• Terug

Onderdrukking van verlangens een voordeel voor de ziel – Geboden – Zich ontzeggen

Het kan nooit nuttig zijn voor de ziel om tegen de goddelijke wil te handelen, ofschoon er voordeel voor het lichaam uit voortkomt. En daarom zullen de goddelijke geboden bijna altijd hinderlijk zijn voor het aardse welzijn. Ze zullen altijd een zeker afzien van of ontzegging van de mensen verlangen en zullen daarom ook zelden daar bijval vinden, waar men met volle teugen van het leven probeert te genieten. Maar ontegenzeggelijk wordt de ziel een weldaad bewezen, waar de geboden vervuld worden door het naar de achtergrond schuiven van lichamelijke genoegens.

De ziel probeert zich van alles, wat haar hindert, te verlossen en voelt zich in een vrije toestand onnoemelijk goed, wat het lichaam echter tijdens de tijd op aarde niet van pas komt. Want alle voordeel voor de ziel heeft alleen een geestelijke uitwerking en het is daarom voor het aardse lichaam niet voelbaar waar te nemen. En daarom moet het zielenleven volledig gescheiden worden van het gevoelsleven van het lichaam. Maar elke keer als er rekening gehouden wordt met het lichaam, zal dat de ziel in zekere zin schaden, want als het aardse verlangen van het lichaam gestild wordt, neemt gelijktijdig de materie toe en dus ook de boeien, waarin de ziel nog smacht. En de mens moet zich bevrijden uit de materie, het moet alles mijden en alles het lichaam ontzeggen om vrij te worden van de materie, die hem duizenden jaren lang gevangen gehouden heeft.

Wie dit overdenkt, zal ook het gevaar kunnen begrijpen, die in de vervulling van de aardse wensen zit. Hij zal alle wilskracht aanwenden om aan het verlangen van het lichaam weerstand te kunnen bieden, en hij zal de ziel bijstaan in haar nood en haar behulpzaam zijn om zich vrij te maken uit de boeien van de materie.

In elke aardse levenssituatie probeert de mens van nature het grootst mogelijke voordeel voor zichzelf te behalen. Hij denkt er altijd in de eerste plaats aan om zijn bestaan op aarde draaglijk te maken en ziet niet het gevaar dat juist in zo’n streven ligt. Als hij in de eerste plaats aan zijn ziel denkt en rekening zou willen houden met de gevolgen voor zijn ziel, dan zou het veel makkelijker voor hem worden om van zo menig aards voordeel af te zien en genoegen te nemen met de vooruitgang van de ziel. Maar als de mens weinig of geen acht slaat op alle geestelijke gedachten, zal hij er steeds alleen maar aandacht voor hebben om zijn aardse leven zo behaaglijk een zorgeloos mogelijk vorm te geven. En voor de rest al het geestelijke verwerpen in de verkeerde veronderstelling daarmee van alle verantwoordelijkheid ontheven te zijn.

Daarom is de onvermoeibare arbeid van de wezens in het hiernamaals steeds ook weer gericht op opheldering over de eigenlijke bestemming van de mens. Wanneer dit eenmaal duidelijk is geworden voor de mens, dan zal hij in de onderdrukking van zijn eigen begeerten een voordeel voor de ziel zien. Hij zal juist meer voor het zielenheil werkzaam zijn, in dezelfde mate ook het verlangen naar de wereld verliezen en ter wille van zijn ziel ook daar, waar hij begeerde naar de vervulling van zijn wensen, van afzien._>Amen

Potlačenie túžby prospešné pre dušu.... prikázania.... zrieknutie sa....

Pôsobiť proti Božskej vôli nemôže nikdy slúžiť v prospech duši, hoci to aj prospieva telu. A preto Božské prikázania takmer vždy sú obmedzením lahodného pozemského života; oni vždy budú od človeka požadovať určitú zdržanlivosť alebo vzdanie sa, a preto si len zriedka nájdu schválenie tam, kde sa človek bude snažiť naplno využívať pohodlie svojho života. Ale nepochybne je to pre dušu požehnaním, keď sa plnia prikázania, zatiaľ čo je telesné pohodlie zanedbávané. Duša sa snaží odhodiť všetko, čo jej prekáža a v slobodnom stave cíti sa nevysloviteľne dobre, čo však pre telo nie je prospešné počas pozemského času, pretože všetky výhody duše majú iba čisto duchovný účinok, a preto ich nemôže pozemské telo vnímať. Preto musí byť život duše úplne oddelený od zmyslového života tela.

No každé zváženie tela však bude dušu do určitej miery poškodzovať, pretože ak je uspokojená pozemská túžba tela, matéria sa množí, a tým aj otroctvo, v ktorom duša stále trpí. A človek by sa mal uvoľniť z matérie, mal by sa vyhýbať a popierať telu všetko, aby bol oslobodený od matérie, ktorá ho držala v zajatí tisícročiami. Kto to vezme do úvahy, bude tiež schopný zmerať nebezpečenstvo, ktoré spočíva v naplnení pozemských túžob.... On použije všetkú silu, aby mohol odolať túžbe tela, a pomôže duši v jej súžení a bude jej k pomoci v jej vyslobodení od matérie.

V každej situácii pozemského života sa človek prirodzene snaží využiť pre seba tú najväčšiu možnú výhodu, on sa predovšetkým snaží, aby si svoj život na Zemi učinil únosným a nevidí nebezpečenstvo, ktoré spočíva práve v takomto úsilí. Keby chcel najprv brať do úvahy svoju dušu a zvážiť pre ňu možné následky, určite by pre neho bolo oveľa ľahšie vzdať sa nejakých pozemských výhod a nasmerovať sa ohľadom potreby svojej duše.

Ak však človek venuje malú alebo žiadnu pozornosť všetkým duchovným myšlienkam, bude sa zaujímať iba o to, aby urobil svoj pozemský život čo najpohodlnejším a bezstarostným, kým inak odmietne všetko duchovné podľa nesprávneho názoru, že je tým zbavený akejkoľvek zodpovednosti. Preto je aj usilovná práca mimozemských bytostí vždy zameraná na vzdelávanie ľudí o skutočnom osude človeka. Keď sa to stane človeku zrejmé, uvidí výhodu pre dušu v potláčaní vlastných túžob, bude viac pracovať práve pre duševné zdravie, v rovnakom rozsahu stratí túžbu po svete a kvôli svojej duši vzdá sa aj túžob k napĺňaniu svojích želaní....

AMEŇ