• Nazaj

ZAKAJ JE MOLITEV NUJNA....

Človeška prizadevanja se v teh časih usmerjajo samo na materijo, kar pa pomeni zastoj za duhovni razvoj. Obstaja nevarnost, da bo človeško bitje nazadovalo, če ne bo spoznalo njenega stanja nemoči (nebogljenosti, bede), ker si Božji nasprotnik (Satan) prizadeva duše povleči navzdol, da bi jih popolnoma pridobil zase. In kolikor bolj mu to uspeva, toliko težje je ponovno pobegniti od njega in se usmeriti k višjim sferam. Volja človeškega bitja je namreč oslabljena, in ona se lahko spremeni edino z Božjo pomočjo, za kar je nujno, da se Ga brez oklevanja (po)kliče na pomoč. To pa glede na to daje molitvi, da je ona prvi in najpomembnejši pogoj (da je nujna).... Vse dokler človeško bitje še naprej lahko moli, on ni brezupno izgubljen, ker bo na vsak klic za moč v duhovni težavi odgovorjeno. In če človeško bitje ne more več prepoznati duhovne težave, v kateri se nahaja, kar pa je ravno tako vpliv nasprotnika, tako da zanemarja blagoslov molitve, ga bo Bog potem vodil do situacij, ki bodo povzročile, da v zemeljskih težavah dojame njegovo lastno nemoč, da bo na ta način našel zatočišče v molitvi in da bo v njegovi težavi (po)klical Boga. On je vedno pripravljen pomagati; On ne bo zavrnil Njegove podpore nobenemu, ki moli. On daje šibkemu moč in ublaži vsako težavo, vendar pa On želi, da se zavestno hrepeni po tej pomoči. On želi, da človeško bitje pride k Njemu v molitvi. To namreč pomeni, da on prizna, da je brez moči, kar pa Bog mora zahtevati od bitja, ki se je nekoč v prevzetnosti in v zavestnem znanju o njegovi moči obrnilo stran od Tistega, od Katerega je prejelo vso to moč. Bitje bo ponovno postalo prejemnik moči, kakor je bilo to na samem začetku, vendar pa bo ono delalo z Bogom in ne proti Bogu. Zaradi tega mora najprej dojeti, da je brez Božje Ljubezni povsem slabotno bitje, da bi se ga motiviralo, da se ponovno pridruži Bogu, od Katerega se je ono prostovoljno oddaljilo. Zato se mora združitev z Bogom ponovno zgoditi v svobodni volji, zaradi česar temu bitju ne more biti dana moč v nasprotju z njegovo voljo. Vendar pa ono njegovo voljo izraža preko molitve, preko hrepenenja, da mu bo dana moč, katero pa bo Bog vedno izpolnil. On namreč samo želi biti priznan kot Dajalec moči in da bitje preko molitve odneha od njegovega prejšnjega odpora in znova voljno hrepeni po združitvi z Bogom, da bo ono na ta način prežeto z Božjo močjo in da bo tako ponovno postalo prejemnik moči, kakor je bilo to določeno na začetku, da bo tako.

AMEN

Porque é necessária a oração....

Atualmente as pessoas só se esforçam pela matéria, o que significa uma paralisação no desenvolvimento espiritual. E há o perigo de o ser humano regredir se não vier a reconhecer o seu pobre estado. Pois o adversário de Deus procura atrair as almas para baixo, a fim de ganhá-las completamente para si mesmo. E quanto mais ele consegue, mais difícil é escapar dele novamente e virar-se para a altura. A vontade do ser humano está enfraquecida e só pode mudar com o apoio de Deus, o que requer absolutamente o Seu chamado para o apoio. E assim a oração é a primeira e mais importante coisa.... Enquanto o ser humano ainda for capaz de orar, não se perderá irremediavelmente, pois cada apelo à força na adversidade espiritual será respondido, e se o ser humano já não reconhecer a adversidade espiritual em que se encontra, que é também a atividade do adversário, e assim ignorar a graça da oração, então será conduzido por Deus a situações que o levarão a perceber a sua própria impotência na adversidade terrena, para que então se refugie na oração e invoque a Deus na sua adversidade. Ele está sempre disposto a ajudar, Ele não nega o Seu apoio a quem quer que peça, Ele dá força aos fracos e alivia todas as adversidades, mas Ele quer que a Sua ajuda seja conscientemente desejada; Ele quer que o ser humano venha até Ele como um suplicante, porque isso significa a admissão da sua falta de poder e força, que Deus deve exigir do ser que uma vez se afastou daquele de quem recebeu a sua força na arrogância, na consciência da sua força. O ser se tornará novamente um receptor de forças, como era no princípio, mas trabalhará com Deus e não contra Deus, e por isso primeiro teve que reconhecer que sem o amor de Deus é um ser completamente impotente para motivá-lo a se juntar a Deus de Quem se distanciou por sua livre vontade. A união com Deus deve, portanto, realizar-se novamente de livre vontade e, portanto, não se pode dar força ao ser contra a sua vontade. Mas expressa a sua vontade através da oração, através do desejo de conceder forças, que Deus cumpre em todos os momentos. Pois Ele só quer que Ele seja reconhecido como o doador de força e que o ser, através da oração, abandone a sua resistência anterior e procure unir-se a Deus com plena vontade para poder ser permeado pela força de Deus e assim tornar-se novamente um recipiente de força, como era o seu propósito original...._>Amém