• Terug

Medewerking van de wezens in het hiernamaals aan het lot

Alleen degene, die zich onbezorgd aan de leiding van de hem verzorgende geestelijke wezens overgeeft, zal de kracht van deze wezens op allerlei manieren gewaarworden. Er wordt op een bepaalde manier meegewerkt aan het lot van elk individueel mens. Ze spannen zich in hun liefde in om het bestaan op aarde aangenaam voor de mensen op aarde te maken. Maar ze moeten zich steeds aan de goddelijke wil aanpassen en kunnen niet eigenmachtig het lot veranderen of verbeteren, want ze moeten steeds aan de onrijpe toestand van de ziel van de mens denken en hun enorme liefde zou in grote mate ongeschikt zijn om de aardse mensen dat te ontzeggen, waar ze naar verlangen.

Ze proberen de mensen echter een vervangingsmiddel te bieden voor dat, wat de goddelijke wijsheid hen ontzegt. Dit is nu zo te begrijpen, dat de geestelijk volmaakte zich weliswaar aan de wil van God onderwerpt, echter in zoverre rekening houdt met de wil van de mens, dat het hem tijdens het aardse bestaan elke mogelijke hulp verleent. Vooral dan, wanneer de mens zich onderdanig in de goddelijke wil schikt. Want nu is het voor het aardse leven niet meer nadelig, als hij het besef heeft, dat alles goddelijke beschikking is en het de mens dus op de een of andere manier tot zegen strekken moet. (Onderbreking)

Participação dos seres do outro lado no destino....

Somente aqueles que se renderem sem hesitação à orientação dos seres espirituais que os cuidam, sentirão a força desses seres de múltiplas maneiras. É uma certa simpatia para com o destino de cada ser humano individualmente. No seu amor, esforçam-se por tornar bela a existência terrena das pessoas, mas têm sempre de se submeter à vontade divina e não podem mudar ou melhorar o destino com a sua própria autoridade, pois têm sempre de considerar o estado imaturo de alma do ser humano, e o seu amor excessivo seria muito pouco adequado para negar às pessoas terrenas aquilo por que anseiam. No entanto, eles sempre procuram oferecer às pessoas um substituto para o que a sabedoria divina lhes nega. Isto deve ser compreendido de tal modo que o ser humano, espiritualmente perfeito, se subordine à vontade de Deus, mas tenha em conta a vontade do ser humano, na medida em que esta lhe presta toda a ajuda concebível durante a sua existência terrena, especialmente quando o ser humano se submete humildemente à vontade divina. Por agora não é mais uma desvantagem para a vida terrena se ele percebe que tudo é providência divina e por isso deve ser de alguma forma uma bênção para o ser humano. (Interrupção)