• Terug

Het lijden en sterven van Jezus aan het kruis - Zoenoffer

Het lijden en sterven van Jezus was het grootste offer van liefde dat een mens op aarde ooit gebracht heeft. Het was geen zoenoffer van een schuldig mens. Het was geen verdiende straf, maar een offer dat gebracht werd voor de zondeschuld van andere mensen uit diepste liefde voor dezen.

Het was een vrijwillig zoenoffer dat de medemensen vrij moest kopen van hun welverdiende straf.

De kruisdood was onuitsprekelijk kwellend. En toch koos Jezus deze, omdat Zijn lichaam wilde lijden uit overgrote liefde voor de mensheid. Hij wilde iets doen waartoe de mensen niet in staat waren. Hij wilde kwellingen op zich nemen om ze de medemensen te besparen. Hij wist dat het lot van de mensen na de dood lijden en kwellingen betekent als rechtvaardige straf voor hun afval van God, dat wil zeggen de tegen God gerichte wil. En in Zijn liefde wilde Hij dit lijden en deze kwellingen verminderen, doordat Hij zelf ze op zich wilde nemen. Hij droeg dus vrijwillig leed, opdat de anderen het niet hoefden te dragen. En dus koos Hij de pijnlijkste dood - de dood aan het kruis - en offerde deze onuitsprekelijke kwellingen aan Zijn Vader in de hemel. Hij bracht Hem het zoenoffer, doordat Hij leed en stierf voor de zondige mensheid.

En dit offer was God welgevallig. Want Jezus was rein en zonder schuld. Hij was zonder zonde.

Er was niet de geringste schuld in Hem, maar Hij koos de dood die voor de zwaarste misdaden boete deed, die onnoemelijk kwellend en onterend was.

Hij liet Zijn reine lichaam aan het kruis slaan door mensen die in hun ver van God verwijderde toestand, aanhangers van de satan waren. En ook Zijn ziel leed daardoor onvoorstelbare kwellingen, samen met het lichaam. Want Zijn reine ziel voelde elke zondigheid als kwelling. De ziel die tot liefde was geworden, leed onder de liefdeloosheid. En toch nam ze deze kwellingen op zich om daardoor het lot van de mensen draaglijker te maken. Het offer was in erbarmende liefde aan God gebracht en God nam het welgevallig aan.

De mens Jezus moest geheel en al van Zijn liefde voor de wereld afzien, voordat Hij dit offer kon brengen. Hij moest zich vrijmaken van elk verlangen. Hij moest uit vrije wil bereid zijn alles op te offeren, pas dan was Hij tot deze offerdood in staat.

Zijn liefde was zo groot, dat ze alleen nog naar de medemensen uitging, maar niet naar Zijn eigen lichaam. En omdat deze overgrote liefde Hem ertoe aanzette een dergelijk offer te brengen, nam God het aan.

En zo verloste Jezus de mensheid van de eeuwige dood, door Zijn lijden en sterven aan het kruis, dat elke andere dood aan smarten en kwellingen overtrof, omdat Zijn liefde zo groot was dat Hij bereid was alles te verdragen ter wille van de mensheid die zonder Zijn werk van verlossing - zonder dit offer aan het kruis - eeuwigheden lang zou moeten lijden, wilde ze haar onvoorstelbaar grote zondeschuld zelf aflossen.

Amen

Jesus' suffering and death on the cross.... atonement....

Jesus' suffering and death on the cross was the greatest sacrifice of love ever offered by a human being on earth. It was not a sacrifice of atonement by a guilty person, it was not a deserved punishment, but a sacrifice that was made for the sins of other people out of the deepest love for this.... It was a voluntary sacrifice of atonement that was intended to redeem fellow human beings from their well-deserved punishment.... The death on the cross was unspeakably agonizing, and yet Jesus chose it because His body wanted to suffer out of an immense love for humanity. He wanted to do something that people were not capable of, He wanted to take agony upon Himself in order to spare His fellow human beings. He knew that people's fate after death was suffering and torment as a just punishment for their apostasy from God, i.e. for their will which was opposed to God, and in His love He wanted to reduce this suffering and torment by imposing it on Himself, thus He voluntarily bore suffering so that they would not have to bear it. And thus He chose the most agonizing death.... death on the cross and offered up these unspeakable torments to His father in heaven. He brought Him the atoning sacrifice by suffering and dying for sinful humanity.... And this sacrifice was pleasing to God. For Jesus was pure and blameless, He was without sin.... There was not the slightest guilt in Him, but He chose death, which atoned for the most serious crimes, which was unspeakably agonizing and dishonouring.... He had His pure body crucified by people who were followers of satan in their far-from-God state, and His soul also suffered unimaginable torment along with His body as a result. For His pure soul perceived every sinfulness as torment; the soul, which had become love, suffered from unkindness.... and yet it took this torment upon itself in order to make people's fate more bearable. The sacrifice was made to God in merciful love and God accepted it favourably.... The man Jesus had to completely renounce His love for the world before He could make this sacrifice, He had to free Himself from every desire, He had to be willing to give up everything of His own free will, only then was He able to make this sacrificial death.... His love was so great that it was only for His fellow human beings and not for His own body. And because this immense love motivated Him to make such a sacrifice, God accepted it.... And so Jesus redeemed humanity from eternal death through His suffering and death on the cross, which surpassed every other death in pain and agony, because His love was so great that He was prepared to endure everything for the sake of humanity, which without His work of redemption, without this sacrifice on the cross, would have to suffer for eternities if it wanted to atone for its incomprehensibly great guilt of sin itself....

Amen