• Nazaj

UPORABA DARU RAZUMA....

Dar razumevanja je treba uporabiti na vse načine. Človek naj ga uporablja zemeljsko, če hoče živeti v pravem redu in za blagor sočloveka, za izpolnitev svoje zemeljske naloge, ravnotako pa naj razum uporablja tudi za izpolnjevanje duhovne naloge. Kajti človek nosi odgovornost za svojo dušo, in da bi bil odgovoren, mora znati tudi ločiti dobro od slabega, torej razumno vrednotiti vse in opazovati dogajanje okoli sebe, da lahko zavzame položaj v svojem srcu v odnos do tega. Vedeti mora, kaj Bog zahteva od njega med njegovim zemeljskim življenjem; to znanje mu je treba ponuditi in sam ga mora intlektualno predelati, preden lahko zavzame stališče do njega. Zato je Bog dal človeku razum in le z uporabo razuma lahko privede svojo dušo do zrelosti. In tako je človek dolžan razmišljati o duhovnem zakladu, ki se mu ponuja. Duhovno znanje, ki mu je predstavljeno in ga sprejme brez preverjanja, zanj še ni znanje (1 Tes 5,21). Takrat le mehanično izvaja nekaj, kar pa nikoli ne more pospešiti njegovega razvoja navzgor, če sledi obveznostim, ki jih zahteva od njega to duhovno znanje. Lastna miselna dejavnost se mora nujno začeti, preden je to zanj pravo znanje, ki mu prinaša korist za njegovo dušo. In razumska dejavnost mora biti uporabljena na pravilen način, to pomeni, da se je potrebno posvetovati z Bogom, potrebno ga je prositi za pomoč, za razsvetljenje duha, za pravilno, torej pravo mišljenje. Kajti razumsko delovanje lahko tudi zaide v svojih rezultatih takoj, ko človek misli, da je sposoben vse dojeti s svojim razumom.

Človekova volja je svobodna, svoboda volje pa mora ostati neomejena, da lahko človek misli prav in narobe, torej da je pravilno mišljenje odvisno tudi od njegove volje. In da bi bilo vse urejeno in bi ustrezalo Božjemu zakonu, če z Bogom stoji v isti volji, je potrebno to voljo najprej obrniti k Bogu, da bi bilo tudi razmišljenje urejeno. Boga torej nikakor ni mogoče izključiti, tako kot ne sme biti izključena razumska dejavnost, da bi lahko pridobili resnico. Izročeno duhovno dobro bo torej za človeka veljalo šele takrat, ko se bo do njega opredelil in to po resnem premisleku z Božjo pomočjo. To je pravilna uporabe daru razumevanja, ki nikoli ne sme biti zanemarjeno, saj mora biti človek odgovoren tudi za svoje mišljenje in ker je pravo vero s prepričanjem mogoče pridobiti le z razumsko odelavo. Kdor brez premisleka sprejme duhovne dobrine, ki so mu ponujene, ne bo mogel pridobiti žive vere, ampak le formalno vero, ki ne more prestati preizkušenj, saj človek ne more predstavljati duhovnih dobrin, ki jih ima, če istočasno njegov razum ni postal aktiven in to duhovno dobrino predelal. Božja pomoč, če bo človek zanjo prosil, mu bo vedno zagotovljena, ker je Bog vedno pripravljen delovati na človeka po svojem Duhu, urediti in upravljati njegovo mišljenje na pravi način, vendar želi, da se ga zaprosi za Njegovo pomoč, kajti to pričuje o volji, ki je usmerjena k Njemu, ki naj v vsej svoji svobodi teži k popolnosti, da bi tako postal blažen.

AMEN

Usando o dom da mente....

O dom da compreensão deve ser usado em todos os sentidos. O ser humano deve usá-la terrenamente para viver na ordem certa e para a bênção de seus semelhantes e para cumprir sua tarefa terrena, assim como o intelecto deve ser usado para cumprir a tarefa espiritual. Pois o ser humano tem responsabilidade pela sua alma e, para poder responder por si mesmo, deve ser capaz de distinguir o bem do mal e, portanto, também pesar intelectualmente e considerar tudo o que acontece à sua volta, a fim de tomar uma posição no seu coração. Ele deve saber o que Deus exige dele durante sua vida terrena; esse conhecimento deve ser-lhe apresentado e ele próprio deve processá-lo intelectualmente antes de poder ajustar-se a ele. É por isso que Deus deu ao ser humano o intelecto, e só o uso do intelecto pode levar a sua alma à maturidade. E assim o ser humano também é obrigado a pensar no conhecimento espiritual que lhe é transmitido. O conhecimento espiritual que lhe é apresentado e que ele aceita sem exame ainda não é conhecimento para ele. Ele então só realiza mecanicamente algo que nunca poderá promover o seu desenvolvimento ascensional se cumprir com os deveres que esse conhecimento espiritual lhe exige. A sua própria atividade de pensamento deve necessariamente ter começado antes de ser conhecimento real para ele, o que lhe traz vantagem para a sua alma. E a atividade intelectual deve ser usada da maneira correta, ou seja, Deus deve ser consultado, deve ser solicitado a Ele por ajuda, por iluminação do espírito, por direito, ou seja, por pensamento verdadeiro. Pois a atividade intelectual também pode se desviar em seus resultados tão logo o ser humano se considere capaz de sondar tudo através de seu intelecto. A vontade do ser humano é livre e a liberdade de vontade também deve ser irrestrita, para que o ser humano possa pensar certo e errado, ou seja, que o pensamento certo também depende da sua vontade. E como tudo só então é ordenado e corresponde à lei divina se estiver na mesma vontade de Deus, essa vontade deve ser absolutamente voltada primeiro para Deus, para que o pensamento também seja ordenado. Portanto, Deus nunca pode ser desligado, assim como a sua própria atividade intelectual não pode ser desligada para chegar à posse da verdade. Consequentemente, o conhecimento espiritual transmitido só terá valor para o ser humano quando ele próprio tomar uma posição sobre ele, e isso depois de uma séria reflexão com a ajuda de Deus. Este é o uso correcto do dom da compreensão, que nunca deve ser ignorado, porque o ser humano também deve ser responsável pelo seu pensamento e porque a fé certa e convicta só pode ser obtida através do processamento intelectual. Quem aceita sem pensar o conhecimento espiritual que lhe é oferecido, não chamará sua própria fé viva, mas apenas uma fé formal que não pode resistir a nenhum abalo, porque o ser humano não pode representar o conhecimento espiritual que possui se o seu intelecto não se tornou ativo ao mesmo tempo e não processou esse conhecimento espiritual. Ele terá sempre a certeza do apoio de Deus se apenas Ele o pedir, pois Deus está sempre disposto a influenciar o ser humano através do seu espírito, a ordenar e a orientar o seu pensamento da forma correcta, mas Ele quer ser abordado para a sua assistência, porque isso demonstra a vontade voltada para Ele, que deve lutar pela perfeição em toda a liberdade, a fim de se tornar feliz...._>Amém