• Terug

Onfeilbaarheid - Kerkelijke geboden

U hecht te veel belang aan de onfeilbaarheid van het hoofd van de kerk (de Paus), en dat is van u een geweldige dwaling. Want het was niet GOD's plan dat de kerk door mensen eigenmachtig gevormd werd, volgens de wil van die mensen. Want alles wat voor het handhaven en het verbreiden van Zijn leer goed was, heeft JEZUS CHRISTUS op aarde Zijn discipelen Zelf uiteen gezet. HIJ heeft de verbreiding van Zijn leer afhankelijk gemaakt van de wil van ieder apart - haar wel of niet aan te nemen.

HIJ gaf nauwkeurige richtlijnen aan die geldig waren voor ieder die Zijn leer wilde aanhangen. En het zijn deze beloften die afhankelijk werden gesteld van het vervullen van dat, wat JEZUS door Zijn onderrichtingen van de mensen verlangde. HIJ liet altijd de vrije wil van de mensen onaangetast. Uit eigen beweging, zonder uiterlijke dwang moest de mens beslissen en zo GOD's Wil vervullen, en HIJ beloofde daarvoor het eeuwige Leven. Met de Woorden; IK ben de Weg, de Waarheid en het Leven, - IK ben het ware middel en de vervulling, - wie in MIJ gelooft die heeft het eeuwige Leven - vroeg HIJ dus alleen te geloven aan HEM en Zijn Woord.

Zijn Liefde wil geven, iets onvoorstelbaar heerlijks, het eeuwige Leven. Daartoe heeft HIJ alleen het geloof en de wil van de mensen nodig. Het is echter niet Zijn Wil, de mensen, die zich al in een gebonden toestand bevinden, nog met nieuwe zonden te belasten. Wie werkelijk in JEZUS en Zijn Woord gelooft, die zal door HEM ook van zijn ketenen bevrijd worden. Wie echter niet gelooft, die is door zijn staat van gekluisterd zijn reeds genoeg gestraft, want hij moet daarin nog ondenkbare tijden vertoeven,

Wie de tien geboden, die GOD Zelf aan de mensen gegeven heeft negeert, wie er zich tegen verzet, die zondigt, d.w.z. hij verweert zich tegen GOD, DIE de LIEFDE Zelf is - omdat hij dan tegen het gebod van de liefde in handelt. Hij doet dan niets om zich uit zijn toestand te bevrijden, maar alles om die te verergeren. Want de vervulling van de geboden der liefde is het enige verlossingsmiddel, het handelen in strijd daarmee is echter juist het tegendeel.

De leer van de onfeilbaarheid van het hoofd van de kerk echter, werd voor de mensen tot een nieuwe wetgever inzoverre, dat daardoor de tien geboden die door GOD gegeven zijn - met nog andere vermeerderd werden. Dat dus de nieuwe geboden zich a.h.w. bij de geboden van GOD aansloten en het niet vervullen ervan evenzo als zonde bestempeld werd, net zoals het handelen tegen de geboden in die GOD Zelf gegeven heeft. En dit is een dwaling met ’n verschrikkelijke uitwerking.

Want nu belasten de mensen zich met geheel onbelangrijke maar tot plicht opgelegde handelingen, die echter met het gebod van de liefde tot GOD en de naasten totaal niets te maken hebben. Hun gehele aandacht geldt alleen nog maar het onderhouden van deze geboden en het vrij worden van zogenaamde zonden. Dit is dan meestal hun gehele zielenarbeid, dat zij er op letten de door mensen gegeven geboden na te komen of - om voor de zogenaamde schuld van de overtreding te boeten. Maar om de vreselijke slavernij van hun ziel, die alleen door de liefde kan worden opgeheven, denken zij niet.

Als deze door de mensen toegevoegde geboden nodig geweest waren, dan had JEZUS CHRISTUS ze zeker Zelf op de aarde wel gegeven - en Zijn discipelen het vervullen ervan meteen in het begin gepreekt. Maar de mensen probeerden de leer van CHRISTUS eigenmachtig te verbeteren en zij schrokken er niet voor terug de goddelijke toestemming daartoe vanuit henzelf te verlenen, doordat zij zichzelf door de Heilige GEEST als verlicht beschouwden en nu in een toestand die daar nog ver van verwijderd was, voorschriften uitvaardigden die niet met GOD's Wil konden overeenkomen omdat ze het verantwoordelijkheidgevoel tegenover de geboden door GOD gegeven, aanzienlijk verkleinden. En dit door het feit, dat aan deze nieuw gegeven geboden nu de grootste aandacht werd geschonken, zo groot - dat de mensheid deze geboden voortaan helemaal mechanisch nakomt en meent de leer van CHRISTUS na te leven - als ze de haar opgelegde plichten vervult.

Nu is ieder waarlijk verlicht mens door GOD uitgekozen aan deze wantoestanden een halt toe te roepen, d.w.z: ze bloot te leggen. Nooit echter heeft GOD hen verlicht die deze geboden uitvaardigden of goedkeurden.

De onfeilbaarheid van het hoofd van de kerk is een verwrongen beeld van de uitstorting van de Heilige GEEST. Wie onder de invloed van de Heilige Geest stond, zal altijd het verkeerde van deze wetgeving hebben ingezien, maar wereldlijk kerkelijke macht verhinderde hun steeds het rechtzetten van deze dwaling, die zulke verstrekkende gevolgen had.

Want deze geboden werden niet vanuit een geest van liefde geboren. Het ging er de wetgevers minder om de worstelende zielen hun arbeid voor de uiteindelijke vrijwording te verlichten, maar het motief van het ontstaan van deze geboden was de zucht de eigen macht te vergroten - en de wil de mensen in een bepaalde afhankelijke positie te brengen, daar tegelijkertijd het niet nakomen van die geboden als zware zonde werd beschouwd.

Ware dienaren van GOD hebben steeds deze misstand ingezien en er tegenop willen treden. Maar de leer van de onfeilbaarheid van het hoofd van de kerk is al te diep geworteld, dan dat ze makkelijk uitgeroeid zou kunnen worden. Er zich van vrijmaken kan alleen nog hij - die de zuivere waarheid zoekt en die GOD Zelf erom vraagt, dat hij de innerlijke verlichting van geest verkrijgt.

Amen

NEZMOTLJIVOST... CERKVENE ZAPOVEDI

Kljub temu, da dajete prevelik pomen nezmotljivosti svojega cerkvenega voditelja, se močno motite. Božja volja ni bila, da bi Njegovo cerkev samovoljno oblikovali ljudje v skladu s človeško voljo. Vse pravilno in primerno za ohranjanje in širjenje njegovega nauka, je Jezus Kristus osebno dal svojim učencem na zemlji. Razširjanje svojega nauka je postavil v odvisnost od volje posameznika, ali ga sprejme ali ne. Dal je natančne smernice, ki so veljale za vse, ki so želeli sprejeti (slediti) njegov nauk. Te so sestavljene iz obljub, ki so bile dane pod pogojem, da se ljudje držijo zahtev Gospodovih naukov. Vedno je spoštoval svobodno voljo človeka. Človek naj se odloči prostovoljno in brez zunanjega pritiska ter tako izpolni Božjo voljo. In tem ljudem je obljubil večno življenje... Zato zahteva samo vero Vanj in Njegovo Besedo, ko pravi: 'Jaz sem pot, resnica in vsak, ki veruje vame, bo imel večno življenje...' (Janez 14,6). Njegova ljubezen želi podariti nekaj nepredstavljivo čudovitega... večno življenje. In za to potrebuje samo vero ljudi in njihovo voljo. Vendar pa njegova volja ni obremeniti človeštvo z novimi grehi, ki že tako živi v omejenem stanju na Zemlji... Za tistega, ki resnično veruje v Jezusa Kristusa, se bodo omejitve sprostile, tisti, ki ne veruje, je že dovolj kaznovan s svojim omejenim stanjem, ker mora v njem ostati vso večnost (Janez 3,18-36). Kdor ne upošteva desetih zapovedi, ki jih je ljudem dal sam Bog, kdor se jim upira, greši, torej ne uboga Boga, ki je ljubezen, ker ne uboga zapovedi ljubezni. Ne naredi ničesar, da bi se osvobodil svojega stanja, namesto tega naredi vse, da bi ga poslabšal. Izpolnjevanje teh zapovedi je edino sredstvo osvoboditve, medtem ko je njihovo kršenje popolno nasprotje. Dogma o nezmotljivosti pa je postala novi zakonodajalec za ljudi, saj je bilo od Boga danih 10 zapovedi povečanih še za nekaj, tako da so bile dodane Božjim zapovedim nove cerkvene zapovedi in neizpolnjevanje teh zakonov je veljalo za enako grešno kot ravnanje v nasprotju z zapovedmi, ki jih je dal Bog. In ta napaka ima strašne posledice. Kajti ljudje se zdaj obremenjujejo s povsem nepomembnimi, a dolžnimi dejanji, ki so povsem nepovezana z zapovedjo ljubezni do Boga in bližnjega. In zdaj vso svojo pozornost usmerjajo le na izpolnjevanje teh cerkvenih zapovedi in na to, da se osvobodijo domnevnih grehov... Tako je celotna naloga njihove duše sestavljena iz izpolnjevanja zapovedi, ki so jih določili ljudje, ali iz pokore za krivdo domnevne kršitve. In ignorirajo strašno suženjstvo duše, ki ga je mogoče rešiti le z ljubeznijo... Če bi bile te zapovedi res potrebne, bi jih Gospod osebno dal, in pridigal o njihovi izpolnitvi svojim učencem na zemlji... Tako so ljudje poskušali poljubno izboljšati Kristusov nauk in se niso obotavljali, da bi za to dobili Božansko odobritev. Ker so menili, da jih je razsvetlil Sveti Duh, medtem ko so bili še v stanju, ki je bilo daleč od tega, so določili zakone, ki niso mogli biti v skladu z Božjo voljo. Ti zakoni so zelo zmanjšali občutek odgovornosti ljudi za od Boga dane zapovedi, saj je bilo zdaj največ pozornosti namenjeno na novo določenim zapovedim, in sicer do te mere, da jih človeštvo zdaj povsem samodejno upošteva, in verjame, da sledi Kristusovemu nauku, ko izpolnjuje naloženo dolžnost. Resnično razsvetljeno človeško bitje je izbrano od Boga, da zaustavi to obžalovanja vredno stanje, torej, da ga razkrinka. Vendar pa Bog nikoli ne more razsvetliti tistih, ki so izdali ali odobrili take zapovedi. Nezmotljivost cerkvenega poglavarja je popačena podoba izlitja Svetega Duha. Vsak, ki ga je navdihnil Sveti Duh, bi vedno prepoznal napako te skupine zakonov, vendar jim je posvetno-cerkvena oblast preprečila, da bi popravili to pomembno napako. Kajti te zapovedi niso izhajale iz duha ljubezni... Pravi Božji služabniki so vedno prepoznavali to zlorabo in se ji želeli zoperstaviti, vendar je nauk o nezmotljivosti poglavarja cerkve že pregloboko zakoreninjen, da bi ga lahko tako zlahka izkoreninili. In le tisti, ki iščejo čisto resnico in prosijo Boga samega zanjo in za duha notranjega razsvetljenja, se je bodo lahko osvobodili....

AMEN