• Nazaj

VEGETARIJANSKA HRANA?... UBIJANJE ŽIVALI...

Kot svojega učitelja Me lahko vprašate o čemerkoli in odgovoril vam bom. Dal vam bom pravo razumevanje tistega, kar vam je nejasno, in zlahka boste razumeli. Komur dam sposobnost, da prodre v duhovno spoznanje, čigar duha tako razsvetlim, da bo z enakim duhovnim spoznajem poučeval svoje soljudi, za tega sem gotovo menil, da je primeren. Duhovno se je moral razviti tako, da lahko Jaz sam po njegovi volji stopim v stik z njim. Toda povezanost z Menoj predpostavlja popolno notranjo predanost Meni, ki me edina pritegne, saj vse, kar hrepeni po Meni, Jaz tudi prevzamem. Ljudem nikakor ne postavljam omejitev, tako kot od njih nikoli ne zahtevam, naj se trpinčijo, da bi dosegli Božje kraljestvo. Vse sem Jaz ustvaril, in ko sem vas postavil na Zemljo, sem vam dal tudi pravico, da uporabljate Zemljo in vse, kar je na njej. Ko sem vam kot gospodarjem stvarstva predal Zemljo, je bilo od vas odvisno, kakšen odnos želite ustvariti med seboj in ustvarjenimi bitji, ki vas obkrožajo. Nisem vam dal nobene zapovedi, dal sem vam popolno svobodo, umaknil sem se, pustil sem vas tako rekoč same s svojimi deli. Kajti morali ste preizkusiti svojo voljo. V Moj božanski red ste morali vstopiti po lastni volji, bilo vam je namenjeno, da ostanete v njem in zato ste morali razmišljati in delovati brez Mojega vpliva. Tako ste si morali do vsega, kar vas je obdajalo, ustvariti svoj lasten odnos. Toda moja dela stvarjenja so vsa duhovno oživljena, vi to že obvladate, kar lahko sami vidite; to pomeni, da je vaša duša šla skozi vsa dela stvarjenja, ki so zanjo pomenila prisilno stanje, in to vse dokler je materialna zunanja oblika ni sprostila. Beg duhovnega iz forme je bilo vedno dejanje odrešitve, saj je bila naslednja oblika vedno mehkejša in bolj voljna, dokler duša po neskončno dolgem času ni smela prevzeti svoje zadnje oblike na tej Zemlji. Dober človek zdaj nezavedno počne tisto, kar pomaga duhovnemu bitju, ki je še vedno vezano na obliko, da se povzpne, saj njegova duša pozna stanje trpljenja in ga iz svoje ljubezni želi zmanjšati. In tako je mogoče izvesti dejanje osvoboditve, ki se zdi kruto, pa vendar ga ni mogoče obsoditi kot krutost.... Razlikovati je treba med dejanjem, katerega cilj je zgolj uničenje zaradi hudobne volje in dejanjem, katerega namen je izpolniti namen, ki se človeku zdi dober.... Poleg tega je treba razlikovati med ljudmi in živalmi, ker človek zato, ker zanj ni več utelešenja na zemlji, ne sme nikoli vzeti življenja drugemu človeku. Življenje na Zemlji je zadnja stopnja zorenja duhovnega, medtem ko duhovno v živali še ni doseglo svoje končne oblike, zato je prehod v novo obliko v vezanem stanju ali v človeka posledica ubijanja in ga zato lahko imenujemo napredek. Poleg tega je odločilen način, kako se živali vzame življenje. To mora biti dejanje ljubezni, da je živali prihranjena bolečina in muka. Potreba jo je vedno obravnavati kot božansko bitje, ki ima mojo ljubezen, zato je treba z njo ravnati skrbno, da bo duh v njej začutil ljubezen ljudi in bo pripravljena žrtvovati svoje življenje v korist ljudi.

Ker zdaj služi ljudem v resnici, izpolnjuje svojo zemeljsko nalogo in dosega višjo stopnjo zrelosti, ki ji zagotavlja utelešenje v človeku ali višjo stopnjo razvoja v drugem živem bitju. Ubijanje živali iz brezobzirnosti je greh, ker se s tem predčasno prekine stopnja razvojna. Vendar istega dejanja ne moremo šteti za greh, če je njegov motiv pomoč sočloveku. V kolikšni meri ta pomoč ustreza moji volji, bo prav tako pojasnjeno....

(15.10.1949) Vse, kar jeste, Jaz blagoslavljam, zato ste tudi vi vernega srca in si prizadevate, da bi Me dosegli. Človek, ki si za Mene zavestno prizadeva ali nezavedno deluje v ljubezni in se mi s tem približa, ne more grešiti. Vse, kar bo storil, bo v mojih očeh pravilno, ker je pripravljen živeti, da bi mi ugajal. Tako bo tudi lahko zaužil tisto, kar se mu zdi dobro, ne da bi si fizično ali duhovno škodoval. Če bo upošteval, da z vsako hrano zaužije tudi duhovne snovi, bo razumel, da telesna prehrana vpliva na človekovo dušo v skladu z naravo živali in da je zato treba dati prednost nežni živali, človek ima torej možnost izbire (glej Prehranjevanje). Če pa se človek želi vzdržati uživanja mesa, bo tudi v rastlinskem kraljestvu našel dovolj nadomestkov, vendar mora vedno svobodno izbirati svojo telesno hrano, saj bom Jaz blagoslovil vsako njegovo hrano, če me bo prosil za blagoslov. Presežek pa nikakor ni dober, ker bo takrat človekov jaz izpodrinjen, ker bo prišlo do povečanja duhovnih substanc, ki jih človek poseduje dovolj iz prejšnjih utelešenj in ki lahko pomenijo oviro njegovemu razvoju (glej Izvor duš). Toda v pravi meri se človeku ni treba bati nobenih neugodnih vplivov. Riba pa zagotavlja pošteno mero, ki ne vsebuje nezdravih snovi za dušo in je zato najbolj zdrava hrana za dušo in telo. Jaz vam določene hrane ne zapovedujem, kot vam tudi nobene hrane ne prepovedujem, vedno pa je treba paziti na pripravo, da bo telesna hrana usklajena s človekovo naravo, da se posebno škodljive snovi izločijo in ne morejo več priti v stik s človeško dušo. Človek bo takšne priprave opravil sam, ker je čut za to prejel od Mene, in takoj ko si bo prizadeval za Mene, ga bom naučil, kaj je prav in kaj je Meni všeč.... 

Amen

Vegetarisch voedsel - Het doden van Dieren

U zult MIJ als uw Leraar over alles kunnen vragen en IK zal u antwoorden. IK zal u het juiste begrip geven voor datgene wat u onduidelijk is en het zal voor u gemakkelijk te begrijpen zijn. Wie IK het vermogen heb gegeven binnen te dringen in geestelijk weten, dus wiens geest IK zal verlichten, opdat hij zijn medemensen kan onderrichten met hetzelfde geestelijke goed, moet door MIJ als bruikbaar bevonden zijn, hij moet zich geestelijk zo ontwikkeld hebben, dat IK Zelf met hem in verbinding kan treden door zijn wil. Maar een verbinding met MIJ stelt een innerlijke volledige toewijding aan MIJ voorop, die alleen MIJ aantrekt, omdat, wat naar MIJ verlangt, door MIJ ook wordt vastgepakt.

Nu heb IK de mens in het geheel geen beperkingen opgelegd, zoals IK ook nooit eisen aan de mens stel zich te kastijden om het rijk God's te bereiken. IK heb alles geschapen en toen IK u op de aarde plaatste, gaf IK u ook het recht, u de aarde en alles wat er op is, ten nutte te maken. Toen IK u, in zekere zin als heren der schepping, de aarde toevertrouwde, was het aan u overgelaten, welke betrekking u tussen u en de geschapen wezens die u omgaven tot stand wilde brengen. IK heb u geen geboden gegeven, IK liet u de volledige vrijheid, IK trad terug, tot op zekere hoogte liet IK u alleen met Mijn werk. Want u moest uw wil beproeven. U moest uit eigen aandrang Mijn goddelijke ordening binnengaan, u moest erin vertoeven en moest derhalve denken en handelen onbeïnvloed door MIJ. En zo moest u dus zelf de verhouding tot stand brengen tot alles wat u omgaf.

Maar het geestelijke leeft in al Mijn scheppingswerken, dat wat u kunt zien, hebt u zelf al overwonnen, d.w.z. uw ziel is door elk scheppingswerk gegaan, dat voor haar een toestand van dwang betekende en dat zo lang, tot de materiële uiterlijke vorm haar vrij liet. Het ontsnappen van het geestelijke uit de vorm was steeds een daad van verlossing, want de volgende vorm was steeds zachter en meegevender, tot na eindeloos lange tijd de ziel haar laatste vorm op deze aarde mocht betrekken. De goede mens doet nu onbewust wat het nog in de vorm geketende geestelijke helpt opwaarts te gaan, omdat zijn ziel de kwellende toestand kent en hem minder erg wil maken vanuit zijn liefde. En zo kan een daad bedreven worden die bevrijdt (uit een bep.vorm), die wreed lijkt en toch niet als wreedheid kan worden beoordeeld.

(14 okt.) Er moet een onderscheid worden gemaakt tussen een handeling die alleen maar vernietiging vanuit een kwade wil op het oog heeft en zo een die voor de mens een goed lijkend doel moet vervullen. Verder moet er onderscheid worden gemaakt tussen mens en dier in zoverre dat de mens nooit het leven van een ander mens mag nemen, omdat er op de aarde geen verdere belichaming voor hem meer bestaat, daar het aardse leven de laatste halteplaats voor het geestelijke betekent om rijp te worden, terwijl het geestelijke in het dier de laatste omvorming nog niet heeft bereikt, dus een overgang in een nieuwe vorm in gekluisterde toestand of tot mens, die het gevolg van het doden is,en dus een schrede voorwaarts kan worden genoemd.

Verder is de omstandigheid maatgevend op welke manier het leven van het dier wordt genomen. Het moet een daad van liefde zijn in zoverre dat het dier pijn en kwelling bespaard wordt, want steeds moet er het goddelijke schepsel in worden gezien dat Mijn Liefde bezit en dus alleen al daarom met zachtheid moet worden behandeld, opdat het geestelijke erin van de kant van de mensen liefde bespeurt en bereid is zijn leven te offeren voor het welzijn van de mensen. Daar het nu de mens in waarheid dienstbaar is, vervult het zijn aardse taak en verkrijgt een hogere graad van rijpheid, die hem de belichaming als mens verzekert, of ook een hogere trap van ontwikkeling in een ander levend wezen. Het doden van een dier uit moedwil is een zonde, want het breekt een stadium van ontwikkeling voortijdig af. Doch nooit kan dezelfde daad als zonde worden aangezien, wanneer het motief ervan een hulpverlening is voor de medemensen. In hoeverre nu deze hulp beantwoordt aan Mijn Wil zal eveneens worden toegelicht.

(15 okt.) Alles wat u eet is door MIJ gezegend, wanneer u zelf gelovig van harte bent en tracht MIJ te bereiken. Een mens die bewust op MIJ aanstuurt of instinctief in liefde werkt en daardoor MIJ nabij is, kan niet zondigen. Wat hij doet zal juist zijn voor Mijn ogen,omdat hij voornemens is te leven naar Mijn welgevallen. Dus zal hij ook kunnen eten wat hem goeddunkt zonder zich lichamelijk of geestelijk schade toe te brengen. Hij moet er alleen aan denken dat hij met elk voedsel geestelijke substanties tot zich neemt, het zal hem duidelijk zijn dat het eten van vlees zijn uitwerking (dat beantwoordt aan het wezen van het dier) heeft op de ziel van de mens en dat daarom het goedaardige dier te verkiezen is als de mens de keuze heeft. Wil de mens echter van het genot van het vlees afzien, dan zal hij ook voldoende vervanging vinden in het plantenrijk, maar steeds moet het hem vrijstaan zich zijn lichamelijke voeding te kiezen, want IK zal elke voeding voor hem zegenen als hij MIJ om deze zegen vraagt.

Een overmaat is echter geenszins goed, omdat dan het "ik" van de mens wordt verdrongen, omdat er een vermeerdering van geestelijke substanties plaatsvindt, die de mens van vroegere belichamingen (in steen- planten- en dierenrijk) bezit en die een belemmering in zijn ontwikkeling kunnen betekenen. In de juiste mate hoeft de mens echter geen ongunstige beïnvloeding te vrezen. Maar de vis garandeert een passende maat, deze bevat geen nadelige substanties voor de ziel en is daarom, met het oog op de ziel, het meest bevorderlijke voedsel voor het lichaam.

IK gebied u geen bepaalde spijzen (te eten), zoals IK u echter ook geen spijzen verbied. Alleen moet u steeds ook op de bereiding ervan letten, opdat de lichamelijke voeding zich zal aanpassen bij het wezen van de mens, opdat in het bijzonder schadelijke substanties worden afgezonderd en niet meer met de ziel van de mens in aanraking kunnen komen. De mens zal zulke voorbereidingen zelf treffen omdat hij van MIJ het gevoelen daarvoor heeft gekregen en, zodra hij aanstuurt op MIJ, hij door MIJ wordt onderricht over wat juist en voor MIJ als welgevallig is.

Amen