• Nazaj

NAMEN BOŽANSKIH ZAPOVEDI.... VEČNA BLAŽENOST....

Izpolnjevanje Božanskih zapovedi je prvi pogoj za Bogu-prijetno življenje. Vendar pa Božanske zapovedi zahtevajo edino človekovo Ljubezen; torej življenjska pot človeka mora biti nenehno delovanje Ljubezni.... Glavni namen zemeljskega življenja je postati kakor Bog, Kateri je v Sebi Ljubezen. Ker pa je človek, ki začne svoje zemeljsko življenje, brez spoznanja, so mu Božanske zapovedi, ki zahtevajo nenehno delovanje v Ljubezni, dane kot smernica za njegovo zemeljsko življenje; in njegovi svobodni volji je dano na izbiro, da življenje uredi v skladu s tem. Vendar pa brez Ljubezni (Boga Osebno) nobeden človek ne more postati blažen; tako da je glavni namen Božanskih zapovedi ta, da se omogoči vstop v večno blaženost....

Bog je dal Svoje zapovedi, da bi ljudem lahko podaril veliko srečo, ki traja večno, ker brez Ljubezni (nobeden) človek ne more postati blažen. On mora sam od sebe (v svobodni volji) postati takšen, da izpolnjuje pogoje za vstop v kraljestvo svetlobe. Vendar pa je on brez moči, in njegovo neznanje sploh ne bi moglo biti spodbuda za to, da bi svojo dušo sam oblikoval za duhovno kraljestvo. In zato Bog človeku daje Svoje zapovedi, da bi bil on preko izpolnjevanja le teh napajan z močjo in da bi se stanje neznanja (mraka, brez svetlobe) spremenilo v tisto (stanje) znanja (prosvetljenja, svetlobe).

Ko je namreč prišel do znanja, se on sam spravi v red; se pravi iz notranje spodbude, da bi bil Bogu podoben, se trudi prilagoditi večnemu Božanstvu, kar pa se zopet lahko zgodi edino preko delovanja v Ljubezni. Potem ne potrebuje več Božanskih zapovedi; ko je namreč njegovo srce sposobno za Ljubezen, ga le to spodbuja na delovanje v Ljubezni, ker se moč iz Boga (moč Ljubezni) nenehno preliva nanj, in ta moč ga spodbuja na delovanje v Ljubezni. Tako da so Božanske zapovedi le edino sredstvo za to, da bo človek, ki nima znanja, prejel spodbudo za prejetje moči; da on torej najprej izrazi svojo voljo, Bog pa ga potem lahko obdari glede na njegovo voljo.

Božanske zapovedi so smernice za pravo pot; on gre namreč edino preko delovanja v Ljubezni po tej poti, na začetku še brez zavedanja o duhovnem uspehu, kateri se torej izraža v vse svetlejšem spoznanju, in to je potrditev (dokaz) moči, ki človeku priteka iz Boga.... Bog želi ljudi vzgojiti v Ljubezen, in On jim daje zapovedi, katere pa zahtevajo edino Ljubezen....

Vse dokler je človek še vedno daleč od Boga, on te zapovedi doživlja kot breme, ker on niti ne pozna Ljubezni (Boga Osebno). Toda če dobi spodbudo za to, da usmeri pozornost na te zapovedi, tedaj čuti, da prihaja bližje k Bogu tako, da on vse bolj prostovoljno izpolnjuje Božje zapovedi, ker je on potem preko moči iz Boga okrepljen in njegov duh je prosvetljen. In zaradi tega mora biti on vzgajan za Ljubezen-sko delovanje, da bi se potem le to v vsej svobodi volje vršilo in človeku prineslo stanje znanja (svetlobe, prosvetljenja, modrosti), spoznanja, katero ga usposobi za vstop v duhovno kraljestvo.

Delovanje (v) Ljubezni je edina pot do Boga, in ta pot je ljudem pokazana preko Božanskih zapovedi. Vendar pa se izpolnjevanje le teh ne zahteva na silo. Če jih človek želi zanemariti, potem on ostaja v mračnem stanju duha. On ni na nobeden način prisiljen na prakticiranje (delovanje v) Ljubezni; edino preko trpljenja in borb v času njegovega zemeljskega življenja je vedno znova opominjan na to, da postane dejaven v Ljubezni, ker ga Bog ne želi pustiti propadati.

Zato mu bodo vedno znova ponujene Božanske zapovedi; vedno znova bo izvršen vpliv na njegovo razmišljanje, in on bo vedno znova postavljen v situacije, kjer lahko izvaja dela Ljubezni tako, da bi sam na sebi lahko preizkusil, kako se odraža delovanje Ljubezni.... Od izpolnjevanja zapovedi je namreč odvisno njegovo duhovno stanje (zrelost duše), od katerega pa je odvisen vstop v večno blaženost.

AMEN

Propósito dos mandamentos divinos.... Eterna bem-aventurança....

O cumprimento dos mandamentos divinos é a primeira condição para uma vida agradável a Deus. Os mandamentos divinos, no entanto, só requerem o amor do ser humano, portanto o modo de vida do ser humano deve ser uma atividade contínua de amor.... A finalidade última da vida terrena é tornar-se como Deus, que é amor em si mesmo; e como o ser humano está sem conhecimento quando começa a sua vida terrena, os mandamentos divinos, que exigem uma atividade contínua de amor, são-lhe dados como orientação para a sua vida terrena, e é deixado ao seu livre arbítrio organizar a sua vida em conformidade. No entanto, nenhum ser humano pode tornar-se feliz sem amor, portanto o propósito último dos mandamentos divinos é poder entrar na felicidade eterna.... Deus deu Seus mandamentos para poder dar às pessoas a grande felicidade que dura para sempre, porque sem amor nenhum ser humano pode se tornar feliz. Por si mesmo ele deveria tornar-se como a entrada no reino da luz requer, mas ele é impotente e sua ignorância também não seria um impulso para moldar sua alma para o reino espiritual. E por isso Deus dá Seus mandamentos ao ser humano para que ele seja alimentado com força, cumprindo-os, e seu estado de ignorância se transformará em um estado de conhecimento. Pois assim que ele se torna conhecedor, isto é, fora do impulso interior, ele se molda a si mesmo à semelhança de Deus, ele procura assimilar a si mesmo à Deidade eterna, o que novamente só pode acontecer através da atividade amorosa. Então ele não precisa mais dos mandamentos divinos porque, assim que seu coração é capaz de amar, ele o impele a praticar o amor porque a força de Deus continua a fluir sobre ele e essa força o impulsiona a agir no amor. Assim, os mandamentos divinos são apenas um meio de encorajar o ser humano ignorante a receber forças, para que ele primeiro testemunhe a sua vontade e Deus lhe possa dar de acordo com essa vontade. Os mandamentos divinos são a indicação do caminho certo, pois só através da actividade amorosa é que ele seguirá este caminho, inicialmente ainda sem ter consciência do sucesso espiritual que, no entanto, resultará numa realização cada vez mais brilhante, que é a prova da força que flui para o ser humano a partir de Deus.... Deus quer educar as pessoas para o amor, e Ele lhes dá Seus mandamentos que só exigem amor.... Enquanto o ser humano ainda estiver distante de Deus, ele sente estes mandamentos como um fardo, porque não conhece o próprio amor. Mas se ele for incitado a observar esses mandamentos, também sentirá que está se aproximando de Deus, para cumprir os mandamentos de Deus cada vez mais voluntariamente, porque será fortalecido pela força de Deus e seu espírito será iluminado. E, portanto, ele deve ser educado para o trabalho de amor, para que este último seja então exercido em toda a liberdade de vontade e ganhe o ser humano o estado de conhecimento, de realização, que o torna capaz de entrar no reino espiritual. A atividade amorosa é o único caminho para Deus, e este caminho é mostrado às pessoas através dos mandamentos divinos, mas o seu cumprimento nunca é exigido compulsoriamente. Se o ser humano quiser ignorá-los, permanecerá num estado espiritual sombrio; não será de modo algum obrigado a praticar o amor, só será repetidamente admoestado através do sofrimento e das lutas durante a sua vida terrena para ser amorosamente ativo, porque Deus não quer abandoná-lo à sua ruína. Por isso, os mandamentos divinos lhe serão repetidamente impostos, o seu pensamento será sempre influenciado e, uma e outra vez, será colocado em situações em que possa realizar obras de amor, para que possa testar sobre si mesmo como funciona o efeito da atividade amorosa...., porque o seu estado espiritual depende do cumprimento dos mandamentos e disso a sua entrada na bem-aventurança eterna._>Amém