• Terug

Onfeilbaarheid - Kerkelijke geboden

U hecht te veel belang aan de onfeilbaarheid van het hoofd van de kerk (de Paus), en dat is van u een geweldige dwaling. Want het was niet GOD's plan dat de kerk door mensen eigenmachtig gevormd werd, volgens de wil van die mensen. Want alles wat voor het handhaven en het verbreiden van Zijn leer goed was, heeft JEZUS CHRISTUS op aarde Zijn discipelen Zelf uiteen gezet. HIJ heeft de verbreiding van Zijn leer afhankelijk gemaakt van de wil van ieder apart - haar wel of niet aan te nemen.

HIJ gaf nauwkeurige richtlijnen aan die geldig waren voor ieder die Zijn leer wilde aanhangen. En het zijn deze beloften die afhankelijk werden gesteld van het vervullen van dat, wat JEZUS door Zijn onderrichtingen van de mensen verlangde. HIJ liet altijd de vrije wil van de mensen onaangetast. Uit eigen beweging, zonder uiterlijke dwang moest de mens beslissen en zo GOD's Wil vervullen, en HIJ beloofde daarvoor het eeuwige Leven. Met de Woorden; IK ben de Weg, de Waarheid en het Leven, - IK ben het ware middel en de vervulling, - wie in MIJ gelooft die heeft het eeuwige Leven - vroeg HIJ dus alleen te geloven aan HEM en Zijn Woord.

Zijn Liefde wil geven, iets onvoorstelbaar heerlijks, het eeuwige Leven. Daartoe heeft HIJ alleen het geloof en de wil van de mensen nodig. Het is echter niet Zijn Wil, de mensen, die zich al in een gebonden toestand bevinden, nog met nieuwe zonden te belasten. Wie werkelijk in JEZUS en Zijn Woord gelooft, die zal door HEM ook van zijn ketenen bevrijd worden. Wie echter niet gelooft, die is door zijn staat van gekluisterd zijn reeds genoeg gestraft, want hij moet daarin nog ondenkbare tijden vertoeven,

Wie de tien geboden, die GOD Zelf aan de mensen gegeven heeft negeert, wie er zich tegen verzet, die zondigt, d.w.z. hij verweert zich tegen GOD, DIE de LIEFDE Zelf is - omdat hij dan tegen het gebod van de liefde in handelt. Hij doet dan niets om zich uit zijn toestand te bevrijden, maar alles om die te verergeren. Want de vervulling van de geboden der liefde is het enige verlossingsmiddel, het handelen in strijd daarmee is echter juist het tegendeel.

De leer van de onfeilbaarheid van het hoofd van de kerk echter, werd voor de mensen tot een nieuwe wetgever inzoverre, dat daardoor de tien geboden die door GOD gegeven zijn - met nog andere vermeerderd werden. Dat dus de nieuwe geboden zich a.h.w. bij de geboden van GOD aansloten en het niet vervullen ervan evenzo als zonde bestempeld werd, net zoals het handelen tegen de geboden in die GOD Zelf gegeven heeft. En dit is een dwaling met ’n verschrikkelijke uitwerking.

Want nu belasten de mensen zich met geheel onbelangrijke maar tot plicht opgelegde handelingen, die echter met het gebod van de liefde tot GOD en de naasten totaal niets te maken hebben. Hun gehele aandacht geldt alleen nog maar het onderhouden van deze geboden en het vrij worden van zogenaamde zonden. Dit is dan meestal hun gehele zielenarbeid, dat zij er op letten de door mensen gegeven geboden na te komen of - om voor de zogenaamde schuld van de overtreding te boeten. Maar om de vreselijke slavernij van hun ziel, die alleen door de liefde kan worden opgeheven, denken zij niet.

Als deze door de mensen toegevoegde geboden nodig geweest waren, dan had JEZUS CHRISTUS ze zeker Zelf op de aarde wel gegeven - en Zijn discipelen het vervullen ervan meteen in het begin gepreekt. Maar de mensen probeerden de leer van CHRISTUS eigenmachtig te verbeteren en zij schrokken er niet voor terug de goddelijke toestemming daartoe vanuit henzelf te verlenen, doordat zij zichzelf door de Heilige GEEST als verlicht beschouwden en nu in een toestand die daar nog ver van verwijderd was, voorschriften uitvaardigden die niet met GOD's Wil konden overeenkomen omdat ze het verantwoordelijkheidgevoel tegenover de geboden door GOD gegeven, aanzienlijk verkleinden. En dit door het feit, dat aan deze nieuw gegeven geboden nu de grootste aandacht werd geschonken, zo groot - dat de mensheid deze geboden voortaan helemaal mechanisch nakomt en meent de leer van CHRISTUS na te leven - als ze de haar opgelegde plichten vervult.

Nu is ieder waarlijk verlicht mens door GOD uitgekozen aan deze wantoestanden een halt toe te roepen, d.w.z: ze bloot te leggen. Nooit echter heeft GOD hen verlicht die deze geboden uitvaardigden of goedkeurden.

De onfeilbaarheid van het hoofd van de kerk is een verwrongen beeld van de uitstorting van de Heilige GEEST. Wie onder de invloed van de Heilige Geest stond, zal altijd het verkeerde van deze wetgeving hebben ingezien, maar wereldlijk kerkelijke macht verhinderde hun steeds het rechtzetten van deze dwaling, die zulke verstrekkende gevolgen had.

Want deze geboden werden niet vanuit een geest van liefde geboren. Het ging er de wetgevers minder om de worstelende zielen hun arbeid voor de uiteindelijke vrijwording te verlichten, maar het motief van het ontstaan van deze geboden was de zucht de eigen macht te vergroten - en de wil de mensen in een bepaalde afhankelijke positie te brengen, daar tegelijkertijd het niet nakomen van die geboden als zware zonde werd beschouwd.

Ware dienaren van GOD hebben steeds deze misstand ingezien en er tegenop willen treden. Maar de leer van de onfeilbaarheid van het hoofd van de kerk is al te diep geworteld, dan dat ze makkelijk uitgeroeid zou kunnen worden. Er zich van vrijmaken kan alleen nog hij - die de zuivere waarheid zoekt en die GOD Zelf erom vraagt, dat hij de innerlijke verlichting van geest verkrijgt.

Amen

Infalibilidade.... Mandamentos da Igreja....

Você dá demasiada importância à infalibilidade do líder da sua igreja, e ainda assim está muito enganado. Não foi na vontade de Deus que Sua igreja foi formada por pessoas sob sua própria autoridade, de acordo com a vontade do povo. Tudo o que era bom para a manutenção e difusão do Seu ensinamento foi submetido pelo próprio Jesus Cristo aos Seus discípulos na terra. Ele fez a difusão do Seu ensinamento depender da vontade do indivíduo de aceitá-lo ou não. Ele deu diretrizes precisas que eram válidas para todos que queriam aderir ao Seu ensinamento. Estas são as promessas que foram feitas dependendo do cumprimento do que o Senhor exigiu das pessoas através dos Seus ensinamentos. Ele sempre deixou o livre arbítrio do homem intocado. O homem deve decidir por si mesmo e sem coerção externa e assim cumprir a vontade de Deus. E Ele prometeu esta vida eterna.... Com as palavras: "Eu sou o caminho, a verdade e a vida.... Eu sou o meio, o direito e a realização.... quem crê em Mim tem vida eterna...." Ele, portanto, só exige fé em Si mesmo e na Sua Palavra. O seu amor quer dar algo inimaginavelmente glorioso.... de vida eterna. Para isso Ele só precisa da fé das pessoas e da sua vontade. Mas não é Sua vontade sobrecarregar as pessoas, que já andam na terra em estado acorrentado, com novos pecados.... Quem acredita verdadeiramente em Jesus e na Sua Palavra terá suas correntes soltas, mas quem não acredita já é punido o suficiente pelo seu estado acorrentado, pois terá que permanecer nele por um tempo infinitamente longo. Quem desrespeita os dez mandamentos dados ao povo pelo próprio Deus, quem os viola, peca, ou seja, rebela-se contra Deus como amor, porque viola o mandamento do amor. Ele não faz nada para se libertar do seu estado, mas tudo para o piorar. O cumprimento destes mandamentos é o único remédio, mas a contravenção é exatamente o oposto. A doutrina da infalibilidade, porém, tornou-se um novo legislador para as pessoas, na medida em que os dez mandamentos emitidos por Deus foram multiplicados por outros, de modo que os novos mandamentos se uniram aos mandamentos de Deus, por assim dizer, e o não cumprimento desses mandamentos foi carimbado tanto como um pecado, quanto o ato de agir contra os mandamentos emitidos por Deus. E isto é um erro de efeito terrível. Por agora as pessoas se sobrecarregam com ações completamente sem importância que, no entanto, se tornam obrigatórias, mas que nada têm a ver com o mandamento do amor a Deus e ao próximo. E toda a sua atenção está focada apenas em guardar estes mandamentos e libertar-se dos pecados presumidos.... E este é o trabalho de toda a sua alma, que prestem atenção ao cumprimento desses mandamentos humanamente decretados ou à expiação da suposta culpa de transgressão. E não se lembram da terrível escravidão da alma, que só pode ser resolvida apenas através do amor. Se esses mandamentos tivessem sido necessários, o próprio Senhor os teria realmente dado na Terra e pregado o cumprimento deles aos Seus discípulos primeiro. Assim, as pessoas procuravam melhorar o ensinamento de Cristo com sua própria autoridade e não se furtavam a dar a si mesmas a aprovação divina, julgando-se iluminadas pelo Espírito Santo e agora, num estado ainda muito distante dele, decretavam disposições que não podiam corresponder à vontade de Deus, porque diminuíram consideravelmente o sentido da responsabilidade para com os mandamentos decretados por Deus, pelo fato de esses mandamentos recém-decretados receberem agora a maior atenção, tão grande que agora a humanidade cumpre-os puramente mecanicamente e está na fé para obedecer aos ensinamentos de Cristo, se cumprir os deveres impostos a ele. O ser humano verdadeiramente iluminado é escolhido por Deus para pôr um fim a estes males, ou seja, para os expor. Contudo, Deus nunca poderá ter iluminado aqueles que deram ou poderiam aprovar tais mandamentos. A infalibilidade da cabeça da Igreja é uma imagem distorcida da efusão do Espírito Santo. Aqueles que estavam sob a influência do Espírito Santo teriam reconhecido o erro desta legislação a qualquer momento, mas o poder eclesiástico mundano os impediu de corrigir este erro momentâneo. Pois esses mandamentos não nasceram do espírito do amor.... Os legisladores não estavam tão interessados em facilitar o trabalho das almas em luta pela sua libertação final, mas o motivo para a criação destes mandamentos era o desejo de aumentar o poder e a vontade de levar as pessoas a uma certa relação de servidão, uma vez que ao mesmo tempo o não cumprimento dos mandamentos era considerado um pecado grave. Os verdadeiros servos de Deus sempre reconheceram este deplorável estado de coisas e quiseram contrariá-lo, mas a doutrina da infalibilidade da cabeça da igreja já está demasiado enraizada para que seja erradicada tão facilmente. E só aqueles que procuram a verdade pura e pedem a Deus mesmo por ela e pelo espírito da iluminação interior poderão libertar-se dela....

Amém