• Indietro

Delle Particelle spirituali possono soffrire nella Nuova Relegazione?

Ogni essere perde di nuovo la sua auto consapevolezza dell’io, quando fallisce totalmente come uomo e non può più sfuggire al destino della Nuova Relegazione. E questa è la cosa più terribile che gli possa capitare perché benché anche da dissolto in innumerevoli particelle possa percepire non più come essere intero come voi uomini lo comprendete, sono ugualmente dei tormenti inimmaginabili, perché lo spirituale un tempo fu creato nella libertà ed aveva anche già in parte riconquistata la sua libertà come uomo – è ora incatenato e percepisce queste catene come terribile tormento. Perché la Mia Forza irradiata erano esseri auto consapevoli dell’io, erano capaci di vivere nel massimo grado, cioè non solo delle forme morte. Ma lo sono diventati quando sono decaduti da Me. Quando le sostanze spirituali si erano indurite, la vera vita vi era sfuggita, oppure anche la Mia Forza non irradiava più queste forme, la quale soltanto Lei da a tutto la Vita. E le particelle dissolte sono anche di nuovo senza vita fintanto che non possono venire irradiate dalla Mia Forza d’Amore. Che queste particelle morte possano essere lo stesso sensibili, è incomprensibile per voi uomini. Ma allora non reagirebbero mai, quando la Mia Forza d’Amore cerca di catturarle e di abbracciarle, in modo che lo spirituale caduto possa venire trasformato in materia. Perché anche la sua resistenza è una reazione che dimostra che lo spirituale percepisce certi tormenti e vi si oppone. Ed in questo stato di tormento si trova la complessità della Creazione, perché è sottoposta ad una Legge il cui l’Autore Sono Io Stesso. Non è libera e si deve sottomettere alla Mia Legge dall’Eternità – che è estremamente dolorosa per lo spirituale un tempo creato in libertà. Se non percepisse questo tormento allora non sarebbe possibile in eterno alcun cambiamento dello stato morto. Voi uomini non potete mai comprendere questo, ma lo dovete credere, altrimenti avete da temere un risprofondare nell’abisso e sarebbe anche del tutto indifferente che cosa accade con voi dopo la morte del corpo. Sulla Terra avete di nuovo l’auto consapevolezza dell’io ed in un certo grado siete liberi e ciononostante non del tutto beati, finché attraverso il totale abbandono non avete ancora trovato l’unione con Me. Ma finché vivete potete ancora raggiungerla. Ma se perdete di nuovo l’auto consapevolezza dell’io, allora è perduta anche ogni libertà, voi verrete di nuovo destinati ad attività secondo la Mia Volontà e non potete usare alcuna propria volontà, siete legati nella più profonda oscurità, perché non sapete nulla del vostro essere, perché siete dissolti ed esercitate sempre soltanto le funzioni per cui il vostro Dio e Creatore vi ha destinati. E se voi potete una volta farvi una panoramica dello stato della maturità dell’anima di questo lungo tempo nello stato dell’obbligo, allora saprete anche dei tormenti incommensurabili attraverso i quali la vostra anima deve passare nelle incalcolabili deformazioni, ed allora comprenderete anche perché il Mio Amore vi ammonisce e avvisa costantemente, per risparmiarvi questo orribile destino. Perché non potete più svanire in un nulla e perché siete eterni, soltanto appunto dissolti, così ciò che rimane esistente, non può nemmeno essere insensibile. Voi uomini dovete sempre soltanto accontentarvi di ciò che vi porto come Verità. Perché voglio correggere delle idee errate, come anche quella che lo spirituale dissolto non abbia delle capacità di percezione, cioè il suo stato è un “non essere”. Il percorso di sviluppo non sarebbe un maturare fino allo stato in cui ha di nuovo raggiunto la sua auto consapevolezza dell’io come uomo, perché solo attraverso il soffrire e servire tutto l’essere si salva sia prima dell’incarnazione come uomo come anche durante l’esistenza come uomo. Perché non deve venire dimenticato quale immensa colpa l’essere ha caricato su di sé tramite la sua caduta di una volta, e come aumenta ora di nuovo questa colpa, se lascia inutilizzato l’ultimo tempo di Grazia come uomo e scende di nuovo nell’abisso. E se anche una totale eliminazione attraverso l’essere stesso non è possibile, deve comunque espiare e soffrire, fintanto che non sia liberato da quella colpa attraverso l’Opera di Salvezza di Gesù Cristo. Accettare questa Opera di Grazia e di Misericordia di Gesù nella vita terrena è il compito dell’uomo, e con questo potrebbe giungere facilmente in alto. E se ora fallisce e non accetta alcun aiuto dall’Alto, se scende di nuovo nell’abisso, è anche comprensibile che la sua via di sofferenza cominci di nuovo, quando la sua anima viene di nuovo dissolta e comincia di nuovo la via attraverso la Creazione. E la sofferenza non avrà nemmeno fine finché non viene eliminata la grande colpa attraverso Gesù Cristo, quando la volontà dell’uomo è pronta per camminare sulla via verso la Croce, e chiede da Lui perdono della sua colpa. E a voi uomini sulla Terra è a disposizione questa grande Grazia. Se voi non ne approfittate e vi passate oltre, allora anche la vostra sofferenza non avrà fine, perché vi trovate in grande lontananza da Me, vostro Dio e Creatore, e questo significa sempre non-libertà, assenza di Luce e Forza, e quindi non sarete nemmeno beati.

Amen

Kunnen de uiteengevallen partikeltjes lijden?

Ieder wezen raakt zijn ikbewustzijn weer kwijt wanneer het als mens volledig tekort is geschoten, en het lot van de hernieuwde kluistering niet meer kan ontlopen. En dit is het verschrikkelijkste dat het kan overkomen. Want ofschoon het wezen dan, doordat het is uiteengevallen in ontelbare deeltjes, niet meer als volledig wezen gevoelens kan ervaren zoals u, mensen het aanneemt, zo zijn het toch onvoorstelbare kwellingen, omdat het wezen eertijds in vrijheid was geschapen en ook als mens al een deel van zijn vrijheid had teruggewonnen, terwijl het nu gebonden is en deze kluistering als een ontzettende kwelling ondergaat.

Want ikbewuste wezens was de eens van MIJ uitgestraalde kracht, zij waren in de hoogste graad levensvatbaar, dus niet slechts dode vormen. Maar dat werden zij toen zij van MIJ waren afgevallen. Want toen de geestelijke substanties verhard waren, was het eigenlijke leven daaruit vervlogen, anders gezegd, Mijn kracht vervulde deze vormen niet meer met straling die aan alles pas het leven geeft. En de uiteengevallen partikeltjes zijn ook weer zolang zonder leven, zolang ze niet door Mijn Liefdekracht bestraald kunnen worden.

Maar dat deze "dode" deeltjes desondanks nog gevoelig kunnen zijn is voor u, mensen onbegrijpelijk. Anders zouden ze echter nooit reageren als de macht van Mijn Liefde ze zoekt te vangen en te omsluiten, zodat het gevallen geestelijke tot materie kan worden omgevormd. Want ook zijn weerstand is een reactie die bewijst dat het geestelijke bepaalde kwellingen ondergaat en zich daartegen verzet. En in deze toestand van kwelling bevindt zich de gehele schepping, want ze is onderworpen aan een wet waarvan IK Zelf de Maker ben. Ze is onvrij en moet zich plaatsen onder Mijn wet van eeuwigheid, wat voor de eertijds in vrijheid geschapen geestelijke (wezens) bijzonder kwellend is. Maar zouden ze deze kwelling niet gewaar kunnen worden, dan zou er eeuwig geen ommekeer vanuit de dode toestand meer mogelijk zijn.

U, mensen zult dit weliswaar nooit kunnen begrijpen, maar u moet het geloven, anders zou u nooit een afglijden in de diepte behoeven te vrezen en u zou volledig onverschillig zijn wat er met u na de dood aan uw lichaam gebeurt. Op aarde hebt u weer het ikbewustzijn en u bent tot op een zekere hoogte vrij en toch bent u niet geheel gelukkig, zolang u nog niet door een volledige overgave de verbinding met Mij hebt gevonden. Zolang u leeft kunt u deze verbinding nog bereiken, verliest u echter weer uw ikbewustzijn dan is ook elke vrijheid verloren. Uw werkzaamheid wordt dan weer volgens Mijn Wil bepaald en u kunt helemaal geen eigen wil gebruiken. U bent dan gebonden in de diepste duisternis, want u weet niets over uw bestaan omdat u uiteengevallen bent, en moet altijd alleen maar die funkties uitoefenen waarvoor uw GOD en Schepper u bestemd heeft.

En als u eenmaal in een toestand van zielerijpheid deze lange tijd in de "je moet" toestand kunt overzien, dan zult u ook over die onmetelijke kwellingen weten waardoor uw ziel in ontelbare, telkens andere vormen heen moest gaan. En dan zult u ook begrijpen waarom Mijn Liefde u voortdurend aanspoort en waarschuwt dit ontzettende lot te ontgaan. Want u kunt niet meer in het "niets" vergaan, en omdat u onvergankelijk bent - alleen eenvoudigweg uiteengevallen, zal dat wat bestaan blijft, ook nooit zonder gevoelens zijn. U, mensen zult steeds moeten volstaan met datgene wat IK u als waarheid doe toekomen, want IK wil onjuiste veronderstellingen recht zetten, zoals ook die, dat het uiteengevallen geestelijke geen vermogen tot gewaarworden zou hebben, dus dat zijn toestand er een is van "niet zijn". Dan zou de ontwikkelingsgang geen rijp worden zijn tot aan de staat waar het weer als mens zijn ikbewustzijn verkregen heeft. Want alleen door lijden of dienen wordt al het wezenlijke zowel vóór zijn belichaming als mens, alsook gedurende het menszijn verlost. Er mag niet vergeten worden welk een verschrikkelijke schuld het wezen op zich heeft geladen door zijn afval van weleer, en hoe het deze schuld nu weer vergroot als het de laatste genadetijd als mens onbenut laat en weer in de diepte wegzinkt.

En ofschoon een totale delging van zijn schuld door het wezen zelf niet mogelijk is, moet het toch boeten en lijden zolang het niet van die schuld bevrijd is door het Verlossingswerk van JEZUS CHRISTUS. Dit werk van genade en ontferming van JEZUS aan te nemen in het aardse leven is de opdracht van de mens, want hij zou daardoor makkelijk opwaarts kunnen gaan. Maar als hij nu weer faalt en geen hulp van boven aan wil nemen, als hij weer afglijdt naar de diepte, dan is het ook begrijpelijk dat zijn lijdensweg opnieuw begint als zijn ziel weer uiteenvalt - en de weg door de schepping weer begint.

Ook aan het leed zal geen einde komen tot die grote schuld eenmaal gedelgd wordt door JEZUS CHRISTUS, als de wil van de mens bereid is de weg te gaan tot het kruis en HEM vergeving van zijn schuld afsmeekt. Deze grote genade staat u mensen op aarde ter beschikking. Maar als u ze niet benut en daaraan voorbijgaat zal ook uw leed geen einde nemen, want u bevindt zich dan op grote afstand van MIJ, uw GOD en Schepper, en dat betekent onvrijheid, licht - en krachteloosheid - en zodoende zult u ook niet zalig kunnen zijn.

Amen