• Terug

Het doel van de schepping is de aanpassing aan God

Het laatste doel van de schepping is de daaruit voortvloeiende toenadering tot God.

God probeert alles weer naar zich toe te leiden wat eens als kracht van Hem uitging, doch voortdurend onder Zijn wil staat. De wil van het wezenlijke in de schepping is nog tegen Hem gericht en pas wanneer het zijn wil voor de goddelijke wil buigt, heeft de aanpassing aan God plaatsgevonden en is het doel van de schepping vervuld. De aanpassing aan God heeft weer het eeuwige leven tot gevolg, dat een staat is van eeuwigdurende volheid van licht en kracht. Een staat van geluk en eeuwige heerlijkheid die Gods grote liefde het oorspronkelijk had toebedacht, maar die ook een zekere graad van volmaaktheid vooropstelt, die het wezenlijke door eigen wil moet hebben bereikt. Gods scheppingswerken geven het wezenlijke rijkelijk de gelegenheid tot volmaaktheid te komen. En Gods liefde laat het nooit zonder ondersteuning, maar ook de eigen wil van het wezenlijke moet onvoorwaardelijk actief worden. Het wezenlijke moet zelf beslissen en bijgevolg een proeftijd doormaken, waarin hem elke vrijheid is gegeven en het dus ook in wilsvrijheid kan beslissen welk einddoel het begerenswaardig toeschijnt. Want ondanks Zijn overgrote liefde dwingt God geen enkel wezen om Hem toe te behoren. Integendeel, Hij laat het de volledige wilsvrijheid, maar tracht toch Zich aan hen te openbaren, opdat hun wil voor Hem kiest, om hun een leven in heerlijkheid te verzekeren. Want Zijn liefde wil niets verloren laten gaan wat in Hem zijn oorsprong had. En Zijn wijsheid ziet het juiste en enige middel in dat aan het doel beantwoordt, dat Zijn wil en Zijn kracht tot iets zichtbaars liet worden.

Hij schiep de hemel en de aarde voor de definitieve verlossing van het geestelijke dat door zijn vroegere opstand tegen God zelf tot onvrije wezens was geworden, opdat het nu zijn vrijheid weer terug kan krijgen.

Amen

Objetivo da Criação Alinhamento com Deus....

O propósito último da criação é a aproximação a Deus que teve lugar nela.... Deus procura redirecionar para Si tudo o que uma vez emanou Dele como força, mas que está permanentemente sob a Sua vontade. A vontade da vontade na criação ainda é dirigida a Ele, e somente quando ela dobra sua vontade sob a vontade divina é que o alinhamento com Deus se realiza e o propósito da criação se cumpre. Mas o alinhamento com Deus resulta na vida eterna, que é um estado de eterna abundância de luz e força, um estado de felicidade e glória eterna, que o grande amor de Deus tinha originalmente destinado a ela, mas que também pressupõe um certo grau de perfeição, que o ser deve ter alcançado por sua própria vontade. As obras da criação de Deus dão a abundante oportunidade de se desenvolverem à perfeição. E o amor de Deus nunca o deixa sem apoio, mas a própria vontade do ser também deve necessariamente tornar-se ativa, o ser deve decidir por si mesmo e, portanto, cobrir um período probatório onde lhe é dada toda liberdade e pode, portanto, decidir também em liberdade de vontade qual o objetivo final que lhe parece desejável; pois apesar do Seu maior que grande amor, Deus não força nenhum ser a pertencer-Lhe, em vez disso Ele deixa completa liberdade de vontade, mas ainda assim procura revelar-se a eles que a vontade deles decide em favor dEle, a fim de assegurar-lhes uma vida em glória. Porque o Seu amor não quer desperdiçar nada que começou n'Ele. E a Sua sabedoria reconhece o meio certo e único de preenchimento que permitiu que a Sua vontade e o Seu poder se tornassem algo visível..... Ele criou o céu e a terra para a redenção final do espiritual, que se tinha tornado um ser livre através da sua anterior rebelião contra o próprio Deus, para que agora possa recuperar a sua liberdade...._>Amém