Vergelijk Kundgabe met vertaling

Meer vertalingen:

„Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten?“

Mijn lijden en sterven aan het kruis was onuitsprekelijk smartelijk. En iedere poging dit lijden te beschrijven zou maar een zwakke vergelijking zijn met dat wat Ik geleden heb, want Ik voorzag iedere fase van mijn verlossingswerk. Ik wist waaruit mijn laatste opdracht bestond en Ik had niet de troost voor Mij zelf die kwellingen te kunnen verminderen, want Ik moest de laatste uren doorstaan als alleen maar "mens". Ik bezat wel alle kracht, omdat de liefdeskracht van God, mijn Vader van eeuwigheid, Mij doorstroomde tot het laatste, maar Ik zelf liet door mijn wil de liefdeskracht niet meer toe. Ik liet niet toe dat ze zich in Mij zelf deed gevoelen om zodoende met die hulp de pijnen te verminderen of op te heffen. Want in dat geval zou het verlossingswerk niet volledig zijn geweest, daar deze grootste mate van lijden nodig was om de overgrote schuld van de oerzonde van de mensheid te delgen.

En de Godheid in Mij kende mijn wil en Zij liet Mij daarin vrij. Zij trok zich zelf terug omdat Ik het zo wilde, om mijn liefde voor de mensen tot de hoogste graad op te voeren die weer alleen mijn Vader gold, naar wie Ik vurig verlangde in de grootste nood, in het zwaarste lijden en in het bijzonder in de laatste minuten van mijn lichamelijk leven.

En dit verlangen groeide omdat Ik geen beroep meer deed op Zijn hulp en op Zijn liefdeskracht.

En in deze hunkering naar Hem, mijn Vader van eeuwigheid, riep Ik de woorden uit: "Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten?" Ik zelf had het gewild om als mens het werk van erbarmen voor de zondige mensheid tot een einde te brengen, omdat dit de grootste liefde was die Ik mijn Vader bewijzen kon. Dat Ik Mij in Zijn plaats aan het kruis liet nagelen, want Hij zelf was toch naar de aarde afgedaald en had in Mij Zijn intrek genomen, omdat Hij zelf het verlossingswerk voor Zijn kinderen wilde volbrengen, maar als God niet lijden kon.

En zo nam Ik voor Hem alle lijden en smarten op Me en verdroeg ze tot het einde.

Maar hoe vaak en hoe begrijpelijk Ik het u ook probeer duidelijk te maken, u zult het toch nooit ten volle kunnen begrijpen tot het geestelijke rijk u opgenomen heeft, het rijk van licht en zaligheid.

En de eenvoudigste verklaring blijft steeds het woord: "de Vader en Ik zijn één". Er was al de volledige eenwording. En daarom kon Ik zeggen: "Het is volbracht!" De mens Jezus had Zijn leven gegeven en Hij had als mens geleden en een ontzaglijk smartelijke dood ondergaan.

Maar Hij had zich ook met de eeuwige Godheid verenigd, want tot het einde toe was de liefde in de mens Jezus. Anders zou Hij niet gezegd hebben: "Vader vergeef het hun want zij weten niet wat zij doen". Toen de liefde zich stilhield was dat nodig om het verlossingswerk te volbrengen, opdat nu ook de dood vastgesteld kon worden door alle mensen in Zijn omgeving, opdat Zijn lichaam in het graf gelegd kon worden, waaruit Hij op de derde dag weer is verrezen.

Want elke uiting op het laatst van de goddelijke geest had de mensen nog aan het twijfelen kunnen brengen aan de kruisdood van Jezus, omdat men dan Zijn verbinding met Mij zou hebben herkend, en het geloof in het verlossingswerk zou dan onvermijdelijk het gevolg geweest zijn - dat echter voor de mensen een beslissing in vrije wil moest zijn.

Ook dit zult u nog niet juist kunnen begrijpen, maar als u zelf uw geest met de Vadergeest van eeuwigheid verenigt, zal het licht in u worden. En u zult dan ook mijn woord verstaan, dat altijd probeert u opheldering te geven en dat u dan ook naar de graad van rijpheid ofwel de graad van liefde van uw ziel zult kunnen begrijpen. Want in het bijzonder over het verlossingswerk moet u zuivere waarheid en volledig begrip geschonken worden, opdat u de grootte van mijn liefde zult beseffen, die voor u mensen, voor uw zondeschuld naar de aarde kwam, die het verlossingswerk volbracht heeft om voor u de weg weer vrij te maken tot de Vader, om uw grote zondeschuld te verzoenen - want deze versperde u voor eeuwig de weg naar het vaderhuis.

Amen

Vertaler
Vertaald door: Gerard F. Kotte

« Mon Dieu, Mon Dieu, pourquoi M’as-Tu abandonné ? ….»

Ma souffrance et Ma mort sur la Croix ont été indiciblement douloureuses et chaque description des souffrances serait seulement une faible comparaison de ce que J’ai souffert, parce que J'avais prévu chaque phase de Mon Œuvre de Libération, Je savais en quoi consistait Ma dernière Tâche et Je n'ai eu aucun réconfort pour diminuer à Moi-Même les tourments – parce que Je devais résister les dernières heures en tant qu’Homme seulement. Je possédais certes toute la Force, parce que la Force de l'Amour de Dieu, de Mon Père de l'Éternité, Me compénétrait jusqu'au dernier instant, mais Moi-même Je n'ai fait aucune utilisation de la Force d'Amour à travers Ma Volonté, Je ne l'ai pas faite venir à effet sur Moi-Même pour diminuer ou bien annuler ainsi les douleurs avec son Aide, autrement l'Œuvre de Libération n'aurait pas été pleinement valable, car elle demandait la plus grande mesure de souffrances, pour éliminer la très grande faute du péché d’Ur de l'humanité. Et la Divinité en Moi savait Ma Volonté et Elle-même M’a laissé faire, Elle-Même s’est retirée, parce que Je l'ai voulu ainsi, pour conquérir le plus grand degré de volonté du fait de Mon Amour pour les hommes et qui était encore seulement pour Mon Père dont J’avais la nostalgie dans Ma plus grande misère, dans la souffrance la plus grande et en particulier dans les dernières minutes de Ma Vie corporelle. Et cette nostalgie crut, parce que Je n'ai pas profité de son effet, de Sa Force d'Amour. Et dans cette nostalgie de Lui, pour Mon Père de l'Éternité, J’ai crié les Paroles : Mon Dieu, Mon Dieu, pourquoi M’as-tu abandonné ? » ! Moi-même J’ai voulu mener à terme l'Œuvre de Miséricorde pour l'humanité coupable en tant qu’Homme sur la Terre, parce que le plus grand Amour que Je pouvais montrer à Mon Père était de Me laisser clouer sur la Croix à Sa Place, parce que Lui-Même est descendu sur la Terre et avait pris demeure en Moi, parce que Lui-Même voulait accomplir l'Œuvre de Libération pour Ses fils, mais en tant que « Dieu » Il ne pouvait pas souffrir. – Et ainsi J’ai accepté pour Lui toutes les souffrances et les douleurs et Je les ai supportés jusqu'à la fin. Combien de fois et de façon combien compréhensible Je cherche à vous expliquer cela, mais vous ne pourrez jamais le comprendre entièrement tant que le Règne spirituel ne vous a pas accueilli, le Règne de la Lumière et de la Béatitude. Et la plus simple explication est toujours seulement la Parole : Le Père et Moi Sommes Un. C’était déjà l’unification totale et donc Je pouvais aussi dire : « Tout est accompli ! ». L'« Homme » Jésus avait donné Sa Vie, Il a souffert comme Homme et Il a souffert une mort indiciblement douloureuse. Mais Lui-même s'était uni avec l'Éternelle Divinité, parce que jusqu'à la fin dans l'Homme Jésus il y avait l'Amour, autrement Il n'aurait pas dit : « Père, pardonne-leur parce qu'ils ne savent pas ce qu'ils font. » Et si l'« Amour » s'est tenu calme, c’est que cela était nécessaire pour achever l'Œuvre de Libération, pour que maintenant la mort puisse être constatée par tous les hommes dans Son entourage, pour que Son Corps puisse être déposé dans la tombe de laquelle Il est rené le troisième jour. – Chaque Expression de l'Esprit de Dieu à la fin aurait pu faire douter encore les hommes de la mort sur la Croix de Jésus, parce qu'alors on aurait reconnu Son Lien avec Moi et la foi dans l'Œuvre de Libération aurait été une conséquence obligatoire, or cela devait être une décision de la libre volonté. Même cela vous ne pourrez pas encore le comprendre définitivement, mais lorsque vous-même unissez votre esprit avec l'Esprit du Père de l'Éternité, cela s'éclairera en vous et vous comprendrez aussi Ma Parole qui cherche toujours à vous donner une clarification que maintenant vous êtes en mesure de saisir selon votre maturité ou degré d'amour. Parce que vraiment sur l'Œuvre de Libération il doit vous être transmis la pure Vérité et offert la pleine compréhension, pour que vous saisissiez la Grandeur de Mon Amour Qui est descendu sur la Terre pour vous les hommes, pour votre faute du péché, et Qui a accompli l'Œuvre de Libération pour vous libérer de nouveau la voie vers le Père, pour expier votre grande faute du péché, parce que celle-ci vous a barré pour toujours la voie vers la Maison du Père.

Amen

Vertaler
Vertaald door: Jean-Marc Grillet