• Terug

De ziel wisselt van verblijfplaats - De dood van het lichaam

De ziel is uw eigenlijke ik dat onvergankelijk is en dat alleen van verblijfplaats wisselt bij de dood van het lichaam dat de gang over de aarde beëindigd heeft, om in een andere sfeer weer verder te rijpen - als de ziel niet volhardt in verzet tegen Mij, daar ze anders in de diepte zinkt. Deze gedachte zou u dus moeten verblijden, dat u geen dood te vrezen hebt, dat u voortleeft ofschoon u de aarde verlaten moet, en dat dit leven heel wat mooier en vreugdebrengender is dan het aardse leven voor u ooit kan zijn. U zou vol goede hoop de dag tegemoet moeten zien waarop uw uiterlijk omhulsel van uw eigenlijke ik wordt afgenomen, waarop al het zware van u afvalt en u zich gemakkelijk en onbekommerd kunt bewegen en kunt opgaan in uw ware vaderland, dat u waarlijk heerlijkheden biedt waar u geen voorstelling van hebt. U zou moeten jubelen en juichen dat er voor u geen dood meer is, omdat uw ziel alleen maar een verandering van verblijfplaats ervaart die haar oneindig verblijden kan.

Waarom vreest u dus de dood of ziet u met een gevoel van onbehagen het einde van uw aardse leven tegemoet? Waarom is voor u mensen de dood tot een verschrikking geworden? Waarom roept hij bij u een gevoel van angst op, terwijl hij toch in waarheid slechts een overgang is naar een andere sfeer? Het is omdat u onbewust voelt dat u niet juist leeft op aarde, omdat uw ziel zich niet dat licht verschaft dat elke vrees van haar zou wegnemen. Want een mens die mijn geboden van liefde vervult, die dus naar mijn wil op de aarde leeft, ondervindt geen vrees voor de dood. Hij verlangt ernaar zijn aards omhulsel kwijt te raken, omdat hij een verlangen heeft naar zijn ware vaderland. Want de liefde heeft in hem een helder licht ontstoken en vooruitblikkend weet hij zich al in mijn nabijheid waar hem geen leed en geen pijn, geen droefheid meer overkomen kan, waar hij zich geborgen voelt in mijn liefde. En deze gelukzalige zekerheid zouden alle mensen kunnen hebben, dat zij een moeilijk bestaan vol leed, bij hun sterven verwisselen voor die geborgenheid. Als zij maar met dat doel voor ogen hun aardse leven zouden willen afleggen, als zij steeds de innerlijke stem zouden volgen die hun duidelijk mijn wil te kennen geeft. Als zij al op aarde de juiste verhouding zouden willen aangaan met Mij, hun God en Vader van eeuwigheid. De gedachte dat met de lichamelijke dood alles uit is, is reeds het beste bewijs dat de levenswandel van de mens niet naar mijn wil is. Want deze gedachte is ingegeven door de vijandige geest die de mensen verhinderen wil tot het ware inzicht te komen, en die daarom ook het verlangen naar een bestaan vol van aards genot steeds weer vergroot. Want die mensen geloven niet aan de onvergankelijkheid van hun ik. Zij stellen het dezelfde begrenzing die ook voor het uiterlijk omhulsel bestaat.

Daarom trachten zij van het aardse leven volop te genieten op alle mogelijke manieren, steeds maar denkend aan hun lichaam, maar niet aan hun ziel die dan na de lichamelijke dood een zeer twijfelachtig lot op zich moet nemen en van de heerlijkheden van haar ware vaderland niets kan beleven. Want vanwege haar gebrekkige invulling, kan zij in zulke sferen waar haar onvermoede zaligheden wachten niet opgenomen worden. Wel is het haar ook dan nog mogelijk zich uit de diepte los te maken en in hogere sferen binnen te gaan, maar dat vereist veel meer overwinning en inspanning dan op aarde en kan zonder hulp niet geschieden. Maar ook dan moet de ziel zelf daartoe de wil opbrengen, wat op aarde veel gemakkelijker is. Het ik kan niet vergaan, maar het schept zichzelf het lot in gelukzaligheid of ellende. En pas wanneer de mensen niet hun lichaam als het levende beschouwen maar de in het lichaam uitgestorte ziel als het eigenlijke ik leren zien, zullen zij meer bewust van hun verantwoordelijkheid op aarde leven. En dan zullen zij ook de dood niet meer vrezen, die alleen het aardse lichaam maar niet de in hem wonende ziel betreft. Dan zullen zij naar mijn wil leven en naar het uur verlangen waarin de ziel zich los mag maken van haar uiterlijk omhulsel om het rijk te kunnen binnengaan dat hun ware vaderland is.

Amen

Mudança de residência da alma.... Morte do corpo....

A alma é o seu Eu real que é imortal, que só muda a sua morada na morte do corpo, que terminou a sua vida terrena para continuar numa outra esfera, se não permanecer em oposição a Mim e assim se afundar no abismo. Este pensamento deve, portanto, fazer-te feliz por não teres de temer a morte, por viveres mesmo tendo de deixar a Terra e por esta vida ser muito mais bela e feliz do que a vida terrena como ser humano pode ser para ti. Deves olhar para a frente com esperança para o dia em que a tua concha exterior seja retirada do teu eu real, em que todo o peso caia para longe de ti e possas ascender com facilidade e leveza na tua verdadeira casa, que verdadeiramente te oferece glórias que nunca imaginaste. Deves regozijar-te por não haver morte para ti porque a tua alma só experimenta uma mudança de residência que pode torná-la infinitamente feliz.... Então por que você teme a morte ou espera o fim da sua vida terrena com inquietação? Por que a morte se tornou um horror para vocês, humanos, por que ela desencadeia em vocês um sentimento de medo quando na verdade é apenas uma transição para outra esfera? Porque você inconscientemente sente que não vive corretamente na Terra, e porque sua alma não obtém a luz que removeria todo o medo.... Pois uma pessoa que cumpre os Meus mandamentos de amor, que assim vive na Terra segundo a Minha vontade, não sente medo da morte, mas anseia por se livrar da sua concha terrestre, porque anseia pelo seu verdadeiro lar, porque o amor acendeu nele uma luz brilhante e, olhando para a frente, também sabe que está perto de Mim, onde já não pode encontrar sofrimento e dor, nem tribulação, onde se sente seguro no Meu amor.... E todas as pessoas poderiam ter esta feliz certeza de que trocarão uma existência infeliz e árdua por esta segurança quando morrerem, se apenas quiserem viver sua vida terrena nesta direção.... se sempre quiserem seguir a voz interior que os informa claramente da Minha vontade.... se quiserem entrar na relação certa comigo, seu Deus e Pai da eternidade, enquanto ainda estiverem na Terra. O pensamento de que a morte do corpo terminou já é a melhor prova de que o modo de vida do ser humano não está de acordo com a Minha vontade, pois este pensamento é a influência do espírito oposto que quer impedir as pessoas de obterem a realização certa e que, portanto, também aumenta constantemente o desejo de uma existência terrena plenamente vivida, pois estas pessoas não acreditam na imortalidade do seu ego, também lhe impõem a mesma limitação que é concedida à concha externa.... E por isso tentam saborear a vida terrena em todos os sentidos, pensando sempre apenas no seu corpo, mas não na alma que, após a morte do corpo, tem de aceitar um destino muito duvidoso, que não pode experimentar as glórias do seu verdadeiro lar, porque, devido à sua formação inadequada, não pode encontrar admissão naquelas esferas onde as bem-aventuranças inimagináveis a esperam. É ainda possível para ela se desligar do abismo e entrar em esferas mais altas, mas isso requer muito mais superação e esforço do que na Terra e não pode acontecer sem ajuda, mas mesmo assim a alma deve reunir a vontade em si, o que é muito mais fácil na Terra. O ego não pode passar, mas cria seu próprio destino em felicidade ou tormento.... e somente quando as pessoas não consideram seu corpo como o 'ser vivo', mas aprendem a reconhecer a alma concebida no corpo como seu verdadeiro ego, somente quando aprendem a acreditar na imortalidade de sua alma, viverão mais responsavelmente na Terra e então também não temerão mais a morte, que só afeta o corpo terreno, mas não a alma que habita nele. Então eles viverão de acordo com a Sua vontade e ansiarão pela hora em que a alma se possa separar da sua concha exterior para entrar no reino que é o seu verdadeiro lar...._>Amém