• Back

TROJSTVO....

Doktrina Božjeg Trojstva je već dala povod za najveću podjelu vjernika i uvijek će biti sablazan, sve dok ne bude ispravljena, odnosno ljudima prihvatljivo ponuđena. Nastala je duhovna tama.... duhovna tama je ustanovila jedno tumačenje riječi „Oca-Sina i Svetoga Duha“, što je bilo dovoljno da zbuni ljudsko razmišljanje. To je također jedan vjerski nauk (doktrina, dogma), koji je morao biti bezuvjetno prihvaćen, budući da čovjek koji o tome promišlja, ne može doći do nikakvog zadovoljavajućeg rješenja, tako da bi ga morao odlučno odbaciti. A, ovo je bilo spriječeno, time što je je prihvaćanje vjerske doktrine zahtijevano prisilom. Nauk o tro-osobnom Bogu je neprihvatljiv za svakog misaonog (razumnog, mislećeg) čovjeka.... Već zamisliti Boga kao Biće, čovjeku nije moguće, jer za njega je Biće pojam u čvrstom obliku, bez kojeg mu je ono neshvatljivo. Čim čovjek zamišlja Božanstvo kao Osobu, on čvrstom obliku daje jednu figuru (lik).... To je primjereno moći shvaćanja čovjeka, međutim, u potpunosti odstupa od Istine. Uspostavljanje nauka o tro-osobnom Božanstvu, je podobno samo za to da priguši Božansko-suštinsko (zbiljno) i da kroz ljudsku ograničenu predodžbu, napravi izobličenu (iskrivljenu, lažnu) sliku vječnog Božanstva. Pojam Božjeg Trojstva je objašnjiv jedino tamo, gdje je ispunjen uvjet za razumijevanje, kroz želju za pronicanjem Božanske mudrosti na putu vjere i Ljubavi. Ljudi koji nisu ni duboke vjere, niti su u Ljubavi, željeli bi tek čisto racionalno (razumski) analizirati (secirati) ovaj pojam, a ovo ne može dovesti do cilja, odnosno ne može ostvariti rezultat koji se približio Istini. Čovjeku koji vjeruje je međutim vrlo razumljivo, jer je misaono podučen iz duhovnog kraljevstva. Vjera i Ljubav su preduvjeti poznavanju Božje Ljubavi i mudrosti, Božjeg djelovanja i upravljanja.... Nadalje, to su i uvjeti za primanje Istine.... Tako im je dana istinita spoznaja Božje Ljubavi, koja je stvorila sve što jest.... Oni će biti upućeni o svezi (međuodnosu) svih stvari, o prapočetku, o svrsi i cilju onoga što jest, i otuda će oni prepoznati beskonačnu Božju mudrost.... Oni će biti uvedeni u znanje o snazi koja sve prožima, o Božjoj svemoći, o Njegovoj volji koja je neprekidno aktivna, i o povezanosti svake tvorevine sa ovom silom. Vjernik, aktivan u Ljubavi shvaća ove mudrosti, jer čim vjeruje i aktivan je u Ljubavi, njega prožima Božanski Duh, odnosno, on izravno prihvaća Božju snagu, i on na taj način (kroz to) vidi i zna. Dakle, on sada također razumije da tajna vječnog Božanstva može biti proniknuta jedino ako Sam Bog može djelovati u čovjeku putem Njegove snage, jer duhovno može biti shvaćeno jedino duhovno. Bog je Duh, i Božja snaga je isto tako duhovna.... Navire li ona sada u čovjeka, onda on može također prodrijeti u inače nedokučivo područje, jer onda više nije čovjek koji rješava ovo pitanje, nego Božji Duh u čovjeku. Čovjeku sa jedino razumskim (racionalnim) razmišljanjem, tajna Bića vječnog Božanstva će ostati tajna.... A tako je sada i nauk o Trojstvu bio tumačen od strane ljudske pameti (razuma), te je tako nastala doktrina o tro-osobnom Bogu.... Bog nikada ne može biti uosobljen, On čovjeku jedino može biti predočen (učinjen očevidnim, zornim, jasnim) u liku Isusa Krista, tako da ljudi na Zemlji stvore sebi sliku Boga, na način da oni sebi predoče Isusa Krista u svoj slavi.... Vječno Božanstvo je Ljubav, mudrost i sila. - Ljubav je Roditelj (Otac, Stvaralac) svega što jest.... Ona je Otac svemira, ona je Prvobitna snaga, bez koje ne bi moglo postojati ništa što jest.... Sve je proizašlo iz Ljubavi, i iznova mora postati Ljubav sve što se odatle udaljilo.... Ljubav je Sam Bog. - Ono što je proizašlo iz Ljubavi, otkriva Njegovu mudrost.... Ljubav je Sam Bog, Njegova mudrost svjedoči sve što je postalo od Njega, Njegove tvorevine (stvorenja), te je stoga ono što je od Boga, Njegov Sin (dijete). - A Božja volja, Njegova snaga, koja je svemu dopustila nastati, to je Njegov Duh.... Bog Otac, Bog Sin i Bog Sveti Duh su u Sebi Biće vječnog Božanstva.... Ljubav i mudrost i snaga volje. „Božanska Ljubavna volja je uzela formu“, ove Riječi su u svom značenju iste kao „Otac, Sin i Sveti Duh“ Jer, Božja Ljubav je omogućila volji da bude aktivna i stvori.... Božja Ljubav i Duh Se utjelovila kao mudrost.... Duh Božji je omogućio Sinu da proizađe iz Oca. - Tko je u vjeri i u Ljubavi, shvaća ovu mudrost, a za ove je Trojstvo Boga razriješeno. Ali, u kakvoj zabludi hodaju ljudi, kojima nedostaje vjere i Ljubavi, a koji su ipak, kao vjerski nauk usvojili nešto što ostaje neprihvatljivo čak i za najmudrijeg mudraca. Jer, oni koji sebi predočavaju uosobljeno Božanstvo, njima još nedostaje sve duhovno znanje. Oni na duhovnu Bit primjenjuju nešto čisto zemaljsko, što je potpuno isključeno iz duhovnog kraljevstva. Predodžba tro-osobnog Božanstva vodi u zabludu, čak i ako se koristi dodatak.... „oni su jedno“. Čovjek je prisiljen na zbunjeno (zbrkano) razmišljanje čim se on lati razmišljati o tome. Ali, s Božje strane čovjeku nije zabranjeno razmišljati o tome.... Bog mu želi dati jasnoću, i nije Njegova volja da on hoda u sljepilu zbog ljudskog utjecaja, jedino treba biti odabran pravi put koji vodi do spoznaje. I uistinu nisu pozvani da podučavaju neupućene (neuke), oni koji su oni sami neupućeni (neuki), i koji svoju nesposobnost da prihvate duhovno znanje, nastoje nadoknaditi kroz racionalno mišljenje i racionalno (razumski) utemeljene doktrine. Bog je Duh, i jedino duhovno može biti proniknut.

AMEN

Drie-eenheid

De leer van de drie-eenheid Gods heeft al aanleiding gegeven tot de grootste versplintering onder de gelovigen en zal voortdurend een bron van ergernis zijn, zolang ze niet juist gebracht, dat wil zeggen: de mensen aannemelijk aangeboden wordt. Geestelijke duisternis liet ze ontstaan. Geestelijke duisternis bedacht een uitleg van de woorden "Vader, Zoon en heilige Geest", die voldoende was om het denken van de mensen in verwarring te brengen. Het is ook een geloofsleer die onvoorwaardelijk moest worden aangenomen, omdat de mens die daarover nadacht, niet tot een bevredigende oplossing kon komen, dus haar beslist zou hebben moeten verwerpen. En dit werd tegengegaan doordat het aannemen van de geloofsleer onder dwang geëist werd. De leer van een God in drie personen is onaanvaardbaar voor ieder denkend mens.

Zich God als een Wezen voor te stellen is voor de mens al niet mogelijk, want een Wezen geeft hem het idee van een vaste vorm, zonder deze is het hem onbegrijpelijk. Zodra nu de mens zich de Godheid als persoon voorstelt, geeft hij de vaste vorm een gedaante.

Dit is in overeenstemming met het bevattingsvermogen van de mens, maar wijkt toch helemaal af van de waarheid. Een leer te formuleren van een Godheid in drie personen is alleen maar geschikt om het goddelijk wezenlijke af te zwakken en door een menselijk begrensde voorstelling een vals beeld te scheppen van een eeuwige Godheid. Het begrip van de drie-eenheid Gods is alleen daar te verklaren waar de voorwaarde om te begrijpen gegeven is door het willen doorgronden van goddelijke wijsheden door het geloof en de liefde. Mensen die noch diep gelovig zijn, noch in de liefde leven, zullen dit begrip alleen puur verstandelijk willen ontleden en dit kan niet tot het doel leiden, dat wil zeggen: er kan geen resultaat tot stand komen dat de waarheid benadert. Veel is de gelovige mens echter begrijpelijk, omdat hij door middel van gedachten onderricht wordt uit het geestelijke rijk. Geloof en liefde zijn de voorwaarden voor het weten over Gods liefde en wijsheid, over Gods werkzaam zijn en besturen.

Ze zijn verder ook de voorwaarden voor het ontvangen van de waarheid.

Dus worden deze overeenkomstig de waarheid op de hoogte gebracht van de liefde Gods, die alles heeft laten ontstaan wat is.

Zij worden onderwezen over de samenhang van alle dingen, het allereerste begin, de zin en het doel van datgene wat is, en daardoor zien zij de oneindige wijsheid van God.

Zij worden in kennis gesteld van de kracht die alles doorstroomt, van de almacht Gods, van Zijn wil, die ononderbroken actief is, en van de samenhang van elke schepping met deze kracht.

De gelovige, liefdadige mens vat al deze wijsheden, want als hij gelovig is en de liefde beoefent, stroomt de goddelijke geest door hem heen. Dat wil zeggen: hij neemt de kracht uit God rechtstreeks in ontvangst en hij wordt daardoor ziende en wetend. Dus begrijpt hij nu ook dat het mysterie van de eeuwige Godheid alleen maar kan worden doorgrond als God zelf door Zijn kracht in de mens werkzaam kan zijn. Want iets geestelijks kan alleen maar geestelijk begrepen worden. God is geest en de kracht uit God is eveneens geestelijk.

Stroomt deze nu de mens toe, dan kan hij ook binnendringen in anders ondoorgrondelijk gebied, want dan is het niet de mens die dit vraagstuk oplost, maar de geest uit God in de mens. Maar voor de mens die alleen met zijn verstand denkt, zal het geheim van het wezen van de eeuwige Godheid een geheim blijven.

En zo is nu ook de leer van de drie-eenheid door het menselijk verstand uitgelegd en ontstond dus de leerstelling van een God in drie personen.

God kan nooit worden voorgesteld als persoon. Hij kan alleen in de gedaante van Jezus Christus de mens aanschouwelijk worden gemaakt, zodat dus de mensen op aarde daardoor zichzelf een voorstelling van God maken als zij zich Jezus Christus in alle glorie voor de geest stellen.

De eeuwige Godheid is liefde, wijsheid en kracht. De liefde is de Verwekker van al wat is.

Het is de Vader van het al, het is de Oerkracht zonder welke niets zou kunnen bestaan wat is.

Uit de liefde is alles voortgekomen en tot liefde moet alles weer worden wat zich daarvan heeft afgekeerd.

De liefde is God zelf. Wat uit de liefde is voortgekomen, geeft blijk van Zijn wijsheid.

De liefde is God zelf. Zijn scheppingen, alles wat uit Hem is ontstaan, getuigt van Zijn wijsheid en dus is, wat uit de Vader is, Zijn zoon. En Gods wil, Zijn kracht die alles liet ontstaan, is Zijn geest.

God de Vader, God de Zoon en God de heilige Geest zijn in zich het Wezen van de eeuwige Godheid - liefde en wijsheid en de kracht van Zijn wil.

"De goddelijke wil om lief te hebben nam vorm aan", deze woorden hebben dezelfde betekenis als "Vader, Zoon en heilige Geest". Want de liefde Gods liet de wil actief worden en schiep.

Gods liefde en geest belichaamde zich als wijsheid.

De geest Gods liet de Zoon uit de Vader voortkomen. Wie gelovig is en in de liefde leeft, begrijpt deze wijsheid en voor deze is de drie-eenheid van God opgelost. Maar in welke dwaling verkeren de mensen bij wie het aan geloof en liefde ontbreekt en die desondanks iets hebben aangenomen als geloofsleer dat zelfs voor de knapste wijze onaanvaardbaar blijft. Want wie zich een Godheid, gebonden aan personen voorstellen, die ontbreekt het nog aan elk geestelijk weten. Voor geestelijke wezens gebruiken zij iets puur aards, dat helemaal wegvalt in het geestelijke rijk. De voorstelling van een Godheid in drie personen is misleidend, ofschoon de toevoeging wordt gebruikt: "Ze zijn één". De mens wordt in een verward denken gebracht zodra hij het waagt daarover na te denken.

Het is echter de mens van de kant van God niet verboden daarover na te denken. God wil hem duidelijkheid verschaffen en het is niet Zijn wil, dat hij door menselijke invloeden in blindheid voortgaat, alleen moet de juiste weg gekozen worden die naar het inzicht voert. En zij die zelf onwetend zijn en die hun onvermogen om geestelijk weten in ontvangst te nemen trachten te compenseren met verstandelijk denken en verstandelijk opgestelde leerstellingen, zijn waarlijk niet geroepen andere onwetenden te onderrichten. God is geest en kan alleen geestelijk worden doorgrond.

Amen