• Volver

Predicar el amor para el propio beneficio....

No corresponde a la voluntad de Dios cuando Su Palabra se usa como un medo para lograr objetivos terrenales.... cuando se usa para motivar a los demás seres humanos a actuar en amor para obtener de ella un beneficio personal. Entonces se trata de un mal uso de la Palabra divina y de una injusticia contra el prójimo, porque se le anima, por así decirlo, a obrar en el amor, pero siempre bajo una presión que no permite que su amor se desarrolle. El propósito obvio le priva de la alegría de la actividad del amor y rara vez se logra el desarrollo espiritual.

La Palabra divina ciertamente enseña el amor, pero no es el acto en sí que se valora, sino el grado de amor con que se realiza el acto. Si un objetivo terrenal es la razón de la actividad del amor, entonces el acto en sí puede ciertamente realizarse, pero el sentimiento de amor puede faltar por completo, y entonces es una obra muerta la que se realiza.... pero el ser humano cree haber cumplido el mandamiento divino del amor al prójimo.

Sin embargo, es digno de condenación aquel que, en aras de una ventaja terrenal, influye en su prójimo para que realice un acto, reprochándole el mandamiento divino del amor.... Ahora puede escuchar las amonestaciones, puede hacer lo que se le pide y, sin embargo, el amor interior puede faltar por completo. Sin embargo, el ser humano no se da cuenta de sus sentimientos interiores, sino que se contenta con haber realizado un acto que aparentemente corresponde al mandamiento divino del amor.

Sin embargo, el ser humano que se esfuerza por su propio beneficio y trata de animar a sus semejantes, no observa él mismo el mandamiento del amor desinteresado al prójimo, sino que busca perjudicar a su semejante. En consecuencia, no tiene derecho a citar el mandamiento divino del amor; A través de esto se hace pecador, porque esto no es enseñar ni educar al amor, sino que se pone más el acto mismo en primer plano. Pero solo el amor es decisivo para el progreso del alma.... Y esta manera de predicar el amor se puede encontrar a menudo allí donde se persiguen objetivos terrenales que requieren la participación humana.... Objetivos, que significan el aumento del poder y que no pueden reconciliarse con el verdadero amor al prójimo.

Y entonces los mandamientos divinos aparecen bajo una luz falsa para aquellos que se esfuerzan seriamente y ahora sospechan porque los representantes de esta enseñanza del amor son los menos propensos a seguirlos y no dan amor verdadero y desinteresado al prójimo. La palabra divina se usa mal, pero uno busca cubrirla citándola, pero sin seguirla, por parte de los representantes de la enseñanza divina que se esfuerzan por objetivos terrenales.... poder y riqueza. Y esto causa un daño a la humanidad que, sin embargo, rara vez se reconoce porque un ser humano que cree que es activo en el amor no practica el amor.... pero el amor del corazón debe impulsarlo inevitablemente a la acción.... porque solo este amor es redentor, y solo este amor conecta el ser humano con Dios....

Amén

PROPOVIJEDANJE LJUBAVI RADI VLASTITE KORISTI....

Nije u skladu sa Božjom voljom kad se Njegova Riječ koristi kao sredstvo za postizanje zemaljskih ciljeva.... Kad se ona primjenjuje kako bi se bližnjega pokretalo na Ljubav-nu aktivnost da bi se iz toga izvukla vlastita korist. To je zloupotreba Božanske Riječi i nepravda spram bližnjega, jer on je onda na izvjestan način sprječavan u Ljubav-nom djelovanju, no uvijek pod pritiskom koji ne dopušta razvoj njegove Ljubavi. Ta očigledna svrha oduzima mu radost Ljubav-ne aktivnosti, i duhovni napredak rijetko se postiže.

Božanska Riječ doduše naučava Ljubav, no ne vrednuje se samo djelo, nego stupanj Ljubavi u kojem se djelo izvodi. Ako je neki zemaljski cilj pokretač za Ljubav-nu aktivnost, onda to djelo samo po sebi može doći do izvedbe, ali osjećaj Ljubavi može potpuno izostati, i onda je to djelo koje se izvodi mrtvo .... A čovjek vjeruje da je ispunio Božansku zapovijed Ljubavi prema bližnjemu.

No osude vrijedan je onaj čovjek koji radi zemaljske koristi utječe na bližnjega naturajući mu Božansku zapovijed Ljubavi tako da ovaj izvede neko djelo.... Ovaj onda može to naturanje poslušati, može činiti to što se od njega zahtijeva, a opet može mu potpuno nedostajati unutarnja Ljubav. No taj čovjek ne vodi računa o svojim unutarnjim osjećajima, nego se zadovoljava time da je izvršio jedno djelo koje naizgled odgovara Božanskoj zapovijedi Ljubavi.

A čovjek, koji teži vlastitoj koristi i bližnje se trudi manipulirati, ni sam ne vrši zapovijed nesebične Ljubavi prema bližnjemu, nego gleda kako bi oštetio bližnjega. Posljedično tome nema ni pravo navoditi Božansku zapovijed Ljubavi; on je time u grijehu, jer to nije podučavanje niti odgajanje u Ljubav, nego se više samo djelo stavlja u prvi plan. A jedino je Ljubav odlučujuća za napredak duše.... A taj način propovijedanja Ljubavi moći će se mnogostruko zabilježiti tamo gdje se slijede zemaljski ciljevi, koji su uvjetovani sudjelovanjem ljudi .... Ciljevi koji znače snaženje moći i koji se nikako ne mogu uskladiti sa istinskom Ljubavlju prema bližnjemu.

Pa onda Božanske zapovijedi dolaze u krivo svjetlo kod onih koji ozbiljno streme i onda su zbunjeni, pošto predstavnici tog učenja Ljubavi njega sami najmanje slijede i bližnjemu ne pružaju istinsku, nesebičnu Ljubav. Božanska Riječ se zloupotrebljava, a iza te Riječi traži se zaklon, tako što se nju navodi, no ne slijedi ju se od predstavnika Božanskog učenja koji teže zemaljskim ciljevima.... moći i bogatstvu. A oni čovječanstvu nanose štetu, koja se međutim rijetko prepoznaje, pošto čovjek koji vjeruje da je Ljubav-no aktivan, ne prakticira Ljubav.... no Ljubav srca nesmetano bi ga morala pokretati na djelo.... Jer samo ta Ljubav je izbavljujuća, i samo ta Ljubav čovjeka spaja s Bogom....

AMEN