• Terug

Jezus was als mens op de hoogte van Zijn missie

De weg over de aarde van de mens Jezus was bovenmate pijnlijk. Zijn zuivere ziel bevond zich in een sfeer die onrein en duister was en deze sfeer ondervond ze als een kwelling, om welke reden Jezus als kind nooit vrolijk kon zijn, hoewel Hij zich nog niet bewust was van Zijn missie, waarvoor de ziel zelf zich Mij had aangeboden die te vervullen. Af en toe brak wel het licht door dat van Zijn ziel het eigenlijke wezen was. Dan uitte zich mijn geest door Hem, zodat Hij al als kind wonderen volbracht die alleen maar een geheel zuiver lichtwezen kon volbrengen dat vol kracht en licht was. Maar dit geschiedde slechts af en toe, opdat ook Zijn omgeving zou geloven aan Zijn missie.

En ook deze ongewone uitingen van kracht verontrustten de knaap Jezus zodra Hij weer in Zijn menselijk natuurlijke gemoedsgesteldheid was. Het dreef Hem echter tot een steeds meer innige verbinding met Mij, Zijn God en Vader van eeuwigheid, aan wie Zijn hele liefde toebehoorde, die Hem daarom steeds meer aan Mij vastbond zodat ook mijn liefde Hem steeds meer vervulde, tot dan het tijdstip kwam dat Hij in het helderste licht van de liefde besefte wat Zijn taak was, tot Hij inzag dat Hij Zijn gevallen broeders moest verlossen, tot Hem ook het hele werk van verlossing bewust werd en Hij de zware kruisgang voor zich zag die Hij moest gaan als hij het wilde.

Zijn lijdensweg werd Hem in alle details getoond en dit weten maakte Zijn ziel somber en maakte haar angstig, waar steeds alleen de vurige liefde voor de ongelukkige schepselen Hem weer uithielp. Maar Hij moest zelf na innerlijke strijd tot het besluit komen, vrijwillig de weg naar het kruis te gaan. Hij moest bereid zijn de gehele zondenschuld van de mensheid op Zijn schouders te nemen en daarvoor een werk van verzoening tot stand brengen dat zo smartelijk was, dat het elke menselijke voorstelling te boven ging. Want Jezus was niet door mijn wil voor dit kruisoffer voorbestemd, integendeel, Zijn ziel bood zich vrijwillig aan om Mij de verloren kinderen terug te brengen. Met dit doel ging ze als mens over de aarde en moest nu weer als mens na innerlijke strijd tot dit besluit komen, omdat ook nu weer de vrije wil bepalend was. Want nooit zou Ik een mens tot een dergelijk zoenoffer hebben voorbestemd tegen zijn wil in, omdat alleen een offer dat de liefde zou brengen de oerschuld van de gevallen wezens teniet kon doen. En het offer bestond niet alleen uit de handeling van de kruisiging, uit de dagen van het meest bittere lichamelijk lijden en de vernederingen die de mens Jezus werden aangedaan door de vazallen van mijn tegenstander, veeleer was Zijn hele leven op aarde een kruisweg, omdat Zijn ziel, die uit het rijk van het licht was neergedaald in het rijk der duisternis, onbeschrijfelijk geleden heeft.

En Jezus was al heel spoedig op de hoogte van wat de reden en het doel was van Zijn geboorte op aarde. En dit weten belastte de "mens Jezus" bovenmate, zodat Hij wel de weg als mens op aarde heeft afgelegd, maar Hem de vreugden van de aardse wereld waren onthouden, die anders ieder mens straffeloos genieten mocht die zich verheugt over zijn leven op aarde. Want Zijn leven was voortdurend overschaduwd door de voor Hem liggende gebeurtenissen, die Hem, daar Hij alleen maar mens was, voortdurend beangstigden en Hem nooit blij lieten worden. Alleen in de toevlucht tot Mij vond Hij de rust en versterking en dan werd ook Zijn wil om een offer te brengen door Zijn voortdurend toenemende liefde steeds sterker. En Hij droeg bewust het zwaar op Hem drukkende aardse leven en Hij spande zich steeds alleen in, Mij ter wille te zijn en de medemensen te dienen. En daardoor groeide ook voortdurend Zijn kracht die Hem in staat stelde wonderwerken te verrichten en waarmee Hij de medemensen hielp die Zijn hulp nodig hadden.

Maar vóór het eigenlijke werk van verlossing bestond Zijn missie daarin, de mensen het evangelie te verkondigen, hun mijn wil bekend te maken en hen te vermanen en aan te sporen een juiste levenswandel in liefde te leiden. Hij bracht de mensen de waarheid, die al lang niet meer herkend werd en die in alle zuiverheid weer aan de mensen moest worden gebracht, om hen aanleiding te geven tot een juiste levenswandel, opdat dan Zijn werk van verlossing goed werd ingezien en aangenomen door de mensen die hun best doen in liefde te leven.

Hij ging hen voor op de weg die dan allen moesten navolgen die in het rijk van het licht, tot Mij wilden terugkeren en ook konden, aangezien Jezus de oerschuld had gedelgd door Zijn dood aan het kruis. Dit werk van erbarmen van Jezus had een zo ontzaglijk grote draagwijdte dat u hierover niet genoeg opheldering zult kunnen verkrijgen. En steeds weer wordt u de kennis daarover naar waarheid toegezonden, want u zult in Jezus niet alleen de mens mogen zien wiens leven door medemensen vroegtijdig werd beëindigd, veeleer zult u Zijn grote missie moeten beseffen. Want het verlossingswerk van Jezus is van zo grote betekenis voor u mensen dat u het onvoorwaardelijk zult moeten aannemen, wilt u eens het rijk der duisternis ontvluchten en in het rijk van het licht worden opgenomen. En u zult het pas dan aannemen, wanneer u in alle waarheid daarover wordt onderwezen, wat steeds weer zal geschieden door mijn geest, die alleen u in alle waarheid leidt.

Amen

Jesus as a human being knew of His mission....

The earthly path of the human being Jesus was exceedingly sorrowful.... His pure soul found itself in an impure and dark environment and experienced this environment as torment, on account of which the child Jesus was never able to be cheerful, although He was not yet conscious of the mission the soul itself had offered to carry out.... From time to time the light of His soul's true nature burst through indeed, then My spirit expressed itself through Him, so that he already performed miracles as a child, which only could be accomplished by a being of purest light in possession of abundant strength and light.... Yet this only happened now and then in order that the people in His neighbourhood should believe in His mission....

And even these remarkable expressions of strength troubled the boy Jesus as soon as He had regained His natural human frame of mind but they also impelled Him into ever more heartfelt contact with Me, His eternal God and Father, Whom He loved with all His heart, which therefore joined Him ever more to Me so that My love, too, permeated Him ever more until the moment came when He, in the brightest light of love, recognised His task.... until He realised that He was meant to deliver His fallen brothers, until He became aware of the complete act of Salvation and He saw before Him the arduous path to the cross He should take if He so wanted.... His path of suffering was shown to Him in every detail, the knowledge of which darkened His soul and filled it with fear from which only His burning love for the wretched living creations helped Him escape again.... Yet He had to struggle with the decision to voluntarily take the path to the cross, He had to be willing to shoulder humanity's every gilt of sin and render such an agonising act of atonement for it that it surpassed all human imagination. For Jesus had not been destined by My will to make this sacrifice on the cross, rather, His soul had voluntarily offered itself to bring the lost children back to Me. For this purpose it lived life on earth as a human being and then had to struggle to make this decision again as a human being, because free will was decisive again too, for I would never have destined a human being to make such a sacrifice of atonement against his will, because only a sacrifice made by love was able to redeem the original sin of the fallen beings. And the sacrifice not only involved the act of crucifixion, the days of most bitter physical suffering and humiliation inflicted on the human being Jesus by My adversary's vassals, but His whole earthly life was a path to the cross, because His soul suffered indescribably, having descended from the kingdom of light into the kingdom of darkness.

And Jesus very soon knew the cause and purpose of his descent to earth and this knowledge burdened the 'human being Jesus' beyond all measure, so that He undeniably travelled the path across earth as a human being yet the pleasures of earthly life were denied to Him, which every human being enjoying his earthly life was usually allowed to take pleasure in with impunity.... For His life was constantly overshadowed by the events ahead of Him which.... since He was merely human.... constantly frightened Him and never let Him be cheerful.... Only in his refuge with Me did He find peace and strength and then, due to his ever-increasing love, His will to make the sacrifice grew constantly stronger too, and He carried the heavy burden of earthly life consciously and only ever endeavoured to do My will and help His fellow human beings.... And this also steadily increased His strength enabling Him to work miracles and thereby helping his fellow human beings who needed His help. Yet His mission before the actual act of Salvation consisted of preaching the Gospel to people, of proclaiming My will to them and of admonishing and encouraging them into leading a loving and righteous way of life.... He brought people the truth which had not been recognised for a long time already and which had to be imparted to people in all purity again in order to induce them into a right way of living, so that His act of Salvation would then also be correctly understood and accepted by people who made the effort to live a life of love.

He led the way which all should follow if they wanted to return to the kingdom of light, to Me, and who would be able to do so after Jesus had redeemed the original sin through His death on the cross. This act of mercy by Jesus had such enormous consequences that you cannot receive enough clarification about it. Time and again the knowledge of it will be truthfully conveyed to you, for you should not just see in Jesus the human being Whose life was prematurely terminated by other people, but you should recognise His great mission, for Jesus' act of Salvation is of such immense significance for you humans that it is imperative for you to accept it if you ever want to escape the kingdom of darkness and be admitted into the kingdom of light. And you will only accept it if you are instructed of it absolutely truthfully, which always happens through My spirit which alone guides you into every truth....

Amen