Vergelijk Kundgabe met vertaling

Meer vertalingen:

Geestelijke dwang - Menselijke geboden - Het bestrijden van de leer van Christus

Elke geestelijke dwang is te veroordelen, want wat de mens van hieruit doet, kan voor God geen waarde hebben. Alleen volledige wilsvrijheid bepaalt de waarde van het handelen van de mens en daarom moet hun alleen de leer van Christus worden verkondigd, maar niet door geboden en voorschriften hun een bepaalde leefwijze tot taak worden gesteld, die ze dan plichtmatig en uit gewoonte nakomen. De mensen moeten wel tot een juist denken en handelen worden opgevoed, maar er mag hun steeds alleen maar het juiste of verkeerde van hun handelen worden voorgehouden. Ze moeten worden aangespoord liefde te beoefenen, maar nooit mogen ze door geboden tot handelingen worden gedwongen, die niet overeenstemmen met hun innerlijk willen. Alleen het gebod van de liefde moet worden nagekomen en daarom ook worden geleerd, want wie het gebod van de liefde vervult, vormt zijn hart zo, dat het nu vanzelf alles wil doen, wat beantwoordt aan Gods Wil. Maar geboden, die de mensen aanleiding geven tot een bepaalde leefwijze, maar waarvan het niet vervullen geen liefdeloosheid tegenover de mensen betekent, zijn niet door God gegeven, dat wil zeggen ze staan buiten de leer van Christus, want deze is alleen een leer, die liefde predikt, maar die niet door uiterlijke dwang een vervulling van de goddelijke geboden van de liefde probeert te bereiken.

De mens moet zich in volledige wilsvrijheid kunnen vormen, wil deze omvorming van het denken van waarde zijn voor de eeuwigheid. Maar de wilsvrijheid wordt beperkt, zodra deze omvorming plichtmatig wordt verlangd. Elke goede daad, die niet in het hart is geboren, dat wil zeggen die de innerlijke drang niet liet volbrengen werkzaam te zijn in Liefde, wordt slechts als datgene gewaardeerd, wat ze in werkelijkheid is: als een plichtsvervulling zonder de warmte van het hart. En het grote gevaar bestaat, dat de mens zich te weinig rekenschap geeft van zijn denken en handelen, omdat hij gelooft datgene gedaan te hebben wat hij op aarde doen moet en dit geloof gebaseerd is op de geboden, die van menselijke zijde aan de leer van Christus werden toegevoegd. Alleen de goddelijke leer der liefde is onder de leer van Christus te verstaan, maar nooit door mensen afgekondigde geboden, die iets anders beogen dan alleen maar werkzaam te zijn in ware liefde.

Waar liefde wordt geleerd, moet ook liefde worden beoefend en onder het “werkzaam zijn in liefde” is alles te verstaan, wat voor de medemens zijn bestwil is. Dus wordt van de mens alleen verlangd zijn medemensen het goede ten deel te laten vallen en daarom zal de goddelijke leer van de liefde alleen zulke eisen aan de mensen stellen, die de medemens behoeden voor schade of hem voordeel opleveren. Is de mens bedacht op het welzijn van de medemens, dan heeft hij de liefde, want deze zet hem ertoe aan zich dienstbaar voor de medemens in te zetten en dit is het ware werkzaam zijn in liefde, dat God van de mensen verlangt en dat Jezus Christus op aarde voortdurend heeft beoefend. Wordt er echter van de mensen iets verlangd, waarvan het niet vervullen ervan de medemens op geen enkele manier schaadt of krenkt, dan zijn dit door mensen uitgevaardigde voorschriften, die niet verward moeten worden met de leer van de liefde van Christus.

Maar het grote gevaar bestaat, dat er aan de geboden van de liefde geen aandacht wordt geschonken, wegens deze geboden, die er door mensen aan toegevoegd zijn en dat de betekenis van de leer van de liefde van Christus niet wordt ingezien, wat daaruit blijkt, dat de mensheid de leer van de liefde van Christus helemaal wil verdringen vanuit haar onbekendheid met de ware waarde ervan. Want ze richt haar aandacht meer op de geboden, die de mens in zekere zin onvrij maken, daar ze een geestelijke dwang voor hem betekenen: de wereld neemt daar aanstoot aan en probeert nu alles te bestrijden en te verdringen; ook de zuivere leer van Christus, die alleen maar liefde predikt. Alles wat door mensen aan de goddelijke leer van de liefde werd toegevoegd, is er alleen maar voor geschikt de zuivere leer van Christus te vermengen met dwaling, want het wijkt af van datgene, wat Jezus Christus als Zijn werk de mensen heeft nagelaten. Echter bestaan blijft alleen maar datgene wat van God is, maar mensenwerk zal vergaan.

Amen

Vertaler
Vertaald door: Gerard F. Kotte

Contrainte spirituelle – Commandements humains – Combat contre la Doctrine du Christ

Chaque contrainte spirituelle est à condamner, parce que ce que l'homme fait ainsi ne peut pas être pris en compte devant Dieu. Seulement la très pleine liberté de la volonté détermine la valeur de l’action de l'homme, et donc il doit lui être seulement prêché la Doctrine du Christ, mais il ne doit pas être exigé de lui, au travers de commandements et de règles, des devoirs pour une conduite de vie déterminée, dont il s'acquitterait par devoir et par habitude. Les hommes doivent être éduqués à des pensées et des actes justes, mais à eux il peut toujours seulement être présenté le juste ou le faux de leurs actes ; ils doivent être incités à exercer l'amour, mais ils ne doivent jamais être poussés à des actions à travers des commandements qui ne correspondent pas à leur volonté intérieure. Seulement le Commandement de l'amour doit être observé et donc aussi enseigné, parce que celui qui s'acquitte du Commandement de l'amour, forme son cœur de sorte que maintenant il veuille faire par lui-même tout ce qui correspond à la Volonté de Dieu. Mais des commandements qui poussent les hommes à une conduite de vie déterminée, bien que le fait de ne pas s’y conformer ne démontre pas un manque de cœur vis-à-vis du prochain, ne sont pas donnés par Dieu, ils sont établis en dehors de la Doctrine du Christ, parce que seulement celle-ci est une Doctrine qui prêche l'amour en ne cherchant pas à obtenir un accomplissement des divins Commandements de l'amour à travers une contrainte extérieure. L'homme doit pouvoir se former dans la très pleine liberté de la volonté pour que cette transformation de la pensée ait une valeur pour l'Éternité. Mais la liberté de la volonté est limitée dès que cette transformation est exigée par devoir. Chaque bonne action qui n'est pas née dans le cœur, c'est-à-dire qui n'a pas été accomplie par la poussée intérieure à une activité d'amour, est évaluée seulement pour ce qu’elle est en réalité, c’est à dire un accomplissement de devoir sans la chaleur du cœur. Il existe un grand danger que l'homme tienne trop peu compte de ses pensées et de ses actes parce qu'il croit d'avoir fait ce qu'il doit faire sur la Terre, or cette foi est fondée sur des commandements qui ont été ajoutés par les hommes à la Doctrine du Christ. La divine Doctrine de l'amour seulement est à entendre comme Doctrine du Christ, mais jamais les commandements délivrés par les hommes et qui auraient d’autre but que seulement la vraie activité d'amour. Là où est enseigné l'amour, celui-ci doit aussi être exercé et par actions d'amour il faut d'entendre tout ce qui sert pour le mieux du prochain. Donc il est exigé de l'homme seulement de faire du bien à son prochain et donc la divine Doctrine de l'Amour imposera aux hommes seulement des exigences telles quelles préservent le prochain de dommages ou bien lui procurent des avantages. Si l'homme s'emploie pour le bien du prochain, alors il se trouve dans l'amour, parce que cela le pousse à s'employer en servant le prochain et cela est la vraie activité d'amour, c’est ce que Dieu exige des hommes et que Jésus Christ a exercé constamment sur la Terre. Mais si des hommes il est exigé quelque chose qui dans son accomplissement ne cause d’aucune manière des dommages ou ne blesse pas le prochain, alors ce sont des dispositions délivrées par les hommes et elles ne doivent pas être confondues avec la Doctrine de l'amour du Christ. Néanmoins il existe le grand danger que les Commandements de l'amour ne soient pas observés au profit de commandements adjoints humainement et que la Doctrine de l'amour du Christ ne soit pas reconnue dans sa Signification, il en résulterait que l'humanité dans son ignorance sur la vraie valeur de la Doctrine de l'amour de Christ voudrait la repousser totalement parce qu'elle tourne son attention plus sur les commandements qui rendent d’une certaine manière les hommes non libres, vu qu’ils signifient pour eux une contrainte spirituelle. Le monde se heurte contre ceux-ci et maintenant il cherche à combattre et à tout repousser, même la pure Doctrine du Christ qui prêche seulement l'amour. Tout ce qui a été ajouté à la divine Doctrine de l'amour des hommes sert seulement à infiltrer avec l’erreur la pure Doctrine du Christ, parce que cela s’écarte de ce que Jésus Christ a laissé aux hommes comme Son Œuvre, mais seulement ce qui est de Dieu subsistera et l'œuvre des hommes passera.

Amen

Vertaler
Vertaald door: Jean-Marc Grillet