• Terug

Het Woord dat weerklinkt

Joh.14.21: "Wie Mijn geboden kent en ze onderhoudt, die is het die Mij lief heeft. Wie MIJ echter liefheeft, die zal door Mijn VADER bemind worden; en IK zal hem beminnen en MIJ aan hem openbaren!".

Het verhevenste moment voor de mens in het aardse leven is het Woord dat weerklinkt te vernemen, als hij de uiting van Mijn Liefde in zijn hart hoort als een gesproken woord. Want dan is Mijn nabijheid merkbaar als een stroom van licht, die het hart vervult en ook voor het bewustzijn van de mens te vernemen is.

In welke rijpheid van ziel de mens zich dan bevindt, is van invloed op de aard van het weerklinken van de innerlijke stem. Hij kan zich onbezorgd aan het zalige gevoel overgeven als zijn ziel reeds ver gevorderd is, zoals hij echter ook nog met innerlijke hindernissen te kampen kan hebben, als hij zich nog in een lagere graad van rijpheid bevindt. Maar toch moet hij reeds een bepaalde geestelijke rijpheid verkregen hebben, anders zou hij nimmer de genade van het Woord dat "weerklinkt" kunnen ontvangen.

Het is dus een proces van overdracht van Licht en Kracht in directe vorm. Die mens staat zo innig met MIJ in verbinding dat IK MIJ tegenover hem kan uiten en door hem verstaan wordt, wat bij onrijpe zielen nooit het geval zal zijn.

Steeds echter moet IK de Kracht van Mijn Liefde indammen, wil de mens geschikt blijven voor het aardse leven, en niet door 'n overweldigend geluk elke aardse verbinding verliezen. En daarom zullen het steeds maar korte momenten zijn waarin IK MIJ hoorbaar uit, tot het aardse bestaan van hem beëindigd is met wie IK zo nauw in verbinding sta, dat IK hem Mijn aanspreken waardig keur.

In de eindtijd echter heb IK dienaren op de aarde nodig die zeer ijverig voor MIJ bezig zijn. En hun ijver beloon IK, doordat IK MIJ aan hen op zo'n wijze openbaar dat zij geen twijfel meer in hun hart kunnen koesteren, omdat zij MIJ trouw zijn, omdat zij geloven zonder te zien - en in dit geloof voor Mij arbeiden.

IK wil hen aansporen tot steeds ijveriger activiteit, maar kan Mij echter dan pas hoorbaar uiten als hun geloof reeds zo'n standvastigheid bereikt heeft dat zij onvoorwaardelijk aan Mijn werkzaam zijn geloven, dat zij de Stem van de GEEST reeds tevoren vernomen hebben en hem als Mijn Stem herkennen. Want nooit mag het Woord dat weerklinkt een geloofsdwang voor hen betekenen.

Het is de bekroning van een sterk geloof en voor het aardse leven het begerenswaardigste, omdat het de mens onuitsprekelijk gelukkig maakt - en de gedachte daaraan hem ongevoelig kan maken voor aards lijden en nood. Zijn gelukzaligheid, zijn overtuigd geloof, versterkt ook de kracht van het geloof van zijn medemensen, zodat dus zijn werkzaamheid onder de mensen buitengewoon zegenrijk is en hij elk werk waaraan hij begint, ook volbrengen zal.

Wel kunnen de medemensen hem met twijfels confronteren. Wie echter Mijn Woord hoorbaar in zich verneemt die kan niet meer twijfelen. En zodoende beloon IK de liefde en trouw van Mijn dienaar, die zich voor MIJ inzet, en IK geef hem op aarde reeds het geluk dat de wereld hem niet bieden kan.

Amen

Sounding Word....

O momento mais sublime na vida terrena é o ser humano ouvir a Palavra sonora quando ouve a expressão do Meu amor no seu coração como uma Palavra falada. Por agora a Minha proximidade é perceptível como uma inundação de luz que enche o coração e também pode ser ouvida pelos sentidos do ser humano. A maturidade da alma do ser humano influencia a forma como a voz interior soa. Ele pode entregar-se despreocupadamente ao sentimento de felicidade se a sua alma já estiver muito avançada, mas também pode ainda ter de lutar com obstáculos interiores num grau inferior de maturidade. No entanto, ele já deve ter atingido uma certa maturidade de alma, caso contrário nunca seria capaz de receber a graça da Palavra sonora..... Por conseguinte, é um processo de transmissão de luz e força em forma directa, o ser humano está tão intimamente em contacto comigo que posso expressar-me a ele e ser compreendido, o que nunca será o caso das almas imaturas. Mas devo sempre conter a Minha força de amor se o ser humano quiser permanecer adequado à vida terrena e não perder todos os laços terrenos através de uma felicidade transbordante. E, portanto, serão apenas breves momentos em que me expressarei em som até que a vida terrena daquele que está tão próximo de Mim que o dignifiquei com o meu discurso tenha terminado. Mas nos últimos dias preciso de servos na terra que sejam avidamente activos para Mim, e recompenso o seu zelo revelando-Me de tal forma que já não possam ter dúvidas nos seus corações porque são fiéis a Mim, porque acreditam sem Me verem e trabalham para Mim nesta fé. Quero estimulá-los para uma actividade cada vez mais activa, mas só posso expressar-Me em som quando a sua fé já alcançou aquela firmeza que eles acreditam incondicionalmente no Meu trabalho, que já ouviram a voz do espírito antes e a reconheceram como a Minha voz, pois a Palavra sonora nunca deve significar para eles uma compulsão de fé, pois é a coroação de uma fé forte e a coisa mais desejável para a vida terrena, pois torna o ser humano indizivelmente feliz e o pensamento dela pode torná-lo insensível ao sofrimento e às dificuldades de uma espécie terrena. A sua beatitude, a sua fé convicta, também dá aos seus semelhantes uma maior força de fé, de modo que a sua actividade entre as pessoas é extremamente benéfica e ele realizará todas as proezas que empreender. Companheiros seres humanos podem certamente opor-se-lhe com dúvidas, mas qualquer um que ouve a Minha Palavra ressoar dentro de si já não pode duvidar. E assim recompenso o amor e lealdade do meu servo que se compromete comigo e lhe dá uma felicidade já na terra que o mundo não lhe pode oferecer...._>Ámen