De aanmaningen van God zullen steeds alleen neerkomen op een levenswandel in liefde. Juist het belang van een leven in liefde is u mensen minder bekend. En toch is een leven in liefde de enige factor die u de gelukzaligheid, een eeuwig leven, verzekert. En daar denken de mensen niet aan. En ze houden met al het andere meer rekening dan met hun eigen houding tegenover het voornaamste in het leven op aarde, tegenover de liefde. Ze dragen dag in dag uit zorg voor hun aardse plichten, maar ze doen alles meer met hun verstand dan met het hart. Ze overwegen al het voor en tegen, ze trachten voordelig te werken en tot stand te brengen en plichtmatig hun aardse arbeid te verrichten, maar ze geven zich er geen rekenschap van in hoeverre het hart daarbij betrokken is, in hoeverre liefde bepalend is bij hun doen. En toch is elk werk dat zonder liefde wordt uitgevoerd, nutteloos. En zelfs de dagelijkse bezigheden moeten een graad van liefde laten zien aan de mensen voor wie ze worden gedaan.
Maar hiervan zijn zich maar weinig mensen bewust. En daarom kan voor velen het hele leven een nutteloze bezigheid zijn, wanneer er niet een langzame verandering van het menselijk wezen is begonnen. Een verandering vanuit de eigenliefde naar de liefde voor de naaste, of ook: een ommekeer naar het vroegere wezen dat liefde was. Meestal wordt elke daad alleen volbracht ter wille van een zeker voordeel. Onbaatzuchtig werkzaam zijn is echter zeldzaam en alleen dit laatste heeft waarde voor de ziel van de mens.
En de mensen zouden zich eens rekenschap moeten geven van datgene, wat ze des daags in volledige onbaatzuchtige liefde hebben gedaan. Het zal buitengewoon weinig zijn, want de eigenliefde is nog te sterk overheersend, daar het anders op aarde niet zo’n toestand zou kunnen zijn - zoals die echter ontegenzeglijk bestaat. De mensen zouden zich ook rekenschap moeten geven in hoeverre ze zelf nog in staat zijn liefde te geven, dat wil zeggen: hoe ze door het lot van de medemens worden geraakt en bereidwillig zijn hem te helpen. Ieder mens denkt alleen maar aan zijn eigen lot en probeert dit naar mogelijkheid te verbeteren, maar niemand denkt aan zijn in nood levende medemens. En zo mag ook geen mens zelfvoldaan zijn, wanneer hij alleen maar zijn plicht vervult. Zijn geestelijke toestand blijft steeds op hetzelfde niveau, want alleen een daad uit liefde zal hem verbeteren. Alleen werkzaam zijn in liefde levert zijn ziel geestelijke rijpheid op.
Wat baat het u mensen dus wanneer u zich ook alle genoegens van het leven verschaft, wanneer u plichtmatig alles doet om zulk welzijn te verwerven? Wat baten u alle moeiten en inspanningen in het leven op aarde wanneer ze zonder liefde worden verricht en u op het einde van uw leven geen stap verder bent gekomen in uw ontwikkeling, wanneer u alleen voor uw welzijn op deze aarde hebt gezorgd? De ziel kon alleen door werken van liefde gezond en rijp worden. En het is alleen de ziel die blijft bestaan wanneer u uw aardse bestaan hebt voltooid. De ziel kan alleen haar oorspronkelijke vorm terugkrijgen door werken van liefde. En u verwaarloost juist het werkzaam zijn in liefde op de meest schromelijke manier. U voegt er eerder nog liefdeloze werken aan toe en belast daarom de ziel uitermate. En u maakt daardoor uw aardse bestaan geheel nutteloos. U leeft niet doelmatig en zult eens bitter berouw voelen dat u een genadegave onbenut liet en u daardoor een heerlijk lot in de eeuwigheid verspeelde.
Maar u mensen bent ook niet toegankelijk voor de onderrichtingen over het belang van een leven in liefde. U bent al zo diep gezonken door uw eigenliefde, dat uw geest verduisterd is en u het licht niet meer ziet dat u tegemoet straalt wanneer de goddelijke liefdesleer u wordt bijgebracht. De liefde onder de mensen is bekoeld en dat betekent ook nutteloosheid van het aardse bestaan voor de ziel, een miskennen van het doel van het leven op aarde en verduistering van de geestelijke toestand van de mensen. En alleen degene die zelf zijn best doet om een leven in liefde te leiden, ziet ook het onheil in dat de mensheid bedreigt die zonder liefde leeft. Alleen hij weet, dat dan ook de vorst der duisternis macht heeft over een liefdeloze mensheid, dat deze hem horig is en zich in zijn macht bevindt, waaruit ze zich alleen kan bevrijden wanneer ze de wapens van de liefde tegen hem gebruikt. Want wie de liefde in zich ontsteekt, wordt door de tegenstander gemeden omdat in diens nabijheid God zelf is Die de eeuwige Liefde is en Die diegene ontvlucht die zonder enige liefde is.
Amen
Vertaler하나님의 경고는 항상 단지 사랑의 삶을 살라는 것이 될 것이다. 바로 사랑의 삶의 의미가 너희 사람들에게 알려져 있지 않다. 그러나 사랑의 삶이 너희에게 축복과 영원한 삶을 보장하는 유일한 요소이다. 사람은 이를 생각하지 않는다. 사람은 자신의 이 땅의 삶에서 가장 중요한 것에 대한 자세로 사랑보다 다른 것에 더욱 주의를 기울인다.
사람은 매일같이 이 땅이 그의 의무를 행하며 산다. 그러나 그는 심장보다 그의 이성을 더 많이 사용하며 모든 일을 행한다. 그는 모든 것을 찬성할 것인지 반대할 것인지 고려한다. 그는 유익이 되게 역사하려고 시도하고 창조하고 의무에 합당하게 이 땅의 일을 수행하려고 한다.
그러나 그가 얼마나 심장이 참여하였는지 그의 행함에 사랑이 얼마나 결정적인지 결산하려고 하지 않는다. 그러나 사랑이 없이 행한 모든 일은 유익이 없다. 바로 날마다 행하는 일도 일을 행하는 대상인 사람을 향한 어느 정도의 사랑을 볼 수 있어야만 한다.
그러나 단지 적은 수의 사람들이 이를 의식한다. 그러므로 서서히 사람의 성품이 변화되는 일이 자기 사랑이 이웃 사랑으로 변화되는 일이 또는 사랑이었던 원래의 성품으로 다시 변화되는 일이 이뤄지지 않으면, 많은 사람들에게 전 생애가 헛될 수 있다.
대부분의 모든 행동은 어떠한 유익 때문에 행해진다. 그러나 자신을 생각하지 않는 사랑을 행하는 일은 단지 희귀하다. 이런 행함은 사람의 혼에게 가치있다. 사람은 한번 그날에 전적으로 자신을 생각하지 않는 어떤 사랑을 행하였는지 점검해야 한다. 이런 일은 아주 적을 것이다.
왜냐면 자기 사랑이 아직 더 강하게 지배하기 때문이다. 그렇지 않으면 이 땅이 부인할 수 없게 존재하는 상태처럼 될 수 없을 것이다. 사람은 자신 스스로 얼마나 사랑할 능력이 있는지 점검해야 한다. 다시 말해 그가 이웃의 운명을 불쌍히여기고 이웃을 도우려는 자세가 있는지 점검해야 한다.
모든 사람의 단지 자기 자신의 운명을 생각하고 이 운명을 가능한대로 개선시키려고 한다. 그러나 어떤 사람도 위험 가운데 사는 이웃을 생각하지 않는다. 그러므로 사람이 단지 자신의 의무만을 행하면, 그는 이로써 스스로 만족해서는 안 된다. 그의 영적인 상태는 항상 같은 단계에 머문다.
왜냐면 단지 사랑을 행하는 일 만이 그의 상태를 개선시키기 때문이다. 단지 사랑의 실천이 그의 혼에게 영적인 성장을 준다. 그러므로 너희가 모든 삶의 편안함을 얻으면, 너희가 의무적으로 이런 행복한 삶에 도달하기 위해 모든 것을 행하면, 이런 삶이 놓인 사람들에게 무슨 유익이 있느냐!
이 땅의 삶에서 너희의 모든 노력과 수고가 사랑이 없이 행해지면, 너희가 너희의 삶의 마지막에 가서 너희의 성장에 한 걸음도 전진하지 못하면, 너희가 단지 너희의 세상적인 행복만을 돌보았다면, 너희에게 무슨 유익이 있느냐! 혼은 단지 사랑을 행함을 통해 건강하게 되고 성장할 수 있다.
너희가 이 땅의 과정을 마치면, 유일하게 계속 존재하는 것은 혼이다. 혼은 단지 사랑을 행함을 통해 혼의 원래의 상태로 돌아갈 수 있다. 너희는 바로 사랑을 행하는 일을 가장 심하게 게을리한다. 그러나 너희는 사랑이 없는 역사를 더 잘 행함으로써 혼에게 특별한 짐을 지운다. 이로써 너희는 너희의 이 땅의 과정을 전적으로 아무런 의미가 없게 한다.
너희는 목적에 합당하게 살지 않는다. 너희가 은혜의 선물을 사용하지 않고 이로써 영원한 세계의 영광스러운 운명을 잃으면, 너희는 언젠가 쓰라린 후회를 느낄 것이다. 그러나 너희 사람은 사랑의 삶의 중요성에 대한 가르침 도달할 수 없다.
너희는 너희의 자기 사랑을 통해 이미 깊게 타락했고 너희 영은 어두워졌고 너희는 너희에게 하나님의 사랑의 가르침을 가르쳐주면, 비추이는 빛을 더 이상 깨닫지 못한다. 사람들 가운데 사랑이 식었다. 이는 혼을 위한 이 땅의 삶이 소용이 없게 되었음을 이 땅의 삶의 목적을 깨닫지 못하고 사람의 영의 상태가 어두워 졌음을 의미한다.
단지 스스로 사랑의 삶을 살려고 애를 쓰는 사람이 모든 사랑이 전혀 없이 사는 인류를 위협하는 불행을 깨닫는다. 단지 그가 어두움의 권세자가 사랑이 없는 인류에 대해 권세를 가지고 있다는 것을 안다. 인류는 어두움의 권세자의 말을 듣고 그의 세력 안에 있다. 만약에 인류가 사랑의 무기를 사용해 어두움의 권세자에게 대항하면, 그는 어두움의 권세자로부터 자유롭게 될 수 있다. 왜냐면 대적자가 자신 안에 사랑을 불타오르게 한 사람을 피하기 때문이다. 왜냐면 그의 가까이에 영원한 사랑인 전혀 사랑이 없는 자가 도피하는 하나님 자신이 있기 때문이다.
아멘
Vertaler