• Retour

L'explication spirituelle des éruptions - Servir dans la Lumière

Pour faire sentir au spirituel son état lié, il doit lui être rendu reconnaissable son état de contrainte comme aussi la liberté de sa volonté. Le premier état doit être perçu comme un tourment et l'autre considéré comme désirable à obtenir, seulement alors l’être contribuera par lui-même à se libérer du premier état, pour arriver à la liberté de la volonté. Donc les êtres de la Lumière doivent transmettre cette connaissance aux Œuvres de Création dont la substance spirituelle languit encore dans une totale obscurité. Celles-ci doivent percevoir un agréable rayon de Lumière et le désirer maintenant continuellement. Mais chaque rayonnement de Lumière est la conséquence d'une activité de service, donc servir sous une forme quelconque est la condition préalable, avant que les émanations de la Lumière puissent se produire d’une façon régulière. Chaque forme extérieure est exposée au rayonnement de la Lumière, mais le spirituel entièrement durci s’en détourne et a besoin d'un temps infiniment long avant qu'il ne s'ouvre à la Lumière, c'est-à-dire qu’il la laisse agir sur lui. Mais ensuite le désir pour la Lumière s’infiltrera avec violence. Alors il poussera à la surface tout ce qui auparavant était dans l'abîme et tendait vers la Lumière, et ensuite tout le spirituel qui le souhaite sera libéré de sa longue captivité à travers des éruptions et continuera son parcours de développent sous une forme extérieure changée. Et la Terre se trouve maintenant au seuil d’une telle éruption violente, les entités spirituelles qu’elle tient liées désirent leur libération, la Lumière et une activité de service. Et vraiment alors le spirituel qui languit dans l'abîme et dans l'absence de Lumière pousse vers le Haut lorsque le spirituel sur la Terre n'utilise pas la plénitude de Lumière qui lui arrive et cela reste d’une certaine manière inaperçu. Alors le spirituel non développé cherchera à s'approprier cette plénitude de Lumière, et tendra avec violence à se manifester au travers de catastrophes naturelles pour créer les changements fondamentaux nécessaires en rapport avec les courants spirituels, parce que le spirituel qui arrive à la surface de la Terre emploie maintenant dans une forte mesure chaque courant spirituel et soustrait donc de la Force spirituelle aux êtres déjà hautement développés qui la négligent et la laissent devenir inutile, et cela signifie souvent la fin corporelle de ces êtres sur la Terre. Le spirituel non développé prend la Force spirituelle, tandis que maintenant il change considérablement sa forme extérieure, c'est-à-dire qu’il se prépare à un accès à la Lumière. Et maintenant ce spirituel immature peut parcourir son chemin de développement sur la Terre, donc tendre librement vers la Lumière, il doit seulement utiliser la Force à sa disposition à travers une activité servante. Mais lorsque le désir pour la Lumière s'est réveillé une fois dans le spirituel, il ne refuse alors plus de ne pas servir d’une manière quelconque, parce qu'il ressent cette activité comme un moyen pour recevoir plus de Lumière et perçoit en même temps le relâchement de la chaîne de sa forme extérieure, et même si le parcours de développement correspond maintenant à une loi d'obligation, l'être est lui-même de toute façon disposé de le parcourir, c’est sa volonté, bien que contrainte, et elle coïncide avec la Volonté divine.

Amen

Geestelijke verklaring van erupties – Dienen in het licht

Om het geestelijke zijn geboeid zijn te laten voelen, moet hem zowel de eigen gedwongen toestand als ook de vrijheid van de wil duidelijk zichtbaar gemaakt worden. Het geestelijke moet het ene als een kwelling ervaren en het andere als nastrevenswaardig beschouwen. Pas dan zal hij het zijne doen om vrij te komen uit de eerste toestand en tot vrijheid van de wil te komen.

Dus moeten de wezens van het licht dit laatste uitstralen op scheppingswerken, van wie de geest nog in volledige duisternis smacht. Deze moeten de lichtstraal als aangenaam ervaren en er nu voortaan naar verlangen. Het moet dus naar de hoogte verlangen, waar er licht in overvloed is. Maar elke lichtuitstraling is het gevolg van een dienende werkzaamheid, dus het op één of andere manier dienen moet voorafgaan, voordat een echte lichtuitstraling plaats kan vinden.

Weliswaar is elke uiterlijke vorm aan lichtuitstraling blootgesteld, maar het geheel verharde geestelijke wendt zich hiervan af en heeft een eindeloos lange tijd nodig voordat het zich voor het licht opent, dat wil zeggen dit op zich in laat werken. Maar dan breekt het verlangen ernaar met oerkracht door. Dan dringt alles, wat voordien in de diepte was, naar de oppervlakte en streeft naar het licht en dan wordt al het verlangende geestelijke door erupties uit zijn lange gevangenschap bevrijd en gaat het in een veranderde uiterlijke vorm verder met zijn ontwikkelingsgang. En de aarde, wiens geboeide geestelijke wezens naar bevrijding verlangen, naar licht en dienende werkzaamheid, staat nu ook voor zo’n geweldige eruptie.

En juist dan dringt het in de diepte en de duisternis smachtend geestelijke naar de hoogte, wanneer het geestelijke op aarde de hun toestromende overvloed aan licht niet benut en er in zekere zin geen acht op geslagen wordt. Dan probeert het nog niet ontwikkeld geestelijke zich deze overvloed aan licht toe te eigenen en het streeft er met oerkracht naar, wat door natuurrampen tot uitdrukking komt en radicale veranderingen veroorzaakt met betrekking tot geestelijke stromingen. Want het zich op het aardoppervlak richtend geestelijke neemt nu in sterke mate elke geestelijke stroming waar en onttrekt daarom geestelijke kracht aan de al opwaarts ontwikkelde wezens, die op deze kracht geen acht slaan en onbenut laat, wat vaak het lichamelijke einde van deze wezens op aarde betekent.

Het nog niet ontwikkeld geestelijke gebruikt nu geestelijke kracht, doordat het nu zijn uiterlijke vorm aanzienlijk verandert, dat wil zeggen deze het licht toegang verschaft heeft. En nu kan dit geestelijke zijn ontwikkelingsgang op aarde afleggen en dus naar het licht streven. Het moet enkel de hem ten dienste staande kracht benutten door dienende werkzaamheid.

Maar als het verlangen naar licht eerst eenmaal in het geestelijke ontwaakt is, dan verzet het zich ook niet meer om op één of andere manier te dienen, want het ervaart deze activiteit als middel tot een grotere lichtontvangst en het wordt tegelijkertijd de daardoor losser gemaakte boeien van zijn uiterlijke vorm gewaar en ofschoon de ontwikkelingsgang zich nu via bindend opgelegde wetten afspeelt, is het wezen toch ook zelf bereid om deze gang te gaan, want zijn eigen wil, ofschoon die niet vrij is, stemt met de goddelijke wil overeen.

Amen