• Terug

Kunnen de uiteengevallen partikeltjes lijden?

Ieder wezen raakt zijn ikbewustzijn weer kwijt wanneer het als mens volledig tekort is geschoten, en het lot van de hernieuwde kluistering niet meer kan ontlopen. En dit is het verschrikkelijkste dat het kan overkomen. Want ofschoon het wezen dan, doordat het is uiteengevallen in ontelbare deeltjes, niet meer als volledig wezen gevoelens kan ervaren zoals u, mensen het aanneemt, zo zijn het toch onvoorstelbare kwellingen, omdat het wezen eertijds in vrijheid was geschapen en ook als mens al een deel van zijn vrijheid had teruggewonnen, terwijl het nu gebonden is en deze kluistering als een ontzettende kwelling ondergaat.

Want ikbewuste wezens was de eens van MIJ uitgestraalde kracht, zij waren in de hoogste graad levensvatbaar, dus niet slechts dode vormen. Maar dat werden zij toen zij van MIJ waren afgevallen. Want toen de geestelijke substanties verhard waren, was het eigenlijke leven daaruit vervlogen, anders gezegd, Mijn kracht vervulde deze vormen niet meer met straling die aan alles pas het leven geeft. En de uiteengevallen partikeltjes zijn ook weer zolang zonder leven, zolang ze niet door Mijn Liefdekracht bestraald kunnen worden.

Maar dat deze "dode" deeltjes desondanks nog gevoelig kunnen zijn is voor u, mensen onbegrijpelijk. Anders zouden ze echter nooit reageren als de macht van Mijn Liefde ze zoekt te vangen en te omsluiten, zodat het gevallen geestelijke tot materie kan worden omgevormd. Want ook zijn weerstand is een reactie die bewijst dat het geestelijke bepaalde kwellingen ondergaat en zich daartegen verzet. En in deze toestand van kwelling bevindt zich de gehele schepping, want ze is onderworpen aan een wet waarvan IK Zelf de Maker ben. Ze is onvrij en moet zich plaatsen onder Mijn wet van eeuwigheid, wat voor de eertijds in vrijheid geschapen geestelijke (wezens) bijzonder kwellend is. Maar zouden ze deze kwelling niet gewaar kunnen worden, dan zou er eeuwig geen ommekeer vanuit de dode toestand meer mogelijk zijn.

U, mensen zult dit weliswaar nooit kunnen begrijpen, maar u moet het geloven, anders zou u nooit een afglijden in de diepte behoeven te vrezen en u zou volledig onverschillig zijn wat er met u na de dood aan uw lichaam gebeurt. Op aarde hebt u weer het ikbewustzijn en u bent tot op een zekere hoogte vrij en toch bent u niet geheel gelukkig, zolang u nog niet door een volledige overgave de verbinding met Mij hebt gevonden. Zolang u leeft kunt u deze verbinding nog bereiken, verliest u echter weer uw ikbewustzijn dan is ook elke vrijheid verloren. Uw werkzaamheid wordt dan weer volgens Mijn Wil bepaald en u kunt helemaal geen eigen wil gebruiken. U bent dan gebonden in de diepste duisternis, want u weet niets over uw bestaan omdat u uiteengevallen bent, en moet altijd alleen maar die funkties uitoefenen waarvoor uw GOD en Schepper u bestemd heeft.

En als u eenmaal in een toestand van zielerijpheid deze lange tijd in de "je moet" toestand kunt overzien, dan zult u ook over die onmetelijke kwellingen weten waardoor uw ziel in ontelbare, telkens andere vormen heen moest gaan. En dan zult u ook begrijpen waarom Mijn Liefde u voortdurend aanspoort en waarschuwt dit ontzettende lot te ontgaan. Want u kunt niet meer in het "niets" vergaan, en omdat u onvergankelijk bent - alleen eenvoudigweg uiteengevallen, zal dat wat bestaan blijft, ook nooit zonder gevoelens zijn. U, mensen zult steeds moeten volstaan met datgene wat IK u als waarheid doe toekomen, want IK wil onjuiste veronderstellingen recht zetten, zoals ook die, dat het uiteengevallen geestelijke geen vermogen tot gewaarworden zou hebben, dus dat zijn toestand er een is van "niet zijn". Dan zou de ontwikkelingsgang geen rijp worden zijn tot aan de staat waar het weer als mens zijn ikbewustzijn verkregen heeft. Want alleen door lijden of dienen wordt al het wezenlijke zowel vóór zijn belichaming als mens, alsook gedurende het menszijn verlost. Er mag niet vergeten worden welk een verschrikkelijke schuld het wezen op zich heeft geladen door zijn afval van weleer, en hoe het deze schuld nu weer vergroot als het de laatste genadetijd als mens onbenut laat en weer in de diepte wegzinkt.

En ofschoon een totale delging van zijn schuld door het wezen zelf niet mogelijk is, moet het toch boeten en lijden zolang het niet van die schuld bevrijd is door het Verlossingswerk van JEZUS CHRISTUS. Dit werk van genade en ontferming van JEZUS aan te nemen in het aardse leven is de opdracht van de mens, want hij zou daardoor makkelijk opwaarts kunnen gaan. Maar als hij nu weer faalt en geen hulp van boven aan wil nemen, als hij weer afglijdt naar de diepte, dan is het ook begrijpelijk dat zijn lijdensweg opnieuw begint als zijn ziel weer uiteenvalt - en de weg door de schepping weer begint.

Ook aan het leed zal geen einde komen tot die grote schuld eenmaal gedelgd wordt door JEZUS CHRISTUS, als de wil van de mens bereid is de weg te gaan tot het kruis en HEM vergeving van zijn schuld afsmeekt. Deze grote genade staat u mensen op aarde ter beschikking. Maar als u ze niet benut en daaraan voorbijgaat zal ook uw leed geen einde nemen, want u bevindt zich dan op grote afstand van MIJ, uw GOD en Schepper, en dat betekent onvrijheid, licht - en krachteloosheid - en zodoende zult u ook niet zalig kunnen zijn.

Amen

As partículas dissolvidas podem sofrer?....

Cada ser perde novamente a sua autoconsciência quando falha completamente como ser humano e já não pode escapar ao destino do novo banimento.... E isto é a coisa mais terrível que lhe pode acontecer, pois embora possa então, como dissolvido em inúmeras partículas, já não se sentir como um ser inteiro, como vocês humanos supõem, é no entanto um tormento inimaginável, porque o ser espiritual foi outrora criado em liberdade e também já tinha recuperado parcialmente a sua liberdade como ser humano.... está agora preso e sente esta servidão como um tormento terrível. Porque a força outrora emanada por Mim eram seres I-conscientes, eram altamente capazes de viver, portanto não apenas formas mortas.... mas tornaram-se assim quando se afastaram de Mim.... Quando as substâncias espirituais tinham endurecido, a vida real tinha fugido delas, ou a Minha força já não irradiava através destas formas, o que dá vida a tudo em primeiro lugar.... E as partículas dissolvidas também estão novamente sem vida enquanto não puderem ser iluminadas pela Minha força de amor.... Que estas partículas mortas podem, no entanto, ser sensíveis está para além da compreensão do ser humano.... Mas então nunca reagiriam quando a Minha força de amor procura capturá-los e encerrá-los para que o espiritual caído possa ser transformado em matéria.... Pois mesmo a sua resistência é uma reacção que prova que o espiritual sente certas agonias e resiste a elas.... E a totalidade da criação está neste estado de tormento, pois está sujeita a uma lei da qual eu próprio sou o autor.... Não é livre e deve submeter-se à Minha lei desde a eternidade.... que é extremamente agonizante para o espiritual uma vez criado em liberdade.... Se, no entanto, não sentisse esta agonia, nenhuma mudança do estado morto seria possível para sempre.... Vós, humanos, nunca sereis capazes de compreender isto, mas deveis acreditar, caso contrário não precisareis de temer afundar-vos de novo no abismo e seríeis completamente indiferentes ao que vos acontece após a morte do corpo. Na terra voltará a ter auto-consciência, e será, em certa medida, livre e, no entanto, não completamente feliz, desde que ainda não tenha encontrado a unidade comigo através da completa devoção..... Mas enquanto estiver vivo, pode ainda alcançar a última.... Mas se voltares a perder a tua autoconsciência, então toda a liberdade também desaparecerá, estarás determinado a ser novamente activo de acordo com a Minha vontade e não poderás usar qualquer vontade própria, estarás preso na mais profunda escuridão, pois nada sabes sobre o teu ser porque estás dissolvido e apenas desempenhas as funções para as quais o teu Deus e Criador te destinou.... E, uma vez que poderá ignorar este longo tempo em estado de compulsão no estado de maturidade da alma, então conhecerá também os incomensuráveis tormentos que a sua alma teve de suportar nas inúmeras deformações, e compreenderá também porque é que o Meu amor o admoesta e o adverte constantemente para lhe poupar este terrível destino. Pois já não se pode passar para o nada, e porque se é imperecível.... só agora dissolvido.... o que resta também nunca será insensível.... Vocês, humanos, só têm de estar satisfeitos com o que vos transmito como verdade.... Pois quero corrigir pressupostos errados, tais como que a substância espiritual dissolvida não tem sentimento, pelo que o seu estado é o mesmo que "não ser". Então o curso do desenvolvimento não seria um amadurecimento até ao estado em que atingiu novamente a sua auto-consciência como ser humano, pois só através do sofrimento e do serviço é que todos se redimem, tanto antes da sua encarnação como ser humano como durante o seu ser como ser humano.... Pois não se deve esquecer a imensa culpa com que o ser se sobrecarregou através da sua antiga apostasia e como agora aumenta novamente esta culpa quando deixa o último tempo de graça como ser humano sem uso e se afunda novamente no abismo. E embora uma redenção completa pelo próprio ser não seja possível, ele terá de expiar e sofrer enquanto não for libertado desta culpa através do acto de Salvação.... de Jesus Cristo Aceitar esta obra de graça e misericórdia de Jesus na vida terrena é a tarefa do ser humano, e por isso ele poderia facilmente ascender.... E se ele agora falha e não aceita qualquer ajuda de cima, se afunda novamente no abismo, então também é compreensível que o seu caminho de sofrimento comece de novo quando a sua alma é dissolvida novamente e começa de novo o caminho através da criação.... E também não haverá fim ao sofrimento enquanto a grande culpa não for redimida através de Jesus Cristo, quando a vontade do ser humano estiver disposta a tomar o caminho para a cruz e a pedir-Lhe perdão da sua culpa.... E esta grande graça está disponível para vós, humanos na terra.... Se não o utilizares e não o passares, também não terá fim o teu sofrimento, pois estás longe de Mim, teu Deus e Criador, e isso significa sempre escravidão, falta de luz e força, e por isso também não serás feliz...._>Ámen