• Terug

Omleiden en doorgeven van de kracht uit God

Er worden door de almacht van de goddelijke Schepper talloze schepselen geboren en deze wezens wijden zich nu aan de taak, die de Schepper hun gegeven heeft. De aardse werkzaamheden van deze wezens zijn heel uiteenlopend, maar geestelijk vervullen ze allemaal dezelfde taak om alles, wat met hen in aanraking komt, te voeden met goddelijke kracht, waarvan het omleiden en doorgeven hun taak is. Ze dienen dus in zekere zin als tussenstation. Ze zijn de verzamelbakken, die in de gehele schepping nodig zijn, opdat de kracht uit God zich een weg baant tot in de meest duistere hoeken, want schepselen zijn overal, ofschoon vanwege hun nietigheid niet altijd zichtbaar voor de ogen.

Maar er is geen tegenstand, die niet door de schepselen bestrooid wordt en omdat elk van deze kleinste schepselen door de wil van God geschapen werd om nu eenmaal een missie te vervullen en deze missie hierin bestaat om de kracht uit God, die voor het aardse leven noodzakelijk is, door te geven, dan moet de geestelijke werkzaamheid van de schepselen enorm belangrijk zijn, dus in de eerste plaats de beweegreden voor het ontstaan van deze wezens. Dus in zekere zin leeft elk wezen door de hulp van andere wezens, omdat de kracht uit God van wezen tot wezen overgedragen wordt. Maar dan past elk schepsel zich aan het goddelijke scheppingsplan aan en wordt dus ook tot aardse werkzaamheid voorbestemd, die weer nuttig is voor het gehele scheppingswerk.

In de schepping is er niets zonder leven, omdat het voortdurend levenskracht van God ontvangt. Deze kracht moet zich in talloze ontvangststations verzamelen en weer naar andere stations omgeleid worden. Dit proces kan alleen met geestelijke ogen bekeken worden. Maar het zal voor de mens in de uitbeelding van een drainagesysteem, dat eerst al het haar toestromende opvangt om het dan verder te leiden zoals het voor de aardbodem nuttig is, zodat de aanvoer dus nooit zonder plan verspild wordt, begrijpelijk zijn.

Amen

Um- und Weiterleiten der Kraft aus Gott....

Es werden unzählige Lebewesen geboren durch die Allmacht des göttlichen Schöpfers, und es gehen diese Wesen nunmehr der Aufgabe nach, die ihnen vom Schöpfer gestellt wird. Es ist die irdische Tätigkeit dieser Wesen gar verschiedenartig, jedoch geistig erfüllen sie alle die gleiche Aufgabe, alles mit ihnen in Berührung Kommende zu speisen mit göttlicher Kraft, deren Um- und Weiterleiten ihnen obliegt. Sie dienen also gewissermaßen als Zwischenstation.... sie sind die Sammelgefäße, die benötigt werden in der Gesamtschöpfung, auf daß die Kraft aus Gott dringe in die finstersten Winkel, denn Lebewesen sind überall, wenn auch ihrer Winzigkeit wegen dem Auge nicht immer sichtbar. Es gibt aber keinen Gegenstand, der nicht von Lebewesen besät ist, und da ein jedes dieser kleinsten Lebewesen vom Willen Gottes erschaffen wurde, um eben eine Mission zu erfüllen, und diese Mission darin besteht, die Kraft aus Gott, die zum irdischen Leben erforderlich ist, zu vermitteln, so muß die geistige Tätigkeit der Lebewesen ungeheuer wichtig sein, also in erster Linie Beweggrund des Entstehens dieser Wesen. Es lebt also gewissermaßen ein jedes Wesen durch die Hilfeleistung anderer Wesen, da die Kraft aus Gott von Wesen zu Wesen übertragen wird, dann aber ordnet sich ein jedes Lebewesen dem göttlichen Schöpfungsplan ein und wird also auch zu irdischer Tätigkeit bestimmt, die wieder dem gesamten Schöpfungswerk zuträglich ist. Nichts ist in der Schöpfung ohne Leben, da es ständig die Lebenskraft empfängt von Gott. Es muß sich diese Kraft in unzählige Empfangsstationen sammeln und wieder in andere Stationen umgeleitet werden. Es ist dieser Vorgang nur mit geistigem Auge zu schauen, wird jedoch den Menschen verständlich sein in der Darstellung einer Dränage-Anlage, die erstmalig alles ihr Zuströmende auffängt, um es dann so weiterzuleiten, wie es dem Erdboden dienlich ist, also niemals planlos der Zustrom verschwendet wird....

Amen