• Terug

God is de liefde

Uit de kracht van Gods liefde is alles ontstaan. Hij zelf is de oerbron van de kracht, Zijn oerbestanddeel is liefde - Hij zelf is dus de liefde. En toch is Hij een Wezen dat werkt en schept naar wijs goeddunken. Hij is een Wezen dat Zijn gedachten realiseert, dat onophoudelijk nieuwe scheppingen laat ontstaan, dat de kracht van Zijn liefde in de oneindigheid uitstraalt, maar die steeds haar doel verwezenlijkt, die niet willekeurig werkzaam is, integendeel door de wijsheid en macht van God geleid wordt in haar werking. God is de liefde. Deze uitspraak zult u, mensen niet begrijpen zolang u niet het wezen van de liefde zult kunnen doorgronden, wat de liefdesvorming van uzelf vereist. Want altijd zult u de liefde bezien als een eigenschap die u aan het hoogste en volmaaktste Wezen toekent. Dat echter dit Wezen zelf de liefde is, zal voor u onbegrijpelijk blijven, zolang u als mens over de aarde gaat.

En u allen bent uit deze liefde voortgekomen, u bent uitgestraalde kracht. U bent in uw oorspronkelijke hoedanigheid zelf liefde, maar eveneens wezens die denken en willen kunnen - de bewijzen van een werkelijk bestaand wezen. Daarom is er niets zonder een bepaald plan wat ontstaan is en nog ontstaan zal. Alles is vol wijsheid overwogen, alles is gedachte van een hoogst volmaakt Wezen, dat u mensen "God" noemt. En dit Wezen vermenigvuldigde zich. Het liet dezelfde wezens uit zich ontstaan. Het straalde de kracht van Zijn liefde uit en gaf haar vormen. Het schiep. Alles wat God geschapen heeft is en blijft in zijn oersubstantie liefde. Het is en blijft een kracht, die werkzaam moet worden volgens goddelijke wil. Wordt ze echter gehinderd in haar werkzaamheid, dan wordt de goddelijke ordening omvergestoten. Het principe van de liefde wordt veranderd in het tegendeel. Tegen het Wezen dat in zich liefde, wijsheid en macht, dus God is, wordt verzet geboden, wat wel gebeuren kan van de kant van de wezens die Hij in het leven riep, omdat Hij hen ook met vrije wil had uitgerust als Zijn evenbeelden. Maar dan stapt het wezen uit zijn wettelijke orde, het verandert zichzelf in het tegendeel. Het bestaat weliswaar, maar laat de kracht van de liefde niet meer werkzaam worden en dat betekent verstarring. Het betekent onbeweeglijkheid, het betekent de dood van datgene wat eens als "leven" van God uitstraalde.

De mens is in zijn oersubstantie liefde, maar meestal verzet hij zich nog tegen Degene die hem als een wezen heeft uitgestraald. En daarom beseft hij ook niet wat liefde eigenlijk is. Daarom is het wezen van God voor hem ook onbegrijpelijk, die de Liefde zelf is. Want de liefde is ook gelijktijdig licht, dat de mens evenwel nog weinig verlicht zolang zijn liefde zwak is. Hij kan daarom God ook niet herkennen in Zijn wezen, hij kan slechts geloven wat hem daarover wordt meegedeeld. Maar zodra zulke mededelingen overeenstemmen met de waarheid, zullen ze hem ook licht opleveren, want dan zal hij zijn best doen zijn wezen tot liefde te veranderen en hij zal zich ook tot het Wezen wenden dat uitermate volmaakt is en dat hij nu begint te herkennen als "eeuwige Liefde".

Maar nooit zal hij in staat zijn het wezen van God te doorgronden, want Hij is het krachtcentrum van eeuwigheid, terwijl alle geschapen wezens krachtvonken zijn, die uitgestraald werden, maar die in hun nietigheid nooit het oervuur zouden kunnen aanschouwen zonder te vergaan. De liefde, wijsheid en macht van een God die werkelijk bestaat, zal ook de mens op aarde al kunnen beseffen wanneer zijn wil goed is en zijn hart zich opent voor de hernieuwde aanstraling van liefde van het Wezen uit hetwelk hij is uitgegaan. Want dit hoogst volmaakte Wezen openbaart zich aan Zijn schepselen.

En dat is het grootste bewijs van liefde van Hem, die zelf de Liefde is, dat Hij zich zelf bekendmaakt, dat Hij de door Hem geschapen wezens uitsluitsel geeft over zich zelf in zoverre dezen in staat zijn het te bevatten en dat Hij daardoor de liefde weer wil doen ontbranden opdat deze weer werkzaam kan worden beantwoordend aan het oerelement - opdat Zijn schepselen weer de eeuwige ordening binnengaan om volgens hun bestemming te kunnen scheppen en werken zoals het was in het allereerste begin.

Amen

Deus é amor....

Do poder do amor de Deus surgiu tudo.... Ele próprio é a fonte original do poder, o seu elemento original é o amor, Ele próprio é, portanto, o amor.... E no entanto Ele é um Ser que trabalha e cria de acordo com a sua sábia discrição.... Ele é um Ser que realiza os Seus pensamentos, que dá constantemente origem a novas criações, que irradia a Sua força de amor no infinito, que, no entanto, cumpre sempre o seu propósito, que não funciona arbitrariamente mas é determinado pela sabedoria e poder de Deus no seu efeito.... Deus é amor.... Vocês, humanos, não compreenderão esta afirmação enquanto não conseguirem penetrar a essência do amor, que necessita de se moldar em amor. Pois considerará sempre o amor como uma característica que atribui ao Ser mais alto e mais perfeito. Mas que este Ser é amor permanecerá incompreensível para si enquanto viver na terra como um ser humano. E todos vós emergistes deste amor, sois força emanada, sois o próprio amor na vossa natureza original.... mas também sois seres que podem pensar e querer.... a evidência de uma 'entidade'.... Portanto, nada é aleatório que tenha surgido e que ainda surja.... Tudo é sabiamente considerado, tudo é o pensamento de um ser mais perfeito, a que vocês, humanos, chamam "Deus".... E este ser multiplicado.... Deixou que os mesmos seres se levantassem de si mesmo, derramou o seu poder de amor e deu-lhe forma.... Criou.... Tudo aquilo que Deus criou é e continua a ser amor na sua substância original. É e continua a ser um poder que deve tornar-se efectivo de acordo com a vontade divina..... No entanto, se for prejudicada na sua eficácia, a ordem divina é derrubada..... O princípio do amor é transformado no oposto. Torna-se o oposto do ser, o que em si mesmo é amor, sabedoria e poder.... que é "Deus" .... o que pode certamente acontecer por parte dos seres que Ele chamou à existência porque Ele também os dotou de livre arbítrio como as Suas imagens.... Mas então o ser sai da sua ordem legal.... transforma-se no oposto.... existe mas já não permite que o poder do amor se torne efectivo, e isso significa solidificação, significa imobilidade, significa a morte daquilo que uma vez irradiou como 'vida' de Deus.... O ser humano é amor na sua substância original, no entanto, na sua maioria ainda resiste contra Aquele que o emanou como um ser.... E por isso também não reconhece o que é o amor.... Por esta razão, a natureza de Deus, que é o próprio amor, também é incompreensível para ele. Pois o amor também é leve ao mesmo tempo que, no entanto, ainda brilha pouco para o ser humano enquanto o seu amor for fraco. Por isso também não pode reconhecer Deus na Sua natureza, só pode acreditar no que lhe é dito, mas assim que tais relatos correspondam à verdade também lhe trarão luz, pois então fará um esforço para mudar a sua natureza em amor, e também se voltará para o Ser que é supremamente perfeito e que agora começa a reconhecer como 'Amor Eterno' .... Mas Ele nunca poderá sondar a essência de Deus, pois Ele é o centro de força da eternidade, enquanto todos os seres criados são centelhas de força que foram emanadas mas que, na sua lentidão, nunca poderiam contemplar o fogo primordial sem passar.... O ser humano na terra já será capaz de reconhecer o amor, a sabedoria e o poder de um Deus essencial se a sua vontade for boa e o seu coração se abrir à iluminação renovada do amor do Ser de Quem ele tomou a sua origem.... Pois este Ser supremamente perfeito revela-se às suas criaturas.... E esta é a maior prova do amor d'Aquele que se ama, que Ele se revela, que Ele dá aos seres por Ele criados informações sobre Si próprio, na medida em que eles são capazes de as apreender.... e que Ele quer assim reacender o amor para que este possa voltar a ser eficaz de acordo com o elemento primordial.... para que as Suas criaturas possam reentrar na ordem eterna a fim de poderem criar e trabalhar de acordo com o seu destino, como era no início...._>Ámen