• Terug

De zegen van de twijfel - Waarheid

Dat er steeds weer twijfels in uw hart binnensluipen is in zoverre gunstig, dat u dan nadenkt over vragen die u bezighouden - en dat u nu ook d.m.v.gedachten beïnvloed kunt worden door de wezens die trachten uw twijfels op te lossen. Bedoeld zijn echter alleen zulke twijfels die een serieuze zoeker overvallen, die er toe aansporen steeds meer te zoeken en te vragen. Niet echter de twijfels die de onverschillige mensen een reden menen te geven het hun aangeboden weten af te wijzen, omdat zij dit helemaal niet verlangen en die daarom nooit met een brenger van de waarheid willen instemmen. Hun twijfels zijn altijd alleen maar uitvluchten - en een vlucht terug in de duisternis - wanneer hun al eens een licht wordt geboden.

Ernstige zoekers echter zijn niet dadelijk tevreden, en hun twijfels kunnen voor hen tot zegen worden als zij het vragen niet nalaten. Juist dat vragen geeft de wezens van het licht de mogelijkheid steeds weer d.m.v. gedachten op hen in te werken - tot hun denken tot klaarheid gekomen is - en hun tot zekerheid geworden is wat hun nog twijfelachtig toescheen.

De denkende mens zal ook meestal niet oppervlakkig zijn, zodat hij eenvoudig afwijst wat hem niet geloofwaardig voorkomt - hij onderzoekt diepgaander voordat hij een leer die tot hem komt geheel verwerpt. Twijfel kan dus tot opheldering leiden, twijfel kan u behoeden voor het aannemen van dwaling, maar alleen als de mens zich beijvert in de waarheid te wandelen. Daarom is de mens die zijn twijfels laat horen niet te veroordelen, want die getuigen van een ware ernst. Maar hij moet ook de mogelijkheid benutten en niet eerder rusten tot hij innerlijk tot volle overtuiging gekomen is - zodat hij dan– of die kennis als waarheid aanneemt - of als dwaling kan afwijzen. En de twijfels helpen hem er bij om tot deze overtuiging te komen.

Een mens die zichzelf voor wetend houdt, kan niet meer onderricht worden, want hij opent zich niet meer voor de stromen uit de lichtvolle wereld. Hij laat alleen zijn verstand werken - maar hij luistert niet naar wat hem door hen die weten wordt toegefluisterd.

Maar een mens die twijfelt, onderzoekt - hij vraagt, en gelooft dan ook wel deze twijfels op te kunnen lossen. En zodra hij ernstig naar de waarheid verlangt, kan hij er op vertrouwen dat zijn denken dan ook juist geleid wordt, want de serieuze zoeker naar de waarheid heeft deze waarborg, omdat GOD - als de eeuwige WAARHEID Zelf - Zich ook door hem laat vinden.

Daarom bepaalt de mens ook zelf de waarde van zijn kennis die hij zich tot ideeel eigendom maakt, omdat deze nu afhankelijk is van de sterkte van zijn verlangen naar de waarheid. En daarom moet hij voor zichzelf rekenschap afleggen - want iedereen weet dat mensen zich vergissen kunnen, en dat hij daarom niet bouwen kan op een kennis die hem door mensen werd verschaft. Hij moet daarom ook bereid zijn genoemde kennis op te geven wanneer hij de zuivere waarheid ontvangen kan. En zuivere waarheid kan hij alleen daar verlangen en in ontvangst nemen waar de Bron van waarheid is. Dus moet hij ook de reeds aangenomen kennis eerst aan GOD voorleggen en HEM verzoeken hem duidelijk te laten inzien in hoeverre deze overeenkomt met de waarheid. En GOD zal deze bede waarlijk verhoren en hem misschien ook twijfel in zijn hart leggen aan de waarheid van zijn kennis tot nu toe. Want het overbrengen van de zuivere waarheid kan pas dan plaatsvinden, als de mens zich openstelt, om nu uit de hoogste Bron in ontvangst te nemen wat hij begeert: de zuivere waarheid uit GOD! Het betreft hier voornamelijk geestelijk weten, maar ook aards worden de gedachten van de mens dan Juist geleid, die deze weg tot GOD - tot de Bron der waarheid - genomen heeft.

En de diepe innerlijke zekerheid - de vaste overtuiging - die hem nu vervult, is de beste waarborg dat hij de goede weg gegaan is, want geen tegenwerping zal hem ooit meer in zijn opvatting doen wankelen. Hij zal ook tegenover zijn medemensen zijn overtuiging kunnen verdedigen en niet opnieuw in twijfel geraken, het zij, dat er nieuwe problemen opgeworpen worden die hij dan ook met een gerust hart op dezelfde wijze zal laten oplossen. Want GOD geeft allen de waarheid die haar maar ernstig begeren, maar HIJ zal ze onthouden aan diegenen die op hun eigen kracht vertrouwen, die puur verstandelijk trachten te doorgronden wat GOD alleen weet.

Amen

Bênção da dúvida.... Verdade....

O fato de que as dúvidas se insinuam repetidamente em vossos corações é favorável, na medida em que, em seguida, vocês pensam em questões que os movem e agora também podem ser mentalmente influenciados pelos seres que se esforçam para resolver suas dúvidas. No entanto, só devem ser entendidas as dúvidas que afligem um buscador sincero, que o encorajam a procurar sempre mais e a perguntar.... não aquelas dúvidas que acreditam dar ao indiferente o direito de rejeitar o conhecimento que lhe é oferecido porque não o desejam de todo, que por isso nunca querem reconhecer um portador da verdade. As suas dúvidas são apenas desculpas e um voo de volta para a escuridão. Os buscadores sérios, porém, não ficam imediatamente satisfeitos, e suas dúvidas podem tornar-se uma bênção para eles mesmos, afinal, eles não largam as perguntas, e precisamente isso dá aos seres de luz a oportunidade de influenciá-los mentalmente uma e outra vez até que seu pensamento tenha clarificado e o que antes parecia ainda duvidoso para eles se tenha tornado certeza. A pessoa que pensa também não costuma ser superficial, de modo que simplesmente rejeita o que não lhe parece credível, mas aprofunda antes de rejeitar completamente um ensinamento que recebeu. E uma dúvida pode, portanto, levar ao esclarecimento, uma dúvida também pode proteger de aceitar o erro se o ser humano se esforça para caminhar na verdade. Portanto, uma pessoa que levanta dúvidas não deve ser condenada, pois tais dúvidas só testemunham uma seriedade justa. Mas ele também deve aceitar a possibilidade e não descansar até que tenha a plena convicção de que pode aceitar o conhecimento como verdade ou rejeitá-lo em segurança como erro. E para chegar a esta condenação, as dúvidas ajudam-no. Uma pessoa que se acredita conhecedora não pode mais ser ensinada, pois não mais se abre para as correntes do mundo da luz, apenas permite que seu intelecto se torne ativo, mas não ouve o que lhe é sussurrado pelo lado do conhecimento. Uma pessoa que duvida, no entanto, ouve, pergunta e provavelmente também acredita para resolver essas dúvidas intelectualmente. Mas assim que ele se esforça seriamente pela verdade, também pode confiar no fato de que seu pensamento também será então guiado corretamente, pois o buscador sério da verdade tem essa garantia, pois Deus, como Verdade Eterna, também se permite ser encontrado por ele. E, portanto, o próprio ser humano determina o valor do seu conhecimento, que ele próprio faz seu, porque só depende de quão forte é o seu desejo de verdade. E ele também deveria prestar contas disso a si mesmo, pois todos sabem que "as pessoas podem errar"...., que, portanto, ele não pode confiar no conhecimento que lhe foi transmitido pelos semelhantes e que, portanto, ele também deve estar disposto a desistir desse conhecimento se ele pode receber a "pura verdade". E ele só pode desejar e receber a pura verdade onde está a fonte da verdade. Por isso, ele também deve primeiro apresentar a Deus o conhecimento que já recebeu e pedir-lhe que o deixe reconhecer claramente até que ponto ele corresponde à verdade. E Deus escutará verdadeiramente este pedido e talvez também abaixará as dúvidas em seu coração, porque só então a transmissão da pura verdade poderá ocorrer quando o ser humano se abrir para receber da fonte mais alta o que deseja: a pura verdade de Deus.... Isto diz respeito predominantemente ao conhecimento espiritual, mas também os pensamentos terrenos do ser humano serão agora guiados corretamente quem tomou este caminho para Deus, para a fonte da verdade. E a profunda certeza interior, a firme convicção que agora o enche, é a melhor garantia de que ele tomou o caminho certo, pois nenhuma contra-objecção o poderá abalar no seu ponto de vista, ele também poderá defender a sua convicção perante os seus semelhantes e depois não cairá em dúvida novamente.... a menos que sejam levantados novos problemas, que agora ele também se permitirá resolver da mesma forma.... Porque Deus dá a verdade a todos os que só a desejam sinceramente, mas Ele a retém daqueles que confiam nas suas próprias forças, que procuram sondar puramente intelectualmente o que só Deus sabe...._>Amém