect, and love is always the motivating factor, because these beings’ state of maturity also requires a sphere of activity, and this is what they are looking for on earth as well as in the beyond. Because unredeemed souls are suffering indescribable hardship which cannot be alleviated without active help. Consequently, the beings in the beyond will most eagerly try to make contact with needy souls, and although it is frequently laborious and unsuccessful it may not be abandoned. For this reason the beings need to have an excessive amount of patience and love so as not to slow down in their work. Sometimes a simple reference to eternity can suffice to make the soul reflective, and then the connection has been made, since the friends in the beyond can then transmit their thoughts to such a thoughtful person.

However, if the being only has materialistic thoughts, on earth as well as in the beyond, such hints will fade away unheard.... it is always merely living in the present and does not consider its hopeless condition in eternity. Such souls are extraordinarily hardened and have to be made aware of their situation through suffering and pain. And even then the beings of light will not leave them, unrecognised by the poor souls but forever willing to help.

The beings on earth, too, are permanently surrounded by the bearers of light who would like to direct their train of thought towards the spiritual world. But their love is frequently rejected.... their help is turned down, and the human being remains in the same state which will result in a pitiful fate for him in the beyond one day. In the knowledge of this impending hardship the beings will not leave the people who are entrusted to them for as long as they live on earth. They are also frequently the cause of earthly hardship and suffering if they cannot find any other means to assist the soul. They are the cause of failures, ruined hopes and all kind of disappointments which are only ever meant to bring the futility of their earthly endeavours to their attention and to guide their thoughts into another direction. They recognise the worthlessness of everything the human being is trying to achieve and since it cannot be explained to them mentally, as it is firmly rejected, people often have to be forced to sacrifice what they are trying to achieve.

This task is not easy for the perfected beings because their emotion is love.... and love always wants to fulfil and give, it wants to give happiness and bestow joy.... and now has to take away and cause pain to the people they love. But the suffering awaiting them one day will be far greater, and in order to avert this from their protégées they often interfere in earthly life destructively. The final release of such beings can only be achieved by suffering if love is not awakened in them by seeing the suffering of their fellow human beings. This can very quickly result in a change of mind. Their own suffering will not always lead to awareness, but having to witness the pain of their fellow human beings will make a person thoughtful and bring him closer to understanding. And then the danger for this soul will have passed, because the heart of a person who is able to love is not hardened and the influences of the beings in the beyond will not be unsuccessful. Hence people’s suffering cannot be avoided as long as they haven’t become conscious of the fact that they are living on earth in order to educate themselves for eternity. Only suffering will bring this thought close to them, and it is the only means of help available to those who are fighting for the souls....

Amen