Vi Me kao svog učitelja možete pitati sve. Dat ću vam ispravno shvaćanje za ono što vam je nejasno, i bit će vam lako shvatljivo. Kome Ja dam sposobnost da prodre u duhovno znanje, kome dakle Ja duh prosvijetlim tako da on tim istim duhovnim znanjem treba podučavati svoje bližnje, taj je od strane Mene morao biti procijenjen valjanim, on je se duhovno morao razviti tako da Ja Sâm mogu stupiti u vezu s njim putem njegove volje. Ali veza sa Mnom uvjetovana je unutarnjim potpunim okretanjem k Meni, što Me jedino privlači, jer, ono što za Mnom žudi, od Mene i biva obuhvaćeno. Ja ljudima ni u kojem slučaju nisam postavio ograničenja, kao što ljudima nikada nisam postavio zahtjeve da se muče da bi dosegli Kraljevstvo Božje. Sve sam stvorio i kad sam vas postavio na Zemlju, dao sam vam i pravo da Zemlju kao i sve što je na njoj iskorištavate. Kad sam vam na izvjestan način kao Gospodarima stvaranja predao Zemlju, bilo je vama na izbor kakav odnos želite uspostaviti između vas i stvorenih bića koja su vas okruživala.
Nisam vam dao nikakve zapovjedi, dao sam vam potpunu slobodu, povukao sam se, na izvjestan način sam vas ostavio nasamo s Mojim djelima. Jer trebali ste ispitati vašu volju. Vlastitom voljom ste trebali ući u Moj Božanski red, trebali ste ostati u njemu i morali ste po tome bez Mog utjecaja razmišljati i djelovati. I tako ste si dakle sami morali stvoriti odnos sa svim što vas je okruživalo.
No Moja djela stvaranja sva su duhovno oživljena, to što ste mogli vidjeti već ste sami bili prevladali, tj. vaša duša je prošla kroz svako djelo stvaranja, koje je za nju predstavljalo stanje prisile, i to onoliko dugo sve dok ju materijalna vanjska forma nije oslobodila. Izlazak duhovnoga iz forme uvijek je bio čin oslobođenja, jer slijedeća forma uvijek je bila mekša i fleksibilnija, sve dok duša nije došla do toga da nakon beskrajno dugog vremena može naseliti svoju posljednju formu na ovoj Zemlji.
Dobar čovjek nesvjesno čini ono što u formu zarobljenom duhovnom pomaže da se vine u visinu, pošto mu duša poznaje stanje patnje i želi ga smanjiti iz Ljubavi. Tako da može biti izvršen čin oslobođenja, koji se čini okrutan, no koji ipak ne može biti nazvan okrutnošću.... (14 Listopada 1949) Mora se praviti razlika između one akcije koja uništava iz čisto zle volje, i akcije koja treba ispuniti svrhu koja se čovjeku čini dobra....
Nadalje, treba se praviti razlika između čovjeka i životinje, utoliko da jedan čovjek drugome nikada ne smije oduzeti život, jer na Zemlji više ne postoji drugo utjelovljenje za njega, jer zemaljski život predstavlja posljednju stanicu za sazrijevanje duhovnog, dok međutim duhovno u životinji još nije dostiglo svoje zadnje preoblikovanje, znači prijelaz u jednu novu formu u svezanom stanju ili u oblik čovjeka kao posljedica ubijanja tako da bi moglo biti nazvano napretkom.
Nadalje, ovisi o okolnostima, o načinu na koji je toj životinji oduzet život. To mora biti čin Ljubavi, u smislu da se životinju poštedi boli i patnje, jer u njoj se uvijek mora gledati Božansko stvorenje, koje posjeduje Moju Ljubav i dakle već stoga mora biti tretirano zaštitnički, kako bi duhovno u njoj sa čovjekove strane osjetilo Ljubav i spremno je za dobrobit čovjeka dati svoj život. Pošto ona u biti služi čovjeku, ispunjava svoj zemaljski zadatak i postiže viši stupanj zrelosti koji joj osigurava utjelovljenje kao čovjek ili pak jedan viši stupanj razvoja u nekom drugom živom stvorenju.
Ubijanje životinje iz zlonamjernosti grijeh je, jer ono prijevremeno prekida jedan razvojni proces. No ista akcija nikad ne može biti nazvana grijehom ako je njezin motiv uslužna djelatnost za bližnjeg čovjeka. Koliko ta uslužna djelatnost odgovara Mojoj volji, treba biti odmah objašnjeno.... (15 Listopada 1949) Sve što jedete, od Mene je blagoslovljeno ako ste osobno s vjerom u srcu i trudite se da Me dosegnete. Čovjek, koji Mi stremi svjesno ili pak nesvjesno djeluje u Ljubavi, i Meni je time blizak, ne može biti u grijehu. Što on čini, biti će ispravno pred Mojim očima, pošto je on voljan živjeti Mi ugodno.
Dakle on će isto tako moći konzumirati što mu se čini dobrim bez da si tjelesno ili duhovno šteti. Jedino treba biti svjestan da si svakom hranom u sebe unosi duhovne supstance, biti će mu razumljivo da mesna prehrana ima svoje djelovanje na dušu čovjeka koje odgovara biću životinje i da se time treba dati prednost nježnoj životinji, ako čovjek ima mogućnost izbora. A želi li čovjek odustati od konzumiranja mesa, naći će dovoljno zamjene u biljnom kraljevstvu, no uvijek bi mu trebalo biti slobodno birati njegovu tjelesnu hranu, jer Ja ću mu blagosloviti svaku hranu ako Me za blagoslov zamoli.
No pretjerivanje nikada nije dobro, pošto tada čovjekovo Ja biva potisnuto, pošto dolazi do umnažanja duhovnih supstanci koje čovjek iz ranijih utjelovljenja dovoljno posjeduje i koje bi njegovom razvoju mogle predstaviti zastoj. No uz ispravnu mjeru čovjek se ne treba bojati negativnog utjecaja. A ispravnu mjeru jamči riba, koja ne posjeduje za dušu neblagotvorne supstance i stoga je ona hrana za tijelo koja duši najviše odgovara.
Ja vam ne zapovijedam određenu hranu, kao što vam ni ne branim nikakvu hranu. Samo što uvijek trebate obratiti pažnju na pripremu, kako bi se tjelesna hrana prilagodila biću čovjeka, kako bi posebno štetne supstance bile izbačene i sa dušom čovjeka više ne bi mogle doći u dodir. Čovjek će sam činiti te pripreme, pošto je od Mene dobio osjećaj za to, i ako mi stremi, od Mene će biti podučen što je pravo i Meni milo....
AMEN
TranslatorU zult MIJ als uw Leraar over alles kunnen vragen en IK zal u antwoorden. IK zal u het juiste begrip geven voor datgene wat u onduidelijk is en het zal voor u gemakkelijk te begrijpen zijn. Wie IK het vermogen heb gegeven binnen te dringen in geestelijk weten, dus wiens geest IK zal verlichten, opdat hij zijn medemensen kan onderrichten met hetzelfde geestelijke goed, moet door MIJ als bruikbaar bevonden zijn, hij moet zich geestelijk zo ontwikkeld hebben, dat IK Zelf met hem in verbinding kan treden door zijn wil. Maar een verbinding met MIJ stelt een innerlijke volledige toewijding aan MIJ voorop, die alleen MIJ aantrekt, omdat, wat naar MIJ verlangt, door MIJ ook wordt vastgepakt.
Nu heb IK de mens in het geheel geen beperkingen opgelegd, zoals IK ook nooit eisen aan de mens stel zich te kastijden om het rijk God's te bereiken. IK heb alles geschapen en toen IK u op de aarde plaatste, gaf IK u ook het recht, u de aarde en alles wat er op is, ten nutte te maken. Toen IK u, in zekere zin als heren der schepping, de aarde toevertrouwde, was het aan u overgelaten, welke betrekking u tussen u en de geschapen wezens die u omgaven tot stand wilde brengen. IK heb u geen geboden gegeven, IK liet u de volledige vrijheid, IK trad terug, tot op zekere hoogte liet IK u alleen met Mijn werk. Want u moest uw wil beproeven. U moest uit eigen aandrang Mijn goddelijke ordening binnengaan, u moest erin vertoeven en moest derhalve denken en handelen onbeïnvloed door MIJ. En zo moest u dus zelf de verhouding tot stand brengen tot alles wat u omgaf.
Maar het geestelijke leeft in al Mijn scheppingswerken, dat wat u kunt zien, hebt u zelf al overwonnen, d.w.z. uw ziel is door elk scheppingswerk gegaan, dat voor haar een toestand van dwang betekende en dat zo lang, tot de materiële uiterlijke vorm haar vrij liet. Het ontsnappen van het geestelijke uit de vorm was steeds een daad van verlossing, want de volgende vorm was steeds zachter en meegevender, tot na eindeloos lange tijd de ziel haar laatste vorm op deze aarde mocht betrekken. De goede mens doet nu onbewust wat het nog in de vorm geketende geestelijke helpt opwaarts te gaan, omdat zijn ziel de kwellende toestand kent en hem minder erg wil maken vanuit zijn liefde. En zo kan een daad bedreven worden die bevrijdt (uit een bep.vorm), die wreed lijkt en toch niet als wreedheid kan worden beoordeeld.
(14 okt.) Er moet een onderscheid worden gemaakt tussen een handeling die alleen maar vernietiging vanuit een kwade wil op het oog heeft en zo een die voor de mens een goed lijkend doel moet vervullen. Verder moet er onderscheid worden gemaakt tussen mens en dier in zoverre dat de mens nooit het leven van een ander mens mag nemen, omdat er op de aarde geen verdere belichaming voor hem meer bestaat, daar het aardse leven de laatste halteplaats voor het geestelijke betekent om rijp te worden, terwijl het geestelijke in het dier de laatste omvorming nog niet heeft bereikt, dus een overgang in een nieuwe vorm in gekluisterde toestand of tot mens, die het gevolg van het doden is,en dus een schrede voorwaarts kan worden genoemd.
Verder is de omstandigheid maatgevend op welke manier het leven van het dier wordt genomen. Het moet een daad van liefde zijn in zoverre dat het dier pijn en kwelling bespaard wordt, want steeds moet er het goddelijke schepsel in worden gezien dat Mijn Liefde bezit en dus alleen al daarom met zachtheid moet worden behandeld, opdat het geestelijke erin van de kant van de mensen liefde bespeurt en bereid is zijn leven te offeren voor het welzijn van de mensen. Daar het nu de mens in waarheid dienstbaar is, vervult het zijn aardse taak en verkrijgt een hogere graad van rijpheid, die hem de belichaming als mens verzekert, of ook een hogere trap van ontwikkeling in een ander levend wezen. Het doden van een dier uit moedwil is een zonde, want het breekt een stadium van ontwikkeling voortijdig af. Doch nooit kan dezelfde daad als zonde worden aangezien, wanneer het motief ervan een hulpverlening is voor de medemensen. In hoeverre nu deze hulp beantwoordt aan Mijn Wil zal eveneens worden toegelicht.
(15 okt.) Alles wat u eet is door MIJ gezegend, wanneer u zelf gelovig van harte bent en tracht MIJ te bereiken. Een mens die bewust op MIJ aanstuurt of instinctief in liefde werkt en daardoor MIJ nabij is, kan niet zondigen. Wat hij doet zal juist zijn voor Mijn ogen,omdat hij voornemens is te leven naar Mijn welgevallen. Dus zal hij ook kunnen eten wat hem goeddunkt zonder zich lichamelijk of geestelijk schade toe te brengen. Hij moet er alleen aan denken dat hij met elk voedsel geestelijke substanties tot zich neemt, het zal hem duidelijk zijn dat het eten van vlees zijn uitwerking (dat beantwoordt aan het wezen van het dier) heeft op de ziel van de mens en dat daarom het goedaardige dier te verkiezen is als de mens de keuze heeft. Wil de mens echter van het genot van het vlees afzien, dan zal hij ook voldoende vervanging vinden in het plantenrijk, maar steeds moet het hem vrijstaan zich zijn lichamelijke voeding te kiezen, want IK zal elke voeding voor hem zegenen als hij MIJ om deze zegen vraagt.
Een overmaat is echter geenszins goed, omdat dan het "ik" van de mens wordt verdrongen, omdat er een vermeerdering van geestelijke substanties plaatsvindt, die de mens van vroegere belichamingen (in steen- planten- en dierenrijk) bezit en die een belemmering in zijn ontwikkeling kunnen betekenen. In de juiste mate hoeft de mens echter geen ongunstige beïnvloeding te vrezen. Maar de vis garandeert een passende maat, deze bevat geen nadelige substanties voor de ziel en is daarom, met het oog op de ziel, het meest bevorderlijke voedsel voor het lichaam.
IK gebied u geen bepaalde spijzen (te eten), zoals IK u echter ook geen spijzen verbied. Alleen moet u steeds ook op de bereiding ervan letten, opdat de lichamelijke voeding zich zal aanpassen bij het wezen van de mens, opdat in het bijzonder schadelijke substanties worden afgezonderd en niet meer met de ziel van de mens in aanraking kunnen komen. De mens zal zulke voorbereidingen zelf treffen omdat hij van MIJ het gevoelen daarvoor heeft gekregen en, zodra hij aanstuurt op MIJ, hij door MIJ wordt onderricht over wat juist en voor MIJ als welgevallig is.
Amen
Translator