• Terug

Geestelijke dwang - Menselijke geboden - Het bestrijden van de leer van Christus

Elke geestelijke dwang is te veroordelen, want wat de mens van hieruit doet, kan voor God geen waarde hebben. Alleen volledige wilsvrijheid bepaalt de waarde van het handelen van de mens en daarom moet hun alleen de leer van Christus worden verkondigd, maar niet door geboden en voorschriften hun een bepaalde leefwijze tot taak worden gesteld, die ze dan plichtmatig en uit gewoonte nakomen. De mensen moeten wel tot een juist denken en handelen worden opgevoed, maar er mag hun steeds alleen maar het juiste of verkeerde van hun handelen worden voorgehouden. Ze moeten worden aangespoord liefde te beoefenen, maar nooit mogen ze door geboden tot handelingen worden gedwongen, die niet overeenstemmen met hun innerlijk willen. Alleen het gebod van de liefde moet worden nagekomen en daarom ook worden geleerd, want wie het gebod van de liefde vervult, vormt zijn hart zo, dat het nu vanzelf alles wil doen, wat beantwoordt aan Gods Wil. Maar geboden, die de mensen aanleiding geven tot een bepaalde leefwijze, maar waarvan het niet vervullen geen liefdeloosheid tegenover de mensen betekent, zijn niet door God gegeven, dat wil zeggen ze staan buiten de leer van Christus, want deze is alleen een leer, die liefde predikt, maar die niet door uiterlijke dwang een vervulling van de goddelijke geboden van de liefde probeert te bereiken.

De mens moet zich in volledige wilsvrijheid kunnen vormen, wil deze omvorming van het denken van waarde zijn voor de eeuwigheid. Maar de wilsvrijheid wordt beperkt, zodra deze omvorming plichtmatig wordt verlangd. Elke goede daad, die niet in het hart is geboren, dat wil zeggen die de innerlijke drang niet liet volbrengen werkzaam te zijn in Liefde, wordt slechts als datgene gewaardeerd, wat ze in werkelijkheid is: als een plichtsvervulling zonder de warmte van het hart. En het grote gevaar bestaat, dat de mens zich te weinig rekenschap geeft van zijn denken en handelen, omdat hij gelooft datgene gedaan te hebben wat hij op aarde doen moet en dit geloof gebaseerd is op de geboden, die van menselijke zijde aan de leer van Christus werden toegevoegd. Alleen de goddelijke leer der liefde is onder de leer van Christus te verstaan, maar nooit door mensen afgekondigde geboden, die iets anders beogen dan alleen maar werkzaam te zijn in ware liefde.

Waar liefde wordt geleerd, moet ook liefde worden beoefend en onder het “werkzaam zijn in liefde” is alles te verstaan, wat voor de medemens zijn bestwil is. Dus wordt van de mens alleen verlangd zijn medemensen het goede ten deel te laten vallen en daarom zal de goddelijke leer van de liefde alleen zulke eisen aan de mensen stellen, die de medemens behoeden voor schade of hem voordeel opleveren. Is de mens bedacht op het welzijn van de medemens, dan heeft hij de liefde, want deze zet hem ertoe aan zich dienstbaar voor de medemens in te zetten en dit is het ware werkzaam zijn in liefde, dat God van de mensen verlangt en dat Jezus Christus op aarde voortdurend heeft beoefend. Wordt er echter van de mensen iets verlangd, waarvan het niet vervullen ervan de medemens op geen enkele manier schaadt of krenkt, dan zijn dit door mensen uitgevaardigde voorschriften, die niet verward moeten worden met de leer van de liefde van Christus.

Maar het grote gevaar bestaat, dat er aan de geboden van de liefde geen aandacht wordt geschonken, wegens deze geboden, die er door mensen aan toegevoegd zijn en dat de betekenis van de leer van de liefde van Christus niet wordt ingezien, wat daaruit blijkt, dat de mensheid de leer van de liefde van Christus helemaal wil verdringen vanuit haar onbekendheid met de ware waarde ervan. Want ze richt haar aandacht meer op de geboden, die de mens in zekere zin onvrij maken, daar ze een geestelijke dwang voor hem betekenen: de wereld neemt daar aanstoot aan en probeert nu alles te bestrijden en te verdringen; ook de zuivere leer van Christus, die alleen maar liefde predikt. Alles wat door mensen aan de goddelijke leer van de liefde werd toegevoegd, is er alleen maar voor geschikt de zuivere leer van Christus te vermengen met dwaling, want het wijkt af van datgene, wat Jezus Christus als Zijn werk de mensen heeft nagelaten. Echter bestaan blijft alleen maar datgene wat van God is, maar mensenwerk zal vergaan.

Amen

Compulsão Espiritual.... Mandamentos Humanos.... Lutando contra os ensinamentos de Cristo....

Toda coerção espiritual é para ser condenada, pois o que uma pessoa faz a partir de tais não pode ser valorizado diante de Deus. Somente a completa liberdade de vontade determina o valor das ações das pessoas e, portanto, somente o ensinamento de Cristo deve ser proclamado a elas, não um determinado modo de vida tornado obrigatório através de mandamentos e regulamentos, os quais elas então obedecem de forma devida e habitual. As pessoas devem certamente ser educadas para pensar e agir corretamente, mas somente o certo ou errado de suas ações pode ser apresentado a elas; elas devem ser admoestadas a praticar o amor, mas nunca devem ser incitadas por mandamentos a agir de uma forma que não corresponda à sua vontade interior. Somente o mandamento do amor deve ser observado e, portanto, também ensinado.... para quem cumpre o mandamento do amor forma o seu coração de tal forma que, então, ele quererá fazer tudo de sua própria vontade que corresponda à vontade de Deus. Os mandamentos, porém, que levam o ser humano a levar um certo modo de vida, mas cujo não cumprimento não significa indelicadeza para com o próximo não são dados por Deus, ou seja, estão fora do ensinamento de Cristo, pois este é apenas um ensinamento que prega o amor, mas que não procura alcançar o cumprimento dos mandamentos divinos do amor através da coerção externa. O ser humano deve ser capaz de se moldar em plena liberdade de vontade para que esta transformação do pensamento seja de valor para a eternidade. No entanto, a liberdade de vontade é restringida assim que essa transformação é exigida de forma apropriada. Toda boa ação que não nasce no coração, ou seja, que não tenha sido realizada pelo impulso interior de amar, só é valorizada como o que realmente é.... como um cumprimento do dever sem calor de coração. E há um grande perigo de que o ser humano dê muito pouca importância aos seus pensamentos e ações, porque acredita ter feito o que é suposto fazer na Terra, e esta crença é fundada nos mandamentos que foram acrescentados ao ensinamento de Cristo pelos seres humanos. O ensinamento divino do amor deve ser entendido apenas pelo ensinamento de Cristo, mas nunca por mandamentos humanamente emitidos que visam algo que não seja apenas a verdadeira atividade do amor....

Onde o amor é ensinado, o amor também deve ser praticado, e pela atividade amorosa tudo deve ser compreendido que serve ao próximo para o melhor. Assim, o ser humano só é obrigado a fazer o bem ao seu semelhante, e, portanto, o ensinamento divino do amor só fará tais exigências às pessoas que protegem o seu semelhante do mal ou lhe trazem uma vantagem. Se o ser humano está preocupado com o bem-estar do seu semelhante, ele está apaixonado, pois isso o impele a estar ao serviço do seu semelhante, e essa é a verdadeira atividade de amor que Deus exige das pessoas e que Jesus Cristo praticou constantemente na Terra. No entanto, se algo é exigido das pessoas cujo não cumprimento não prejudique ou prejudique de forma alguma o semelhante, então estas são regulamentações emitidas por pessoas que não devem ser confundidas com o ensinamento de amor de Cristo. Mas há um grande perigo de que os mandamentos do amor sejam ignorados por causa desses mandamentos humanamente acrescentados e que o ensino do amor de Cristo não seja reconhecido no seu significado, que resulta do fato de que a humanidade quer suprimir completamente o ensino do amor de Cristo na sua ignorância do seu verdadeiro valor. Pois concentra mais a sua atenção nos mandamentos que, até certo ponto, tornam o ser humano desobrigado, pois significam para ele um constrangimento espiritual. O mundo se ofende com isso e agora procura lutar e suprimir tudo, até mesmo o puro ensinamento de Cristo que só prega o amor. Tudo o que as pessoas acrescentam ao ensinamento divino do amor tem apenas a intenção de impor com erro o puro ensinamento de Cristo, pois se desvia do que Jesus Cristo deixou às pessoas como Sua obra. Mas só o que é de Deus permanecerá.... mas o trabalho do homem falecerá...._>Amém