Eu ofer harul Meu celor smeriți, îl retrag celor aroganți, pentru că aroganța înăbușă iubirea, în timp ce umilința trezește iubirea. Și de aceea toată dragostea Mea aparține și celui smerit, care acum îl copleșește cu har fără măsură. Dacă ființa umană simte iubire în inima sa pentru semenii săi, nu poate fi arogantă față de ei, ci îi consideră fratele său și îi servește din iubire, de aceea persoana umilă va face și ea fapte de iubire față de aproapele, pentru care Eu o binecuvântez și o răsplătesc din nou cu iubirea și harul Meu. Oricine este arogant are o inimă dură și nesimțitoare, nu slujește, ci vrea să conducă și, prin urmare, nu este privit de Mine, deoarece acest sentiment, dorința de a conduce, a fost cauza fostei apostazii de la Mine, care poate fi ispășită doar printr-o profundă umilință față de Mine, astfel că umilința înseamnă și întoarcerea la Mine. Spiritualul s-a scufundat adânc prin aroganță, dar în stadiul de ființă umană a ajuns deja din nou la o anumită înălțime, unde acum, însă, cel mai mare pericol este de a cădea din nou în aroganță, de a se înălța pe sine, care se exprimă prin lipsa de bunăvoință față de semeni. Faptul că ființa umană se lipsește de toate mijloacele de ascensiune din cauza aroganței, că astfel uită de harul Meu, este cel mai mare pericol asupra căruia vă atrag mereu atenția, pentru ca să nu cădeți din nou în abis din vina voastră. Tot ceea ce este arogant aparține încă adversarului Meu, care rămâne în cea mai mare apărare împotriva Mea și crede că Mă poate răsturna. El a devenit adversarul Meu ca odinioară cel mai înalt purtător de lumină, pentru că s-a înălțat deasupra Mea.... a crezut că se poate plasa deasupra Mea și a căzut în cel mai adânc abis. Aroganța este primul pas spre o cădere fără temei.... umilința, pe de altă parte, este scara spre înălțimi, cel mai sigur pod spre Mine.... Căci oricine primește harul Meu va ajunge cu siguranță la scopul său, pentru că harul Meu înseamnă ajutor, asistență și îndrumare. Amintește-ți de păcatul tău trecut care te-a despărțit de Mine, amintește-ți de iubirea Mea extrem de mare care vrea să te atragă la Mine; amintește-ți de slăbiciunea și imperfecțiunea ta și de distanța mare la care te afli, apoi îți vei pleca capul în cea mai profundă umilință și vei întinde cu dor mâinile spre Mine, iar atunci te voi cuprinde cu iubirea și harul Meu și îți voi da tot ce ai nevoie pentru a reduce distanța față de Mine, pentru a ajunge la Mine, de la Care ai ieșit. Dar vai de voi dacă nu veți conștientiza niciodată distanța față de Mine, dacă vă credeți prea înălțați pentru a vă ruga la Mine în cea mai profundă umilință.... Atunci nu poți primi harul, atunci ești încă în puterea celui care te-a doborât, atunci nu te poți elibera niciodată de păcatul aroganței de odinioară, căci fără harul Meu nu poți deveni niciodată binecuvântat....
Amin
TraducătorDe deemoedige schenk IK Mijn genade - de verwaande onttrek IK haar - want de verwaandheid verstikt de liefde, terwijl de deemoed liefde wekt. En daarom komt ook de deemoedige Mijn hele Liefde toe die hem nu met genade zonder mate overstelpt. Voelt de mens liefde in zijn hart voor zijn medemens, dan kan hij tegenover hem niet aanmatigend zijn, maar beschouwt hem als zijn broeder en hij is hem van dienst uit liefde. Daarom zal ook de deemoedige werken van naastenliefde verrichten waarvoor IK hem zegen en beloon - weer met Mijn Liefde en Genade.
Wie arrogant is, diens hart is hard en gevoelloos, hij is niet behulpzaam, maar hij wil heersen en wordt daarom door MIJ niet aangezien, omdat dit gevoel - de begeerte om te heersen - aanleiding was van de afval van weleer van MIJ - die alleen door diepe deemoed tegenover MIJ kan worden goedgemaakt, bijgevolg de deemoed ook terugkeer naar MIJ betekent.
Het geestelijke was diep gezonken door arrogantie - in het stadium als mens heeft het echter weer een bepaalde hoogte bereikt, waarbij nu echter het grootste gevaar bestaat weer in hoogmoed te vervallen, zichzelf iets aan te matigen, wat tegenover de medemens tot uitdrukking komt in liefdeloosheid. Dat de mens zich door de hoogmoed ook van alle hulpmiddelen berooft om opwaarts te klimmen, dat hij daardoor Mijn genade verspeelt, is het grootste gevaar, waarop IK u steeds opmerkzaam maak, opdat u niet weer in de diepte stort door eigen schuld. Alles wat verwaand is, hoort nog bij Mijn tegenstander, die volhardt in de grootste weerstand tegen MIJ en meent MIJ ten val te kunnen brengen. Als eens de hoogste lichtdrager werd hij tot Mijn tegenstander, omdat hij zich boven MIJ verhief - hij geloofde zich boven MIJ te kunnen stellen en stortte zo in de diepste afgrond.
De verwaandheid is de eerste schrede naar een bodemloze val - de deemoed daarentegen de ladder die omhoog leidt, de zekerste brug naar MIJ - want wie IK Mijn genade schenk, bereikt zeker zijn doel, omdat Mijn genade hulp betekent, Mijn bijstand en Mijn leiding.
Denk aan uw zonde van weleer, die u van MIJ scheidde, denk aan Mijn overgrote Liefde, Die u tot Mij wil trekken - denk aan uw zwakheid en onvolmaaktheid en denk aan de grote afstand waarin u zich bevindt, dan zult u in diepste deemoed uw hoofd buigen en verlangend uw handen naar MIJ uitstrekken en dan pak IK u vast met Mijn Liefde en genade en geef u alles wat u nodig hebt om de afstand tot MIJ te verkleinen - om tot MIJ te komen van WIE u eens bent uitgegaan.
Doch wee, wanneer u zich nooit bewust wordt van de afstand tot MIJ, wanneer u meent te verheven te zijn om tot MIJ te bidden in diepste deemoed - dan kan er geen genade tot u komen, dan bent u nog in de macht van hem die u ten val bracht, dan kunt u nooit vrij worden van de zonde van arrogantie van weleer, want zonder Mijn Genade kunt u nooit ofte nimmer zalig worden.
Amen
Traducător