Zo menigeen legt zijn gang over de aarde zonder noemenswaardig succes voor zijn ziel af en dit is heel begrijpelijk met het oog hierop, dat hij niet denkt aan het voortleven van de ziel na de dood. Een aards leven, waar alleen de aardse welstand het enige doel is, kan begrijpelijkerwijs geen eeuwige goederen opleveren en daarom zal zo’n leven niets tot stand brengen, wat de vooruitgang van de ziel dient en wordt derhalve nutteloos geleefd. De genade van de belichaming wordt uit het oog verloren en een duizenden jaren durende strijd heeft niet het juiste einde gevonden, die het volgens Gods wil had moeten vinden.
Maar hoe zwaarwegend en belangrijk de gevolgen van een onbenut aards leven voor het geestelijke wezen zijn, kan de mens als zodanig niet overzien, maar zijn ziel zal voor zo’n verzuim bitter moeten boeten. Ze verkeert daardoor toch in de grootste nood en voor haar is de gedachte, dat er voor haar eigenlijk een wonderlijk heerlijk leven was weggelegd en dat ze zichzelf hiervan beroofd heeft en dat niets haar de verzuimde kans terug kan geven, onnoemelijk bitter. Dat ze dus de graad van volmaaktheid, die ze bij het juiste gebruik van het aardse leven met gemak had kunnen bereiken, nooit meer bereiken kan. Ze kan wel strijden en in het hiernamaals is dat buitengewoon zwaar, maar ze zal die graad, die voorwaarde voor het kindschap van God is, aan de overkant moeilijk bereiken.
De Heer heeft niet voor niets de aarde tot het middelpunt van Zijn schepping gemaakt. Hij heeft de mensen uitgerust met elke bekwaamheid, die voor hen volop voldoende is om zich omhoog te werken tot aan God gelijkende wezens. En de liefde van de goddelijke Schepper is weer zo diep, dat ze het mensenkind omhoogtrekt.
Maar waar dit mensenkind noch acht slaat op deze Vaderliefde, noch de vaardigheden, die zijn geestelijke vooruitgang garanderen, beoefent, gaat zijn denken ook niet uit naar het naderen van de Schepper en Verwekker. Hij wendt zich eerder tot de tegenpool, die van zijn kant alle middelen aanwendt om deze toenadering tot de eeuwige Godheid te verhinderen, maar de tegenstander maakt in plaats daarvan alle aardse goederen gemakkelijk toegankelijk voor de mensen. En hij laat hen in de ban van de materie geraken, waardoor de materie toeneemt en hij een opwaartse ontwikkeling van de ziel op aarde verhinderen wil. De geestelijke inwerkingen van de tegenstander zijn enorm en vergiftigen zo het denken van degenen, die te zwak zijn om tegenstand te bieden.
En toch heeft God de Heer alle mensen voor hetzelfde doel geschapen. Hij heeft hen allen voorbestemd om drager van Zijn goddelijke kracht te worden. Hij wijst hun allen de juiste weg. Hij geeft hun genade in overvloed en toch wordt er niet in die mate acht geslagen op deze liefde, zoals het nodig zou zijn voor het bereiken van de rijpheidsgraad op aarde. Wel wordt vrij vaak kennisgenomen van deze genadegave en van de duidelijke liefde van God, maar zonder eigen streven kan de mens deze graad nooit bereiken en dus moet eerst zijn wil werkzaam worden en zich bewust aan het hoogste doel op aarde wijden. En hij mag de opdracht, die hem voor het aardse leven gegeven is, niet vergeten. Dan zal hij in geestelijk opzicht meer aandacht schenken aan zijn aardse leven en zijn leven zal voor de eeuwigheid niet nutteloos geleefd zijn.
Amen
VertalerMuitas pessoas percorrem seu caminho terrestre sem nenhum sucesso notável para sua alma, e isso é tudo muito compreensível, tendo em vista o fato de que não pensa na sobrevivência após a morte. Uma vida terrena com apenas a prosperidade terrena como seu único objetivo não pode, compreensivelmente, resultar em bens eternos, e tal vida, portanto, não alcançará nada que sirva ao progresso da alma e, consequentemente, seja vivida em vã.... A graça da encarnação tem sido desconsiderada, e uma luta que dura milhares de anos não encontrou a conclusão certa que deveria encontrar de acordo com a vontade de Deus.... Mas o ser humano como tal não pode ignorar quão graves e significativos são para o ser espiritual os efeitos de uma vida terrena inutilizada, mas a sua alma terá de expiar amargamente tal omissão, afinal, ela está em grande aflição, e o pensamento é inqualificavelmente amargo por isso, que uma vida maravilhosa lhe foi realmente concedida e que ela se privou dela e que nada lhe trará de volta a oportunidade perdida, assim nunca mais poderá alcançar o grau de perfeição que poderia facilmente alcançar com o uso correto da vida terrena. Ela pode de fato lutar, e isso é extremamente difícil no além, mas dificilmente alcançará esse grau do outro lado, que é o pré-requisito para a transferência de filhos para Deus. O Senhor não fez da terra o centro da Sua criação por nada.... Ele dotou as pessoas de todas as habilidades que são totalmente suficientes para que elas se tornem criaturas semelhantes a Deus.... E o amor do Divino Criador é novamente tão profundo que puxa a criança terrestre para cima.... Mas onde a criança não respeita esse amor paternal nem cultiva as habilidades que garantem seu progresso espiritual, sua mente também não está voltada para a aproximação do Criador e Produtor. Ela se volta mais para o pólo oposto, que usa todos os meios de sua parte para impedir essa aproximação à Deidade eterna, mas, em vez disso, torna todos os bens terrenos facilmente acessíveis ao ser humano.... deixando-o assim cair sob o feitiço da matéria, aumentando assim a matéria e querendo impedir o desenvolvimento superior da alma na Terra. As influências espirituais do poder oposto são imensas e, portanto, envenenam o pensamento daqueles que são demasiado fracos para oferecer resistência. E no entanto, o Senhor Deus criou todas as pessoas com o mesmo propósito.... Ele chamou a todos para se tornarem portadores do Seu poder divino.... Ele mostra a todos eles o caminho certo, Ele lhes concede bênçãos uma e outra vez, e ainda assim esse amor não é respeitado na medida do necessário para atingir o grau de maturidade na Terra.... Esta dádiva de graça e o amor óbvio de Deus é muitas vezes anotado, mas o ser humano nunca pode alcançar este grau sem o seu próprio esforço, e assim a sua vontade deve primeiro ser activa e conscientemente dedicada ao objectivo mais elevado da Terra, e não deve esquecer a tarefa que lhe foi atribuída para a vida terrena, depois prestará mais atenção à sua vida terrena num respeito espiritual, e esta vida da sua vontade não foi vivida em vão para a eternidade....
Amém
Vertaler