• Terug

Liefde wekt op – Liefde bevrijdt

In het besef van de opdracht op aarde zal de mens steeds de juiste weg gaan, want het zal steeds zijn streven zijn om van de al hem ten dienste staande middelen, die de genade van de Heer hem doet toekomen, gebruik te maken en zo ook het leven op aarde goed te benutten.

Nu heeft al het opwaartse streven op aarde pas dan de juiste waarde, wanneer de liefde al het handelen en denken bepaalt. Want pas de liefde wekt op, maar zonder liefde blijft elke handeling een dode onderneming. Dat wil zeggen: het is dood voor de eeuwigheid, ook wanneer het op aarde tijdelijk loon oplevert. De liefde moet het hart vervullen en de wil bewegen om werkzaam te zijn. Dan heeft alle werkzaamheid op aarde het resultaat, dat de graad van rijpheid van de ziel omhooggaat, dat de ziel als het ware nu pas nut heeft van wat het lichaam doet.

En omdat het op aarde enkel en alleen om de ontwikkeling van de ziel gaat, omdat het einddoel van het hele leven op aarde is om zo volmaakt mogelijk de aarde bij het afleggen van het aardse, vleselijke lichaam te kunnen verlaten, moet noodgedwongen de grootste aandacht aan deze opdracht op aarde geschonken worden. De mens moet eraan denken, dat hij zelf zijn belichaming nagestreefd heeft en het leven op aarde aanvaard heeft met het vaste voornemen om het zo te benutten, dat alle afvalstoffen zich van de ziel afscheiden en de ziel in alle zuiverheid het aardse lichaam verlaat en zich met de goddelijke geest kan verenigen.

Ze mag ook niet vergeten dat zonder het leven op aarde een opwaartse ontwikkeling nooit mogelijk is en dat ze daarom ook al het moeilijke op zich moet nemen om zich in deze toestand te brengen, die een loskomen van alle materie tot gevolg heeft. Ze moet zich zonder aarzelen aan de eeuwige Godheid overgeven en zo de liefde in zich tot de hoogste ontplooiing brengen. Ze moet alles liefhebben, wat door God, als de eeuwige Schepper van de hemel en de aarde, voortgebracht is en moet nu door deze liefde tot nut en bestwil van de naaste en tot ere van God werkzaam zijn.

Hoe intensiever ze de verbinding met de goddelijke Heiland nastreeft, des te dichter zal de Heiland bij deze ziel zijn. En ze kan zonder enige twijfel verwachten dat ze een zuiver kind van God wordt en eens in de eeuwigheid ook als kind van God eindeloze gelukzaligheid door Hem vindt en dat haar voor eeuwig de genade van de goddelijke Vader ten deel valt. Want wie dan liefheeft en al zijn werk in deze liefde verricht, heeft een aanspraak op de heerlijkheid van God en verkeert voor eeuwig in Zijn genade.

Amen

El amor anima.... El amor redime....

En el reconocimiento de la tarea terrenal, el hombre siempre irá el camino correcto, cuyo esfuerzo siempre consistirá en utilizar todos los medios a su alcanza, que le da la gracia del Señor, y así también aprovechar la vida terrenal correctamente. Ahora todo esfuerzo hacia arriba en la tierra solo tiene el valor adecuado cuando el amor determina todo actuar y pensar, porque el amor primero anima, pues sin amor toda acción permanece muerta desde el principio, es decir, está muerto para la eternidad, incluso si entra en un éxito temporal en la tierra.

El amor tiene que llenar el corazón y mover la voluntad para estar activa, entonces toda actividad en la tierra tiene el éxito, de que el estado de madurez del alma sigue progresando, que por así decirlo, ahora el alma saca el beneficio de lo que hace el cuerpo. Y dado que solo se trata de la formación del alma en la tierra, ya que en esto consiste el propósito final de toda la vida terrenal, poder abandonar el cuerpo terrenal lo más perfecto posible al morir, por lo que la mayor atención de prestarse necesariamente a la tarea terrenal....

El hombre debe recordar que él mismo se esforzó por su encarnación y comenzó la vida en la tierra con la firme intención de usarla de tal manera que toda la escoria se separa del alma y esta con toda pureza abandone el cuerpo terrenal y pueda unirse con el espíritu divino.... Tampoco debe olvidar que sin la vida terrenal jamás es posible un desarrollo superior y que, por tanto, acepta voluntariamente toda pesadez para ponerse en ese estado, que tiene como consecuencia la liberación de toda la materia.

Ella debe entregarse a la Deidad eterna sin dudarlo y así llevar el amor a su máximo desarrollo.... debe amar todo lo que ha surgido de Dios, como el eterno Creador del cielo y de la tierra, y ahora, a través de este amor tiene que obrar para el bien y el beneficio del prójimo y para la gloria de Dios.... Cuanto más intensivamente se esfuerce por la unificación con el divino Salvador, más cerca estará el Salvador de esta alma, y puede esperar sin ninguna duda que será un hijo verdadero de Dios, y que un día encontrará felicidad infinita a través de Él como hijo de Dios y el patrocinio divino le es otorgado para siempre.... porque quien ama y hace todas sus obras en este amor tiene derecho a la gloria de Dios y permanece para siempre en Su gracia....

Amén