• Terug

Innige Vaderliefde – Zorg om degenen die slap zijn – Middel

Woorden zijn niet in staat om uit te drukken met welke liefde de Vader in de hemel voor Zijn kinderen zorgt. Hij is voortdurend om Zijn schepselen bezorgd en Hij wil steeds alleen maar hun liefde verkrijgen, opdat ze tot Hem komen en tot in alle eeuwigheid bij Hem blijven.

En Zijn zorg betreft in het bijzonder degenen, die zich onbezorgd mee laten drijven op de stroom van de tijd, die ongeacht het grote gevaar zich bij deze stromingen aansluiten en de vaste bodem onder hun voeten verliezen: het geloof in God, Die voor hen houvast en ondersteuning in het aardse leven is. Hun wil is noch naar het goede, noch naar het kwaad toegekeerd. Ze zoeken het kwaad niet, maar ze bieden er ook geen weerstand tegen, als ze er mee geconfronteerd worden. Ze hebben zich ook niet duidelijk van het goede afgekeerd, maar ze houden zichzelf ook niet bezig met werken van liefde. Ze zijn noch heet, noch koud, maar ze zijn zonder elke eigen drang om werkzaam te zijn. En dus hebben ze geen doel voor ogen en hun leven is leeg en zou nutteloos geleefd zijn, als de Vader in de hemel hen niet in hun trage rust zou willen storen.

Deze mensen moeten vaak heel hard getroffen worden, voordat ze hun kalmte verliezen en naar een ander denken streven. Alleen de diepste eenzaamheid en het smartelijkste leed zijn in staat om een indruk op deze zielen achter te laten en vaak is daar slechts ook alleen maar woede of verbittering het resultaat van. Want ze sluiten hun ogen en oren voor het lijden van de medemensen en niets wekt, wat dit betreft, hun medelijden op.

Dus moet God op een manier de aandacht trekken, die nood en narigheid voor de mens betekent. Want Zijn innigste liefde wordt niet herkend en de mens vindt in zijn zorgeloosheid de weg naar Hem niet meer terug. En de weg, die hij gaat, brengt hem op een dwaalspoor. Onuitsprekelijke ellende zal de mensen, die in de nood van de tijd de hand van God nog niet herkennen, daarom treffen. Onuitsprekelijk leed, dat ze zelf zullen voelen.

En de Heer zal wachten tot de roep uit het hart van de mens tot Hem doordringt. En het uur, waarin de mens de weg naar God vindt, zal gezegend zijn en een geestelijk ontwaken zal het gevolg van dit lijden zijn. Want nu pas begint hij te streven en aan zijn ziel te denken. Want hij drijft niet meer willoos in de maalstroom van het leven, maar hij heeft vaste bodem onder de voeten. Hij is gelovig geworden en zoekt God nu altijd en overal.

Amen

Amor paterno profundo.... Preocupação com a Lauen.... Meios....

As palavras não podem expressar o amor com o qual o Pai no céu cuida dos Seus filhos. Ele está sempre e constantemente preocupado com as Suas criaturas e só quer ganhar o seu amor para que elas venham até Ele e permaneçam com Ele por toda a eternidade. E a sua preocupação é especialmente dirigida àqueles que sem hesitação se deixam levar pela corrente do tempo, que se unem a estas correntes independentemente do grande perigo e perdem o solo sólido sob os seus pés.... a fé em Deus, que é o seu apoio e sustento na vida terrena. Sua vontade não está voltada para o bem nem para o mal, eles não procuram o mal, mas não oferecem resistência se ele se aproximar deles..... Também não estão obviamente afastados do bem, mas não se envolvem em obras de amor; não são nem quentes nem frios, mas sem qualquer impulso de actividade própria. E assim eles não têm nenhum objetivo em mente, e sua vida é vazia e seria vivida inutilmente se o Pai no céu não quisesse perturbá-los de seu descanso ocioso.... Estas pessoas muitas vezes têm de ser muito atingidas antes de perderem a sua equanimidade e adoptarem uma forma diferente de pensar. Só a mais profunda solidão e o sofrimento mais doloroso são capazes de deixar uma impressão nestas almas, e muitas vezes o resultado é apenas indignação ou amargura. Pois fecham os olhos e os ouvidos ao sofrimento dos seus semelhantes, e nada do que lhes diz respeito desperta a sua compaixão. Então Deus tem que se fazer conhecido de uma forma que signifique dificuldade e tristeza para as pessoas. Pois o Seu amor sincero não é reconhecido e o ser humano já não encontra o caminho para Ele no descuido. E o caminho que ele percorre leva a desvios. Miséria sem nome, portanto, cairá sobre as pessoas que ainda não reconhecem a mão de Deus na adversidade do tempo.... miséria sem nome que eles sentem em si mesmos. E o Senhor esperará até que o chamado do coração do ser humano penetre nele, e essa hora será abençoada e despertará espiritualmente o resultado de tal sofrimento em que o ser humano encontrou o caminho para Deus. Pois só agora ele começa a lutar e a pensar na sua alma. Ele já não anda à deriva, a torvelinho da vida, mas tem um terreno sólido debaixo dos pés.... ele tornou-se um crente e agora procura Deus sempre e em todo o lado....

Amém