Mt. 5,8 "Zalig zijn de zuiveren van hart, want ze zullen GOD zien"
In de reinheid des harten ligt de zekerheid dat de mens zich in de waarheid bevindt. Wie kwaad doet, denkt ook slecht, wie echter zijn best doet, helder en rein te blijven voor GOD, diens denken moet ook dienovereenkomstig zijn. De mens die zuiver van harte is, zal steeds alles verafschuwen wat tegen het goddelijke gericht is, hij zal in de diepte van het hart kunnen vorsen, omdat geen onzuiverheid hem het naar binnen zien belet, en evenzo zal de wijsheid in hem opstijgen, omdat ze geen hindernis ondervindt.
En zuiver van hart zal ieder zijn die in en met GOD leeft, die met HEM verbonden blijft, die zijn leven bewust leeft, d.w.z. die zijn taak op aarde inziet, zich aan God geeft en steeds zijn best doet Zijn Wil te vervullen. Hij zal zonder GOD niet meer willen en kunnen leven en elke onzuivere gedachte zal ver van hem blijven, hij zal, als hij zwak zou worden, GOD innig om vergeving vragen, omdat zijn hart het onrecht inziet en het dus niet bewust zal willen doen. Hij zal zich inspannen de juiste weg te gaan en GOD vragen om kracht en genade.
De zuiverheid des harten moet dus ook tot gevolg hebben, dat de mens juist denkt, want daar het hart het vat is de waarheid uit GOD op te nemen, zodra de mens zijn best doet het rein en waardig om te ontvangen te vormen en te behouden, zal daarin de onwaarheid niet meer geduld worden, ze zal worden verafschuwd zoals al het onzuivere en daarom afgewezen, omdat de mens die zuiver van hart is altijd naar de waarheid verlangt.
En verlangen naar waarheid is ook verwezenlijking. Verlangen naar waarheid is ook verlangen naar GOD, DIE de Waarheid Zelf is. Verlangen naar GOD schakelt echter het werkzaam zijn van de vijandige macht uit.
Die rein van harte zijn, herkennen de leugen, dientengevolge kunnen ze ook niet meer op een dwaalspoor worden gebracht, d.w.z. uit onwetendheid iets als waarheid aannemen dat daarmee in strijd is. Ze zullen het afwijzen, zelfs wanneer ze dit met hun verstand niet kunnen beredeneren. Doch hun hart verweert zich ertegen, omdat het door de zuiverheid een uiterst ontvankelijk gevoel en vermogen heeft, het geestelijk goed te beoordelen dat tracht binnen te komen.
Onzuivere gedachten en handelingen stompen het vermogen van het hart om aan te voelen af en daarom zal diegene de waarheid ook niet bezitten die de wereld en haar vreugden voorstaat, want het verlangen ernaar heeft ook gedachten en begeerten tengevolge die niet uitsluitend GOD gelden, maar hem wiens rijk de wereld is.
En deze gedachten zullen niet zuiver en rein zijn, ze zullen die driften wekken en bevorderen die de mens moet overwinnen en dus alleen maar een gevaar zijn en blijven voor de reinheid des harten en een hindernis de zuivere waarheid uit GOD te ontvangen. Maar diegenen aan wie het aan waarheid ontbreekt, hun ontbreekt ook het licht en ze vinden de weg niet die naar GOD leidt.
Amen
VertalerČistost srca je zagotovilo, da je človek v Resnici. Kdor dela hudo, misli hudo; kdor pa za Boga poskuša ostati jasen in čist, mora biti njegovo mišljenje v skladu s tem. Človeku čistega srca se bo vedno gnusilo tisto, kar je v nasprotju z Božanskim, sposoben bo iskati v globini srca kjer ni smeti, ki bi mu zakrivale pogled, in od tam se bo dvignila modrost, kajti ne naleti na ovire. Čistega srca bo vsak, ki živi v Bogu in z Bogom, kdor z Njim ostaja povezan, kdor živi svoje življenje zavestno, se pravi, kdor spozna svojo zemeljsko nalogo, kdor se izroča Bogu in si vedno prizadeva izpolniti njegovo voljo, ta bo čistega srca. Brez Boga ne bo niti hotel niti mogel več živeti in vsaka nečista misel bo daleč od njega; tak človek, če kdaj postane šibek, bo iskreno prosil Boga odpuščanja, saj njegovo srce prepozna krivico in noče zavestno delati, kar ni prav.... Trudil se bo hoditi po pravi poti in molil bo k Bogu za moč in milost.
Čistost srca mora torej imeti za posledico, da se človek nahaja v pravilnem razmišljanju, kajti tako kot je srce posoda za sprejemanje Resnice od Boga, če se človek trudi, da bi ga oblikoval tako, da je in ostane vreden sprejema, v njem neresnica ni več tolerirana, gnusi se mu tako kot vse nečisto in jo zato zavrača, saj človek, ki je čistega srca, hrepeni po Resnici.
In izpolnitev je tudi želja po Resnici... želja po Resnici je tudi hrepenenje po Bogu, ki je Resnica sama... in želja po Resnici izključuje delovanje protisile. Tisti, ki so čistega srca prepoznajo laž, zato jih ni več mogoče zavajati, torej iz nevednosti sprejeti kot resnico nekaj, kar ji nasprotuje... zavrnili jo bodo tudi takrat, ko to razumsko ne bodo mogli pojasniti. Toda njihovo srce se temu upira, saj ima skozi čistost mimozno (kot mimoza, torej tako občutljivo in prefinjeno) zaznavo in moč razločiti duhovno dobro, ki išče vstop.
Nečiste misli in dejanja otoplijo zmožnost zaznavanja srca in zato tisti, ki se vdaja svetu in njegovim užitkom, ne bo v Resnici, saj stremljenje k temu rojeva tudi misli in želje, ki niso usmerjene izključno k Bogu, ampak k tistemu, čigar področje je svet...
In te misli ne bodo krepostne in čiste, prebujale in spodbujale bodo tiste nagone, ki bi jih človek moral premagati, in tako bodo in ostale samo nevarnost za čistost srca in tudi ovira za prejemanje čiste Resnice od Bog... In tistim, ki nimajo Resnice, jim manjka tudi svetlobe in ne hodijo po poti, ki vodi k Bogu....
AMEN
Vertaler