Vergelijk Kundgabe met vertaling
Onbenut aards leven – Bewuste arbeid - Toestand in het hiernamaals
Het is van een onvergelijkelijk voordeel voor de ziel, wanneer ze zich bewust is van haar opdracht op aarde en ze er nu, al naar vermogen, naar streeft om deze opdracht te vervullen.
Wanneer de mens zich voorstelt, dat de onbenutte tijd op aarde het bitterste zelfverwijt veroorzaakt bij de beëindiging van het leven op aarde, dan zal dit een aansporing voor hem moeten zijn om ijverig aan zichzelf te werken, want de mens schept toch voor zichzelf zijn toestand in het hiernamaals. Hij zal altijd de consequenties van zijn levenswandel moeten dragen. En hij kan in dezelfde mate een buitengewoon mooi leven in het hiernamaals voor zichzelf scheppen, zoals anderzijds een kommervol, onnoemelijk troosteloze toestand zijn lot kan zijn. En dit eveneens door eigen schuld.
En de Vader in de hemel verlangt van Zijn mensenkinderen alleen maar, dat ze zich in de liefde oefenen. Alle mensen moeten zich in de liefde voor elkaar vinden en alleen voor elkaar leven, opdat ze in deze liefde ook God boven alles liefhebben en Hem eer en lof zingen tot in alle eeuwigheid. Want waar de liefde aanwezig is, daar zal de mens zich ook innig met God verbinden. En door die liefde zal ook de gang over de aarde gezegend zijn, want deze kinderen zijn de Vader in de hemel nabij, en de toestand van hun zielen is licht en helder.
En als nu bewust een veredeling van zichzelf nagestreefd wordt, als bewust de genade van God afgesmeekt wordt en ook bewust voortdurend de wil van God vervuld wordt, is de toestand van de ziel heel gemakkelijk tot rijpheid te brengen. Want de mens heeft zijn doel op aarde herkend en zal nu nooit nutteloos en onverantwoordelijk door dit bestaan op aarde gaan. Hij heeft de juiste weg, die naar de hoogte, naar het eeuwige vaderland leidt, gevonden.
Amen
Vertaler
Ungenutztes Erdenleben.... Bewußte Arbeit.... Zustand im Jenseits....
Es ist von unvergleichlichem Vorteil für die Seele, wenn sie sich ihrer Erdenaufgabe bewußt ist und nun nach Kräften bestrebt ist, dieser Aufgabe nachzukommen. Wenn sich der Mensch vorstellt, daß die ungenützte Erdenzeit die bittersten Selbstvorwürfe auslöst bei Beendigung des Erdenlebens, so wird ihr dies ein Ansporn sein müssen zu eifriger Arbeit an sich selbst, denn es schafft sich der Mensch doch selbst seinen Zustand im Jenseits. Er wird immer die Konsequenzen tragen müssen für seinen Lebenswandel.... und kann im selben Maße sich ein überaus schönes Leben im Jenseits schaffen, wie andererseits ein qualvoller, unsagbar trostloser Zustand sein Los sein kann, und dies gleichfalls durch eigene Schuld. Und es verlangt der Vater im Himmel von Seinen Erdenkindern doch nur, daß sie sich in der Liebe üben.... Es sollen alle Menschen sich in Liebe zueinander finden und nur füreinander leben, auf daß sie in dieser Liebe auch Gott über alles lieben und Ihm Ehre und Lob singen bis in alle Ewigkeit.... Denn wo die Liebe wohnet, dort wird sich der Mensch auch innig mit Gott verbinden, und es wird durch die Liebe auch der Erdenwandel gesegnet sein, denn es sind diese Kinder dem Vater im Himmel nahe, und ihr Seelenzustand ist licht und klar. Und so nun bewußt eine Veredlung seiner selbst angestrebt wird, so bewußt die Gnade Gottes erfleht wird und bewußt auch der Wille Gottes stets und ständig erfüllt wird, ist der Zustand der Seele gar leicht zur Reife zu bringen. Denn es hat der Mensch seinen Zweck auf Erden erkannt und wird nun nimmer nutz- und verantwortungslos durch dieses Erdendasein gehen. Er hat den rechten Weg gefunden, der zur Höhe, zur ewigen Heimat führt....
Amen
Vertaler