• Terug

Innige Vaderliefde – Zorg om degenen die slap zijn – Middel

Woorden zijn niet in staat om uit te drukken met welke liefde de Vader in de hemel voor Zijn kinderen zorgt. Hij is voortdurend om Zijn schepselen bezorgd en Hij wil steeds alleen maar hun liefde verkrijgen, opdat ze tot Hem komen en tot in alle eeuwigheid bij Hem blijven.

En Zijn zorg betreft in het bijzonder degenen, die zich onbezorgd mee laten drijven op de stroom van de tijd, die ongeacht het grote gevaar zich bij deze stromingen aansluiten en de vaste bodem onder hun voeten verliezen: het geloof in God, Die voor hen houvast en ondersteuning in het aardse leven is. Hun wil is noch naar het goede, noch naar het kwaad toegekeerd. Ze zoeken het kwaad niet, maar ze bieden er ook geen weerstand tegen, als ze er mee geconfronteerd worden. Ze hebben zich ook niet duidelijk van het goede afgekeerd, maar ze houden zichzelf ook niet bezig met werken van liefde. Ze zijn noch heet, noch koud, maar ze zijn zonder elke eigen drang om werkzaam te zijn. En dus hebben ze geen doel voor ogen en hun leven is leeg en zou nutteloos geleefd zijn, als de Vader in de hemel hen niet in hun trage rust zou willen storen.

Deze mensen moeten vaak heel hard getroffen worden, voordat ze hun kalmte verliezen en naar een ander denken streven. Alleen de diepste eenzaamheid en het smartelijkste leed zijn in staat om een indruk op deze zielen achter te laten en vaak is daar slechts ook alleen maar woede of verbittering het resultaat van. Want ze sluiten hun ogen en oren voor het lijden van de medemensen en niets wekt, wat dit betreft, hun medelijden op.

Dus moet God op een manier de aandacht trekken, die nood en narigheid voor de mens betekent. Want Zijn innigste liefde wordt niet herkend en de mens vindt in zijn zorgeloosheid de weg naar Hem niet meer terug. En de weg, die hij gaat, brengt hem op een dwaalspoor. Onuitsprekelijke ellende zal de mensen, die in de nood van de tijd de hand van God nog niet herkennen, daarom treffen. Onuitsprekelijk leed, dat ze zelf zullen voelen.

En de Heer zal wachten tot de roep uit het hart van de mens tot Hem doordringt. En het uur, waarin de mens de weg naar God vindt, zal gezegend zijn en een geestelijk ontwaken zal het gevolg van dit lijden zijn. Want nu pas begint hij te streven en aan zijn ziel te denken. Want hij drijft niet meer willoos in de maalstroom van het leven, maar hij heeft vaste bodem onder de voeten. Hij is gelovig geworden en zoekt God nu altijd en overal.

Amen

Deep fatherly love.... care for the lukewarm.... medium....

Words cannot express the love with which the father in heaven cares for His children. He is always and constantly concerned about His creatures and only ever wants to gain their love so that they will come to Him and remain with Him for all eternity. And His concern is especially for those who unhesitatingly allow themselves to drift with the flow of time, who join these currents regardless of the great danger and lose the firm ground under their feet.... faith in God, which is his support and support in earthly life. Their will is neither turned towards good nor evil, they do not seek evil, but neither do they resist it when it approaches them.... Nor are they obviously turned away from good, but neither do they themselves engage in works of love; they are neither hot nor cold, but without any urge for activity of their own. And so they have no goal in mind, and their life is empty and would be lived uselessly if the father in heaven did not want to disturb them from their idle rest.... These people often have to be hit very hard before they lose their equanimity and adopt a different way of thinking. Only the deepest loneliness and most painful suffering can leave an impression on these souls, and often the only result is indignation or bitterness. For they close their eyes and ears to the suffering of their fellow human beings and nothing that concerns them arouses their compassion.... So God has to make Himself known in a way that means hardship and sorrow for people. For His most heartfelt love is not regocnized and the human being can no longer find his way to Him in carelessness. And the path he takes leads astray. Nameless misery will therefore befall those people who do not yet regocnize the hand of God in the adversity of the time.... nameless suffering that they feel in themselves. And the lord will wait until the call from the human being's heart reaches Him, and that hour will be blessed and spiritual awakening the result of such suffering in which the human being found the path to God. For only now does he begin to strive and to think of his soul. He no longer drifts will-lessly in the maelstrom of life, but has solid ground under his feet.... he has become a believer and now seeks God always and everywhere....

Amen