• Terug

Onvergankelijke wezens - Zichzelf van het leven beroven

Altijd en eeuwig blijft u bestaan, want wat uit Mij is voortgekomen, kan eeuwig niet meer vergaan.

En daarom kan en zal Ik ook niet vernietigen wat zich tegen Mij verzet, hoewel dit wel voor mijn macht mogelijk is. Integendeel, Ik zal steeds proberen dat weer terug te winnen, wat zich wilde verzetten en zich van Mij afkeerde.

Want mijn liefde voor al het door Mij geschapene verhindert een totale vernietiging, om welke reden ook mijn tegenstander - de eerst geschapen en eerst gevallen geest - nooit een vernietiging hoeft te vrezen, omdat ook hij tot diegenen behoort die weer terug moeten keren in hun vaderhuis. Ik kan wel zijn handelingen afkeuren. Ik kan zijn wezen, als geheel tegen mijn eeuwige ordening gericht, brandmerken en u mensen voor hem waarschuwen.

Ik kan alles doen om u tegen zijn invloed te beschermen, maar Ik onttrek ook hem mijn liefde niet, alleen treft deze straal van liefde hem niet. Dat wil zeggen: deze verliest zijn doeltreffendheid, omdat mijn tegenstander zich verzet tegen de straal van mijn liefde. Maar ook hij kan niet eeuwig in zijn weerstand volharden, ook hij zal eens naar Mij terugkeren en een leven leiden in hoogste gelukzaligheid, ofschoon er nog eeuwigheden voorbijgaan tot aan deze verandering van zijn wil en terugkeer naar Mij.

Maar hij kan niet vergaan.

Al het door Mij geschapene blijft eeuwig bestaan. Daarom is het voor Mij ook onbelangrijk, hoelang het van Mij afgevallene in zijn verzet volhardt. Want Ik ben van eeuwigheid tot eeuwigheid. Voor Mij bestaat er geen tijd en duizend jaar zijn voor Mij als een dag.

Maar voor het wezen is het belangrijk welke perioden het in algeheel onzalige toestand doorbrengt. Een toestand waarin niet van leven en gelukzaligheid kan worden gesproken.

En u mensen zou ontsteld zijn, als u terugblikkend uw ontwikkelingsgang tot dusver zou kunnen overzien en hiervan de eindeloze tijd in zijn volle omvang beseffen. Want u bent noch uit niets voortgekomen, noch zinkt u met uw lichamelijke dood weer weg in het niets.

U blijft bestaan. Alleen in zeer grote weerstand zult u uw zelfbewustzijn kunnen verliezen. En dan zult u weer een eindeloos lange weg moeten afleggen in duisternis en kwelling.

En keert u eindelijk weer terug in het zelfbewustzijn, dan zult u in deze toestand ook nog kunnen falen en als zelfbewust wezen in het hiernamaals nog eeuwigheden moeten worstelen, totdat het lichtrijk u opneemt en u nu opwaarts klimt. Maar u vergaat niet.

En daarom zult u ook niet als mens uw bestaan kunnen uitwissen, wanneer u ook uw lichamelijk omhulsel zelf onbruikbaar maakt voor een verdere gang over de aarde. Wanneer u gelooft zelf u van het leven te kunnen beroven.

Want uw eigenlijke ik blijft bestaan, omdat het geestelijke dat eens uit Mij is voortgekomen, niet kan vergaan. En zo grijpt u alleen in mijn proces van ontwikkeling in, die u vrijheid zou moeten brengen uit een toestand zonder leven en gelukzaligheid.

U handelt tegen mijn wil in. U handelt eigenmachtig en verkeerd. U berooft uzelf van de gelegenheden die in mijn heilsplan voor u werden geschapen.

U houdt in zekere zin de gang van uw ontwikkeling tegen en geraakt tevens in het grootste gevaar weer terug te zinken in de diepte, wanneer u in het hiernamaals niet van gedachten verandert en daar de mogelijkheden benut die mijn liefde u biedt. Dat u altijd en eeuwig blijft bestaan, daar zou u ernstig over na moeten denken. En daarom zou u ook niet lichtvaardig moeten omgaan met uw aardse leven, dat u eens zult herkennen als een ongelofelijk geschenk van genade, omdat het u de definitieve vrijheid kan brengen. Maar het geloof aan een voortbestaan ontbreekt meestal bij de mensen. En daarom gaan ze onverantwoordelijk door het leven op aarde. En ze benutten het grote genadegeschenk niet. En mijn tegenstander die zelf zich het verste van Mij heeft verwijderd, versterkt hen in hun ongeloof, om te verhinderen dat het geestelijke dat hijzelf in de diepte heeft getrokken, het leven in gelukzaligheid bereikt. Maar daarom zal ook voor hem de tijd tot eeuwigheid worden, die hij ver van Mij doorbrengt. En al waant hij zich ook sterk en machtig - de tijd zal komen waarin hij zwak en hulpeloos op de grond ligt, waarin hij voor zichzelf zijn einde zal wensen en toch niet kan vergaan.

En dan pas zal hij de straling van mijn liefde begeren en ze ook ontvangen. Dan pas zal ook hij ontwaken ten leven en terugkeren naar zijn vaderhuis.

Amen

Imperishable beings.... 'taking life itself'....

Always and forever you will remain, for what has come forth from Me can no longer pass away eternally.... And therefore I cannot and will not destroy what opposes Me, although this is certainly possible by My power, but I will always seek to regain what turned away from Me in the will to rebel.... For My love for everything created by Me prevents complete destruction, which is why even My adversary.... the first-created and first-fallen spirit.... never has to fear destruction because he, too, belongs to those who shall return home again to their father's house. I can certainly disapprove of his actions, I can brand his nature as being completely contrary to My eternal order and warn you humans against him.... I can do everything to protect you from his influence.... but I don't withdraw My love from him either, only this ray of love does not hit him, i.e. it loses its effectiveness because My adversary opposes My illumination of love. But he, too, cannot remain in his resistance forever, he, too, will return to Me one day and live a life of utmost bliss, even though eternities will still pass until this change of will and return to Me.... But he cannot pass away.... Everything created by Me remains eternally. Therefore it is also unimportant to Me how long that which has fallen away from Me remains in its defence, for I am from eternity to eternity, for Me there is no time, and a thousand years are like a day before Me.... But it is significant for the being what periods of time it spends in utter wretchedness, in a state which cannot be called life and bliss.... And you humans would be horrified if you could look back and overlook your previous course of development and measure its endless time, for you neither 'emerged from nothing' nor do you sink back into 'nothingness' with your bodily death..... You continue to exist, you can only lose your ego-consciousness in great resistance and then have to cover endless long distances again in darkness and torment.... And if you finally return to self-awareness, you can still fail in this state and still have to struggle for eternities as a self-aware being in the beyond until the kingdom of light receives you and you ascend. But you will not perish.... And that is why you cannot extinguish your being as a human being, even if you make your physical shell unfit for further earthly progress, even if you believe that you can 'take your life away'..... For your actual self remains in existence because the spiritual substance which once originated from Me cannot pass away. And thus you only interfere with My process of development which should bring you freedom from a state which is not life and bliss.... You act against My will, you act arbitrarily and wrongly, you deprive yourselves of the opportunities created for you in My plan of salvation.... You are, as it were, halting the course of your development and are also in great danger of sinking back into the abyss again if you don't change your mind in the beyond and make use of the opportunities My love offers you there. You should seriously consider that you will always and forever continue to exist and therefore not treat your earthly life lightly either, which one day you will recognize as an unheard-of gift of grace because it could bring you final freedom. But people mostly lack faith in continued existence and therefore go through earthly life irresponsibly and don't make use of the great gift of grace. And My adversary, who has distanced himself furthest from Me, encourages them in their unbelief in order to prevent the spiritual from attaining life in beatitude, which he himself has drawn into the abyss. But that is why the time he spends far away from Me will also become eternity for him. And even if he believes himself to be strong and mighty.... the time will come when he will lie weak and helpless on the ground, when he will wish for an end to himself and yet not be able to pass away.... And only then will he desire My illumination of love and also receive it, only then will he also awaken to life and return home to his father's house....

Amen